Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.576.2025.3.JG
Wynagrodzenie otrzymane za zobowiązanie się do wyłącznego zakupu komponentów od kontrahenta nie stanowi przychodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, jako że nie jest bezpośrednim następstwem działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zgodnie z zezwoleniem.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 września 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia, czy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za zobowiązanie do wyłącznego zakupu (…) (jak również akcesoriów i innych komponentów systemowych niezbędnych do produkcji (…)) wyłącznie od Kontrahenta oraz do produkcji i sprzedaży (…) wyłącznie z tych (…) i komponentów stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie posiadanego przez Wnioskodawcę zezwolenia strefowego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 października 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”). Grupa od wielu lat jest (…). Dzięki długoletniemu doświadczeniu oraz posiadanym patentom zdobyła zaufanie i uznanie Klientów.
Działalność Wnioskodawcy polega na produkcji (…).
W ofercie znajdują się:
-(…).
Produkcja (…) oparta jest w całości na (…) producenta (dalej: „Kontrahent”).
Wnioskodawca posiada zezwolenie strefowe, wydane (…) 2014 r. na prowadzenie działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie towarów i usług wytworzonych na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej określonych w następujących pozycjach PKWiU:
(…).
Wnioskodawca w roku 2022 podpisał umowę partnerską (dalej: „Umowa”) z Kontrahentem - polskim rezydentem podatkowym należącym do międzynarodowej grupy, prowadzącej działalność w zakresie rozwoju i sprzedaży systemów i komponentów do produkcji (…). Wnioskodawca od lat nabywał od Kontrahenta komponenty systemowe, z których produkowane są (…). Zgodnie z preambułą Umowy, celem jej podpisania było uregulowanie przez strony zakresu dalszej współpracy.
W ramach Umowy Wnioskodawca zobowiązał się przez cały okres jej trwania do zakupu (…) (jak również akcesoriów i innych komponentów systemowych niezbędnych do produkcji (…) wyłącznie od Kontrahenta oraz do produkcji i sprzedaży (…) wyłącznie z tych (…). Z Umowy wynika również zobowiązanie Wnioskodawcy do powstrzymania się od nabywania bezpośrednich lub pośrednich udziałów lub praw do wpływania na konkurentów Kontrahenta oraz do powstrzymywania się od promocji i wsparcia w inny sposób działalności konkurencji, chyba, że Kontrahent wyrazi na to zgodę.
W zamian za zobowiązanie do wyłącznego zakupu, Kontrahent zadeklarował zapłatę na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia. Wynagrodzenie to zapłacone zostało w dwóch równych transzach (w roku 2023 i 2024), na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę faktur. Opis na fakturze: wynagrodzenie za zobowiązanie do wyłącznego zakupu. Umowa weszła w życie (…) 2023 r. i obowiązuje do (…), z możliwością jej przedłużenia.
Pytanie
Czy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za zobowiązanie do wyłącznego zakupu (…) (jak również akcesoriów i innych komponentów systemowych niezbędnych do produkcji (…) wyłącznie od Kontrahenta oraz do produkcji i sprzedaży (…) wyłącznie z tych (…) stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie posiadanego przez Wnioskodawcę zezwolenia strefowego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi w ramach opisanej Umowy stanowią przychody ściśle związane z działalnością Spółki w specjalnej strefie ekonomicznej, a tym samym są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”).
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) nie zawiera definicji przychodu, lecz jedynie przykładowe przysporzenia uznawane za przychody podatkowe.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Przychód powstaje w momencie faktycznego uzyskania przysporzenia przez podatnika, przy czym chodzi o przysporzenie mające definitywny charakter. Jednocześnie w art. 17 ustawodawca zamieścił katalog przychodów zwolnionych przedmiotowo z opodatkowania. Wśród wymienionych w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT przychodów wolnych od podatku, w pkt 34 wskazano dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „ustawa o SSE”).
Przy czym - zgodnie z treścią art. 17 ust. 4 ustawy o CIT - zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Dokonując oceny na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, czy dana działalność może zostać objęta zwolnieniem podatkowym, należy w pierwszej kolejności ustalić czy dochody są uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy oraz czy prowadzona działalność mieści się w uzyskanym zezwoleniu (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE). Dodatkowo, zakwalifikowanie danych czynności do działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE może nastąpić wówczas, gdy pomiędzy tymi czynnościami, a działalnością podstawową określoną w zezwoleniu istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek, a zatem wówczas, gdy stanowią one integralną część działalności strefowej. Tak wypowiedział się m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 sierpnia 2020, sygn. II FSK 1319/18.
Zasadniczo, przez dochody uzyskiwane z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE rozumieć należy dochody z odpłatnego zbycia towarów, usług, praw majątkowych, wytworzonych (świadczonych) przez przedsiębiorcę w zwykłym toku prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej. Każde inne przysporzenie wymaga natomiast indywidualnej oceny pod kątem intensywności jego związania z działalnością gospodarczą określoną w zezwoleniu przewidzianym w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE. Wyrażony w orzecznictwie pogląd wskazuje, że zwolnienie dotyczy wyłącznie przychodów z działalności objętej zezwoleniem oraz będących bezpośrednim następstwem tejże działalności, a nie dochodów pozostających tylko w bliżej nieokreślonym związku z tą działalnością strefową (tak np. wyroki NSA z: 5 maja 2016 r., II FSK 763/14; 23 listopada 2023 r., II FSK 294/22). Istotne jest zatem rozstrzygnięcie, co jest przychodem (dochodem) będącym bezpośrednim następstwem tzw. działalności strefowej. Dane czynności mogą być zakwalifikowane do działalności strefowej wówczas, gdy pomiędzy tymi czynnościami a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek, a więc - jak już wspomniano wcześniej - gdy stanowią one integralną część działalności prowadzonej na terenie SSE (tak np. wyroki NSA z: 10 września 2015 r., II FSK 1766/13; 29 października 2019 r., II FSK 809/18).
Uwzględniając powyższe, należy przyjąć, że dochód podlegający zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT to nie tylko dochód bezpośrednio wygenerowany w ramach prowadzonej w SSE działalności gospodarczej - dochód uzyskany ze sprzedaży wyrobów strefowych czy świadczenia usług, ale także dochód, który podatnik uzyskał w związku z innymi czynnościami, jeżeli pomiędzy tymi czynnościami, a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny (funkcjonalny) związek. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 czerwca 2025 r., sygn. II FSK 707/22, stwierdził, że także przychód taki jak uzyskane odszkodowanie, mimo iż nie jest zdarzeniem wynikającym wprost z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu strefowym, to jednak jest z nią nierozerwalnie związane i z tego względu może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. W przytoczonym wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że uzyskane przez spółkę odszkodowanie tak z tytułu utraconych zysków, jak i za zniszczone w wyniku pożaru składniki majątkowe, stanowi przychód z działalności strefowej jeżeli owo zdarzenie (pożar) skutkujące uzyskaniem odszkodowania miało miejsce na terenie SSE, dotyczyło składników majątku wykorzystywanych do działalności strefowej, zgodnie z wydaną dla spółki decyzją o wsparciu, a także powodowało utratę zysków z tejże działalności. Sąd wskazał ponadto na konieczność zastosowania nie tylko wykładni językowej, ale też systemowej i celowościowej w odniesieniu do przepisów zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. W przeciwnym wypadku dojdzie do wypaczenia sensu zwolnienia, a podatnicy prowadzący działalność na terenie strefy byliby podwójnie stratni, opodatkowując szkodę.
W opisanym przypadku, do podpisania Umowy w ogóle by nie doszło, gdyby nie prowadzona na terenie SSE działalność produkcyjna. Wynikające z Umowy zobowiązanie się Wnioskodawcy do nabywania określonych towarów od Kontrahenta, dotyczy tylko i wyłącznie towarów wykorzystywanych do prowadzonej produkcji na terenie SSE. Jest to zatem zobowiązanie ściśle związane z działalnością strefową, gdyż gdyby Wnioskodawca nie prowadził tej konkretnej działalności objętej zwolnieniem, zobowiązanie umowne nie powstałoby. Konsekwentnie uzyskane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie wynikające z Umowy, powinno być uznane za przychody ściśle związane z działalnością strefową, a tym samym powinno być objęte zwolnieniem z opodatkowania przewidzianym w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Taka kwalifikacja przychodów uzyskiwanych na podstawie Umowy jako objętych zwolnieniem podatkowym znajduje uzasadnienie w każdej z podstawowych metod wykładni przepisów prawa podatkowego.
Po pierwsze, wykładnia językowa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT wskazuje, że zwolnieniu podlegają dochody „uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej”. Ustawodawca nie ograniczył tego zwolnienia wyłącznie do dochodów z odpłatnego zbycia wyrobów strefowych, ale posłużył się szerszym pojęciem – „dochody z działalności gospodarczej”. Oznacza to, że każda czynność stanowiąca element działalności prowadzonej w SSE, bądź będąca jej nieodzownym uzupełnieniem, powinna być objęta zwolnieniem.
Po drugie, wykładnia systemowa nakazuje odczytywać art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT w powiązaniu z art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE, które określają konieczność powiązania przychodu z działalnością ujętą w zezwoleniu strefowym. W judykaturze NSA (np. wyrok z 20 sierpnia 2020 r., sygn. II FSK 1319/18) podkreślono, że kwalifikacja danej czynności jako strefowej wymaga ścisłego, nierozerwalnego i funkcjonalnego związku z działalnością podstawową. W analizowanym przypadku taki związek niewątpliwie istnieje - Umowa dotyczy nabywania towarów wykorzystywanych w procesie produkcyjnym w SSE. Brak działalności strefowej oznaczałby, że ani zobowiązanie kontraktowe, ani wynikające z niego przychody nie powstałyby.
Po trzecie, wykładnia celowościowa wskazuje, że ratio legis zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT polega na wspieraniu przedsiębiorców inwestujących w SSE poprzez zapewnienie im realnych preferencji podatkowych. Celem ustawodawcy było objęcie zwolnieniem całego spektrum przychodów związanych z działalnością strefową, a nie jedynie wybranych, wąsko rozumianych przysporzeń. Potwierdził to m.in. NSA w wyroku z 4 czerwca 2025 r., sygn. II FSK 707/22, uznając, że przychód z tytułu odszkodowania - mimo że nie wynika wprost z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu - podlega zwolnieniu, jeżeli pozostaje w funkcjonalnym związku z działalnością strefową. Argumentacja ta ma zastosowanie również do sytuacji Wnioskodawcy - skoro wynagrodzenie z Umowy powstaje wyłącznie z uwagi na prowadzoną działalność w SSE, to powinno korzystać z tego samego zwolnienia.
Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z realizacji Umowy pozostają w ścisłym i funkcjonalnym związku z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie SSE, mieszczą się w zakresie objętym zezwoleniem i powinny być traktowane jako dochody zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Odmienne podejście prowadziłoby do nieuzasadnionego zawężenia zakresu zwolnienia i naruszenia ratio legis przepisów o preferencjach podatkowych w specjalnych strefach ekonomicznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”),
wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
W myśl art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,
zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
Według art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1604, dalej: „ustawa o SSE”),
dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (…).
W myśl art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o SSE,
podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”,
zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:
1) zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
2) dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
3) terminu zakończenia inwestycji;
4) maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
5) wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.
Powyższe regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę strefowego podatek dochodowy.
Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:
-prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
-uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.
Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej fizycznie na terenie strefy. Jeżeli cześć działalności podmiotu prowadzona jest poza strefą, dochód z tej części pochodzący nie podlega zwolnieniu. Dochód „uzyskany” z działalności to wyłącznie taki dochód, którego źródłem przychodów jest prowadzona działalność gospodarcza. Zwolnieniem podatkowym objęty jest zatem dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.
Zwolnienie podatkowe uregulowane w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, w związku z art. 12 ustawy o SSE nie jest zwolnieniem podmiotowym w tym sensie, że nie dotyczy wszystkich dochodów osiąganych przez podmiot posiadający status przedsiębiorcy wyposażonego w zezwolenie umożliwiające prowadzenie działalności na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej. Jest zwolnieniem, które uzależniono od dziedziny stosunków prawnych, w jakie wstępuje przedsiębiorca-adresat zezwolenia na działalność strefową. Stosunki te muszą być stosunkami gospodarczymi celowo ukierunkowanymi na osiągnięcie dochodu lub stanowiącymi nieodzowne następstwo realizacji tych pierwszych, wskutek ich złożonej natury. Ich zakres przedmiotowy ustalono za pomocą dwóch kryteriów: przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu wydanym na podstawie art. 16 ust. 1 cyt. ustawy o SSE oraz miejscem realizacji czynności prawnych skutkujących powstaniem dochodu - terenem specjalnej strefy ekonomicznej.
W tym kontekście należy stwierdzić, że przychody osiągane z związku z zawarciem w 2022 r. umowy partnerskiej z kontrahentem, nie mogą zostać uznane za przychody mające wpływ na dochód podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Wynagrodzenia otrzymanego od Kontrahenta za zobowiązanie do wyłącznego zakupu (…) (jak również akcesoriów i innych komponentów systemowych niezbędnych do produkcji (…) wyłącznie od Kontrahenta oraz do produkcji i sprzedaży (…) wyłącznie z (…) nie można uznać za przychód związany z działalnością generującą bezpośrednio dochód z działalności określonej w zezwoleniu udzielonym Spółce. Dochód ten nie jest także nieodłącznym następstwem węzłów prawnych, bez których prowadzenie na terenie specjalnej strefie ekonomicznej działalności określonej w zezwoleniu, okazałoby się niemożliwe.
Związek przychodu pochodzącego z zawarcia ww. umowy z działalnością gospodarczą prowadzoną na podstawie zezwolenia ma charakter pośredni i mimo, że jest korzystny dla przedsiębiorcy, to jednak nie podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym. Zawarta przez Państwa umowa, stanowi odrębną umowę i jest zawierana z kontrahentem dostarczającym Spółce materiały do produkcji wyrobów z których sprzedaży dochód podlega zwolnieniu z opodatkowania.
Natomiast, dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zwolnieniu.
Fakt, iż podmiot prowadzący działalność strefową otrzymuje z tytułu swojej działalności dodatkowe wynagrodzenie inne niż cena za wykonane usługi/sprzedawane towary nie oznacza, iż takie wynagrodzenie nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.
Dochód zwolniony (strefowy) to dochód, jaki jest bezpośrednio generowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w strefie, albo też stanowi nieodłączne (nie dające się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwo działalności gospodarczej. Dochodem uzyskiwanym bezpośrednio z działalności są dochody w postaci należności uzyskiwanych od kontrahentów, jeżeli zakres świadczonych w ramach umów czynności objęty jest zakresem zezwolenia.
W konsekwencji, wynagrodzenie za zobowiązanie do wyłącznego zakupu (…) (jak również (…)) wyłącznie od kontrahenta oraz do produkcji i sprzedaży (…) wyłącznie z tych (…), do których odnosi się zadane pytanie, nie stanowi wynagrodzenia otrzymywanego od podmiotu/podmiotów nabywających Państwa produkty tj. (…), a tylko takie wynagrodzenie może stanowić przychód mający wpływ na dochód podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.
Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za zobowiązanie do wyłącznego zakupu (…) (jak również (…) wyłącznie od Kontrahenta oraz do produkcji i sprzedaży (…) stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie posiadanego przez Wnioskodawcę zezwolenia strefowego, należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
W zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa orzeczeń sądów administracyjnych należy wskazać, że są to rozstrzygnięcia wydane w konkretnych sprawach, osadzone w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
