Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDWB.4010.143.2025.1.AZE

Interpretacja indywidualna - stanowisko jest prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (…) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. opodatkowaną od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich uzyskania.

Kapitał zakładowy Spółki wynosi 5.000 zł i dzieli się na 100 udziałów o wartości nominalnej 50 zł każdy. Udziały są objęte przez dwóch wspólników: (…) i (…) w równych częściach - po 50 udziałów o łącznej wartości nominalnej 2.500 zł. Jeden ze wspólników - Pan (…) pełnił funkcję Prezesa Zarządu Spółki. Zarząd Spółki był jednoosobowy.

W toku prowadzonej działalności wspólnicy udzielali Spółce pożyczek. Ze wspólnikiem - Panią (…), która nie była Prezesem Zarządu, Spółka zawarła następujące umowy pożyczek:

1. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

2. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

3. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

4. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

5. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

6. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

7. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

8. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

9. Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

10.Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

11.Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

12.Umowę z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

Wszystkie umowy pożyczek stanowią zarówno o obowiązku zwrotu pożyczonego kapitału, jak i odsetek umownych. W dniu (…)Spółka dokonała na rzecz ww. wspólnika - Pani (…), częściowej spłaty pożyczki z dnia (…)roku w wysokości (…)zł. Kwota ta została zaliczona na poczet pożyczonego kapitału. Pozostałe pożyczki udzielone przez Panią (…), zarówno w zakresie kapitału jak i umownych odsetek nie zostały przez Spółkę spłacone.

Ze wspólnikiem, który jednocześnie pełnił funkcję Prezesa Zarządu, tj. Panem (…) zostały zawarte następujące umowy:

1. Umowa z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

2. Umowa z dnia (…), na mocy której Spółce została udzielona pożyczka w wysokości (…) zł;

Obie umowy pożyczek stanowią zarówno o obowiązku zwrotu pożyczonego kapitału, jak i odsetek umownych.

Spółka, na dzień złożenia niniejszego wniosku, nie dokonała spłaty pożyczek udzielonych przez Pana (…)- ani w całości ani w części.

W dniu (…)Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników, wobec braku majątku oraz perspektyw kontynuowania działalności gospodarczej, podjęło uchwałę o rozwiązaniu Spółki i otwarciu jej likwidacji. Funkcję likwidatora objął wspólnik pełniący dotychczas funkcję Prezesa Zarządu - Pan (…). Proces likwidacji prowadzony będzie zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej: „ksh”), a jego celem jest zakończenie działalności Spółki oraz jej wykreślenie z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Zgodnie z art. 282 § 1 ksh działania likwidatora będą zmierzały do zakończenia bieżących interesów Spółki, ściągnięcia ewentualnych wierzytelności i wypełnienia zobowiązań Spółki.

Jak wynika z danych finansowych Spółki, działania likwidatora w zakresie upłynnienia majątku Spółki nie doprowadzą z pewnością do uzyskania środków umożliwiających pokrycie zobowiązań z ww. tytułów, tj. spłaty udzielonych pożyczek oraz odsetek. Spółka nie posiada także perspektyw na wypracowanie nowych środków, które mogłyby pozwolić na spłatę jej zobowiązań.

Powyższe oznacza, iż ww. zobowiązania Spółki wobec wspólników nie zostaną spłacone w trakcie postępowania likwidacyjnego. W konsekwencji, w bilansie likwidacyjnym Spółki na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, po stronie pasywów pozostanie pozycja zobowiązań wraz z naliczonymi odsetkami.

Zobowiązania względem wspólników nie są przedawnione i nie będą przedawnione w momencie wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka nie zostanie zwolniona z obowiązku spłaty pożyczonego kapitału i odsetek, a zobowiązania te nie zostaną umorzone przez wierzycieli - wspólników.

Pytania

1) Czy w przypadku wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniej spłaty zobowiązań wynikających z zawartych ze wspólnikiem (…)umów pożyczek (zarówno w zakresie pożyczonego kapitału i odsetek), po stronie Spółki powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

2) Czy w przypadku wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniej spłaty zobowiązań wynikających z zawartych ze wspólnikiem, będącym w momencie zawarcia Prezesem Zarządu - (…)umów pożyczek (zarówno w zakresie pożyczonego kapitału i odsetek), po stronie Spółki powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zarówno bezwzględnie obowiązujące przepisy, jak i praktyka orzecznicza sądów powszechnych nie sprzeciwiają się zakończeniu likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i wykreśleniu jej z rejestru przedsiębiorców KRS pomimo istnienia niespłaconych zobowiązań.

Powyższe potwierdza Sąd Najwyższy w Postanowieniu z dnia 9 stycznia 2024 roku w sprawie o sygn. akt II CSKP 9/22 „postępowania likwidacyjne dotyczące osób prawnych mają na celu nie tylko zaspokojenie wierzycieli takiej likwidowanej osoby prawnej, ale także usunięcie z obrotu osób prawnych niezdolnych do dalszego w nim funkcjonowania. W konsekwencji uznawano możliwość wykreślenia likwidowanej osoby prawnej z właściwego rejestru, mimo stwierdzenia, że w toku postępowania likwidacyjnego nie doszło do zaspokojenia wszystkich wierzycieli likwidowanej osoby prawnej (zob. postanowienia SN: z 18 grudnia 1996 r., I CKN 20/96, OSNC 1997, Nr 5, poz. 53; z 8 stycznia 2002 r, I CKN 752/99, OSNC 2002, nr 10, poz. 130, z 5 grudnia 2003 r„ IV CK 256/02; z 10 maja 2012 r, IV CSK 369/11).”

Przechodząc do przepisów podatkowych, aby możliwe było ustalenie, czy zdarzenie przyszłe opisane w niniejszym wniosku będzie wiązało się z koniecznością zapłaty podatku, w pierwszej kolejności należy określić, czy w przedmiotowej sytuacji możliwe jest określenie przychodu. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

1. „Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.”

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

„Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.”

Jak wielokrotnie wskazywał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej: Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów.

Wyjątek od opisanej powyżej reguły stanowi art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zgodnie z którym:

„Do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

b) postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

d) przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji."

W zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku, sytuacje określone w opisanych powyżej przepisach nie będą miały miejsca.

W przepisach podatkowych brak jest definicji „umorzenia zobowiązania”, wobec czego wskazać należy na językową wykładnię tego pojęcia oraz rozumienie tego pojęcia w innych, obowiązujących przepisach prawa.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego, umorzyć - umarzać oznacza:

1. „zrezygnować z dalszego postępowania sądowego w określonej sprawie”;

2. „zrezygnować całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”.

Z kolei przepisy kodeksu cywilnego dotyczące wygaśnięcia wierzytelności lub zobowiązań wskazują na wygaśnięcie przez potrącenie, odnowienie, zwolnienie z długu (art 498-508 KC).

Takie rozumienie pojęcia wygaśnięcia wierzytelności wynika z orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjne, np. z wyroku z dnia 24 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 345/09, NSA stwierdził, że „pod pojęciem umorzonych zobowiązań generujących przychód w podatku dochodowym należy właśnie rozumieć takie instytucje prawa cywilnego jak zwolnienie z długu, potrącenie i odnowienie.”

Podkreślenia wymaga, że w zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku, nie dojdzie do potrącenia, ani odnowienia, ani zwolnienia z długu. Strony umów pożyczek nie mogą dokonać potrącenia - Spółka nie posiada względem wspólników wierzytelności, które mogłyby zostać potrącone.

Odnowienie (nowacja) jest umową między dłużnikiem i wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. Taka umowa również nie będzie między stronami zawierana.

Do zwolnienia z długu, zgodnie z brzmieniem art. 508 kodeksu cywilnego, dochodzi na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia). (…)sp. z o.o. w likwidacji nie będzie zawierała ze wspólnikami żadnych umów wspólnicy nie zamierzają zwolnić Spółki z długu.

Podsumowując, w zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do umorzenia ani przedawnienia zobowiązań. Wobec tego nie zostanie zrealizowana dyspozycja art 12 ust. 1 pkt 2 ani art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazać należy także, że zgodnie z przyjętym orzecznictwem i literaturą „przychodem będą wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym” (P. Małecki, M. Mazurkiewicz [w:] P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CU. Komentarz Podatki i rachunkowość, wyd. XV, Warszawa 2024, art 12.). W chwili wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, przestanie ona istnieć, niemożliwe będzie więc przypisanie jej jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu. Po zamknięciu ksiąg rachunkowych zakończy się rok podatkowy Spółki, a kolejny już nie rozpocznie i nie będzie możliwe przypisanie jej przychodu na skutek likwidacji.

Po stronie Spółki nie powstanie przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ani art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT. W zdarzeniu przyszłym objętym niniejszym wnioskiem powyższy przepis nie będzie miał zastosowania. Wierzytelności, które przysługują wspólnikom od Spółki nie zostaną ani umorzone, ani przedawnione.

Podobne stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [winno być: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przyp. organu] w następujących interpretacjach indywidualnych:

1. z dnia 21 stycznia 2025 roku w sprawie o sygn. akt 0111-KDIB1-2.4010.692.2024.1.EJ;

2. z dnia 3 lipca 2025 roku w sprawie o sygn. akt 0111-KDIB1-2.4010.282.2025.1.MK;

3. z dnia 31 października 2024 roku w sprawie o sygn. akt 0114-KDIP2-2.4010.468.2024.2.AS;

4. z dnia 31 stycznia 2024 roku w sprawie o sygn. akt 0114-KDIP2-2.4010.470.2024.1.KW;

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniej spłaty zobowiązań wynikających z zawartych ze wspólnikami umów pożyczek (zarówno w zakresie pożyczonego kapitału i odsetek), po stronie Spółki nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak w art. 12 ust. 1 tej ustawy otwarty katalog przysporzeń zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Natomiast, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT:

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazuje na objęcie zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Bez znaczenia jest również to, czy przysporzenie jest wynikiem działania innej osoby, czy też samego podatnika, jak również to, czy korzyść wiąże się z konkretnymi przepływami finansowymi.

Wyjątek od tej zasady wskazano w art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Do przychodów nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

 a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub

 b) postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem upadłościowym lub

 c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw lub

 d) przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;.

Wobec powyższego, aby powstał przychód podatkowy konieczne jest przede wszystkim, by po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy - wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie) albo na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w przypadku wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS bez uprzedniej spłaty zobowiązań wynikających z zawartych ze wspólnikami umów pożyczek (zarówno w zakresie pożyczonego kapitału i odsetek), po stronie Spółki powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jak wspomniano wyżej, ujęcie przedmiotu opodatkowania w ustawie o CIT wskazuje na wszystkie zdarzenia, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym, zwiększająca aktywa lub zmniejszająca pasywa.

Z opisu sprawy wynika, że zobowiązania Spółki wobec wspólników nie zostaną spłacone w trakcie postępowania likwidacyjnego. Zobowiązania względem wspólników nie są przedawnione i nie będą przedawnione w momencie wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka nie zostanie zwolniona z obowiązku spłaty pożyczonego kapitału i odsetek, a zobowiązania te nie zostaną umorzone przez wierzycieli - wspólników.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności należy wskazać, że w związku z wykreśleniem Spółki z rejestru przedsiębiorców KRS Spółka nie otrzyma jakiegokolwiek nieodpłatnego (lub częściowo odpłatnego) świadczenia (realne przysporzenie). Tym samym, po stronie Spółki nie powstanie przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza „zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”.

Przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071, dalej jako: „Kodeks cywilny”) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia:

- przez potrącenie - art. 498 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

§ 2. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

„Potrącenie” polega więc na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

- odnowienie - art. 506 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie albo nawet to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej, zobowiązanie dotychczasowe wygasa (odnowienie).

§ 2. W razie wątpliwości poczytuje się, że zmiana treści dotychczasowego zobowiązania nie stanowi odnowienia. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy wierzyciel otrzymuje od dłużnika weksel lub czek.

„Odnowienie” jest natomiast umową między dłużnikiem a wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

- zwolnienie z długu - art. 508 Kodeksu cywilnego:

 Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej między wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania.

W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym przez Państwa zdarzeniu przyszłym, wskazali Państwo, że Spółka nie zostanie zwolniona z obowiązku spłaty zobowiązania.

W przedstawionej sprawie nie dojdzie zatem do umorzenia zobowiązań, które spowodowałoby powstanie po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań.

Podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. W przedstawionych okolicznościach sprawy takie przysporzenie nie wystąpi.

W chwili wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, przestanie ona istnieć, niemożliwe będzie więc przypisanie jej jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconego i nieprzedawnionego zobowiązania, które pozostanie w Spółce na dzień jej likwidacji i na dzień wykreślenia z KRS, nie będzie stanowić dla Spółki przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych i wyroków sądowych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).