Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.674.2025.1.DW
Dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych przez wspólników spółki jawnej należy ustalać według udziału w zysku spółki wyliczonego na ostatni dzień roku obrotowego, niezależnie od wysokości wynikającej z zaliczek uiszczanych w trakcie roku.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 września 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej.
Treść wniosku jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
(…)
2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:
-(…)
-(…)
Opis stanu faktycznego
Wspólnikami spółki (…) (KRS (…); NIP (…); REGON (…) (dalej: „Spółka”) są trzy spółki:
-A. spółka z ograniczona odpowiedzialnością (KRS (…); NIP (…); REGON (…),
-B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (KRS (…); NIP (…); REGON (…) oraz
-C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (KRS (…); NIP (…), REGON (…)
(dalej łącznie: „Wspólnicy”).
A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością są wspólnikami Spółki od 2021 r.
W dniu (…) 2025 r. podjęta została uchwała w przedmiocie przystąpienia do spółki nowego wspólnika – C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z tym, ustalony na nowo został udział w zysku przypadający na każdego ze Wspólników, który obecnie wynosi: dla A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 33,4%, dla B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 33,3% oraz dla C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 33,3%. Każdy wspólnik jest zobowiązany do uczestniczenia w stratach Spółki stosownie do posiadanego udziału w zyskach Spółki. W umowie Spółki nie wprowadzano innych postanowień dot. podziału zysku, dlatego stosuje się w tym zakresie przepisy kodeksu spółek handlowych.
W umowie Spółki wskazano, że rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Spółka złożyła na 2025 r. oświadczenie CIT-15J, a w dniu (…) 2025 r. dokonała jego aktualizacji, wskazując nowego podatnika – C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W konsekwencji, Spółka posiada status podmiotu transparentnego podatkowo, co oznacza, że nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a osiągane przez nią przychody, ponoszone koszty, przypisywane są wspólnikom, którzy rozliczają je bezpośrednio. Każdy ze wspólników rozpoznaje przychody i koszty Spółki w proporcji odpowiadającej jego udziałowi w zysku.
Wspólnicy są polskimi rezydentami podatkowymi podlegającymi w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Pytanie
W jaki sposób Wspólnicy powinni ustalić przychody i koszty ich uzyskania, a w konsekwencji dochód z tytułu udziału w Spółce za rok obrotowy, w którym doszło do dołączenia nowego wspólnika, z czym wiąże się zmiana przypadającego udziału w zyskach?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Zainteresowanych, jako wspólnicy Spółki zobowiązani są oni do opodatkowania rzeczywiście uzyskanego dochodu z tytułu udziału w Spółce, przypadającego na każdego z nich, ustalonego na ostatni dzień roku obrotowego, tj. na dzień 31 grudnia 2025 r.
W konsekwencji, w przypadku gdy wysokość udziału w zysku przypadającego na poszczególnych wspólników na koniec roku obrotowego Spółki różni się od wysokości udziału w zysku przyjętego do obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych w trakcie tego roku, dochód podlegający opodatkowaniu za dany rok obrotowy powinien być określony według udziału w zysku ustalonego na koniec roku obrotowego Spółki, a nie według udziału przyjmowanego do ustalania poszczególnych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18, z późn. zm., dalej: „k.s.h.”), spółka jawna stanowi spółkę osobową. Stosownie natomiast do treści art. 8 § 1 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, a także pozywać i być pozywana. W umowie Spółki określono sposób uczestnictwa wspólników w zysku Spółki, wskazując stosowne proporcje (udziały procentowe). Umowa Spółki nie określa momentu, w którym wspólnicy mogą domagać się podziału zysku Spółki, dlatego w tym zakresie zastosowanie znajdują przepisy ustawowe. Zgodnie bowiem z art. 52 § 1 k.s.h. wspólnik spółki jawnej może zatem żądać podziału i wypłaty całości zysku dopiero z końcem roku obrotowego.
Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, z póżn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), dochodem ze źródła przychodów – z zastrzeżeniem przepisów szczególnych - jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Tym samym podstawową zasadą konstrukcji podatku dochodowego od osób prawnych jest rozliczenie dochodu w ujęciu rocznym.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o CIT, rokiem podatkowym jest co do zasady rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie, umowie spółki lub innym dokumencie ustrojowym, przy czym w każdym wypadku obejmuje on okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. W umowie Spółki wskazano, że rok obrotowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Natomiast, w myśl art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych przed upływem przyjętego roku podatkowego, rokiem podatkowym jest okres do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy obowiązani są do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający prawidłowe określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku za rok podatkowy. W szczególności, księgi rachunkowe stanowią podstawowy instrument ustalania dochodu do opodatkowania, a ich zamknięcie wyznacza moment końcowy dla określenia wyniku podatkowego za dany rok podatkowy.
Z art. 25 ust. 1 i 1a ustawy o CIT, wynika obowiązek wpłacania przez podatników w trakcie roku zaliczek miesięcznych, obliczanych na podstawie dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego. Zaliczkowy charakter tych wpłat przesądza, iż nie mają one charakteru ostatecznego rozliczenia podatku, lecz stanowią jedynie mechanizm płynnościowy w trakcie roku. Ostateczne rozliczenie podatku następuje dopiero na etapie rozliczenia rocznego.
Potwierdza to art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani złożyć urzędowi skarbowemu zeznanie roczne o wysokości dochodu osiągniętego (lub straty poniesionej) w roku podatkowym do końca trzeciego miesiąca następnego roku oraz w tym samym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym a sumą wpłaconych zaliczek.
Z analizy przywołanych przepisów wynika jednoznacznie, że ustalenie rzeczywistego dochodu podatkowego następuje na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych. To właśnie koniec roku podatkowego, rozumiany jako dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, stanowi moment decydujący dla określenia podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku należnego.
Wpłacane w trakcie roku podatkowego zaliczki mają charakter wyłącznie tymczasowy i nie przesądzają o ostatecznej wysokości zobowiązania podatkowego. Wspólnicy spółki jawnej są zobowiązani do uiszczania w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a po jego zakończeniu – do złożenia zeznania rocznego. Należy jednak podkreślić, że obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego powstaje dopiero w oparciu o wynik rocznego rozliczenia. Dochód za dany rok podatkowy ustala się według udziału w zysku przypadającego na wspólnika na ostatni dzień tego roku obrotowego, a nie według udziału przyjmowanego jedynie dla potrzeb obliczania zaliczek w trakcie roku.
W konsekwencji, obliczenie przychodów, kosztów ich uzyskania, dochodu oraz kwoty należnego podatku następuje dopiero na koniec roku obrotowego/podatkowego. Dopiero dochód określony na tej podstawie podlega - u każdego ze wspólników spółki jawnej - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zasady wykładni literalnej i systemowej prowadzą do wniosku, że podział przychodów i kosztów spółki jawnej powinien następować jednolicie, w proporcji odpowiadającej udziałowi każdego wspólnika w zysku tej spółki.
Każdy ze wspólników spółki jawnej powinien zatem opodatkować rzeczywiście uzyskany dochód z tytułu udziału w spółce. Za dochód faktycznie uzyskany należy uznać dochód przypadający wspólnikowi na ostatni dzień roku obrotowego, albowiem zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych wspólnicy mogą żądać wypłaty ze spółki jedynie tego zysku, który odpowiada ich udziałowi ustalonemu na koniec roku obrotowego. W konsekwencji, jeżeli na dzień zamknięcia roku obrotowego (np. 31 grudnia 2025 r.) wielkość udziału wspólnika w zysku spółki jawnej różni się od wielkości udziału przyjętej do obliczania zaliczek w trakcie roku, to dochód za cały rok podatkowy powinien zostać ustalony zgodnie z udziałem obowiązującym na ostatni dzień roku obrotowego.
Podsumowując, opodatkowaniu CIT podlega dochód odpowiadający udziałowi w zysku, który przysługuje wspólnikowi na koniec danego roku obrotowego. Dochód ten podlega wykazaniu w zeznaniu rocznym. W zależności od relacji pomiędzy wysokością uiszczonych zaliczek a podatkiem należnym ustalonym według faktycznego udziału w zysku na koniec roku, po stronie wspólnika może wystąpić nadpłata podatku albo obowiązek dopłaty różnicy między podatkiem należnym a sumą wpłaconych zaliczek.
Niniejsze stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in. w interpretacji z dnia 21 grudnia 2023 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.783.2023.1.JŚ), z dnia 14 lipca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.422.2021.2.AK) oraz z dnia 9 września 2019 r. (sygn. 0115-KDIT3.4011.292.2019.1.WM).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zasady tworzenia, organizacji, funkcjonowania, rozwiązywania, łączenia, podziału i przekształcenia spółek handlowych regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm. dalej: „KSH”).
Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 KSH,
spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna.
Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.
W myśl natomiast art. 51 § 1-3 KSH,
każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.
Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach.
Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.
Zgodnie z art. 52 § 1 KSH,
wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.
Według art. 54 § 1 KSH,
zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników.
Powyższe zasady dotyczące podziału i udziału wspólników w zyskach spółki jawnej mają charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy mogą w sposób dowolny ukształtować je w umowie spółki jawnej.
Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),
przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:
a)przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226, z późn. zm.), lub
b)aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników, lub
c)informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zarejestrowania spółki jawnej - w przypadku nowo utworzonej spółki jawnej oraz spółki jawnej powstałej z przekształcenia innej spółki
- do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki.
Jak wynika z opisu sprawy, spółka (…) złożyła na 2025 r. oświadczenie CIT-15J, a w dniu (…) 2025 r. dokonała jego aktualizacji, wskazując nowego podatnika – C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W konsekwencji, Spółka posiada status podmiotu transparentnego podatkowo, co oznacza, że nie jest podatnikiem CIT, a osiągane przez nią przychody, ponoszone koszty, przypisywane są wspólnikom, którzy rozliczają je bezpośrednio. Każdy ze wspólników rozpoznaje przychody i koszty Spółki w proporcji odpowiadającej jego udziałowi w zysku.
Mając na uwadze fakt, że przedmiotowa spółka jawna nie posiada osobowości prawnej – oznacza to, że nie jest ona samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego. Dochody spółki jawnej nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki, przy czym sposób opodatkowania uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.
Jak wskazano, wspólnikami spółki jawnej są trzy spółki z o.o. Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie ustawa o CIT.
Przechodząc na grunt ustawy o CIT, należy wskazać, że sposób opodatkowania przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną uregulowany został w art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym,
przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Stosownie do art. 5 ust. 2 ustawy o CIT,
zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o CIT,
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.
Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 ustawy o CIT).
Z opisu sprawy wynika, że w dniu (…) 2025 r. podjęta została uchwała w przedmiocie przystąpienia do spółki nowego wspólnika – C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z tym ustalony na nowo został udział w zysku przypadający na każdego ze Wspólników, który obecnie wynosi: dla A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 33,4%, dla B. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 33,3% oraz dla C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością 33,3%. Każdy wspólnik jest zobowiązany do uczestniczenia w stratach Spółki stosownie do posiadanego udziału w zyskach Spółki. W umowie Spółki nie wprowadzano innych postanowień dot. podziału zysku, dlatego stosuje się w tym zakresie przepisy kodeksu spółek handlowych.
Zgodnie z art. 9 KSH,
zmiany postanowień umowy spółki osobowej, wymagają zgody wszystkich wspólników, chyba, że umowa stanowi inaczej.
Wobec powyższego, zmiany w umowie spółki osobowej (spółki jawnej), dotyczące zmiany udziałów wspólników w zyskach i stratach spółki - obowiązują od momentu wyrażenia przez wszystkich wspólników spółki zgody na dokonanie określonych zmian. Wywołują one skutki na przyszłość, co oznacza, że osiągnięte po tym dniu przychody oraz ponoszone koszty powinny być rozliczane przez wspólników według nowych proporcji. Przychód jest alokowany na poszczególnych wspólników w takiej proporcji, w jakiej wspólnicy partycypują w zyskach na podstawie obowiązującej w danym momencie umowy spółki. Podobnie ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów u każdego wspólnika, uwzględniając te wydatki, które nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Dopiero dochód określony na podstawie tak ustalonych kwot przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu podlega opodatkowaniu u wspólnika podatkiem dochodowym.
W związku z powyższym, ustalając podstawę opodatkowania podatkiem CIT z tytułu udziału w spółce jawnej, wspólnicy powinni rozpoznawać przychody i koszty podatkowe wynikające z działalności spółki proporcjonalnie do posiadanego przez nich − na moment uzyskania przychodów i ponoszenia kosztów − udziału w zyskach spółki. Ponieważ przychody i koszty spółki jawnej przypisuje się bezpośrednio wspólnikom, należy przyjąć, że opodatkowaniu podlega zysk za okres, w którym podatnik był wspólnikiem spółki jawnej w proporcji, jaka wynika z umowy spółki w momencie osiągnięcia przychodu.
Zauważyć ponadto należy, że osiągane dochody są opodatkowane na bieżąco w trakcie roku podatkowego, poprzez uiszczanie miesięcznych (bądź kwartalnych) zaliczek na podatek dochodowy, a ich ostateczne rozliczenie i opodatkowanie następuje po zakończeniu roku podatkowego w rocznym zeznaniu podatkowym.
Wspólnicy, jako wspólnicy spółki jawnej, posiadają więc obowiązek wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ustawie o CIT, a po zakończeniu roku podatkowego złożyć zeznanie podatkowe, w którym wykażą dochody z tytułu udziału w spółce jawnej.
W myśl bowiem art. 25 ust. 1 ustawy o CIT,
podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o CIT,
podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku.
Jak już wcześniej wskazano, wspólnicy spółki jawnej partycypują w przychodach i kosztach ponoszonych przez tę spółkę stosownie do posiadanego udziału w jej zysku. Osiągany w ten sposób dochód podlega opodatkowaniu u każdego ze wspólników. Od tak ustalonego dochodu wspólnik spółki jawnej zobowiązany jest odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy.
Zaliczki stanowią natomiast jedynie wpłaty na poczet nieustalonego jeszcze zobowiązania podatkowego. Ostateczne ustalenie podstawy obliczenia podatku następuje dopiero po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Jeżeli łączna wysokość zaliczek odprowadzonych przez podatnika w ciągu roku będzie niższa od wysokości podatku należnego za dany rok to powstanie różnica, którą podatnik jest obowiązany wpłacić do urzędu skarbowego w terminie złożenia zeznania rocznego. W przeciwnym przypadku nadwyżka wpłaconych zaliczek wykazana w zeznaniu rocznym podlega zwrotowi na rzecz podatnika.
Podsumowując, opodatkowaniu podlegać będzie dochód odpowiadający udziałowi w zysku, taki jaki będzie przysługiwał wspólnikom na koniec roku podatkowego (tj. 31 grudnia danego roku), a więc dochód faktycznie należny z tytułu udziału w spółce.
Zatem, Państwa stanowisko, według którego wspólnicy Spółki zobowiązani są oni do opodatkowania rzeczywiście uzyskanego dochodu z tytułu udziału w Spółce, przypadającego na każdego z nich, ustalonego na ostatni dzień roku obrotowego, tj. na dzień 31 grudnia 2025 r., jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
