Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.765.2025.2.KP
Nabycie w drodze darowizny zwolnionej z podatku od spadków i darowizn wyłącza możliwość zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu, chyba że darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych. W takim wypadku kontynuuje się amortyzację według wartości i metody określonej przez darczyńcę.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 22 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 października 2025 r. (wpływ 23 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach działalności wykorzystuje Pani samochód osobowy na cele mieszane (służbowe i prywatne). Pojazd ten jest obecnie leasingowany (leasing operacyjny). Po zakończeniu umowy leasingu zamierza Pani wykupić samochód, wprowadzając go do majątku prywatnego, a nie do majątku firmy. Po wykupie, zamierza Pani darować samochód Pani mężowi. Pomiędzy Panią a mężem istnieje ustalona i formalnie zawarta rozdzielność majątkowa. Pani mąż będzie używał ten samochód przez co najmniej 7 miesięcy w celach prywatnych. Następnie mąż podaruje Pani ten samochód z powrotem – czyli samochód ponownie stanie się Pani własnością, tym razem w drodze darowizny. Po otrzymaniu samochodu zamierza Pani wprowadzić go do ewidencji środków trwałych Pani firmy i wykorzystywać go nadal w sposób mieszany (prywatno-firmowy).
Uzupełnienie
Czy darowizna Pani męża samochodu na Pani rzecz będzie podlegać zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn?
Darowizna samochodu dokonana przez Pani męża na Pani rzecz będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Są Państwo małżeństwem i należą Państwo do tzw. „grupy 0”, a więc przekazanie darowizny między małżonkami – po spełnieniu obowiązku zgłoszenia do urzędu skarbowego – nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Zamierza Pani spełnić wszystkie formalne wymogi, aby skorzystać z tego zwolnienia.
Czy przedmiotem interpretacji ma być art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi o indywidualnej stawce amortyzacji?
Tak, przedmiotem wniosku ma być art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który określa zasady stosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych dla używanych środków trwałych. W szczególności wniosek dotyczy potwierdzenia, czy po opisanych darowiznach samochód może być uznany za używany środek trwały, a w konsekwencji – czy możliwe jest zastosowanie indywidualnej stawki amortyzacyjnej oraz zaliczanie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodu.
Pytania
Czy w przedstawionej sytuacji – po darowiźnie od męża – może Pani uznać samochód za używany środek trwały w rozumieniu art. 22j ust. 2 ustawy o PIT i zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną? Czy może Pani dokonywać odpisów amortyzacyjnych od tego pojazdu i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodu, pomimo że wcześniej samochód ten był już wykorzystywany przez Panią w firmie na podstawie leasingu?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie – zgodnie z art. 22j ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środkiem trwałym uznanym za używany jest składnik majątku, który przed nabyciem przez podatnika był używany co najmniej przez 6 miesięcy. Samochód, po jego wykupie z leasingu, zostanie formalnie wprowadzony do majątku prywatnego, a następnie darowany Pani mężowi, z którym posiada Pani rozdzielność majątkową. Mąż będzie użytkował ten samochód przez okres minimum 7 miesięcy przed dokonaniem darowizny z powrotem na Pani rzecz. Zgodnie z interpretacjami organów podatkowych, w przypadku rozdzielności majątkowej darowizna między małżonkami może być traktowana jako nabycie od osoby trzeciej. W związku z tym uważa Pani, że w momencie powtórnego otrzymania pojazdu w drodze darowizny nabywa Pani go od osoby trzeciej, a samochód był uprzednio używany przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. W związku z powyższym spełnione są przesłanki do uznania samochodu za używany środek trwały i skorzystania z możliwości indywidualnego ustalenia stawki amortyzacyjnej (do 40%).
Samochód był użytkowany przez Panią na podstawie leasingu operacyjnego (czyli formalnie nie stanowił środka trwałego firmy w tym okresie), więc nie ma przeciwwskazań do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od tego pojazdu do kosztów uzyskania przychodu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tych przychodów.
Przepis art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23. (…)
Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że składnik majątkowy może być uznany za środek trwały w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków, tj. gdy:
·stanowi własność lub współwłasność podatnika,
·został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
·jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
·jego przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok,
·jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Co do zasady, środek trwały podlega amortyzacji według stawki amortyzacyjnej określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie bowiem do przepisu art. 22i ust. 1 stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.
Istnieje jednak możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika. Kwestię tę uregulowano w art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22j ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla środków transportu, w tym samochodów osobowych – 30 miesięcy.
Stosownie do art. 22j ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za używane – jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane przez podmiot inny niż podatnik co najmniej przez okres 6 miesięcy.
Podatnicy mogą zatem indywidualnie ustalać stawki amortyzacyjne m.in. dla używanych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji (danego) podatnika. Wówczas okres amortyzacji w przypadku środków transportu nie może być krótszy niż 30 miesięcy.
Co do zasady samochód, który otrzyma Pani od męża w darowiźnie, można uznać za używany środek trwały, ponieważ – jak Pani wskazała – będzie on użytkowany przez Pani męża przez okres co najmniej 7 miesięcy.
Jednocześnie – stosownie do art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli: zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
Z tego przepisu wynika, że podstawowym warunkiem dla skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn jest zgłoszenie faktu nabycia majątku naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego. Zgłoszenie powinno zostać złożone – co do zasady – na formularzu SD-Z2 – w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.
Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.
W myśl art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą. W ramach działalności wykorzystuje Pani samochód osobowy. Samochód jest wykorzystywany zarówno prywatnie, jak i służbowo. Pojazd jest obecne leasingowany. Po zakończeniu umowy leasingu zamierza Pani wykupić samochód do majątku prywatnego. Następnie zamierza Pani darować samochód mężowi, który będzie go użytkował przez okres co najmniej 7 miesięcy w celach prywatnych. Następnie mąż podaruje Pani ten samochód, a Pani wprowadzi go do ewidencji środków trwałych w swojej działalności gospodarczej. Miedzy Panią a mężem panuje rozdzielność majątkowa. Darowizna samochodu na Pani rzecz od męża będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn. Zamierza Pani spełnić wszystkie formalne wymogi, aby skorzystać z tego zwolnienia.
W kontekście wyżej przedstawionego opisu Pani sprawy wskazuję także na art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:
- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
-dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
-nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
-nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
Zatem – co do zasady – jeżeli środek trwały jest nabyty nieodpłatnie (np. tytułem darowizny), a nabycie to korzysta ze zwolnienia od spadków i darowizn, to odpisy amortyzacyjne od tego środka trwałego nie stanowią kosztów podatkowych.
Stosownie natomiast do art. 23 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.
Ostatnia z tych regulacji pozwala jednak na zaliczenie do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w drodze darowizny, jeżeli nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, w przypadku gdy środki te wykorzystywane przez darczyńcę były przez niego amortyzowane. Oznacza to, że obdarowany przyjmuje je w wartości określonej przez darczyńcę (kontynuacja). Kontynuując amortyzację tych składników, uwzględnia też wysokość dokonanych już przez darczyńcę odpisów oraz przyjętą metodę amortyzacji.
To oznacza, że jeżeli darczyńca darowany środek trwały wykorzystywał w swojej działalności gospodarczej i go amortyzował, to obdarowany ma możliwość kontynuowania tej amortyzacji i zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych przy zachowaniu ustalonej przez darczyńcę wartości początkowej i przyjętej metody amortyzacji.
W opisanej przez Panią sytuacji Pani mąż przed darowizną samochodu na Pani rzecz będzie go wykorzystywał w celach prywatnych. To natomiast oznacza, że amortyzacja podatkowa tego samochodu u Pani męża nie mogła mieć miejsca.
Skoro zatem darowizna samochodu na Pani rzecz będzie zwolniona od podatku od spadków i darowizn i Pani mąż przed tą darowizna nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tego samochodu, to Pani od momentu przejścia prawa własności tego samochodu na Panią nie ma możliwości zaliczania odpisów amortyzacyjnych od tego samochodu do kosztów uzyskania przychodów.
Podsumowanie: zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – mimo faktu, że w Pani sytuacji nabyty samochód można uznać za używany, co uprawnia do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej – nie ma Pani uprawnienia do ujmowania w kosztach uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od samochodu, który otrzyma Pani w darowiźnie od męża.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
POTRZEBUJESZ POMOCY?