Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.621.2025.1.JMS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, żePaństwastanowiskowsprawieocenyskutkówpodatkowychopisanegostanufaktycznego w podatku dochodowy od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 października 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy właściwym momentem dla rozpoznania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury dla usług Asysty.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Spółka nie jest częścią Grupy Kapitałowej.

Spółka jest producentem (…) dla średnich i dużych firm - (…) Swoją działalność biznesową opiera na tworzeniu, rozwoju, wdrażaniu i utrzymywaniu (…) platformy (…), a następnie sprzedaży dostępu do platformy. (…) jako platforma (…) do (…) umożliwia działom IT oraz projektantom aplikacji (…). (…) umożliwia klientowi końcowemu szybką i efektywną (…) bez potrzeby (…). Rewolucyjna technologia (…) radykalnie zmienia proces dostarczania (…), poprzez skrócenie czasu i zmniejszenie ryzyka (…). Platforma (…) jest w pełni autorskim projektem, który umożliwia (…). W ofercie wnioskodawcy znajdują się specjalistyczne aplikacje, wdrożenia usług oraz szkolenia.

Spółka w swojej ofercie świadczonych usług posiada usługę wdrożenia platformy (…) u klienta. Wdrożenie polega na (…). Spółka zawiera z klientem umowę, która obejmuje wykonanie prac analitycznych i prac usługowych, których celem jest zaprojektowanie, wdrożenie i uruchomienie systemu. Klient wdrażając produkt decyduje w jaki sposób będzie z niej korzystać. Z platformy (…) może korzystać w (…), na dowolnym środowisku chmurowym albo na własnych serwerach.

Klient kupując usługę wdrożenia może dodatkowo kupić usługę Asysty, która gwarantuje określone czasy reakcji na zgłoszenia klienta przez helpdesk (…).

W zakresie świadczonej usługi Asysty jest:

(…).

Spółka udostępnia klientowi procedurę (…) jako załącznik do umowy oraz nadaje uprawnienia do (…). Procedura ta wskazuje, że zgłoszenia realizowane są przez portal udostępniony klientowi, w razie awarii portalu klient może dokonywać zgłoszenia poprzez maila lub telefonicznie. Reakcja Spółki na zgłoszone błędy oraz błędy krytyczne została określona w umowie między stronami i obejmuje robocze dni. W razie, gdyby klient nie zakupił usługi Asysty zgłoszenia te również byłby możliwe w ramach gwarancji aczkolwiek termin ich rozwiązania nie byłby w żaden sposób gwarantowany. Usługa Asysty stanowi dodatek do sprzedawanej usługi wdrożenia, dzięki niemu klient ma możliwość skorzystania z usług wsparcia technicznego. To od klienta zależy czy z tej usługi skorzysta, ale wykupując tą usługę klient gwarantuje sobie wsparcie techniczne w większym zakresie. Można zauważyć, że Spółka sprzedając usługę Asysty sprzedaje klientowi gotowość do realizacji określonych świadczeń w okresie obowiązywania pakietu w zamian za wynagrodzenie.

Wynagrodzenie za usługę Asysty jest niezależne od ilości zgłoszeń błędów i usterek (…). Powyższe wynagrodzenie za usługę jest najczęściej regulowane z góry na podstawie faktury VAT. Regulowanie opłaty z góry jest konieczne, ponieważ klient może korzystać z określonych, gwarantowanych czasów reakcji dla usług wsparcia technicznego od początku okresu. Klient otrzymuje fakturę za usługę, na której widnieje informacja za jaki okres jest usługa. Należność z tytułu wynagrodzenia za pierwszy okres świadczenia Asysty zostanie wyliczona proporcjonalnie do ilości dni świadczenia usługi w okresie od daty początkowej do końca bieżącego kwartału kalendarzowego. Płatność realizowana jest zazwyczaj w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury.

Klient kupując usługę wdrożenia ma możliwość zakupienia usługi Asysty, nie jest ona obowiązkowa. Jednak usługa ta zapewnia wsparcie serwisowe oraz konsultingowe do wdrożonej platformy (…) z gwarancją określonych ram czasowych. To od klienta zależy czy z tej usługi skorzysta. Można zauważyć, że Spółka sprzedając usługę Asysty sprzedaje klientowi gotowość do realizacji określonych świadczeń w okresie obowiązywania usługi w zamian za wynagrodzenie. Jeśli klient nie zdecyduje się na wykupienie tej usługi, może zdecydować się na podpisanie tej umowy w terminie późniejszym.

Zgodnie z umową usługa Asysty udzielana jest klientowi cyklicznie na okres miesięczny, kwartalny lub roczny. Umowa obowiązuje na czas nieokreślony z możliwością jej wypowiedzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Klient otrzymuje fakturę za usługę Asysty, na której widnieje informacja z okresem obowiązywania usługi (np. 01.01.20XX- 31.12.2OXX). Na tej podstawie klient płaci za usługę. Usługa ta jest przedłużana na kolejne okresy rozliczeniowe na podstawie wystawionej faktury ze wskazaniem okresu obowiązywania usługi Asysty zgodnie z pierwotnymi ustaleniami, czyli na okres miesięczny, kwartalny lub roczny.

Opłaty za zakup usługi Asysty fakturowane są zgodnie z urnową i płatne z określonym w umowie terminem płatności (zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawienia faktury). Klient dokonuje opłaty dla usługi Asysty na podstawie wystawianej faktury, gdzie kwota obliczana jest na podstawie cennika. Usługa Asysty fakturowana jest za każdym razem na okres zgodny z okresem umownym.

Opłaty wynikające z usługi Asysty są fakturowane przez Spółkę w pierwszym dniu okresu i płatne z terminem zazwyczaj 14 dni licząc od dnia wystawnie a faktury, chyba, że strony ustaliły inaczej. Po wystawieniu faktury usługa Asysty jest przedłużana klientowi na kolejny okres, aby nie utracił on prawa do skorzystania ze wsparcia technicznego w czasach gwarantowanych jakie daje usługa Asysty.

Należność z tytułu usługi Asysty regulowana jest jednorazowo z góry na podstawie faktury VAT, najczęściej w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury lub w innym terminie ustalonym między stronami. Klient nie może zrezygnować z opłaconej usługi. Jedynie może wypowiedzieć umowę z zachowaniem odpowiedniego okresu wypowiedzenia.

Pytanie

Czy właściwym momentem dla rozpoznania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury dla usług Asysty?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: „ustawa CIT”), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Artykuł 12 ust. 3 ustawy CIT wskazuje, że za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, które rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa. I taki właśnie bezzwrotny charakter maja opłaty z tytułu usługi Asysty.

Objęte powyższą regulacją przychody muszą być więc następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz ich powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związanych jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Dla ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego.

Podstawowa zasada określenia daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy CIT. Za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.wystawienia faktury albo

2.uregulowania należności.

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu na dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Ponadto dodać należy, że jeśli zaistniałe wyżej zdarzenia, tj. wydane rzeczy, zbycie prawa majątkowego, wykonanie lub częściowe wykonanie usługi wystąpią po dniu wystawienia faktury czy pod dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decyduje dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3a ustawy CIT, co oznacza, że przychód powstanie z dniem zaistnienia najwcześniejszego ze zdarzeń wymienionych w tym przepisie, tj. wykonania usługi, wystawienia faktury bądź uregulowania płatności. Patrząc na fakt, iż faktura jest zawsze wystawiana przez Spółkę przed dniem płatności odnosząc przedstawione przepisy, należy wskazać, że przychód należy rozpoznać w terminie wystawienia faktury, mimo iż klient może nie uiścić terminowo wymaganej za korzystanie opłaty. W takiej sytuacji Spółka mimo nieuzyskania faktycznego wpływu środków pieniężnych w terminie będzie zobowiązana wykazać przychód podatkowy w terminie wystawienia faktury z tytułu pierwszego zakupu bądź przedłużenia usługi Asysty.

Prawidłowość przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska potwierdzona została w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu wskazać można:

• Interpretację indywidualną, gdzie wniosek składany był przez Spółkę, Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 6 marca 2025 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.751.2024.2.BD, w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury”. 

• Interpretację Izby Skarbowej z 29 września 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.268.2020.2.ŚS, w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu jest zgodny z art. 12ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

• Interpretację Izby Skarbowej z 9 czerwca 2017 r., sygn. 0115-KDIT2-3.4010.38.2017.2.JG w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu jest zgodny z art. 12ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

• Interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 18 stycznia 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1460-10/AP, w której organ przyjął za prawidłowe stanowisko podatnika, że: „(...) moment powstania przychodu jest zgodny z art. 12ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Wobec powyższego w imieniu Wnioskodawcy uprzejmie wnoszę o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy CIT:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Objęte powyższą regulacją przychody muszą być więc następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Dla ustalenia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy CIT:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, wynika, że dla rozpoznania przychodu osiąganego przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą istotne pozostają daty zaistnienia następujących zdarzeń:

- w zależności od przedmiotu tej działalności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi;

- wystawienia faktury;

- uregulowania należności.

Przychód osiągany przez podatnika co do zasady powstaje w dacie zajścia najwcześniejszej z ww. okoliczności. Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Ponadto dodać należy, że jeśli zaistniałe wyżej zdarzenia, tj. wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego, wykonanie lub częściowe wykonanie usługi wystąpią po dniu wystawienia faktury czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decyduje dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy właściwym momentem dla rozpoznania przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych jest moment wystawienia faktury dla usług Asysty.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że przychód należny z tytułu świadczenia usług Asysty powinien być rozpoznany, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy CIT, w dacie zajścia najwcześniejszej z okoliczności, tj. wykonania usługi, wystawienia faktury lub uregulowania należności. W przedstawionym przez Państwa stanie faktycznym najwcześniejszym zdarzeniem jest wystawienie faktury, które wyznacza moment rozpoznania przychodu.

W związku z powyższym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji, wskazać należy, że rozstrzygnięcie w niej zawarte dotyczy konkretnej indywidualnej sprawy w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące, zatem nie może przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.