Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.385.2025.1.JKU
Darowizna pieniężna od obywateli Japonii na konto w Japonii, gdy obdarowany przebywa w Polsce na podstawie pobytu czasowego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 2 ustawy, jeśli brakuje obywatelstwa polskiego i stałego pobytu.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych planowanego nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny w czasie przebywania w Polsce na podstawie zezwolenia udzielonego na pobyt czasowy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pani obywatelką Japonii i przebywa Pani w Polsce od (…) roku (regularnie odwiedza Pani Japonię, ale to są wizyty około miesiąca). Obecnie przebywa Pani w Polsce na podstawie karty pobytu, rodzaj zezwolenia – zezwolenie na pobyt czasowy (uwagi: dostęp do rynku pracy) i mieszka Pani w (…). Otrzymała Pani polski numer PESEL i zawarła związek małżeński z obywatelem Polski – data zawarcia małżeństwa: (…) r., Japonia.
Otrzymała Pani darowiznę pieniężną od dziadka (ojca matki), obywatela Japonii. Darowizna została przelana na Pani konto bankowe w Japonii.
W przyszłości ma Pani również otrzymać darowizny pieniężne od swoich rodziców. Darowizny również będą dokonane na Pani konto bankowe w Japonii. W momencie otrzymania darowizn będzie Pani przebywać w Polsce na podstawie karty pobytu i Pani sytuacja pobytowa w Polsce nie ulegnie zmianie.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko, które zakłada, że w przypadku otrzymania darowizny pieniężnej od rodziców – obywateli Japonii, taka darowizna nie podlega pod przepisy polskiej ustawy o podatku od spadków i darowizn? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
Pani stanowisko w sprawie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2
Stoi Pani na stanowisku, że darowizna pieniężna od rodziców, którzy są obywatelami Japonii, na rachunek bankowy, który posiada Pani w Japonii nie będzie podlegać pod przepisy polskiej ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Jak Pani wskazała, w momencie planowanej darowizny będzie Pani przebywać w Polsce na podstawie karty pobytu, ale jest to zezwolenie na pobyt czasowy, który nie jest równoznaczny z pobytem stałym.
A zatem – Pani zdaniem – jeżeli w chwili otrzymania darowizny będzie Pani posiadała obywatelstwo japońskie i nie będzie Pani posiadała na terytorium Polski stałego pobytu w rozumieniu ww. przepisów, to nabycie przez Panią środków pieniężnych od swoich rodziców (obywateli Japonii) tytułem darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Na potwierdzenie swojego stanowiska powołała się Pani na interpretację indywidualną.
Z uwagi na zakres interpretacji przywołano powyżej tę część Pani stanowiska, która odnosi się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 202 r. poz. 1837 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.).
W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) – do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – jednostronnej, jako nieprzynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.
Jak wynika z art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn – co do zasady – podlega nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych znajdujących się/wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże w art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ustawodawca przewidział wyjątek od tej zasady.
Stosownie do art. 3 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:
- nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (za wyjątkiem sytuacji określonej w cyt. powyżej art. 3 pkt 1 ustawy) lub
- nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; ale w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego.
Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej. Wyjątek od tej zasady został określony w art. 3 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych lub praw znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia zarówno nabywca, jak i darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z opisu zdarzenia wynika, że jest Pani obywatelką Japonii i przebywa Pani w Polsce od (…) roku. Obecnie przebywa Pani w Polsce na podstawie karty pobytu, rodzaj zezwolenia – zezwolenie na pobyt czasowy. W przyszłości ma Pani otrzymać darowizny pieniężne od swoich rodziców. Darowizny będą dokonanie na Pani konto bankowe w Japonii. W momencie otrzymania darowizn będzie Pani przebywać w Polsce na podstawie karty pobytu i Pani sytuacja pobytowa w Polsce nie ulegnie zmianie.
Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że przedmiot darowizny, który stanowią środki pieniężne, w chwili dokonania darowizny znajdował się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści wniosku jasno wynika, iż w chwili zawarcia umowy darowizny środki pieniężne będą znajdowały się w Japonii. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Należy jednak wskazać, że na mocy art. 2 ww. ustawy, przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W tym miejscu podkreślić należy, iż przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy nie można utożsamiać z miejscem stałego pobytu.
Kwestie pobytu cudzoziemców reguluje ustawa z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.).
I tak, zgodnie z art. 98 pkt 1 ww. ustawy:
Zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi udziela się albo - w przypadkach, o których mowa w art. 160, art. 181 i art. 187 - można udzielić na jego wniosek, jeżeli spełnia wymogi określone ze względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają jego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.
Natomiast warunki udzielania zezwolenia na pobyt zostały wymienione w art. 195 i następnych tej ustawy.
Zatem przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy nie można utożsamiać z miejscem stałego pobytu.
Tym samym skoro – jak wynika z wniosku – nie będzie Pani obywatelką Polski i nie będzie Pani miała miejsca stałego pobytu na terytorium Polski, to nabycie przez Panią środków pieniężnych w darowiźnie, znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ta interpretacja stanowi ocenę Pani stanowiska wyłącznie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2. W zakresie pytań oznaczonych numerami 1 i 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
