Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.710.2025.1.WH

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania otrzymanej dotacji. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Fundacja (dalej: Wnioskodawca) zarejestrowana pod numerem NIP: (…) oraz numerem KRS: (…), działająca na podstawie ustawy o fundacjach, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej odpłatnej działalności pożytku publicznego (działając na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie) Wnioskodawca organizuje konferencje naukowe z obszaru (…).

Wnioskodawca otrzymał już interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług organizacji konferencji jako usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego z 22 lutego 2023 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.580.2022.2.MŻA w przypadku, gdy:

·opłaty za udział w nich są finansowane w całości ze środków publicznych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz

·w przypadku częściowego refinansowania (co najmniej 70%) na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Natomiast w przypadku braku spełnienia ww. warunków Wnioskodawca dolicza VAT należny do świadczonych usług związanych z organizacją konferencji.

Zatem, z otrzymanej już wcześniej interpretacji indywidualnej wynika, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego. W zależności od wysokości finansowania ich ze środków publicznych, usługi świadczone przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku VAT na podstawie wskazanych regulacji lub opodatkowane VAT w przypadku braku spełnienia przesłanek uprawniających do zwolnienia.

Tytułem jedynie doprecyzowania i dla zachowania kompletności niniejszego wniosku, Wnioskodawca pragnie dodać również, że świadczone usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Zatem, Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a.

Wnioskodawca nie posiada również akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowego. Tym samym Wnioskodawca nie korzysta również ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie jest również jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania. Wnioskodawca nie posiada również statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk ani instytutu badawczego. Zatem, Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Powyższe wynika również z uzyskanej interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca zorganizował konferencję, na której organizację otrzymał dofinansowanie (dotację) w ramach konkursu ogłoszonego przez Ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego (tzw. grant). Środki otrzymane z ww. dofinansowania zostały przeznaczone na konkretną konferencję. Konferencja, oprócz środków pozyskanych z dofinansowania, została sfinansowana z opłat konferencyjnych pobieranych od uczestników konferencji oraz ze środków własnych Wnioskodawcy.

Otrzymane dofinansowanie miało bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a konkretnie na opłatę za uczestnictwo w konferencji. Co za tym idzie kwoty otrzymywanych dofinansowań Wnioskodawca musi uwzględnić w podstawie opodatkowania świadczonych usług stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Również, w tym zakresie Wnioskodawca występował już z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej jeszcze przed rozpoczęciem konferencji i otrzymał pozytywne rozstrzygnięcie. W wydanej dla Wnioskodawcy 31 stycznia 2025 r. interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP4-2.4012.761.2024.2.MC Dyrektor KIS potwierdził, że dotacja ma bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a tym samym podlega opodatkowaniu na takich samych zasadach jak czynność, której ta dotacja dotyczy. Jeżeli dotacja będzie dotyczyć czynności zwolnionych od podatku VAT wówczas korzysta ze zwolnienia.

Zatem, gdy dotacja dotyczy czynności zarówno zwolnionych od podatku VAT, jak również opodatkowanych tym podatkiem, będzie częściowo zwolniona od podatku, a częściowo opodatkowana.

Wypłata dofinansowania następowała w ratach przed zorganizowaniem konferencji.

Wypłata dofinasowania w transzach wynikała z tego, że przygotowanie konferencji naukowej, jest skomplikowanym i długim procesem, który trwa więcej niż jeden rok kalendarzowy. W związku z tym dofinansowanie przyznawane jest w transzach po jednej na rok kalendarzowy.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę kwoty dotacji w transzach są związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz czynnościami zwolnionymi z VAT, gdyż jak wskazano wcześniej Wnioskodawca uzyskał pozytywną interpretację Dyrektora KIS w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT odpłatnego świadczenia ww. usług (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.580.2022.2.MŻA) w przypadku, gdy opłaty za udział w nich są finansowane ze środków publicznych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c oraz w przypadku częściowego refinansowania (co najmniej 70%) na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Natomiast w przypadku braku spełnienia ww. warunków Wnioskodawca dolicza VAT należny do świadczonych usług związanych z organizacją konferencji.

Kwoty dotacji, o której mowa we wniosku dotyczą właśnie takich czynności, czyli zarówno opodatkowanych VAT, jak i zwolnionych od podatku. Jednakże na moment ich otrzymania niemożliwym było ich przypisanie w odpowiedniej wysokości do poszczególnych kategorii sprzedaży tj. sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, gdyż do momentu zakończenia sprzedaży biletów na konferencję nie było wiadomo w jakim zakresie świadczone usługi będą opodatkowane, a w jakim zakresie zwolnione od podatku VAT – co powodowało niemożliwym rozpoznanie obowiązku podatkowego z tego tytułu w momencie ich otrzymania.

W związku z tym, że dotacja ma bezpośredni wpływ na cenę oferowanych przez Wnioskodawcę usług, natomiast na moment otrzymania nie jest możliwe przypisanie do odpowiedniej kategorii sprzedaży, Wnioskodawca wystąpił 10 czerwca 2024 r. z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do Dyrektora KIS. 30 sierpnia 2024 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.342.2024.2.MC Wnioskodawca uzyskał pozytywną interpretację, w której Dyrektor KIS potwierdził słuszność stanowiska, że w takim przypadku obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanych dotacji należy rozpoznać dopiero po powzięciu informacji o sprzedaży biletów, tj. informacji jaka część sprzedaży objęta jest zwolnieniem, a jaka objęta jest podatkiem VAT. Dopiero wówczas Wnioskodawca jest w stanie określić wysokość podatku, który powinien zostać zapłacony z tytułu otrzymanej dotacji.

Jak stwierdził Dyrektor KIS w uzyskanej wcześniej interpretacji: „Zatem w analizowanym przypadku brak jest wystarczającej konkretyzacji Państwa przyszłych usług w zakresie organizacji konferencji, aby było możliwe określenie zasad opodatkowania tych usług w momencie otrzymania przez Państwa dofinansowania.

Tym samym należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie w momencie otrzymania od ministra (...), przed zorganizowaniem konferencji, dofinansowania (transz dotacji rozłożonych na kolejne lata) nie będą Państwo musieli rozpoznać obowiązku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 8 oraz art. 19a ust. 5 pkt 2 ustawy. W tych konkretnych okolicznościach sprawy, obowiązek podatkowy w zakresie otrzymanego dofinansowania powinien zostać rozpoznany dopiero po skonkretyzowaniu się świadczenia, tj. w momencie powiązania otrzymanej dotacji z konkretnymi usługami zwolnionymi od podatku VAT lub opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem należy zgodzić się z Państwem, że obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanego dofinansowania powstanie w momencie uzyskania informacji o finalnym wyniku finansowym związanym ze sprzedażą biletów na konferencję (informacji o sprzedaży zwolnionej od podatku VAT oraz sprzedaży objętej podatkiem VAT).

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania dotacji (pytanie nr 1) należało uznać za prawidłowe”.

Sprzedaż biletów na konferencję zakończyła się (...) 2025 r., natomiast sama konferencja zakończyła się (...) 2025 r. W związku z zakończeniem sprzedaży biletów, jak i finalizacją całego wydarzenia Wnioskodawca jest już w stanie określić jaka część sprzedaży była objęta zwolnieniem od podatku VAT, a jaka stanowiła czynności opodatkowane właściwą stawką podatku.

Całość konferencji została sfinansowana z trzech głównych źródeł:

1.Dofinansowania z ministerstwa (dotacji), która pokryła mniej niż 70% kosztów organizacji wydarzenia

2.Opłat konferencyjnych pobieranych od uczestników:

a.zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT w przypadku pokrycia opłaty przez uczestnika konferencji w 100% ze środków publicznych na podstawie oświadczeń składanych przez te osoby o finansowaniu udziału ze środków publicznych. Prawo do zastosowania zwolnienia w tym zakresie zostało potwierdzone wydaną w stosunku do Wnioskodawcy interpretacją indywidualną z 22 lutego 2023 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.580.2022.2.MŻA,

b.zwolnionych od podatku na podstawie art. § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień w przypadku pokrycia opłaty przez uczestnika konferencji w co najmniej 70% ze środków publicznych na podstawie oświadczeń składanych przeze te osoby o finansowaniu udziałów ze środków publicznych. Prawo do zastosowania zwolnienia w tym zakresie zostało potwierdzone wydaną w stosunku do Wnioskodawcy interpretacją indywidualną z 22 lutego 2023 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.580.2022.2.MŻA,

c.opodatkowanych stawką 23% – w przypadku braku pokrycia opłaty przez uczestnika konferencji ze środków publicznych.

3.Środki własne fundacji - tj. środków niepublicznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca ustalił, że finansowanie ponad 70% kosztów organizacji konferencji odbyło się ze środków publicznych pochodzących z dotacji oraz środków publicznych pochodzących z opłat dokonywanych przez uczestników w 100% (lit. a) lub co najmniej 70% (lit. b).

W pozostałej części finansowanie konferencji odbyło się ze środków niepublicznych pochodzących z opłat uczestników (innych niż publiczne) oraz środków własnych fundacji (również innych niż publiczne).

Na tej podstawie Wnioskodawca wyliczył, że całkowity koszt konferencji został sfinansowany ze środków publicznych w wysokości większej niż 70%: na co składały się środki pochodzące z:

1)dofinansowania z ministerstwa oraz

2)środków publicznych pochodzących z opłat dokonywanych przez uczestników, którzy na podstawie składanych oświadczeń deklarowali dokonanie opłaty w 100% ze środków publicznych, oraz

3)środków publicznych pochodzących z opłaty dokonywanych przez uczestników, którzy na podstawie składanych oświadczeń deklarowali dokonanie opłaty w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Jak wcześniej podkreślono, Fundacja posiada interpretacje indywidualne, w których potwierdzono, że organizacja konferencji stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, mogącą korzystać ze zwolnienia z VAT, jeśli jest finansowana w całości środków publicznych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT lub na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień w przypadku finansowania w co najmniej 70% z takich środków.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jestem zatem ustalenie czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają zwolnieniu od podatku VAT, gdyż to zostało już ustalone w drodze wcześniejszych interpretacji wydawanych w stosunku do Wnioskodawcy.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest również ustalenie czy otrzymywana dotacja jako mająca bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy jako element podstawy opodatkowania, gdyż to również zostało już potwierdzone w drodze wydawanych w stosunku do Wnioskodawcy interpretacjach indywidualnych.

Wątpliwość Fundacji dotyczy tego, czy dotacja (grant) powinna być traktowana jako zwolniona z VAT w całości w sytuacji, gdy sama nie przekracza 70% kosztów konferencji, ale całe przedsięwzięcie – uwzględniając także opłaty uczestników finansowane publicznie – zostało pokryte w ponad 70% ze środków publicznych.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, w sytuacji gdy łączny poziom finansowania konferencji ze środków publicznych (dotacja + opłaty konferencyjne finansowane ze środków publicznych) przekracza 70% kosztów przedsięwzięcia, dotacja (grant) otrzymana przez Fundację korzysta w całości ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, mimo że samodzielnie nie przekracza tego progu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, jeżeli są one finansowane w całości ze środków publicznych, a także świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, zwolnieniu podlegają również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z nimi związane.

Przepis ten posługuje się pojęciem „usługi finansowanej w co najmniej 70% ze środków publicznych”, co – w ocenie Wnioskodawcy – należy interpretować w odniesieniu do całości danej usługi (tj. konferencji jako jednego świadczenia), a nie do pojedynczych źródeł finansowania tej usługi). Oznacza to, że przedmiotem oceny nie jest wyłącznie pojedyncze źródło finansowania (np. sama dotacja), ale pełny obraz tego, w jaki sposób usługa została pokryta. Innymi słowy, należy zbadać, czy całość świadczenia, które stanowi usługę konferencji, została sfinansowana w wymaganym poziomie ze środków publicznych.

Konferencja jako wydarzenie edukacyjne jest świadczeniem kompleksowym. Obejmuje ono szereg elementów – przygotowanie programu, zapewnienie sal, wynagrodzenie wykładowców, druk materiałów czy catering – jednak wszystkie te czynności służą jednemu celowi, jakim jest zorganizowanie usługi edukacyjnej dla uczestników. W tym znaczeniu konferencja jest jedną, spójną usługą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Skoro ustawodawca wprost wskazuje, że zwolnieniu podlega usługa jako całość, to przy badaniu poziomu finansowania należy odwołać się właśnie do całej wartości świadczenia.

W analizowanym przypadku:

·grant z Ministerstwa pokrył poniżej 70% kosztów konferencji,

·opłaty konferencyjne uczestników, w części finansowane w całości (100%) ze środków publicznych lub w co najmniej 70% ze środków publicznych (na podstawie oświadczeń uczestników), które powiększają udział środków publicznych,

·w rezultacie całkowity udział środków publicznych w finansowaniu konferencji wynosi ponad 70% W przedstawionym stanie faktycznym całość kosztów organizacji konferencji została pokryta z następujących źródeł: dotacji ministerialnej, opłat konferencyjnych uczestników oraz środków własnych Fundacji.

Z czego:

·mniej niż 70% kosztów zostało pokryte bezpośrednio z dotacji (środki publiczne),

·część opłat konferencyjnych została uiszczona przez uczestników, których udział finansowany był w całości ze środków publicznych (środki publiczne),

·część opłat konferencyjnych została uiszczona przez uczestników, których udział finansowany był w co najmniej 70% ze środków publicznych (środki publiczne),

·część opłat konferencyjnych została uiszczona przez uczestników, których udział nie był finansowany ze środków publicznych (środki niepubliczne),

·pozostała część kosztów została pokryta ze środków własnych Fundacji (środki niepubliczne).

Po zsumowaniu wszystkich źródeł finansowania o charakterze publicznym (dotacja + opłaty finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych) okazało się, że udział finansowania publicznego w całkowitych kosztach konferencji wyniósł ponad 70%.

W związku z tym, że poziom finansowania całości konferencji ze środków publicznych wyniósł co najmniej 70%, dotacja stanowiąca element wynagrodzenia otrzymanego w związku ze świadczeniem tej usługi korzysta w całości ze zwolnienia z VAT. Nie ma podstaw, aby wyłączać dotację ze zwolnienia tylko dlatego, że sama w sobie nie przekroczyła progu 70%, skoro w połączeniu z innymi środkami publicznymi finansującymi konferencję warunek ten został spełniony w odniesieniu do całej usługi.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, skoro łączny poziom finansowania konferencji ze środków publicznych – obejmujący zarówno dotację, jak i opłaty konferencyjne pokrywane ze środków publicznych – przekroczył 70% kosztów przedsięwzięcia, należy uznać, że spełniona została przesłanka zwolnienia określona w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów. W konsekwencji dotacja (grant) otrzymana przez Fundację, mimo że samodzielnie nie przekraczała tego progu, powinna korzystać w całości ze zwolnienia z VAT, gdyż stanowi element finansowania usługi, która łącznie spełnia warunek finansowania ze środków publicznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

•w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

•świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi.

Dla określenia, czy dane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji i innych dopłat o podobnym charakterze za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja lub inna dopłata o podobnym charakterze dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje lub inne dopłaty o podobnym charakterze niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje lub inne dopłaty o podobnym charakterze, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne (dopłata ogólna) – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1), zwanej dalej Dyrektywą, zgodnie z którym:

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (i innych dopłat o podobnym charakterze) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (i inne dopłaty o podobnym charakterze) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (i innymi dopłatami o podobnym charakterze) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje (i inne dopłaty o podobnym charakterze) bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (i inne dopłaty o podobnym charakterze) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję, darowiznę), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku z 22 listopada 2001 r. C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku z 13 czerwca 2002 r. C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja (lub inna dopłata o podobnym charakterze) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja (lub inna dopłata o podobnym charakterze) podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Zatem dotacja (lub inna dopłata o podobnym charakterze) podlega opodatkowaniu, jeżeli ma bezpośredni związek z ceną towaru/usługi sprzedawanego/świadczonej przez otrzymującego dotację. W takiej sytuacji przyjmuje się, że dotacja (lub inna dopłata o podobnym charakterze) stanowi składnik tej ceny. Innymi słowy dotacja (lub inna dopłata o podobnym charakterze) „uzupełnia” podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towaru/świadczenia usługi i jest opodatkowana na takich samych zasadach jak czynność, której dotyczy.

Bezpośredni związek dotacji (lub innej dopłaty o podobnym charakterze) z ceną (a więc cenotwórczy charakter) występuje w przypadku, gdy w sposób precyzyjny można określić jej wpływ na poziom ceny konkretnego towaru/usługi. Jest to możliwe w przypadku, gdy dotację (lub inną dopłatę o podobnym charakterze) można uznać za „korelat” świadczonej usługi lub dostarczanego towaru, tzn. gdy wypłacana jest tylko w razie świadczenia konkretnych usług lub dostawy konkretnego towaru, kwotowo również zależy od ilości świadczonych usług lub dostarczonych towarów. Także wtedy gdy dopłata ustalana jest jako określony procent poniesionych wydatków (określonej kategorii poniesionych wydatków), ma ona proste przełożenie na cenę świadczenia/dostawy, gdy powoduje redukcję kwoty należnej od świadczeniobiorcy/nabywcy. W przypadku bowiem nieotrzymania dopłaty, odbiorca usług/towarów musiałby zapłacić cenę wyższą od oferowanej przez dostawcę/świadczeniodawcę, której część finansowana jest z zewnętrznego źródła.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że zorganizowali Państwo konferencję, na której organizację otrzymali Państwo dofinansowanie (dotację) w ramach konkursu ogłoszonego przez Ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego (tzw. grant). Środki otrzymane z dofinansowania zostały przeznaczone na konkretną konferencję. Wskazali Państwa, że otrzymane dofinansowanie miało bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług a konkretnie na opłatę za uczestnictwo w konferencji.

W opisanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że dofinansowanie przyznane na sfinansowanie udziału w konferencji naukowej dla konkretnego uczestnika stanowi rodzaj dotacji (dopłaty), która ma bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Państwa usług.

Zatem, otrzymywane przez Państwa dofinansowanie należy uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Państwa usług polegających na organizacji konferencji naukowej. Dzięki dofinansowaniu została zmniejszona opłata konferencyjna dla uczestników.

Otrzymane dofinansowanie przeznaczone było w całości na pokrycie wydatków ponoszonych przez Państwa na organizację konkretnego wydarzenia dla wybranej grupy podmiotów.

Otrzymane dofinansowanie w sposób zindywidualizowany i policzalny związane było z wartością danego świadczenia – uczestnictwem w konferencji naukowej, a więc jego ceną, która dzięki otrzymanemu przez Państwa dofinansowaniu była niższa. Zatem możliwe jest zidentyfikowanie ekonomicznej i bezpośredniej zależności pomiędzy dofinansowaniem a wykonanymi usługami.

Tym samym, otrzymane przez Państwa dofinansowanie, stanowiło wynagrodzenie za świadczenie przez Państwa określonych usług, na rzecz uczestników konferencji naukowej.

Otrzymywane dofinansowanie miało związek z ceną świadczonych usług i bezpośrednio wpłynęło na wartość tych świadczeń. Zatem zwiększało podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy i podlegało opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w sposób właściwy dla usług, z którymi jest związane.

Powyższe rozstrzygnięcie pozostaje w zgodzie z wydaną dla Państwa interpretacją indywidualną z 31 stycznia 2025 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.761.2024.2.MC.

W celu ustalenia, czy otrzymane przez Państwa dofinansowanie może korzystać ze zwolnienia podatku należy określić, czy świadczone usługi, z którymi dofinansowanie ma bezpośredni związek, będą korzystały z tego zwolnienia.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie podatkiem VAT niektórych czynności lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:

Z uregulowań zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast, jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem, to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy:

Natomiast aby świadczone usługi mogły korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Z kolei, jak wynika z treści art. 43 ust. 17 ustawy:

Na mocy art. 43 ust. 17a ww. ustawy:

Określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 832), zwanego dalej rozporządzeniem:

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Co więcej, przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych, lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wskazane wyżej regulacje stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem:

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie C‑461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach prowadzonej odpłatnej działalności pożytku publicznego organizują Państwo konferencje naukowe z obszaru (...). Wskazali Państwo, że sprzedaż biletów na konferencję zakończyła się (...) 2025 r., natomiast sama konferencja zakończyła się (...) 2025 r. Całość konferencji została sfinansowana z trzech głównych źródeł: dofinansowania z ministerstwa (dotacji), która pokryła mniej niż 70% kosztów organizacji wydarzenia, opłat konferencyjnych pobieranych od uczestników, środków własnych Fundacji - tj. środków niepublicznych.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą rozstrzygnięcia, czy w sytuacji gdy łączny poziom finansowania konferencji ze środków publicznych (dotacja + opłaty konferencyjne finansowane ze środków publicznych) przekracza 70% kosztów przedsięwzięcia, dotacja (grant) otrzymana przez Państwa korzysta w całości ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, mimo że samodzielnie nie przekracza tego progu.

Wskazali Państwo, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Państwa interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług organizacji konferencji jako usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego z 22 lutego 2023 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.580.2022.2.MŻA w przypadku, gdy:

·opłaty za udział w nich są finansowane w całości ze środków publicznych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz

·w przypadku częściowego refinansowania (co najmniej 70%) na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Wskazali Państwo także, że nie są jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania. Nie posiadają Państwo również statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk ani instytutu badawczego. Zatem, świadczone przez Państwa usługi nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Ponadto wskazali Państwo, że świadczone przez Państwa usługi spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego oraz nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach i nie posiadają Państwo akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo oświatowego w zakresie świadczonych usług. Zatem, świadczone przez Państwa usługi organizacji konferencji na rzecz konkretnego odbiorcy (uczestnika konferencji – nabywcy biletu na konferencję) nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i b ustawy.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości objętych zakresem pytania należy wskazać, że – przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy – wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Należy wskazać, że środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej mieszczą się w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1483 ze zm.).

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o finansach publicznych:

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych:

W świetle art. 4 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych:

Powyższe przepisy zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Należy zwrócić uwagę, że przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Należy zauważyć, że w analizowanym przypadku odbiorcą świadczonej przez Państwa usługi organizacji konferencji jest każdy z uczestników konferencji i to w stosunku do każdego z uczestników należy rozstrzygnąć poziom finansowania usługi. Zatem wbrew Państwa twierdzeniu w analizowanym przypadku należy odnieść się do poziomu finansowania udziału w konferencji przez każdego z uczestników oddzielnie a nie sumując łączny poziom dofinansowania.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że konferencja została sfinansowana w następujący sposób:

·mniej niż 70% kosztów zostało pokryte bezpośrednio z dotacji (środki publiczne),

·część opłat konferencyjnych została uiszczona przez uczestników, których udział finansowany był w całości ze środków publicznych (środki publiczne),

·część opłat konferencyjnych została uiszczona przez uczestników, których udział finansowany był w co najmniej 70% ze środków publicznych (środki publiczne),

·część opłat konferencyjnych została uiszczona przez uczestników, których udział nie był finansowany ze środków publicznych (środki niepubliczne),

·pozostała część kosztów została pokryta ze środków własnych Fundacji (środki niepubliczne).

Zatem, w sytuacji gdy usługa kształcenia zawodowego została sfinansowana co najmniej w 70% ze środków publicznych, to zostaną spełnione warunki do zwolnienia świadczonych przez Państwa usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

W konsekwencji w opisanej sprawie otrzymana przez Państwa dotacja (grant) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku wyłącznie w części, w której będzie związana z usługami kształcenia zawodowego finansowanymi przez uczestników w całości lub w części ze środków publicznych, tj. z czynnościami zwolnionymi od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy lub odpowiednio § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Natomiast w części, w której otrzymana przez Państwa dotacja (grant) będzie związana z usługami kształcenia zawodowego które nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Powyższe rozstrzygnięcie pozostaje w zgodzie z wydanymi dla Państwa interpretacjami indywidualnymi. Tym samym Państwa stanowisko zgodnie z którym „W konsekwencji dotacja (grant) otrzymana przez Fundację, mimo że samodzielnie nie przekraczała tego progu, powinna korzystać w całości ze zwolnienia z VAT, gdyż stanowi element finansowania usługi, która łącznie spełnia warunek finansowania ze środków publicznych” należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zadanego pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

W interpretacji indywidualnej nie poddawano ocenie czy świadczone przez Państwa usługi stanowią usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego oraz czy korzystają one ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i b oraz art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i b, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie. Stwierdzenia te przyjęto jako elementy stanu faktycznego i nie były one przedmiotem oceny.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Powyższe co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.