Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.865.2025.2.AJB

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-uznania realizowanego świadczenia na rzecz Kontrahenta za dostawę towarów z montażem, podlegającą opodatkowaniu na terytorium Belgii, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe,

-prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania realizowanego świadczenia na rzecz Kontrahenta za dostawę towarów z montażem, podlegającą opodatkowaniu na terytorium Belgii, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych. Uzupełnił go Pan pismem z 29 września 2025 r. (wpływ 8 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik czynny VAT oraz VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca projektuje, wykonuje, transportuje i montuje trwałą zabudowę meblową w domach jednorodzinnych (zabudowa kuchenna i wnękowa) i pomieszczeniach biurowych. Zamówienia realizowane są w przeważającej części na rzecz kontrahenta (dalej: Kontrahent) z siedzibą w Belgii. Kontrahent jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym do celów tego podatku na terytorium Belgii oraz zarejestrowanym na terytorium Belgii na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Zamówienia na rzecz Kontrahenta realizowane są w każdym przypadku w nieruchomościach położonych na terytorium Belgii. Na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta składa się każdorazowo:

-przygotowanie projektu zabudowy meblowej i oferty lub przygotowanie oferty na podstawie otrzymanego projektu zabudowy meblowej w danej nieruchomości;

-zakup materiałów koniecznych do wykonania i montażu zabudowy meblowej zgodnie z projektem;

-wykonanie zabudowy meblowej zgodnie z projektem;

-transport zabudowy meblowej wraz z materiałami koniecznymi do przeprowadzenia montażu - własnym środkiem transportu lub z wykorzystaniem usług przewoźników;

-dopasowanie i montaż zabudowy meblowej.

Zabudowa meblowa wykonywana jest na terytorium Polski, a transportowane na terytorium Belgii są gotowe, wykonane na wymiar zgodnie z projektem elementy zabudowy meblowej, które wymagają montażu (np. za pomocą listew montażowych lub w formie trwałego przytwierdzenia do ściany). W niektórych przypadkach konieczne jest docięcie niektórych elementów lub wypełnienie szczelin akrylem lub silikonem. Opisane czynności wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych Wnioskodawcy. Odbiór prac dokonywany jest jednorazowo, na koniec ich wykonania i udokumentowany stosownym protokołem.

W związku z realizacją zamówień na rzecz Kontrahenta i odbiorców krajowych, Wnioskodawca nabywa na terytorium Polski następujące towary i usługi:

-materiały niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej (np. płyty meblowe, obrzeża, uchwyty);

-narzędzia niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej oraz wyposażenie warsztatu;

-usługi transportowe (transport elementów zabudowy meblowej);

-usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego konieczne do prawidłowego przeprowadzenia rozliczeń podatkowych związanych z dochodem uzyskiwanym z tytułu realizacji zamówień;

-leasing operacyjny samochodu dostawczego wykorzystywanego do transportu zabudowy meblowej, będącego pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) oraz towary i usługi związane z bieżącą eksploatacją ww. pojazdu, w szczególności paliwo.

Sprzedaż ww. towarów i usług opodatkowana jest na terytorium Polski, a Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT dokumentujące nabycie ww. towarów i usług (dalej: Faktury Zakupowe). Wnioskodawca posiada również dokumenty, z których wynika związek ww. towarów i usług z realizacją zamówień na rzecz Kontrahenta, tj.:

-projekty zabudowy meblowej;

-korespondencję handlową z Kontrahentem;

-protokoły odbioru prac;

-dokumentację zdjęciową.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej w Belgii. W stosunku do czynności wykonywanych na rzecz Kontrahenta nie znajduje zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ustawy o VAT.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

Ad. 1

Przedmiotem umowy zawartej przez Wnioskodawcę z Kontrahentem z siedzibą w Belgii jest każdorazowo dostawa zabudowy meblowej z montażem. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta składa się każdorazowo:

-przygotowanie projektu zabudowy meblowej i oferty lub przygotowanie oferty na podstawie otrzymanego projektu zabudowy meblowej w danej nieruchomości;

-zakup materiałów koniecznych do wykonania i montażu zabudowy meblowej zgodnie z projektem;

-wykonanie zabudowy meblowej zgodnie z projektem;

-transport zabudowy meblowej wraz z materiałami koniecznymi do przeprowadzenia montażu - własnym środkiem transportu lub z wykorzystaniem usług przewoźników;

-dopasowanie i montaż zabudowy meblowej.

Ad. 2

Kontrahent oczekuje od Wnioskodawcy realizacji zamówienia jako całości, na którą składają się określone czynności. Celem Kontrahenta jest otrzymanie od Wnioskodawcy gotowej do użytku zabudowy meblowej.

Ad. 3

Za czynność główną należy uznać dostarczenie Kontrahentowi zabudowy meblowej wykonanej na indywidualne zamówienie Kontrahenta. Czynności składające się na realizację zamówienia, tj. przygotowanie projektu zabudowy meblowej i oferty lub przygotowanie oferty na podstawie otrzymanego projektu zabudowy meblowej w danej nieruchomości oraz dopasowanie i montaż zabudowy meblowej służą wykonaniu czynności głównej. Bez przeprowadzenia montażu nie jest możliwe użytkowanie zabudowy meblowej.

Ad. 4

Ustalenie elementu dominującego wykonywanych czynności jest przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy. Jednocześnie, o dominującym charakterze dostawy towaru w przypadku realizacji zamówienia na rzecz Kontrahenta mogą przesądzać:

-fakt, że na cenę całego zamówienia składa się w przeważającej części koszt materiałów potrzebnych do wykonania zabudowy meblowej;

-fakt, że najbardziej czasochłonnym elementem całego zamówienia jest wykonanie zabudowy meblowej (wykonanie zabudowy meblowej zajmuje Wnioskodawcy znacznie większą ilość czasu, niż montaż ww. zabudowy);

-fakt, że celem nabycia przez Kontrahenta świadczenia od Wnioskodawcy jest nabycie gotowej do użytku zabudowy meblowej; montaż zabudowy meblowej nie stanowi dla Kontrahenta celu samego w sobie, a jedynie umożliwia korzystanie z zabudowy meblowej w prawidłowy sposób.

Ad. 5

Pomiędzy czynnościami składającymi się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta istnieje taka zależności, że główny cel realizacji zamówienia, tj. dostawa gotowej do użytku zabudowy meblowej na wymiar, nie może zostać zrealizowany bez wykonania wszystkich ww. czynności. Istnieje teoretyczna możliwość zrealizowania poszczególnych czynności składających się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta przez różne podmioty, ale takie działanie nie posiadałoby uzasadnienia ekonomicznego oraz byłoby niezgodne z celem świadczenia i intencją Kontrahenta (celem Kontrahenta jest nabycie świadczenia w postaci realizacji zamówienia jako całości).

Ad. 6

Czynności składające się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta są tak ze sobą ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Świadczy o tym przede wszystkim fakt, że intencją Kontrahenta jest nabycie od Wnioskodawcy całościowego świadczenia, na które składają się poszczególne czynności.

Ad. 7

W przypadku każdego Zamówienia udział procentowy wymienionych czynności składających się na jego realizację w cenie całego świadczenia jest inny, przy czym zakup materiałów koniecznych do wykonania i montażu zabudowy meblowej zgodnie z projektem oraz wykonanie zabudowy meblowej zgodnie z projektem stanowią zwykle ponad 50% ceny całego świadczenia.

Ad. 8

Określone jest jedno wynagrodzenie (cena) dla całego świadczenia.

Ad. 9

Czynności składające się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta traktowane są jako jedno świadczenie - dostawa zabudowy meblowej z montażem. Wspomniane świadczenie dokumentowane jest jedną fakturą VAT.

Ad. 10

Bez specjalistycznej wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy prawidłowy montaż zabudowy meblowej byłby niemożliwy.

Ad. 11

Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przenoszone jest na Kontrahenta po przeprowadzeniu montażu zabudowy meblowej.

Ad. 12

Wykonanie zamówienia następuje w momencie odbioru prac, który dokonywany jest jednorazowo po przeprowadzeniu montażu zabudowy meblowej i udokumentowany jest stosownym protokołem.

Ad. 13

Realizowane przez Wnioskodawcę czynności składające się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta odnoszą się w każdym przypadku do konkretnie określonej nieruchomości. Nieruchomość znajduje się w każdym przypadku na terytorium Belgii, a jej lokalizacja jest określona w chwili przyjęcia zamówienia do realizacji.

Ad. 14

Realizowane przez Wnioskodawcę czynności składające się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta odnoszą się w każdym przypadku do konkretnych, co do miejsca położenia obiektów budowlanych.

Ad. 15

Zabudowa meblowa wykonywana przez Wnioskodawcę stanowi:

-konstrukcję, której nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

-element zainstalowany na stałe w budynku lub konstrukcji, który nie może być przeniesiony bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji;

-integralną część nieruchomości.

Ad. 16

Po ewentualnym usunięciu/przeniesieniu zabudowa meblowa wymagałaby naprawy i straciłaby wartość.

Ad. 17

Czynności składające się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta, gdyby wykonywane były na terytorium Polski, stanowiłyby czynności opodatkowane VAT uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

Ad. 18

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz odbiorców krajowych są wyłącznie czynnościami opodatkowanymi VAT.

Pytania

1.Czy wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenia w postaci realizacji opisanych we wniosku zamówień na rzecz Kontrahenta stanowią dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na terytorium Belgii w świetle art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

2.Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez Wnioskodawcę świadczenia w postaci realizacji opisanych we wniosku zamówień na rzecz Kontrahenta stanowią dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu na terytorium Belgii w świetle art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towar w na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, poprzez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Jak stanowi natomiast art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca projektuje, wykonuje, transportuje i montuje trwałą zabudowę meblową w domach jednorodzinnych i pomieszczeniach biurowych. W tym miejscu należy wskazać, że dla celów podatkowych złożone działania podatnika traktowane są - co do zasady - jako jednolita całość. Oznacza to, że jeżeli podatnik dokonuje kilku świadczeń na rzecz klienta i są one ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą z ekonomicznego punktu widzenia jedną całość, którą jedynie sztucznie można byłoby podzielić, to te elementy lub świadczenia - dla celów podatku od towarów i usług - stanowią jedną całość.

Wniosek taki wypływa m.in. z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96). Natomiast zgodnie z orzeczeniem Trybunału w sprawie C-321/94 pomiędzy Faaborg-Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg, o tym, czy dana transakcja stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia głównego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Przepisy ustawy o VAT nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Kontrahent oczekuje od Wnioskodawcy realizacji zamówienia jako całości, na którą składają się określone czynności. Niewątpliwie jednak istotą i celem realizacji zamówienia jest otrzymanie przez Kontrahenta gotowej do użytku zabudowy meblowej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że świadczenie złożone dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta należy uznać za złożoną dostawę towarów. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, tj. przygotowanie projektu, transport i montaż stanowią integralną część dostawy mebli (stanowią świadczenia pomocnicze) i służą wykonaniu świadczenia głównego - tj. dostawy zabudowy meblowej zgodnie z wymogami Kontrahenta. Z ekonomicznego punktu widzenia realizowana przez Wnioskodawcę dostawa zabudowy meblowej wraz z czynnościami pomocniczymi jest obiektywnie jedną transakcją. Tym samym również z ekonomicznego punktu widzenia, transakcja ta nie powinna być dzielona dla celów podatkowych na poszczególne elementy, gdyż tworzy świadczenie złożone stanowiące dostawę towarów. A zatem realizowane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej umowy czynności stanowią kompleksowe świadczenie w sensie gospodarczym, które podlega opodatkowaniu według zasad właściwych dla świadczenia głównego jakim jest dostawa towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowe w opisywanej sprawie jest natomiast ustalenie miejsca dostawy przedmiotowych towarów i w konsekwencji zweryfikowanie, czy przemieszenie gotowych elementów zabudowy meblowej z terytorium Polski na terytorium Belgii powinno stanowić w świetle ustawy o VAT wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.pwn.pl), "montaż" to składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Z kolei instalacja to montowanie gdzieś urządzeń technicznych. Należy zwrócić uwagę, że stosownie do dalszej części ww. przepisu ustawy o VAT, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych, poprzez "proste czynności" należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru i sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, np. korzystając z dołączonej instrukcji. Dlatego też, biorąc pod uwagę powyższe, za montaż lub instalację w myśl art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, elementy zabudowy meblowej wymagają specjalistycznego montażu (np. za pomocą listew montażowych lub w formie trwałego przytwierdzenia do ściany). W niektórych przypadkach konieczne jest docięcie niektórych elementów lub wypełnienie szczelin akrylem lub silikonem. Wnioskodawca nie ma najmniejszych wątpliwości, że ww. czynności nie stanowią czynności, które Kontrahent mógłby wykonać we własnym zakresie. Konieczne do tego są specjalistyczne umiejętności i doświadczenie, które Wnioskodawca posiada.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz fakt, że przedmiotowy montaż wykonywany jest na terytorium Belgii, zdaniem Wnioskodawcy opisane we wniosku świadczenia na rzecz Kontrahenta należy uznać za dostawę towarów podlegają opodatkowaniu na terytorium Belgii.

Jednocześnie, w świetle art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, przemieszczenie towarów w postaci elementów zabudowy meblowej z terytorium Polski na terytorium Belgii nie stanowi na gruncie VAT wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a)(uchylony)

b)nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób,

c)usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

Z powołanych wyżej regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przy czym, związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów. Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uprawnienie wynikające z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy odnosi się natomiast do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Jak Wnioskodawca wskazał w uzasadnieniu swojego stanowiska w zakresie pytania oznaczonego numerem 1, zdaniem Wnioskodawcy świadczenia na rzecz Kontrahenta należy uznać za dostawę towarów podlegają opodatkowaniu na terytorium Belgii, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Przedmiotowe dostawy nie podlegają więc opodatkowaniu na terytorium Polski. Jednocześnie, Wnioskodawca nabywa na terytorium Polski wskazane w opisie stanu faktycznego towary i usługi, a nabycia te są udokumentowane Fakturami Zakupowymi.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują:

-dostawy towarów na rzecz Kontrahenta, niepodlegające opodatkowaniu VAT na terytorium Polski;

-świadczenia na rzecz podmiotów krajowych, podlegające opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, że towary i usługi udokumentowane Fakturami Zakupowymi cechuje bezpośredni lub pośredni związek z ww. czynnościami. Jednocześnie, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, w przypadku dostaw realizowanych na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca posiada dokumenty, z których jasno wynika przedmiot i zakres wykonywanych usług, a także związek nabywanych towarów i usług udokumentowanych Fakturami Zakupowymi z ww. dostawami.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów, w dalszej kolejności należy wskazać, że:

-Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT;

-czynności wykonywane na rzecz podmiotów krajowych podlegają opodatkowaniu VAT;

-dostawy towarów na rzecz Kontrahenta, gdyby wykonywane były na terytorium kraju, podlegałyby opodatkowaniu VAT;

-towary i usługi udokumentowane Fakturami Zakupowymi nie stanowią usług, o których mowa w art. 88 ust. 1 ustawy o VAT;

-w stosunku do czynności wykonywanych na rzecz Kontrahenta nie stosuje się zwolnienia, o którym mowa w art. 113b ust. 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych zarówno w zakresie, w jakim towary i usługi, których nabycie udokumentowane został Fakturami Zakupowymi związane są (bezpośrednio lub pośrednio) z świadczeniami na rzecz podmiotów krajowych, jak i w zakresie w jakim ww. towary i usługi związane są (bezpośrednio lub pośrednio) z świadczeniami na rzecz Kontrahenta, niepodlegającymi opodatkowaniu na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:

-uznania realizowanego świadczenia na rzecz Kontrahenta za dostawę towarów z montażem, podlegającą opodatkowaniu na terytorium Belgii, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT – jest nieprawidłowe,

-prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

W tym miejscu wskazuję, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Orzecznictwo TSUE zawiera wskazówki dotyczące warunków jakie muszą być spełnione żeby uznać określony zespół świadczeń za świadczenie złożone.

Jedna transakcja występuje zatem wtedy, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Ponadto, jeżeli jedno świadczenie stanowi świadczenie główne, natomiast pozostałe świadczenia stanowią świadczenia dodatkowe/pomocnicze, to traktowane są one z punktu widzenia podatkowego tak jak świadczenie główne tj. dzielące los prawny świadczenia głównego. W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe/pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego tj. stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z tego świadczenia (np. wyrok TSUE z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd – pkt 29, wyrok z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 – pkt 16; wyrok z 17 stycznia 2013 r., w sprawie C-224/11 – pkt 30; lub też wyrok TSUE z 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Tumkey Solutions Poland sp. z o.o. – pkt 21).

Poza tym w wyroku z 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service Srl Trybunał wskazał, że aby stwierdzić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. W orzeczeniu tym Trybunał wskazał na konieczność dokonania analizy charakteru transakcji także z punktu widzenia nabywcy, z uwagi na fakt, że to właśnie perspektywa nabywcy powinna być podstawą do ustalenia, jaki był rzeczywisty charakter świadczenia. Tak również TSUE orzekł w wyroku z 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 Bog i inni gdzie wskazał, że: „W szczególności świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego”.

Natomiast w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV, Trybunał wskazał, że art. 2 (1) VI Dyrektywy „należy interpretować w ten sposób, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej”.

Powyższe oznacza, że dla określenia, czy w danej sytuacji są spełnione przesłanki dla uznania danego zespołu świadczeń za jedno świadczenie kompleksowe niezbędna jest ocena, czy w przypadku wydzielenia poszczególnych świadczeń, dla nabywcy będą one miały istotną wartość. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej, praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowanie do poszczególnych jego elementów odrębnych cen.

Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Jak wynika z opisu sprawy będąc osobą fizyczną prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Polsce jako podatnik czynny VAT oraz VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej projektuje Pan, wykonuje, transportuje i montuje trwałą zabudowę meblową w domach jednorodzinnych (zabudowa kuchenna i wnękowa) i pomieszczeniach biurowych. Pana zamówienia realizowane są w przeważającej części na rzecz Kontrahenta będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w Belgii, posiadającego tam siedzibę działalności gospodarczej i zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zamówienia na rzecz Kontrahenta realizowane są w każdym przypadku w nieruchomościach położonych na terytorium Belgii.Nie jest Pan zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej w Belgii. W stosunku do czynności wykonywanych na rzecz Kontrahenta nie znajduje zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ustawy o VAT.

Na realizację ww. zamówienia składają się czynności obejmujące przygotowanie projektu zabudowy meblowej i oferty lub przygotowanie oferty na podstawie otrzymanego projektu zabudowy meblowej w danej nieruchomości oraz dopasowanie i montaż zabudowy meblowej. Ww. czynności są pomocne w realizacji czynności głównej jaką jest wykonanie zabudowy meblowej na indywidualne zamówienie Kontrahenta. Celem Pana Kontrahenta jest otrzymanie gotowej do użytku zabudowy meblowej. Jak Pan wskazał, pomiędzy czynnościami składającymi się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta istnieje taka zależności, że główny cel realizacji zamówienia, tj. wykonanie gotowej do użytku zabudowy meblowej na wymiar, nie może zostać zrealizowany bez wykonania wszystkich ww. czynności. Jednocześnie - jak Pan wskazał - wykonywana trwała zabudowa meblowa stanowi:

-konstrukcję, której nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;

-element zainstalowany na stałe w budynku lub konstrukcji, który nie może być przeniesiony bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji;

-integralną część nieruchomości.

Mając zatem na uwadze powyższe wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy wystąpi kompleksowe świadczenie, w którym – wbrew temu co Pan twierdzi – elementem dominującym jest usługa w zakresie modernizacji nieruchomości polegająca na wykonaniu zabudowy meblowej na indywidualne zamówienie Kontrahenta. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy trwała zabudowa meblowa wykonywana jest na wymiar do konkretnego budynku, w istotnym stopniu wykorzystuje elementy konstrukcyjne budynku, gdyż stanowi element zainstalowany na stałe w budynku lub konstrukcji, który nie może być przeniesiony bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji oraz stanowi integralną część nieruchomości. Konstrukcyjne podłączenie komponentów zabudowy i elementów obiektu tworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową.

Tym samym realizowane przez Pana czynności w ramach ww. zamówienia nie stanowią dostawy towarów z montażem lecz - jak wyżej wskazano - świadczenie kompleksowe usług w zakresie modernizacji nieruchomościpolegające na wykonaniu zabudowy meblowej na indywidualne zamówienie Kontrahenta.

Jednocześnie wskazać należy, że przedstawione okoliczności prowadzą do wniosku, że opisane przez Pana czynności składające się na realizację ww. kompleksowej usługi odnoszą się w każdym przypadku do konkretnie określonej nieruchomości, znajdującej się na terytorium Belgii, a jej lokalizacja jest określona w chwili przyjęcia zamówienia do realizacji.

W związku z powyższym, w przypadku świadczenia usług miejsce świadczenia decyduje o tym, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

I tak stosownie do art. 28a ustawy:

Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:

Według art. 28b ust. 2 ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 28e ustawy:

Przepis art. 28e ustawy – jak wynika z jego brzmienia – stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące – determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości – jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że:

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 – pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:

Ponadto, w myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia nr 282/2011:

Stosownie do art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011:

W art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zdefiniowano katalog przesłanek negatywnych, tj. usług które nie są uznawane za związane z nieruchomościami:

Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości.

W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa, która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.

Z powołanych przepisów prawa, w szczególności z art. 31a rozporządzenia 282/2011 wynika, że dla uznania usługi za związaną z nieruchomością istotne są cechy, które można ująć w następujący sposób:

• ­ usługa powinna odnosić się do konkretnie określonej nieruchomości, czyli takiej, która jest identyfikowalna co do jej indywidualnego położenia;

• ­ przedmiotem usługi powinna być skonkretyzowana nieruchomość lub usługa powinna być świadczona na/wobec konkretnej nieruchomości, a nie jakiejkolwiek;
• ­ ta konkretna nieruchomość powinna być wpisana w istotę świadczonej usługi, być jej centralnym elementem, nadając główny sens usłudze i determinować jej treść, co należy rozumieć w ten sposób, że usługa może być wykonana tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą a nie inną nieruchomością;
• ­ zmiana takiego miejsca, polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość, powinna niweczyć istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, że świadczona przez Pana – jak wyżej wskazano - kompleksowa usługa polegająca na wykonaniu trwałej zabudowy meblowej na indywidualne zamówienie Kontrahenta stanowi usługę związaną z nieruchomością, do której zastosowanie znajduje art. 28e ustawy.

Zatem, ze względu na to, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia tych nieruchomości, to świadczona przez Pana kompleksowa usługa polegająca na wykonaniu zabudowy meblowej na indywidualne zamówienie Kontrahenta nie podlega opodatkowaniu w Polsce, lecz w państwie, w którym znajduje się dana nieruchomość, tj. w Belgii.

W konsekwencji, świadczona przez Pana kompleksowa usługa na rzecz Kontrahenta, zgodnie z art. 28e ustawy, podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, na którym znajduje się dana nieruchomość – w tym przypadku na terytorium Belgii. Tym samym ww. usługa nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju tj. Polski.

W związku z powyższym, stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za nieprawidłowe, ze względu na błędne uznanie realizowanego świadczenia na rzecz Kontrahenta jako dostawy towarów z montażem.

Przechodząc do kwestii objętej zakresem pytania nr 2 wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:

Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby – hipotetycznie – w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Z kolei, kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Stosownie do art. 86a ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 4 ustawy:

Jak wskazano we wniosku jest Pan zarejestrowany w Polsce jako podatnik czynny VAT oraz VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej projektuje Pan, wykonuje, transportuje i montuje trwałą zabudowę meblową w domach jednorodzinnych (zabudowa kuchenna i wnękowa) i pomieszczeniach biurowych. Realizowane przez Pana czynności są w przeważającej części na rzecz Kontrahenta z Belgii. W pozostałej części wykonywane czynności są na rzecz odbiorców krajowych i podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. W związku z realizacją zamówień na rzecz Kontrahenta i odbiorców krajowych nabywa Pan na terytorium Polski następujące towary i usługi:

-materiały niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej (np. płyty meblowe, obrzeża, uchwyty);

-narzędzia niezbędne do wykonania konkretnej zabudowy meblowej oraz wyposażenie warsztatu;

-usługi transportowe (transport elementów zabudowy meblowej);

-usługi księgowe i usługi doradztwa podatkowego konieczne do prawidłowego przeprowadzenia rozliczeń podatkowych związanych z dochodem uzyskiwanym z tytułu realizacji zamówień;

-leasing operacyjny samochodu dostawczego wykorzystywanego do transportu zabudowy meblowej, będącego pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy oraz towary i usługi związane z bieżącą eksploatacją ww. pojazdu, w szczególności paliwo.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych, które związane są z realizacją przez Pana zamówień na rzecz Kontrahenta i odbiorców krajowych, należy zauważyć, że nabywane przez Pana towary i usługi będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych na terytorium Polski jak i na terytorium Belgii – w zależności od miejsca położenia nieruchomości, w której dokonuje Pan trwałej zabudowy meblowej. Wskazał Pan, że leasing operacyjny i wydatki związane z bieżącą eksploatacją pojazdu dotyczą samochodu dostawczego, o którym mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy. Ponadto posiada Pan dokumenty, z których wynika związek ww. towarów i usług z realizacją zamówień na rzecz Kontrahenta z Belgii. Jednocześnie wskazał Pan, że czynności składające się na realizację zamówienia na rzecz Kontrahenta, gdyby wykonywane były na terytorium Polski, stanowiłyby czynności opodatkowane VAT uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji stwierdzić należy, że przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z Faktur Zakupowych na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 8 pkt 1 ustawy. Ww. prawo przysługuje Panu pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy.

Zatem, stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.