Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.730.2025.1.KM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że posiadane przez Spółkę Dokumenty będą stanowić dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% do WDT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) (dalej zwana „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) prowadzi działalność w formie prostej spółki akcyjnej i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm.; dalej zwana „Ustawą o CIT”).

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja (...) w ramach grupy kapitałowej, z którą jest powiązany w rozumieniu Ustawy o CIT (dalej: „Grupa”).

Grupa produkuje i sprzedaje m.in. (...) w ponad (...) krajach na całym świecie.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Innymi słowy, Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka m.in. dostarcza zamówione towary do nabywców z siedzibą w innych krajach Unii Europejskiej posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadane przez państwa członkowskie właściwe dla poszczególnych nabywców i zawierające dwuliterowe kody stosowane dla podatku od wartości dodanej. Nabywcami są zarówno podmioty z Grupy, jak i podmioty niepowiązane.

Przedmiotem zapytania jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej zwana też zamiennie „WDT”) dokonywana na rzecz nabywców będących zarówno podmiotami powiązanymi, jak i podmiotami niepowiązanymi ze Spółką (dalej zwanymi łącznie „Nabywcami”, a każdy z osobna „Nabywcą”).

Transport towaru może się odbywać w następujące sposoby:

1)transport zlecany jest wyspecjalizowanym przewoźnikom,

2)transport realizowany jest przez Nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu Nabywcy.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących (VAT-UE) lub ew. w sytuacji niedopełnienia tego obowiązku należycie na piśmie wyjaśnia to uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Ze względu na specyfikę działalności gospodarczej, tj. sprzedaż towarów w ramach WDT na dużą skalę, Spółka rozważa zmianę procedury potwierdzania dostarczania towarów będących przedmiotem danej transakcji WDT do Nabywcy. W celu potwierdzania dokonania WDT do Nabywcy, Wnioskodawca zamierza stosować pomiędzy Wnioskodawcą a poszczególnymi Nabywcami elektroniczną wymianę komunikatów, której finalnym rezultatem będzie otrzymanie przez Spółkę elektronicznego potwierdzenia (dowodu) dostarczenia towarów Spółki do Nabywcy.

Cały proces będzie wyglądać następująco:

Krok nr 1

Spółka przygotuje szablon formularza (...) (dalej zwany „Formularzem”), który będzie zawierać oświadczenie Nabywcy o odbiorze przez niego dostaw, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo będą to takie dane jak:

-nazwa dokumentu, np. potwierdzenie dostaw lub inne analogiczne określenie w języku angielskim (np. confirmation of receipt of goods in the intra-Community delivery of goods),

-nazwa, adres oraz numer, za pomocą którego Spółka jest zidentyfikowana dla transakcji wewnątrzwspólnotowych,

-nazwa, adres oraz numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który Nabywca podał Wnioskodawcy,

-numer faktury,

-datę faktury,

-pole wyboru ze sformułowaniem: „Nabywca niniejszym potwierdza, że otrzymał wszystkie towary wymienione w fakturze”,

-pola do obligatoryjnego uzupełnienia, tj. data otrzymania towarów oraz miejsce odebrania towarów.

Krok nr 2

Spółka uzyska od Nabywcy adresy mailowe osób, które w imieniu Nabywcy uprawnione będą do samodzielnego potwierdzania otrzymania towarów (dalej osoby te również będą zwane „przedstawicielami Nabywcy”).

Krok nr 3

Wnioskodawca – przy wykorzystaniu dostępnych narzędzi informatycznych – opracuje aplikację, która wypełniać będzie Formularz danymi w oparciu o posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty takie jak przykładowo: faktura, dokument zwany roboczo dowodem dostawy (tj. dokument magazynowy, poświadczający ruch ilościowo-magazynowy) czy też zamówienie.

Krok nr 4

Wypełniony przez aplikację Formularz będzie przesyłany przez pracownika Wnioskodawcy do Nabywcy drogą mailową – jako link do formularza Online. Każdorazowo do Formularza dołączana będzie faktura dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Nabywca (odbiorca wiadomości e-mail z linkiem) po jego otworzeniu zostanie przekierowany do elektronicznego widoku Formularza.

Nabywca będzie mógł otworzyć przesłany mu link i wysłać do Spółki drogą internetową, wypełniony przez Nabywcę Formularz. Potwierdzenie ma następować poprzez:

1)zaznaczenie w trybie on-line przez przedstawiciela Nabywcy pola wyboru ze sformułowaniem: Nabywca niniejszym potwierdza, że otrzymał wszystkie towary wymienione w fakturze;

2)wypełnienie obligatoryjnych pól poprzez podanie daty otrzymania towarów i miejsca odebrania towarów oraz

3)przesłanie Formularza do Spółki (od strony technicznej przesłanie Formularza następować będzie poprzez kliknięcie przez Nabywcę okienka „Prześlij”).

Po kliknięciu przez Nabywcę okienka „Prześlij” elektroniczny dokument przesyłany będzie drogą internetową do Spółki. Dokument ten kwalifikowany będzie przez Spółkę jako elektroniczne potwierdzenie odbioru towarów przez Nabywcę (dalej zwane „Elektronicznym Potwierdzeniem”). Finalnie Spółka będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

1)faktury dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

2)Elektronicznego Potwierdzenia.

Powyższe dokumenty dalej łącznie zwane będą „Dokumentami”.

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym posiadane przez Spółkę Dokumenty stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% do WDT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym posiadane przez Spółkę Dokumenty stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

1.Wprowadzenie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT: Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywoź towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy o VAT: Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transport

Zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o VAT: „Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7”.

Co istotne, dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

2.Ogólne warunki zastosowania dla WDT stawki w wysokości 0%

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy o VAT:

„W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42”.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT:

„Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

Dodatkowo, zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT:

„Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli;

1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego”.

Co ważne, stosowanie przy WDT stawki VAT w wysokości 0% nie powinno być postrzegane jako wyjątek od zasady, lecz jako zasada, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej.

Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1220/11) „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która – wbrew stanowisku Organów – w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak wyżej wskazano, Spółka każdorazowo spełnia zarówno warunek wskazany w pkt 1, jak i warunek wskazany w pkt 3 przepisu art. 42 ust. 1 ustawy o VAT.

Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz Nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie; ta przesłanka jest każdorazowo weryfikowana przez Spółkę), a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Spółka spełnia i będzie spełniać również warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1a ustawy o VAT, tj. składa i będzie składać prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Mając na uwadze powyższe, przedmiotem dalszych wyjaśnień będzie jedynie kwestia dowodów, dokumentujących wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego.

3.Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczanie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT:

„Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi)

2)(uchylony),

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

4)(uchylony)

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5”.

W myśl natomiast art. 42 ust. 4 ustawy o VAT:

„W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3)określenie towarów i ich ilości;

4)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego”.

Co istotne, zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT:

„W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Mając na uwadze wyżej zacytowane przepisy, Spółka wyjaśnia, co następuje.

Po pierwsze, zgodnie z dominującym w orzecznictwie podejściem, posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania przy WDT stawki VAT w wysokości 0%. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.

Stanowisko takie zostało przedstawione m.in. przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 grudnia 2009 r. (sygn. akt I FSK 1388/08), w którym skład orzekający stwierdził, że:

„1. Dla udowodnienia faktu wywozu towarów objętych dostawą za granicę, istotne znaczenie ma treść wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług dokumentów, a nie ich liczba.

2. Specyfikacja nie jest żadnym konkretnym dokumentem, a jedynie pewnego rodzaju wyliczeniem, które podatnik może sporządzić zarówno na odrębnym dokumencie jak i w ramach wystawionej faktury, z podkreśleniem, że zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku chodzi o osiągnięcie celu jakim jest możliwości identyfikacji towaru będącego przedmiotem dostawy”.

Po drugie, jak wynika z treści przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty wymienione w ustępie 3 oraz w ustępie 4 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Nie ulega przy tym wątpliwości, że wyżej wskazany katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi dokumentami niż wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Dla przykładu w tym miejscu przywołać można uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której NSA stwierdził, że:

„W świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla zastosowania przy WDT stawki VAT w wysokości 0% nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 oraz ust. 4 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do ostatecznego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Przechodząc w tym miejscu do dokumentów posiadanych przez Spółkę wskazać należy, że jako dowody potwierdzające WDT Wnioskodawca zamierza gromadzić:

1)faktury dokumentujące dokonane dostawy, zawierające specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz

2)Elektroniczne Potwierdzenia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dokumenty te jednoznacznie będą potwierdzać dostarczenie towarów do Nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Odnotować bowiem należy, że w przepisie art. 42 ust. 11 pkt 1 ustawy o VAT korespondencja handlowa z Nabywcą kwalifikowana jest jako jeden z dowodów, wskazujących że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa. Otrzymanie Elektronicznego Potwierdzenia od Nabywcy stanowić będzie zatem formę potwierdzenia odbioru towarów.

W odsyłanym przez Nabywcę Formularzu osoba uprawniona do działania w imieniu Nabywcy, w sposób jednoznaczny wskazywać będzie, że towary objęte daną fakturą (dołączoną do Formularza) zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia i że Nabywca je otrzymał. W Formularzu będą się bowiem znajdować informacje pozwalające na identyfikację potwierdzanej dostawy np. numer faktury. Tym samym korzystając z niniejszego rozwiązania Nabywca jednoznacznie będzie potwierdzać, że konkretne, identyfikowalne towary zostały do niego dostarczone.

Powyższe oznacza, że gromadzone przez Spółkę Dokumenty będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej na rzecz Nabywców, którzy – jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego – posiadają właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT. Dokumenty te będą zatem łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Nabywców na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Dokumenty wskazane przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, będą upoważniać Spółkę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT).

Na potwierdzenie prawidłowości powyższego stanowiska, pozostając w pełni świadomym, że interpretacje indywidualne wiążą jedynie w sprawach, w których zostały wydane, w tym miejscu Wnioskodawca wskazuje na wyrażone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (DKIS) oraz sądy administracyjne poglądy, które w przedmiotowej sprawie mogą pełnić rolę pomocniczą przy wykładni ww. przepisów, a mianowicie:

1)interpretacja indywidualna z dnia 6 sierpnia 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.373.2025.1.MW, w której DKIS stwierdził, że:

„Jak wynika z opisu sprawy, Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gromadzi/będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Spółka wskazała, że posiada/będzie posiadać w swojej dokumentacji dowody wymienione w Wariantach od I do IV, tj.: (...)

Wariant III

·faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·potwierdzenie odbioru towarów przez Kontrahenta.

Potwierdzenie odbioru towarów przez Kontrahenta może mieć formę:

·korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem zawierającej oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane.

Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

·potwierdzenia odbioru towarów wygenerowanego w systemie księgowym lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma zarówno Spółka, jak i Kontrahent, zawierającego zestawienie przyjętych dostaw towarów, dokonanych na rzecz Kontrahenta w danym okresie. Dane znajdujące się w systemie księgowym/portalu Kontrahenta pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu/portalu danych danej dostawy Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta;

·tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta – w takim przypadku Kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty otrzymania dostawy, nazwy dostawcy (w tym przypadku – Spółki), numeru faktury, rodzaju towaru oraz jego ilości. Zestawienie takie jest/będzie najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny Kontrahenta. (...).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że gromadzone przez Spółkę dokumenty w Wariantach od I do IV stanowią/będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej na rzecz nabywców (Kontrahentów), którzy – jak wynika z treści wniosku – posiadają właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywców (Kontrahentów) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym, dokumenty wskazane przez Spółkę we wniosku w Wariantach od I do IV, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają/będą upoważniały Spółkę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT)”.

2)interpretacja indywidualna z dnia 25 października 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.420.2023.1.JŚ, w której DKIS wskazał, że:

„(...) Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta (...) w następujących formach:

·korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (...);

·potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent (...);

·tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta (...) Zestawienie takie jest najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny Kontrahenta.

(...) przedstawione przez Wnioskodawcę dokumenty umożliwiają zidentyfikowanie towarów (faktura zawiera specyfikację towarów), wskazują adres dostawy (miejsce przeznaczenia) w innym kraju Unii Europejskiej, również w przypadku gdy jest inny niż adres Kontrahenta, a także zawierają potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do Kontrahenta w danym państwie Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem posiadana dokumentacja opisana w Wariantach I-III będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (...)”.

3)interpretacja indywidualna z dnia 29 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.475.2017.1.PC, w której DKIS stwierdził, że:

„W sprawie Wnioskodawca posiada następujące dokumenty (dowody) potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów:

·fakturę VAT zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

·elektroniczne potwierdzenie odbioru towaru przez nabywcę, będące:

-w wariancie 1: elektronicznym komunikatem przesyłanym w trybie on-line przez System,

-w wariancie 2: wiadomością elektroniczną (z załącznikiem w formacie PDF lub potwierdzeniem w treści maila) lub faksem zawierającą ustandaryzowane pod kątem formatu potwierdzenie otrzymania towaru przez nabywcę,

-w wariancie 3: elektronicznym komunikatem EDI (wraz z możliwością dokonania, w razie potrzeby, konwersji na inny czytelny format).

Mając na uwadze opis sprawy i powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada dowody potwierdzające przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa unijnego innego niż Polska.

Zatem posiadając fakturę, która zawiera specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dowody potwierdzające przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa unijnego innego niż Polska Wnioskodawca posiada jeden z dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełniony dokumentem wymienionym w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy, które łącznie potwierdzają dostarczenie towaru do nabywcy na terytorium kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż terytorium kraju. Dokumenty w formie elektronicznej mają moc dowodową dokumentów (tak samo jak dokumenty papierowe) w rozumieniu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT i tym samym stanowią podstawę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla realizowanych przez Wnioskodawcę transakcji WDT.

W konsekwencji mając na uwadze powyższe, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należy uznać za prawidłowe”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z opisu sprawy wynika, że (…) prowadzi działalność w formie prostej spółki akcyjnej i podlega opodatkowaniu w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja (...) w ramach grupy kapitałowej. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT UE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka m.in. dostarcza zamówione towary do nabywców z siedzibą w innych krajach Unii Europejskiej posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadane przez państwa członkowskie właściwe dla poszczególnych nabywców i zawierające dwuliterowe kody stosowane dla podatku od wartości dodanej. Transport towaru zlecany jest wyspecjalizowanym przewoźnikom lub realizowany jest przez Nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu Nabywcy. Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących (VAT-UE) lub ew. w sytuacji niedopełnienia tego obowiązku należycie na piśmie wyjaśnia to uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego. Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Ze względu na specyfikę działalności gospodarczej, tj. sprzedaż towarów w ramach WDT na dużą skalę, Spółka rozważa zmianę procedury potwierdzania dostarczania towarów będących przedmiotem danej transakcji WDT do Nabywcy. W celu potwierdzania dokonania WDT do Nabywcy, Spółka zamierza stosować pomiędzy Spółką a poszczególnymi Nabywcami elektroniczną wymianę komunikatów, której finalnym rezultatem będzie otrzymanie przez Spółkę elektronicznego potwierdzenia (dowodu) dostarczenia towarów Spółki do Nabywcy. Spółka przygotuje szablon formularza (...), który będzie zawierać oświadczenie Nabywcy o odbiorze przez niego dostaw, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; będą to takie dane jak:

-nazwa dokumentu, np. potwierdzenie dostaw lub inne analogiczne określenie w języku angielskim (np. confirmation of receipt of goods in the intra-Community delivery of goods),

-nazwa, adres oraz numer, za pomocą którego Spółka jest zidentyfikowana dla transakcji wewnątrzwspólnotowych,

-nazwa, adres oraz numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który Nabywca podał Wnioskodawcy,

-numer faktury,

-datę faktury,

-pole wyboru ze sformułowaniem: Nabywca niniejszym potwierdza, że otrzymał wszystkie towary wymienione w fakturze,

-pola do obligatoryjnego uzupełnienia, tj. data otrzymania towarów oraz miejsce odebrania towarów.

Spółka uzyska od Nabywcy adresy mailowe osób, które w imieniu Nabywcy uprawnione będą do samodzielnego potwierdzania otrzymania towarów. Spółka – przy wykorzystaniu dostępnych narzędzi informatycznych – opracuje aplikację, która wypełniać będzie Formularz danymi w oparciu o posiadane przez Spółkę dokumenty takie jak: faktura, dokument zwany roboczo dowodem dostawy (tj. dokument magazynowy, poświadczający ruch ilościowo-magazynowy) czy też zamówienie. Wypełniony przez aplikację Formularz będzie przesyłany przez pracownika Spółki do Nabywcy drogą mailową – jako link do formularza Online. Każdorazowo do Formularza dołączana będzie faktura dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Nabywca (odbiorca wiadomości e-mail z linkiem) po jego otworzeniu zostanie przekierowany do elektronicznego widoku Formularza. Nabywca będzie mógł otworzyć przesłany mu link i wysłać do Spółki drogą internetową, wypełniony przez Nabywcę Formularz. Potwierdzenie ma następować poprzez:

1)zaznaczenie w trybie on-line przez przedstawiciela Nabywcy pola wyboru ze sformułowaniem: Nabywca niniejszym potwierdza, że otrzymał wszystkie towary wymienione w fakturze;

2)wypełnienie obligatoryjnych pól poprzez podanie daty otrzymania towarów i miejsca odebrania towarów oraz

3)przesłanie Formularza do Spółki (od strony technicznej przesłanie Formularza następować będzie poprzez kliknięcie przez Nabywcę okienka „Prześlij”).

Po kliknięciu przez Nabywcę okienka „Prześlij” elektroniczny dokument przesyłany będzie drogą internetową do Spółki. Dokument ten kwalifikowany będzie przez Spółkę jako elektroniczne potwierdzenie odbioru towarów przez Nabywcę. Finalnie Spółka będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

1)faktury dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

2)Elektronicznego Potwierdzenia.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy posiadane przez Spółkę Dokumenty będą stanowić dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% do WDT.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. akt I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że Spółka przygotuje szablon formularza (...), który będzie zawierać oświadczenie Nabywcy o odbiorze przez niego dostaw, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw. Będą to takie dane jak:

-nazwa dokumentu, np. potwierdzenie dostaw lub inne analogiczne określenie w języku angielskim (np. confirmation of receipt of goods in the intra-Community delivery of goods),

-nazwa, adres oraz numer, za pomocą którego Spółka jest zidentyfikowana dla transakcji wewnątrzwspólnotowych,

-nazwa, adres oraz numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który Nabywca podał Wnioskodawcy,

-numer faktury,

-datę faktury,

-pole wyboru ze sformułowaniem: „Nabywca niniejszym potwierdza, że otrzymał wszystkie towary wymienione w fakturze”,

-pola do obligatoryjnego uzupełnienia, tj. data otrzymania towarów oraz miejsce odebrania towarów.

Spółka uzyska również od Nabywcy adresy mailowe osób, które w imieniu Nabywcy uprawnione będą do samodzielnego potwierdzania otrzymania towarów. Spółka opracuje aplikację, która wypełniać będzie Formularz danymi w oparciu o posiadane przez Spółkę dokumenty takie jak: faktura, dokument zwany roboczo dowodem dostawy (tj. dokument magazynowy, poświadczający ruch ilościowo-magazynowy) czy też zamówienie. Wypełniony przez aplikację Formularz będzie przesyłany przez pracownika Spółki do Nabywcy drogą mailową – jako link do formularza Online. Każdorazowo do Formularza dołączana będzie faktura dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Nabywca (odbiorca wiadomości e-mail z linkiem) po jego otworzeniu zostanie przekierowany do elektronicznego widoku Formularza. Nabywca będzie mógł otworzyć przesłany mu link i wysłać do Spółki drogą internetową, wypełniony przez Nabywcę Formularz. Potwierdzenie ma następować poprzez:

1)zaznaczenie w trybie on-line przez przedstawiciela Nabywcy pola wyboru ze sformułowaniem: Nabywca niniejszym potwierdza, że otrzymał wszystkie towary wymienione w fakturze;

2)wypełnienie obligatoryjnych pól poprzez podanie daty otrzymania towarów i miejsca odebrania towarów oraz

3)przesłanie Formularza do Spółki poprzez kliknięcie przez Nabywcę okienka „Prześlij”).

Po kliknięciu przez Nabywcę okienka „Prześlij” elektroniczny dokument przesyłany będzie drogą internetową do Spółki. Dokument ten kwalifikowany będzie przez Spółkę jako elektroniczne potwierdzenie odbioru towarów przez Nabywcę.

W związku z powyższym należy uznać, że posiadane przez Państwa dokumenty w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do nabywców z siedzibą w innych krajach Unii Europejskiej posiadających właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. dokumenty w postaci:

1)faktury dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

2)Elektronicznego Potwierdzenia;

będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).

Podsumowując, należy uznać, że posiadane przez Spółkę Dokumenty stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% do WDT.

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zastrzegam, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.