Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.450.2025.1.AD

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu pieniężnego do spółki cichej. Uzupełnili go Państwo w piśmie z 26 sierpnia 2025 r. (wpływ 2 września 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: „Wnioskodawca” oraz „Spółka”) jest spółką prawa polskiego. Została powołana i zarejestrowana w (…) r. Założycielem i jedynym udziałowcem Spółki jest (…) podmiot (…), której udziałowcami są osoby fizyczne. Od strony formalnej przedmiotem działania Spółki jest (…). Wiodący przedmiot działalności Wnioskodawcy wg PKD w dokumentach rejestrowych Spółki (…). Poza tym przedmiot działalności Spółki wg PKD obejmuje m.in. (…).

Na dzień złożenia wniosku, Wnioskodawca uzyskuje bezpośrednio przychody ze sprzedaży energii elektrycznej (…) w jednej, ściśle określonej lokalizacji (Zakład (…)). Spółka planuje komercjalizację projektów po ich zakończeniu – począwszy od Projektu (…) – i pozyskanie od zewnętrznych inwestorów środków na refinansowanie budowy Projektu (…) lub dalszy rozwój działalności. Zewnętrzni inwestorzy mają – zgodnie z planami Wnioskodawcy – otrzymać w zamian za kapitał udział w zyskach generowanych w wyniku eksploatacji (…) Projektu (…).

W szczególności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca prowadzi rozmowy z potencjalnymi inwestorami - zwłaszcza osobami fizycznymi (dalej „Inwestor”), które chciałyby wspólnie z Wnioskodawcą eksploatować (…) poprzez uczestnictwo w zyskach z tejże (…) w sposób anonimowy, tj. bez formalnego uczestnictwa w strukturach kapitałowych Wnioskodawcy, w zamian za dokapitalizowanie działalności gospodarczej w postaci wkładu pieniężnego.

Wnioskodawca wraz z osobą fizyczną („Inwestorem”, względnie w dalszej przyszłości inwestorami), rozważa i planuje zawiązać umowę tzw. „spółki cichej”. Należy podkreślić, że Wnioskodawca oraz Inwestor nie zamierzają zawierać umowy pożyczki w rozumieniu art. 720 ustawy Kodeks cywilny, a umowa spółki cichej nie będzie stanowić formy pożyczki, kredytu itd. Podobnie wolą stron nie jest zawarcie umowy spółki cywilnej ani też umowy spółki handlowej regulowanej Kodeksem spółek handlowych – zamiarem Wnioskodawcy i Inwestora nie jest zawiązanie jakiejkolwiek spółki osobowej lub kapitałowej.

Spółka cicha nie będzie odrębnym bytem prawnym, a umową zawartą pomiędzy stronami. Na gruncie polskiego porządku prawnego „spółka cicha” nie jest wprost uregulowana w polskim Kodeksie spółek handlowych, Kodeksie cywilnym lub innej ustawie, chociaż jest znaną i stosowaną formą współpracy podmiotów gospodarczych lub osób fizycznych. Konieczne jest zatem przedstawienie założeń planowanej „Umowy spółki cichej”. Spółka cicha w planowanym ujęciu nie posiada osobowości prawnej i opiera się na szczególnych umownych relacjach pomiędzy wspólnikami. Historycznie spółka cicha stanowiła odrębny podmiot prawa handlowego, a jej regulację wzorowano na wczesnych rozwiązaniach niemieckiego Kodeksu cywilnego (BGB). Jednak formalnie krajowe przepisy prawne w tym zakresie uchylono już kilkadziesiąt lat temu. Założeniem jest, że spółka cicha powołana przez Wnioskodawcę będzie funkcjonowała na podstawie ogólnych przepisów Kodeksu cywilnego – w tym zwłaszcza zasady swobody umów oraz zasad współżycia społecznego.

Umowa spółki cichej jest umową nienazwaną, co oznacza, że strony mają dużą swobodę w jej kształtowaniu, o ile tylko jej postanowienia są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa i nie naruszają zasad współżycia społecznego. Wnioskodawca przyjmuje, planując zawarcie umowy zgodnej z polskim prawem cywilnym, że „spółka cicha” będzie formą współpracy gospodarczej, zbliżoną do spółki cywilnej, w której jeden z wspólników (wspólnik cichy) wniesie wkład do przedsiębiorstwa drugiego wspólnika (wspólnik jawny) w zamian za udział w zyskach tego przedsiębiorstwa. Strony tej Umowy planują uregulować swoje relacje w ten sposób, że Inwestor (wspólnik cichy) nie ujawni się wobec osób trzecich i nie będzie brał udziału w prowadzeniu działalności gospodarczej. Podstawą funkcjonowania spółki cichej będzie pisemna umowa spółki cichej; Umowa taka określi prawa i obowiązki obu stron, w tym wysokość wkładu pieniężnego Inwestora (wspólnika cichego) oraz zasady podziału zysków. Polski Kodeks cywilny nie określa szczegółowych wymogów co do treści umowy spółki cichej oraz jej formy, to jednak praktyka – do której strony się zastosują – wskazuje, że umowa spółki cichej zawarta zostanie przynajmniej w formie pisemnej zwykłej oraz zawierać będzie następujące postanowienia ogólne:

-oznaczenie strony umowy – Wnioskodawca i Inwestor;

-dokładne określenie, co stanowi wkład wspólnika cichego – oznaczona kwota pieniędzy;

-zasady dotyczące ustalenia i podziału zysków Wnioskodawcy, a także ewentualnych strat, jakie mogą wynikać z działalności przedsiębiorstwa należącego do Spółki;

-określenie czasu trwania umowy lub wskazanie jej zawarcia na czas nieokreślony – okres minimum 10 lat, a maksymalnie na okres żywotności instalacji fotowoltaicznej – 25 lat;

-sposób rozwiązania umowy – warunki i procedury dotyczące rozwiązania umowy oraz rozliczenia między Wnioskodawcą a Inwestorem, w tym zwrotu wkładu Inwestora.

Zgodnie z wolą stron uczestnictwo Inwestora w spółce cichej nie będzie ujawniane na zewnątrz Spółki oraz ma znaczenie i jest manifestowane tylko w relacjach wewnętrznych przedsiębiorstwa; Inwestor nie będzie posiadał uprawnień do reprezentowania Wnioskodawcy na zewnątrz. Jednym z elementów konstrukcyjnych planowanej spółki cichej jest to, że Inwestor pozostanie anonimowy w stosunkach zewnętrznych, tj. udział Inwestora w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy nie będzie podlegał ujawnieniu wobec osób trzecich. Fakt zawarcia umowy spółki cichej przez Spółkę nie będzie zatem w żadnym stopniu prezentowany w stosunkach zewnętrznych, tj. między Wnioskodawcą a osobami trzecimi (partnerami biznesowymi przedsiębiorstwa) – dla osób trzecich prowadzącym przedsiębiorstwo będzie tylko Wnioskodawca. Inwestor będzie uczestniczył wyłącznie wkładem pieniężnym w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będzie wykonywał żadnych usług zarządczych, doradczych lub innych – nie nastąpi żadne osobiste włączania się w prowadzenie przedsiębiorstwa należącego do Spółki przez Inwestora. Prowadzenie przedsiębiorstwa, w którym Inwestor występować będzie jako wspólnik cichy, należeć w całości będzie do Wnioskodawcy.

Przedmiotem wkładu Inwestora będą wyłącznie pieniądze (wkład gotówkowy). Innymi słowy w związku z zawarciem umowy spółki cichej jedynym obowiązkiem nałożonym na Inwestora wynikającym z faktu zawiązania pomiędzy Wnioskodawcą, a Inwestorem spółki cichej jest zobowiązanie do wniesienia określonego wkładu pieniężnego. W zamian za wniesiony wkład Inwestor będzie uczestniczył w zysku wypracowanym z działalności gospodarczej Spółki, mając jedynie ograniczone możliwości kontroli (nadzoru) nad działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, nie ma jednak wpływu na działalność operacyjną przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wnioskodawca w ramach Spółki cichej zamierza bowiem samodzielnie eksploatować elektrownię fotowoltaiczną i zobowiązuje się do wypłaty Inwestorowi udziału w zysku wynikającego z podziału zysku w ramach Spółki cichej. Wnioskodawca przewiduje przy tym wykorzystanie środków pieniężnych pozyskanych od Inwestora na refinansowanie Inwestycji – spłatę przynajmniej części zobowiązań związanych z wybudowaniem instalacji fotowoltaicznych stanowiących własność Spółki.

Inwestor w związku z zawarciem umowy spółki cichej nie będzie miał żadnego udziału w majątku Wnioskodawcy. Uczestnictwo Inwestora w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy ma znaczenie tylko w stosunku wewnętrznym (między nim a Wnioskodawcą), a jedynym uprawnieniem Inwestora w zamian za uczestnictwo wkładem w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy będzie udział w zysku wypracowanym przez to przedsiębiorstwo z tytułu eksploatacji instalacji fotowoltaicznych w (…). Natomiast Wnioskodawcy przysługiwać będą prawa związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Z drugiej jednak strony Inwestor będący cichym wspólnikiem nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za zobowiązania związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Z punktu widzenia polskiego prawa cywilnego możliwe jest zawarcie umowy spółki cichej o wskazanym zakresie.

Inwestor, z którym ma zostać zawarta umowa, jest osobą fizyczną, która w Polsce nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest podatnikiem VAT czynnym na terytorium Polski, a inwestując środki finansowe będzie działać w ramach prywatnego zarządu majątkiem.

Spółka planuje zawrzeć umowę spółki cichej z Inwestorem, będącym rezydentem podatkowym Republiki Federalnej Niemiec, podlegającym tam nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Dla osób zaangażowanych w zawarcie umowy spółki cichej, instytucja ta jest typową formą realizacji wspólnych przedsięwzięć gospodarczych, o ugruntowanej tradycji oraz zabezpieczającej interesy Inwestora i Spółki w bardziej dogodny sposób, niż np. spółka cywilna lub pożyczka partycypacyjna – a więc inne instytucje służące realizacji zbliżonych celów gospodarczych.

Pytanie

Czy wniesienie wkładu pieniężnego do spółki cichej przez Inwestora stanowi czynność prawna podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko

Państwa zdaniem, zawiązanie umowy i wniesienie wkładu do spółki cichej w opisanych okolicznościach nie stanowi czynności cywilnoprawnej opodatkowanej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Strony planują bowiem zawarcie umowy spółki cichej, będącej umową nienazwaną, zawieraną w polskim prawie na zasadzie swobody umów. W umowie tej jeden ze wspólników (Inwestor) wnosi wkład do przedsiębiorstwa drugiego wspólnika (Wnioskodawcy) w zamian za udział w zyskach. Planowana umowa nie kreuje odrębnym podmiotem prawnym, w przeciwieństwie do spółek handlowych. Nie stanowi też umowy pożyczki.

Zawarcie tego typu umowy wiąże się ściśle z zasadą swobody umów, o której stanowi art. 353¹ Kodeksu cywilnego, tj.: strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Spółka cicha posiada w praktyce istotne znaczenie w profesjonalnym, w tym także transgranicznym obrocie gospodarczym oraz bywa stosowana również w bardziej odformalizowanych stosunkach rodzinnych. Cechy charakterystyczne tej umowy odróżniają ją od umowy spółki cywilnej oraz umowy pożyczki. W szczególności anonimowość wspólnika cichego w relacjach zewnętrznych, stanowiąca podstawową cechę spółki cichej – w tym planowanej umowy, wyklucza możliwość uznania umowy za umowę spółki cywilnej – której wspólnicy są jawni.

Umowy spółki cichej odmienna jest także od umowy pożyczki z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego. Pomiędzy umowami istnieje wprawdzie pewne podobieństwo, gdyż dokapitalizowanie przedsiębiorstwa ma charakter zwrotny, jednak umowa spółki cichej przewiduje odmienny sposób wynagrodzenia – w przypadku umowy spółki cichej jest to udział w zysku, co do którego jednak nie ma pewności, czy wystąpi, zatem obligatoryjnie występuje element uczestnictwa w rezultacie działalności dokapitalizowanego przedsiębiorstwa.

Umowa spółki cichej nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Katalog umów podlegających opodatkowaniu charakter zamknięty. Zawarcie umowy spółki cichej, uznanej w świetle przepisów Kodeksu cywilnego za umowę nienazwaną, nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych niezależnie, od „podobieństwa” czynności tego rodzaju do zawarcia umowy pożyczki w rozumieniu Kodeksu cywilnego, czy też umowy spółki cywilnej, wymienionych w tym katalogu.

Wniesienie wkładu w związku z zawarciem umowy spółki cichej nie stanowi także zmiany umowy spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie jest to dopłata wnoszona do spółki kapitałowej w trybie art. 177 Kodeksu spółek handlowych. Oznacza to, że zawarcie umowy spółki cichej oraz wniesienie wkładu pieniężnego o charakterze zwrotnym, niezależnie od jego wartości, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W efekcie Spółka nie ma obowiązków związanych z rozliczeniem podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z otrzymaniem od Inwestora wpłaty (wkładu pieniężnego) wynikającego z zawarcia i realizacji umowy spółki cichej we wskazanym kształcie.

Na potwierdzenie swojego stanowiska powołali się Państwo na interpretacje indywidualne, cytując ich fragmenty.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) (uchylona),

d) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e) umowy dożywocia,

f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g) (uchylona),

h) ustanowienie hipoteki,

i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j) umowy depozytu nieprawidłowego,

k) umowy spółki.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:

Podatkowi podlegają:

2) zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;

3) orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i zamierzają Państwo zawrzeć umowę inwestycyjną (umowę spółki cichej) z podmiotem będącym inwestorem. Z tytułu tej umowy inwestor wniesie do Państwa Spółki wkład pieniężny w celu realizacji inwestycji.

W związku z powyższym wskazać należy, że ustawodawca pozostawia dużą swobodę w kształtowaniu umów − zgodnie z zasadą swobody umów – określoną w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.). Przepis ten stanowi, że:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony zawierające umowę mają wybór pomiędzy ustawowo określonymi wzorcami umów (tzw. „umowami nazwanymi”, tj. „zaproponowanymi przez ustawodawcę” poprzez uregulowanie ich postanowień w przepisach prawa cywilnego) oraz stosunkami, których postanowienia nie mieszczą się w takich wzorcach (tzw. umowy nienazwane).

Na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają − na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 – m.in. umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1a pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) spółka osobowa – spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo -akcyjną;

2) spółka kapitałowa – spółkę: z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską.

Spółka cicha jest formą działalności gospodarczej, która w przeszłości była uregulowana przepisami Kodeksu handlowego z 1934 r., a jej byt prawny zakończył się z dniem 1 stycznia 1965 r. Niemniej jednak zasada swobody umów, wyrażona w art. 353¹ Kodeksu cywilnego, dopuszcza zawarcie umowy spółki cichej jako umowy nienazwanej. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest swoboda stron umowy spółki cichej w kształtowaniu łączącego je stosunku prawnego, w celu jego dostosowania do indywidualnych potrzeb.

Przy określaniu postanowień umowy spółki cichej należy mieć na uwadze, iż istotą takiej spółki jest wniesienie przez wspólnika cichego, dysponującego majątkiem rzeczowym lub finansowym, wkładu (niekiedy w postaci własnej pracy) na rzecz wspólnika jawnego, prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu, które nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty pomiędzy wspólnikami – ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach z działalności prowadzonej przez wspólnika jawnego (na zasadach określonych w umowie spółki), nie ujawnia się jednak na zewnątrz i nie ma praw do majątku spółki. Wspólnik cichy nie odpowiada za zobowiązania spółki wobec wierzycieli.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy inwestycyjnej, będzie wypełniać znamiona umowy spółki cichej, uznanej w świetle przepisów Kodeksu cywilnego za umowę nienazwaną, to nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Czynności tego typu nie można – jak słusznie Państwo stwierdziliście – również zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki w rozumieniu Kodeksu cywilnego czy też umowy spółki (np. cywilnej), wymienionych w tym katalogu, gdyż z opisu zdarzenia przyszłego jasno wynika, że nie posiada ona cech definiujących te umowy.

A zatem zawarcie opisanej we wniosku umowy inwestycyjnej (umowy spółki cichej) oraz wniesienie wkładu pieniężnego w wykonaniu tej umowy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, nie będzie na Państwa Spółce ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu ww. umowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.