Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.728.2025.4.AB

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej skutków podatkowych czynności wycofania Nieruchomości (lokali) z majątku spółki do majątku prywatnego Wspólników jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

14 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w części dotyczącej skutków podatkowych czynności wycofania Nieruchomości (lokali) z majątu spółki do majątku prywatanego Wspólników.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 października 2025 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan W.K.,

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pani A.K.,

3)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pani K.K.,

4)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan L.K.,

5)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

„(...)” (...) spółka jawna

Opis zdarzenia przyszłego

Pan W.K., Pani A.K., Pan L.K. oraz Pani K.K. (zwani dalej: „Wspólnikami” lub „Wnioskodawcami”, a także każdy z nich z osobna zwana dalej: „Wspólnikiem”) są jedynymi wspólnikami w „(...)” (...) sp. j. (zwaną dalej: „Spółką”).

Wspólnicy są polskimi rezydentami podatkowymi i podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „podatek PIT”). Wspólnicy posiadają odpowiednio następujące udziały w zyskach Spółki: Pan W.K. - 26%, Pani A.K. - 24%, Pan L.K. – 26% oraz Pani K.K. - 24%.

Spółka jest firmą rodzinną prowadzoną przez dwa małżeństwa: A. i W. (...) oraz K. i L (...). Panowie W.K. oraz L.K. to bracia.

Pan W.K. oraz Pani A.K. pozostają w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej. Zarówno ogół praw i obowiązków w Spółce przysługujący Panu W (...), jak i ogół praw i obowiązków w Spółce przysługujący i Pani A (...) wchodzą w skład ich małżeńskiego majątku wspólnego.

Pan L.K. oraz Pani K.K. pozostają w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej. Zarówno ogół praw i obowiązków w Spółce przysługujący Panu W. (...), jak i ogół praw i obowiązków w Spółce przysługujący i Pani A. (...) wchodzą w skład ich małżeńskiego majątku wspólnego.

Z uwagi na to, że wszyscy Wspólnicy Spółki są osobami fizycznymi, Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, lecz jest tzw. podmiotem transparentnym podatkowo, a podatnikami podatku dochodowego od dochodów uzyskiwanych za pośrednictwem Spółki są Wspólnicy.

Głównym przedmiotem działalności Spółki zgodnie z wpisem w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego jest produkcja (…) (PKD: 14.14.Z). Ponadto Spółka prowadzi pozostałą działalność w zakresie m. in. wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD: 68.20.Z).

Spółka jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”).

W okresie swojego istnienia Spółka nabyła m. in. następujące środki trwałe:

1.w 2011 r. 1 lokal użytkowy (niemieszkalny) położony (...);

2.w 2018 r. 1 lokal użytkowy (niemieszkalny) położony (...);

3.w 2020 r. 1 lokal użytkowy (niemieszkalny) położony (...);

4.w 2021 r. - 2 lokale użytkowe (niemieszkalne) położone (...);

5.w 2021 r. - 1 lokal użytkowy (niemieszkalny) położony (...), wraz z prawem wyłącznego korzystania z miejsca garażowego;

6.w 2023 r. lokal użytkowy (niemieszkalny) położony (...), wraz z prawem wyłącznego korzystania z miejsca garażowego;

7.w 2025 r. (po złożeniu niniejszego wniosku) Spółka planuje nabyć dodatkowe lokale użytkowe (niemieszkalne). Nieruchomości są przedmiotem wstępnych umów zawartych przez Spółkę z deweloperem, a obecnie Spółka oczekuje na wydanie tych lokali i zawarcie umowy przenoszącej ich prawo własności z dewelopera na rzecz Spółki.

Lokale użytkowe wskazane w pkt 1-7 powyżej w dalszej części niniejszego wniosku zwane będą łącznie jako „Nieruchomości”.

W odniesieniu do Nieruchomości wskazanych w pkt 1-6: Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki. Nabycie każdej z Nieruchomości było opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczyła naliczony podatek VAT. Nieruchomości były oraz są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem na cele niemieszkalne na rzecz podmiotów niepowiązanych ze Spółką i Wspólnikami).

W odniesieniu do Nieruchomości wskazanych w pkt 7: Nieruchomości te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki po ich zakupie przez Spółkę. Nabycie każdej z Nieruchomości będzie opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczy naliczony podatek VAT. Nieruchomości będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem na cele niemieszkalne na rzecz podmiotów niepowiązanych ze Spółką i Wspólnikami).

Obecnie planowane jest wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i majątku Spółki i ich nieodpłatne przekazanie na rzecz Wspólników, w taki sposób, aby wartość Nieruchomości otrzymanych przez każdego Wspólnika była jak najbardziej zbliżona do wysokości udziału danego Wspólnika w zysku Spółki (przy czym z uwagi na to, że zarówno wspólnicy A. i W.K., jak i K. i L.K. pozostają w związkach małżeńskich, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej, a ogół praw i obowiązków każdego ze Wspólników wchodzi w skład małżeńskiego majątku wspólnego, wycofanie Nieruchomości nastąpi do małżeńskiego majątku wspólnego Anny i Waldemara (...)ów oraz do małżeńskiego majątku wspólnego K. i L. (...)).

Powyższe wynika z faktu, że nie ma praktycznej możliwości, aby wszyscy Wspólnicy otrzymali Nieruchomości o wartości wprost proporcjonalnej do wysokości ich udziału w zysku Spółki, co wynika z przyczyn o charakterze obiektywnym – tj. różnic w wartości rynkowej poszczególnych Nieruchomości, przez co nie jest możliwa taka alokacja Nieruchomości pomiędzy Wspólników, aby łączna wartość Nieruchomości, które otrzyma ze Spółki każdy ze Wspólników była wprost proporcjonalna do udziałów, w jakich Wspólnicy uczestniczą w zysku Spółki.

Wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki nie będzie dokonywane odpłatnie i nie będzie dokonywane tytułem wypłaty zysku w tej Spółce. Ponadto w wyniku tej czynności prawnej wkłady Wspólników w spółce jawnej nie ulegną obniżeniu.

Po wycofaniu Nieruchomości ze Spółki na rzecz Wspólników, Wspólnicy będą nadal kontynuować najem Nieruchomości na rzecz podmiotów trzecich, w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Jednocześnie w odniesieniu do tego wynajmu każdy ze Wspólników zamierza działać w charakterze czynnego podatnika podatku VAT, nie korzystając ze zwolnienia.

Wycofanie Nieruchomości z majątku Spółki do majątku prywatnego Wspólników nastąpi w 2025 r. lub najpóźniej w pierwszej połowie 2026 r. Zatem, w odniesieniu do Nieruchomości wskazanych w pkt 2-7, okres 10-letniej korekty nie zakończy się w roku wycofania tych Nieruchomości do majątku prywatnego Wspólników. Okres ten zakończy się jedynie w odniesieniu do wycofania do majątku prywatnego Wspólników Nieruchomości wskazanej w pkt 1 powyżej (nabytej w 2011 r.).

Przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego Wspólników nastąpi na podstawie uchwały Wspólników w formie aktu notarialnego. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie Wspólnikom Nieruchomości. Umowa, o której mowa powyżej, nie będzie umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., dalej „Kodeksu cywilnego”). Umowa ta będzie umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia:

1)Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na Wspólników własności Nieruchomości oraz Wspólników o ich przyjęciu,

2)Wspólników, że przeniesienie na nich Nieruchomości nastąpi na ich własne potrzeby,

3)Spółki, że nie uzyska ona żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia własności Nieruchomości na Wspólników,

4)Spółki, że przekazanie Wspólnikom Nieruchomości nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), zwanej dalej jako: „KSH”).

W związku z powyższym, Wspólnicy oraz Spółka pragną potwierdzić skutki podatkowe wycofania Nieruchomości z majątku Spółki i ich przekazania do majątku prywatnego Wspólników na gruncie podatku PIT, podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „podatek PCC”), podatku od spadków i darowizn oraz podatku VAT.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

1.Ile lokali, które Spółka zamierza nabyć w 2025 r., będzie przedmiotem wycofania i nieodpłatnego przekazania do majątku prywatnego Wspólników?

Będą to jedynie 2 lokale – obydwa lokale zostały nabyte w dniu 10 września 2025 r. i w tym samym dniu wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

2.Kiedy poszczególne lokale opisane w pkt 1-6 zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki oraz kiedy poszczególne lokale wskazane w pkt 7 zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki (należy podać dokładne daty) (należy odnieść się do każdego lokalu osobno)?

Lokale został wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki w poniższych datach:

Lokal opisany w pkt 1: 8 listopada 2011 r.

Lokal opisany w pkt 2: 30 września 2018 r.

Lokal opisany w pkt 3: 21 października 2020 r.

Lokale opisane w pkt 4: 31 sierpnia 2021 r. (dalej: „Lokal 4a”) oraz 30 września 2021 r. (dalej: „Lokal 4b”)

Lokal opisany w pkt 5: 30 listopada 2021 r.

Lokal opisany w pkt 6: 30 czerwca 2023 r.

Lokale opisane w pkt 7: obydwa 10 września 2025 r.

3.Kiedy (w jakim dniu, miesiącu, roku) i w jaki sposób wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) poszczególnych lokali opisanych w pkt 1-6 oraz lokali opisanych w pkt 7, które Spółka zamierza nabyć (należy odnieść się do każdego lokalu osobno)?

Pierwsze zajęcie lokali wskazanych w pkt 1-6 nastąpiło poprzez ich oddanie w najem na rzecz najemców. Przed dniem wydania, lokale nie były użytkowane przez Spółkę. Pierwsze używanie ww. lokali nastąpiło w poniższych datach:

Lokal opisany w pkt 1: 8 listopada 2011 r.

Lokal opisany w pkt 2: 1 czerwca 2019 r.

Lokal opisany w pkt 3: 15 stycznia 2021 r.

Lokale opisane w pkt 4: Lokal 4a – 15 marca 2022 r.; Lokal 4b – 26 sierpnia 2021 r.

Lokal opisany w pkt 5: 1 kwietnia 2022 r.

Lokal opisany w pkt 6: 3 czerwca 2023 r.

Co do lokali wskazanych w pkt 7, to co do jednego z nich już nastąpiło pierwsze zajęcie w dacie 10 września 2025 r. poprzez oddanie lokalu w najem na rzecz najemcy (przed tą datą lokal nie był wykorzystywany przez Spółkę) (dalej: „Lokal 7a”). Co do drugiego lokalu (dalej: „Lokal 7b”) pierwsze zajęcie nie nastąpiło, Spółka poszukuje najemcy dla tego lokalu, lokal aktualnie nie jest użytkowany przez Spółkę, pierwsze zajęcie nastąpi w dniu wydania lokalu najemcy.

4.Czy od pierwszego zajęcia (używania) poszczególnych lokali opisanych w pkt 1-6 oraz lokali opisanych w pkt 7, które Spółka zamierza nabyć, do chwili planowanego ich wycofania z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazania do majątku prywatnego Wspólników upłynie okres dłuższy niż 2 lata (należy odnieść się do każdego lokalu osobno)?

Lokal opisany w pkt 1: tak, upłynie okres dłużny niż 2 lata.

Lokal opisany w pkt 2: tak, upłynie okres dłużny niż 2 lata.

Lokal opisany w pkt 3: tak, upłynie okres dłużny niż 2 lata.

Lokale opisane w pkt 4: tak, upłynie okres dłużny niż 2 lata.

Lokal opisany w pkt 5: tak, upłynie okres dłużny niż 2 lata.

Lokal opisany w pkt 6: tak, upłynie okres dłużny niż 2 lata.

Lokale opisane w pkt 7: nie, nie upłynie okres dłużny niż 2 lata.

5.Proszę o wskazanie dokładnych daty najmu lokali opisanych w pkt 1-6?

Poniżej wskazuję daty umów najmu lokali z pkt 1-6. Jako, że pytanie nie precyzuje, czy chodzi o wszystkie historyczne umowy najmu, czy tylko obecnie obowiązujące, to z uwagi na znaczną liczbę lokali oraz znaczny czas ich posiadania przez Spółkę, poniżej wskazuję jedynie umowy będące obecnie w mocy. Jeżeli Organ chciałby uzyskać informację co do dat wszystkich historycznych umów najmu, to uprzejmie proszę o informację – Spółka przygotuje takie dane.

Lokal opisany w pkt 1: umowa najmu z 14 stycznia 2023 r.

Lokal opisany w pkt 2: jest obecnie 3 najemców – daty umów to 14 października 2019 r., 15 października 2020 r. oraz 14 marca 2024 r.

Lokal opisany w pkt 3: umowa najmu z 15 stycznia 2021 r.

Lokale opisane w pkt 4: Lokal 4a – umowa najmu z 10 czerwca 2024 r., Lokal 4b – umowa najmu z 8 listopada 2023 r.

Lokal opisany w pkt 5: jest 2 najemców – daty umów to 1 kwietnia 2022 r. oraz 9 lutego 2023 r.

Lokal opisany w pkt 6: umowa najmu z 3 czerwca 2023 r.

6.Czy poszczególne lokale opisane w pkt 7, które Spółka zamierza nabyć, będą przed wycofaniem ich z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazaniem do majątku prywatnego Wspólników przedmiotem najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze, jeśli tak to należy wskazać dokładne daty najmu (należy odnieść się do każdego lokalu osobno)?

Lokal 7a jest obecnie przedmiotem najmu (umowa najmu z 3 września 2025 r.). Lokal 7b nie jest obecnie przedmiotem najmu, Spółka poszukuje najemcy dla tego lokalu. Intencją Spółki jest to, aby uzyskiwać przychód z wynajmu lokali, stąd podejmuje działania zmierzające do zapewnienia pełnego obłożenia posiadanych lokali i wynajmuje je długoterminowo (np. do podmiotów prowadzących sklepy spożywcze). W związku z powyższym, na dzień wycofania lokali z pkt 7 z ewidencji środków trwałych Spółki i przekazania do majątku prywatnego Wspólników, lokale te co do zasady będą przedmiotem umowy najmu, przy czym Spółka nie może wykluczyć, że z przyczyn od niej niezależnych lokale te w ww. dniu przejściowo nie będą przedmiotem najmu, np. w razie wypowiedzenia umowy najmu przez najemców (na co Spółka nie ma wpływu, aczkolwiek dokłada wszelkich starań, aby takie sytuacje miały miejsce możliwie rzadko) czy braku znalezienia najemcy dla Lokalu 7b do tego czasu.

7.Czy Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym poszczególnych lokali opisanych w pkt 1-6, w stosunku do których Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (należy odnieść się do każdego lokalu)?

Dla lokali z pkt 1-2 oraz pkt 4-6 brak był takich wydatków.

Dla lokalu z pkt 3 został poniesiony taki wydatek w dniu 9 grudnia 2024 r. na kwotę netto 21 500 złotych.

8.Czy będą ponoszone przez Spółkę wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym poszczególnych lokali opisanych w pkt 7 (będących przedmiotem planowanego nabycia), w stosunku do Spółka będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (należy odnieść się do każdego lokalu)?

Nie, nie zostaną poniesione takie wydatki.

9.Jeżeli Spółka poniosła/będzie ponosić takie wydatki to czy były/będą one niższe czy wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych lokali, kiedy zakończono/zakończą się ich ulepszenia, proszę podać dokładną (należy odnieść się do każdego lokalu będącego przedmiotem wniosku)?

Dla lokali z pkt 1-2 oraz pkt 4-7 – brak był (brak będzie) takich wydatków.

Dla lokalu z pkt 3 - taki wydatek został poniesiony w dniu 9 grudnia 2024 r. (data zakończenia) na kwotę netto 21 500 złotych. Wydatek był niższy niż 30% wartości początkowej lokalu.

10.Czy po poniesieniu wydatków na ulepszenie poszczególnych lokali w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, w stosunku do których Spółka miała/będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki były wyższe niż 30% wartości początkowej poszczególnych lokali, doszło do ich pierwszego zasiedlenia w rozumieniu ww. definicji i kiedy (należy odnieść się do każdego lokalu będącego przedmiotem wniosku)?

Brak był takich wydatków, zatem Wnioskodawcy nie przedstawiają odpowiedzi na to pytanie.

11.Czy od pierwszego zajęcia, zasiedlenia poszczególnych lokali po ulepszeniu przekraczającym 30% ich wartości początkowej, w myśl ww. definicji, do dnia ich wycofania ze Spółki, minie okres dłuższy niż 2 lata (należy odnieść się do każdego lokalu będącego przedmiotem wniosku)?

Brak był takich wydatków, zatem Wnioskodawcy nie przedstawiają odpowiedzi na to pytanie.

12.W przypadku gdy Spółka ponosiła/będzie ponosiła ulepszenia na poszczególne lokale, proszę podać wartość ulepszeń oraz wyjaśnić czy były/będą one powyżej czy poniżej 15 000 zł i czy podnosiły wartość początkową poszczególnych lokali (środków trwałych) (należy odnieść się do każdego lokalu będącego przedmiotem wniosku)?

Dla lokali z pkt 1-2 oraz pkt 4-7 – brak był (brak będzie) takich wydatków.

Dla lokalu z pkt 3 - taki wydatek był w dniu 9 grudnia 2024 r. (data zakończenia) na kwotę netto 21 500 złotych, zatem powyżej kwoty 15 000 zł. Wydatek nie poniósł wartości początkowej lokalu.

13.Kiedy Spółka przyjęła/przyjmie do ewidencji środków trwałych ulepszenia poczynione na poszczególne lokale (kiedy nastąpiło/nastąpi w ewidencji środków trwałych podwyższenie wartości środka trwałego – wyjaśnienia proszę odnieść odrębnie do poszczególnych zakończonych ulepszeń) (należy odnieść się do każdego lokalu będącego przedmiotem wniosku)?

Dla lokali z pkt 1-2 oraz 4-7 – brak był (brak będzie) takich wydatków.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług – oznaczone jak we wniosku

3.Czy wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych Spółki i ich nieodpłatne przekazanie do majątku prywatnego (małżeńskiego majątku wspólnego) Wspólników, a następnie wynajęcie tych Nieruchomości przez Wspólników (w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej) będzie neutralne podatkowo na gruncie przepisów ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania wycofania Nieruchomości podatkiem VAT lub dokonania korekty w podatku VAT po wycofaniu Nieruchomości do majątków prywatnych Wspólników?

Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług

Uzasadnienie w zakresie neutralności podatkowej wycofania Nieruchomości ze Spółki na rzecz Wspólników na gruncie przepisów ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami w rozumieniu przepisów ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Pod pojęciem rzeczy należy natomiast rozumieć zarówno ruchomości, jak i nieruchomości.

Jednocześnie na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu (na co wskazuje wprost art. 7 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT).

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT).

Powyższe przepisy oznaczają, że czynności, których skutek polega na przeniesieniu prawa własności nieruchomości lub przeniesieniu prawa wieczystego użytkowania gruntów (w tym zabudowanych budynkami i budowlami trwale z gruntem związanymi) mogą zasadniczo być uznane za dostawę towarów podlegającą VAT pod warunkiem, że będą czynnościami odpłatnymi.

W tym miejscu Wnioskodawcy, pragną zauważyć, że jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych Spółki i ich przekazanie do majątku prywatnego Wspólników nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatnym charakterze.

Zdaniem Wnioskodawców, nieodpłatny charakter planowanej czynności wyklucza więc opodatkowanie jej podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (tj. jako odpłatnej dostawy towarów).

Jednakże, zgodnie z ustawą o VAT, nie tylko odpłatne czynności podlegają podatkowi VAT. W niektórych sytuacjach opodatkowaniu podlegają także czynności nieodpłatne. Jak wynika bowiem z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się bowiem także przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny,

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy uważają, że w odniesieniu do wycofania Nieruchomości ze Spółki na rzecz Wspólników nie zostaną spełnione z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż nie dojdzie do zmiany przeznaczenia Nieruchomości, tj. Nieruchomości nie zostaną wycofane na cele osobiste Wspólników, lecz Wspólnicy będą nadal kontynuować najem Nieruchomości na rzecz podmiotów trzecich, w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Spółka nie dokona również darowizny dla Wspólników. Dlatego zdaniem Wnioskodawców, wycofanie Nieruchomości ze Spółki nie będzie wiązało się z obowiązkiem opodatkowania takiej czynności podatkiem VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny: Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Zgodnie natomiast z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego: Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju

W konsekwencji najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu. Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Co istotne z powołanych wyżej przepisów, wynika, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. najem prywatny). Najem nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Nieruchomości są aktualnie wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, tj. są wynajmowane na rzecz osób trzecich, a najem ten podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Po ich wycofaniu ze Spółki do majątku Wspólników, Nieruchomości będą dalej wynajmowane, a więc nadal będą wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Ponadto, Nieruchomości mają charakter niemieszkalny. Tym samym, w ocenie Wnioskodawców, Nieruchomości nie będą wykorzystywane na potrzeby osobiste Wspólników, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe. Zdaniem Wnioskodawców, w tym stanie faktycznym wycofanie Nieruchomości ze Spółki do majątku prywatnego Wspólników i ich dalszy najem nie wypełnia przesłanek wynikających z art. 7 ust. 2 VAT, wycofanie nie nastąpi na cele osobiste Wspólników, co w konsekwencji oznacza, że wycofanie Nieruchomości nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wyżej przedstawione stanowisko znajduje również potwierdzenie w linii interpretacyjnej tut. Organu. Stanowisko w analogicznych sprawach na gruncie przepisów ustawy o VAT, zostało przedstawione m. in. w interpretacji DKIS z dnia 19 kwietnia 2024 r., o sygn. 0112-KDIL3.4012.125.2024.1.NS, w której DKIS uznał, że „w odniesieniu do czynności wycofania nieruchomości (...) z działalności gospodarczej do majątku prywatnego wspólników spółki jawnej, która następnie będzie przez nich wynajmowana na cele niemieszkalne (w ramach najmu prywatnego lub prowadzonej działalności gospodarczej), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste wspólników, a co za tym idzie, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Uzasadnienie w zakresie braku obowiązku dokonania przez Spółkę korekty w podatku VAT po wycofaniu Nieruchomości do majątków prywatnych Wspólników

Wnioskodawcy wskazują, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego)

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT: Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 91 ust. 4 ustawy o VAT: W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Natomiast, jak stanowi art. 91 ust. 5 ustawy o VAT: W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy o VAT: W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;

2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT: Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Jak stanowi art. 91 ust. 7a ustawy o VAT: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Odnosząc powyżej przywołane przepisy o stanu faktycznego opisanego w niniejszym wniosku, Wnioskodawcy wskazują, że sposób wykorzystania Nieruchomości, które mają zostać wycofane ze Spółki do majątków prywatnych Wspólników nie ulegnie zmianie, gdyż Nieruchomości po ich wycofaniu ze Spółki dalej będą wynajmowane (świadczone usługi najmu będą opodatkowane podatkiem VAT). Wspólnicy wynajmując Nieruchomości po ich wycofaniu ze Spółki będą działać w charakterze czynnych podatników VAT.

Zatem, mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe w ocenie Wnioskodawców czynność wycofania Nieruchomości do majątku prywatnego Wspólników, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a Spółka nie będzie miała obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art 91 ustawy o VAT, w odniesieniu do Nieruchomości, ponieważ:

1)przekazanie Nieruchomości z majątku Spółki do majątku prywatnego wspólników Spółki, celem ich wynajmu, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie ich wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;

2)przedmiotowe Nieruchomości nadal będą wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. wynajmu.

Wyżej przedstawione stanowisko znajduje również potwierdzenie w linii interpretacyjnej tut. Organu. Stanowisko w analogicznych sprawach na gruncie przepisów ustawy o VAT, zostało przedstawione m. in. w interpretacji DKIS z dnia 19 kwietnia 2024 r., o sygn. 0112-KDIL3.4012.125.2024.1.NS, w której DKIS uznał, że „W konsekwencji, w związku z wycofaniem z majątku spółki jawnej nieruchomości (...), stanowiących środki trwałe Państwa spółki i przekazaniem tych nieruchomości do majątku prywatnego wspólników – w celu najmu opodatkowanego podatkiem VAT prowadzonego w ramach najmu prywatnego lub jednoosobowej działalności gospodarczej – nie będą Państwo mieli obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku wspólnym w zakresie podatku od towarów i usług jest w części dotyczącej skutków podatkowych czynności wycofania Nieruchomości (lokali) z majątu spółki do majątku prywtanego Wspólników jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy:

 Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jak wynika z treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przesłanka do opodatkowania nieodpłatnego przekazania nieruchomości wystąpi nie tylko w sytuacji, gdy przy jej nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ale również wówczas, gdy prawo takie przysługuje w związku z nabyciem lub wytworzeniem części składowych tej nieruchomości.

Analizując treść art. 7 ust. 2 ustawy, warto odwołać się również do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który wielokrotnie wypowiadał się w kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r. w sprawie C-50/88 (Heinz Kuchne) Trybunał stwierdził, że ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej spójne jest nieopodatkowanie amortyzacji aktywów przedsiębiorstwa w odniesieniu do ich prywatnego użytku w przypadku, gdy VAT od tych towarów nie podlegał odliczeniu, przy jednoczesnym opodatkowaniu wydatków ponoszonych na utrzymanie i używanie towarów, w odniesieniu do których podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku. Rozwiązanie to pozwala zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania samych towarów, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji. Również w orzeczeniu z dnia 25 maja 1993 r. w sprawie C-193/91 (Gerhard Mohsche) oraz w orzeczeniu z dnia 17 maja 2001 r. w połączonych sprawach C-322/99 (Hans-Georg Fisher) i C-323/99 (Klaus Brandenstein) Trybunał wskazał, że nieodpłatne świadczenia mogą być opodatkowane wyłącznie w takim zakresie, w jakim podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku naliczonego.

Jak wynika z powyższego, kluczowym elementem determinującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu towarów jest to, czy przy nabyciu (w tym również imporcie lub wytworzeniu) tych towarów lub ich części składowych podatnikowi przysługiwało - w całości lub w części - prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Za prawidłowością takiego rozstrzygnięcia przemawia zarówno treść przywołanych wyżej przepisów, jak i wskazane orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który opowiada się za opodatkowaniem podatkiem VAT nieodpłatnych dostaw tych towarów, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Tylko takie rozwiązanie pozwala bowiem zarówno uniknąć podwójnego opodatkowania, jak i braku opodatkowania ostatecznej konsumpcji.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jawna będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług planuje wycofanie lokali użytkowych (dalej Nieruchomości) z ewidencji środków trwałych i majątku Spółki i ich nieodpłatne przekazanie na rzecz Wspólników, w taki sposób, aby wartość Nieruchomości otrzymanych przez każdego Wspólnika była jak najbardziej zbliżona do wysokości udziału danego Wspólnika w zysku Spółki. Przedmiotem wycofania będą Nieruchomości w skład których wchodzą następujące środki trwałe:

1.1 lokal użytkowy (niemieszkalny) nabyty w 2011 r.;

2.1 lokal użytkowy (niemieszkalny) nabyty 2018 r.;

3.1 lokal użytkowy (niemieszkalny) nabyty w 2020 r.;

4.2 lokale użytkowe (niemieszkalne) nabyte w 2021 r.;

5.1 lokal użytkowy (niemieszkalny) nabyty w 2021 r. wraz z prawem wyłącznego korzystania z miejsca garażowego;

6.lokal użytkowy (niemieszkalny) nabyty w 2023 r. wraz z prawem wyłącznego korzystania z miejsca garażowego;

7.2 lokale użytkowe (niemieszkalne) nabyte 10 września 2025 r.

W odniesieniu do Nieruchomości wskazanych w pkt 1-6: Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki. Nabycie każdej z Nieruchomości było opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczyła naliczony podatek VAT. Nieruchomości były oraz są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem na cele niemieszkalne na rzecz podmiotów niepowiązanych ze Spółką i Wspólnikami).

W odniesieniu do Nieruchomości wskazanych w pkt 7: Nieruchomości te zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki po ich zakupie przez Spółkę. Nabycie każdej z Nieruchomości będzie opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczy naliczony podatek VAT. Nieruchomości będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem na cele niemieszkalne na rzecz podmiotów niepowiązanych ze Spółką i Wspólnikami).

Lokale został wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki w poniższych datach:

Lokal opisany w pkt 1: 8 listopada 2011 r.

Lokal opisany w pkt 2: 30 września 2018 r.

Lokal opisany w pkt 3: 21 października 2020 r.

Lokale opisane w pkt 4: 31 sierpnia 2021 r. (dalej: „Lokal 4a”) oraz 30 września 2021 r. (dalej: „Lokal 4b”)

Lokal opisany w pkt 5: 30 listopada 2021 r.

Lokal opisany w pkt 6: 30 czerwca 2023 r.

Lokale opisane w pkt 7: obydwa 10 września 2025 r.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, czynność polegająca na wycofaniu poszczególnych lokali (Nieruchomości) opisanych w pkt 1-7 z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wspólników – w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 ustawy - będzie podlegać opodatkowaniu w sytuacji gdy przysługiwało Spółce w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych nieruchomości lub ich części składowych. W tej sytuacji bowiem dla czynności przekazania lokali, zostaną spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów, co w konsekwencji oznacza, że czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że wycofanie z majątku Spółki ww. Nieruchomości (lokali) i przekazanie ich na cele prywatne Wspólników, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy nabycie każdej z Nieruchomości (lokali) wskazanej w pkt 1-6 było opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczyła naliczony podatek VAT. W odniesieniu do Nieruchomości (lokali) wskazanych w pkt 7 Nabycie każdej z Nieruchomości będzie opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczy naliczony podatek VAT.

Wskazali Państwo, że Nieruchomości były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zatem przy ich nabyciu przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji czynność wycofania Nieruchomości – lokali użytkowych opisanych w pkt 1-7  do majątku prywatnego Wspólników będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że ww. Nieruchomości (lokale opisane w pkt 1-7) będą przekazane nieodpłatnie Wspólnikom Spółki do ich majątku prywatnego. Sposób wykorzystania tego majątku będzie należeć do decyzji każdego ze Wspólników. Ich odpłatne oddanie w użytkowanie (najem prywatny lub jednoosobowa działalność gospodarcza) będzie związane z działalnością gospodarczą każdego ze Wspólników Spółki a nie samej Spółki. Zatem nie ma wpływu na opodatkowanie przekazania Nieruchomości (lokali opisanych w pkt 1-7) fakt wykorzystywania przedmiotowych Nieruchomości w celach związanych z działalnością opodatkowaną Wspólników Spółki tj. najem prywatny lub jednoosobowa działalność gospodarcza.

Podkreślić należy, że każda czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych lub ich części spełniających określone w tych przepisach warunki.

Zasady zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli i ich części znajduje się w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, który stanowi że:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia została uregulowana w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Tak więc, by dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy (przekazania do majątku prywatnego Wspólników) poszczególnych lokali użytkowych opisanych w pkt 1-7 zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do ww. lokali miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Pierwsze zajęcie lokali wskazanych w pkt 1-6 nastąpiło poprzez ich oddanie w najem na rzecz najemców. Pierwsze używanie ww. lokali nastąpiło w poniższych datach: Lokal opisany w pkt 1: 8 listopada 2011 r., Lokal opisany w pkt 2: 1 czerwca 2019 r., Lokal opisany w pkt 3: 15 stycznia 2021 r. Lokale opisane w pkt 4: Lokal 4a – 15 marca 2022 r.; Lokal 4b – 26 sierpnia 2021 r., Lokal opisany w pkt 5: 1 kwietnia 2022 r., Lokal opisany w pkt 6: 3 czerwca 2023 r. Co do lokali wskazanych w pkt 7, to co do jednego z nich już nastąpiło pierwsze zajęcie w dacie 10 września 2025 r. poprzez oddanie lokalu w najem na rzecz najemcy ( „Lokal 7a”). Co do drugiego lokalu („Lokal 7b”) pierwsze zajęcie nie nastąpiło, Spółka poszukuje najemcy dla tego lokalu, lokal aktualnie nie jest użytkowany przez Spółkę, pierwsze zajęcie nastąpi w dniu wydania lokalu najemcy. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, w stosunku do których Spółka miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na lokale z pkt 1-2 oraz pkt 4-6 brak był takich wydatków. Dla lokalu z pkt 3 został poniesiony taki wydatek w dniu 9 grudnia 2024 r. na kwotę netto 21 500 złotych, lecz wydatek był niższy niż 30% wartości początkowej lokalu. Natomiast na lokale opisane w pkt 7 nie zostaną nie zostaną poniesione takie wydatki.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że przekazanie na cele prywatne Wspólników lokali opisanych w pkt 1-6 nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak Państwo wskazali doszło do pierwszego zajęcia poszczególnych lokali opisanych w pkt 1-6, a pomiędzy ich pierwszym zasiedleniem upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym ww. lokali opisanych w pkt. 1-6 przekraczających 30% wartości początkowej tych lokali.

Zatem z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia do chwili planowanego przeniesienia ww. lokali opisanych w pkt 1-6 do majątku prywatnego upłynie okres dłuższy niż 2 lata to w odniesieniu do tych lokali zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem wycofanie Nieruchomości tj. lokali opisanych w pkt 1-6 do majątku prywatnego Wspólników korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast odnosząc się do dwóch lokali wymienionych w pkt 7 stwierdzić należy, że w przypadku, lokalu 7a oraz 7b nie minął jeszcze okres 2 lat od jego pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy tj. przekazania tego lokalu na cele prywatne Wspólników, gdyż jak wynika z uzupełnienia pierwsze zajęcie, używanie tych lokali nastąpiło z chwilą ich nabycia w ramach czynności opodatkowanych tj. 10 września 2025 r., tym samym nie zostanie spełniony drugi warunek umożliwiający zwolnienie od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem wycofanie dwóch lokali opisanych w pkt 7 do majątku prywatnego Wspólników nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, że wycofanie z majątku Spółki dwóch lokali opisanych w pkt 7 do majątku prywatnego Wspólników nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT lokali w pkt 7 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Spółka nie będzie miała również prawa do zastosowania zwolnienia przy wycofaniu lokali opisanych w pkt 7 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, gdyż przy nabyciu lokali opisanych w pkt 7 przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatki naliczonego.

Tym samym nie zostaną spełnione warunki umożliwiające zwolnienie lokali opisanych w pkt 7na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Ponadto jak wynika z opisu sprawy lokale opisane w pkt 7 nie był wykorzystywany przez Spółkę  wyłącznie do działalności zwolnionej, jak również przy nabyciu tych lokali przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, tak więc dostawa (wycofanie) lokali opisanych w pkt 7 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku powyższym wycofanie lokali opisanych w pkt 7 do majątku prywatnego Wspólników nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 i będzie opodatkowane będzie właściwą stawką VAT dla przedmiotu dostawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy:

Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-9 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy,

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy:

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy:

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu:

W myśl art. 91 ust. 7d ustawy:

Na mocy art. 91 ust. 8 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Przywołany przepis reguluje kwestie korekty w odniesieniu do towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i ust. 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi lub na odwrót), wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona na dany rok.

Ponadto, przepis art. 91 ust. 5 ustawy wprowadza szczególny przypadek dokonywania korekt w sytuacji, gdy podatnik w okresie trwania korekty cząstkowej – tj. w okresie 10 lat w przypadku nieruchomości – zbywa dany środek trwały.

W takich sytuacjach – zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych – przyjmuje się fikcję prawną, że zbyte składniki majątku służą nadal działalności opodatkowanej lub nadal działalności zwolnionej, aż do końca okresu korekty. Jednakże w miesiącu dokonania sprzedaży dokonuje się od razu korekty za wszystkie pozostałe okresy. Korekty dokonuje się w deklaracji za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży.

Jeśli transakcja zbycia środka trwałego została opodatkowana, wówczas przyjmuje się, że przez cały pozostały okres korekty towar ten służy w całości transakcjom dającym prawo do odliczenia. Natomiast jeśli sprzedaż była zwolniona, wówczas przyjmuje się, że zbywany środek trwały służy czynnościom niedającym prawa do odliczenia.

W tym miejscu wskazać należy, że również poszczególne wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie Nieruchomości (poszczególne ulepszenia), które wynosiły co najmniej 15 000 zł i które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, podlegają 10-letniemu okresowi korekty. 10-letni okres korekty rozpoczyna swój bieg od roku, w którym środki trwałe (ulepszenia) o wartości wynoszącej co najmniej 15 000 zł zostały oddane do użytkowania, a roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Zaznaczyć bowiem należy, że poniesione nakłady, których wartość początkowa przekracza 15 000 zł, należy traktować jak wydatki na zakup odrębnego środka trwałego. Natomiast jeżeli poszczególne wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie Nieruchomości (poszczególne ulepszenia), były niższe niż 15 000 zł lub nie zmieniają wartości środka trwałego, nie podlegają 10-letniemu okresowi korekty tylko korygowane są na bieżąco. W odniesieniu do tych nakładów zastosowanie będzie mieć art. 91 ust. 7c ustawy, w myśl którego korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Z opisu sprawy wynika, że Lokale zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki w poniższych datach: Lokal opisany w pkt 1: 8 listopada 2011 r. Lokal opisany w pkt 2: 30 września 2018 r., Lokal opisany w pkt 3: 21 października 2020 r. Lokale opisane w pkt 4: 31 sierpnia 2021 r. (Lokal 4a) oraz 30 września 2021 r. (Lokal 4b), Lokal opisany w pkt 5: 30 listopada 2021 r., Lokal opisany w pkt 6: 30 czerwca 2023 r., Lokale opisane w pkt 7: obydwa 10 września 2025 r.

W odniesieniu do lokali wskazanych w pkt 1-6 nabycie każdej z Nieruchomości było opodatkowane podatkiem VAT. Pierwsze zajęcie lokali wskazanych w pkt 1-6 nastąpiło poprzez ich oddanie w najem na rzecz najemców. Pierwsze używanie ww. lokali nastąpiło w poniższych datach: Lokal opisany w pkt 1: 8 listopada 2011 r., Lokal opisany w pkt 2: 1 czerwca 2019 r., Lokal opisany w pkt 3: 15 stycznia 2021 r. Lokale opisane w pkt 4: Lokal 4a – 15 marca 2022 r.; Lokal 4b – 26 sierpnia 2021 r., Lokal opisany w pkt 5: 1 kwietnia 2022 r., Lokal opisany w pkt 6: 3 czerwca 2023 r. Co do lokali wskazanych w pkt 7, to co do jednego z nich już nastąpiło pierwsze zajęcie w dacie 10 września 2025 r. poprzez oddanie lokalu w najem na rzecz najemcy ( „Lokal 7a”). Co do drugiego lokalu („Lokal 7b”) pierwsze zajęcie nie nastąpiło, Spółka poszukuje najemcy dla tego lokalu, lokal aktualnie nie jest użytkowany przez Spółkę, pierwsze zajęcie nastąpi w dniu wydania lokalu najemcy. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczyła naliczony podatek VAT. W odniesieniu do Nieruchomości wskazanych w pkt 7 nabycie każdej z Nieruchomości będzie opodatkowane podatkiem VAT. Z tytułu nabycia każdej Nieruchomości Spółka odliczy naliczony podatek VAT.

Zatem mając powyższe na uwadze w związku z wycofaniem lokali wymienionych w pkt 2-6 do majątku prywatnego Wspólników, Spółka będzie zobowiązana, do dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu przedmiotowych lokali, gdyż nie minął jeszcze 10-letni okres korekty licząc od roku, w którym przedmiotowe lokale zostały oddane do użytkowania i wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Spółka nie będzie natomiast zobowiązania do korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem do majątku prywatnego Wspólników lokalu opisanego w pkt 1, gdyż minął już 10-letni okres korekty licząc od roku, w którym lokal ten został oddany do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Ponadto Spółka nie będzie również zobowiązana do dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem do majątku prywatnego Wspólników dwóch lokali opisanych w punkcie 7, gdyż jak wynika z powyższego rozstrzygnięcia dostawa tych dwóch lokali opisanych w pkt 7 będzie opodatkowana właściwa stawką VAT, zatem w stosunku do wycofania lokali opisanych w pkt 7 do majątku prywatnego Wspólników nie dojdzie do zmiany przeznaczenia wykorzystania przedmiotowej przedmiotowych lokali opisanych w pkt 7 tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odnoście tych lokali.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnejz dnia 19 kwietnia 2024 r., o sygn. 0112-KDIL3.4012.125.2024.1.NS wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych oraz konkretnych stanów prawnych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15). Ponadto zauważyć należy, że Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej przysługuje prawo zmiany z urzędu wydanej interpretacji, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od spadku i darowizn i podatku od czynności cywilnoprawnych są przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

W.K. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.