Interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.665.2025.1.DW

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek, z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzimy działalność w ramach decyzji z dnia (…) 2021 r. o wsparciu nowej inwestycji. Przedmiotem tej nowej inwestycji było: postawienie dwóch linii do produkcji profili aluminiowych na działkach o numerach (…) oraz (…) oraz modernizacja Anodowni do anodowania profili aluminiowych. Andownia znajduje się również na działkach wymienionych w decyzji o wsparciu nowej inwestycji.

Decyzja o wsparciu wskazuje na produkcję wyrobów o następujących PKWiU:

- (…)

Ponadto, na innych działkach nie określonych w decyzji o wsparciu lecz pod tym samym adresem Spółka posiada również inne linie do produkcji profili aluminiowych oraz magazyny surowców używanych do produkcji profili. Ponadto, na działkach nie wymienionych w decyzji o wsparciu Spółka posiada również infrastrukturę do produkcji wlewków aluminiowych o kodzie PKWiU 24.42.11.0 „Aluminium nieobrobione plastycznie”.

Proces produkcyjny wygląda następująco:

1. Zakup wlewków do produkcji profili w podmiocie zewnętrznym lub produkcja wlewków we własnym zakresie.

2. Magazynowanie wlewków z pkt 1 na magazynie poza terenem wskazanym w PSI.

3. Produkcja profili z wlewków z pkt 1 na prasach zlokalizowanych na terenie PSI lub na prasach zlokalizowanych poza terenem PSI.

4. Sprzedaż profili z pkt 3 nieanodowanych lub,

5. Przekazanie profili do anodowania (może dotyczyć zarówno profili wyprodukowanych na terenie PSI jak i wyprodukowanych poza terenem PSI).

6. Sprzedaż profili anodowanych.

Profile anodowane jak i nie anodowane mają takie samo PKWiU tj. 24.42.22.

Działy zakupu nabywające surowce wykorzystywane do produkcji profili zlokalizowane są pod tym samy adresem lecz na działce nie wymienionej w decyzji o wsparciu.

Do produkcji profili wykorzystywane są wlewki bądź produkowane bądź wlewki kupowane przez dział zakupów od podmiotów zewnętrznych. Produkcja wlewków odbywa się na działkach niewymienionych w decyzji o wsparciu. Zakup wlewków z zewnątrz realizują działy zakupu na magazyn który nie znajduje się na terenie wymienionym w decyzji o wsparciu. Wlewek jest najistotniejszym surowcem do produkcji profili i stanowi ok. 60% wartości profila surowego (nieanodowanego). Natomiast, anodowanie stanowi około 20% wartości profila anodowanego. Zarówno wlewki produkowane jak i wlewki kupowane mogą być wykorzystywane do produkcji na liniach zlokalizowanych na terenie określonym w decyzji o wsparciu jak i na liniach znajdujących się na pozostałych terenach Spółki. Spółka jest w stanie i odróżnia profile produkowane na terenie PSI od profili produkowanych poza terenem PSI.

Działalność na terenie określonym w decyzji o wsparciu jest wyodrębniona organizacyjnie oraz finansowo od pozostałej działalności Spółki. Produkcja wlewków nie jest czynnością pomocniczą a stanowi istotny i niezbędny element procesu. Używane we wniosku słowo profile oznacza płaskowniki, walcówkę, pręty i kształtowniki, z aluminium i stopów.

Pytania

1. Czy do wartości sprzedaży profili produkowanych nieanodowanych w ramach decyzji o wsparciu i w konsekwencji do dochodu z tytułu decyzji o wsparciu powinniśmy uwzględniać wartość wlewków potrzebnych do ich produkcji zarówno wyprodukowanych przez nas na terenie (działkach) nie wymienionych w decyzji o wsparciu jak i tych kupowanych na zewnątrz?

2. Czy w przypadku sprzedaży profili anodowanych wyprodukowanych na liniach zlokalizowanych poza terenami określonymi w decyzji o wsparciu do wartości sprzedaży profili anodowanych branej do kalkulacji dochodu z tytułu działalności wymienionej w decyzji o wsparciu powinniśmy uwzględniać wartość profili produkowanych na liniach zlokalizowanych poza terenami określonymi w decyzji o wsparciu?

3. Czy w przypadku sprzedaży profili anodowanych wyprodukowanych na liniach zlokalizowanych na terenach określonych w decyzji o wsparciu do wartości sprzedaży profili anodowanych branej do kalkulacji dochodu z tytułu działalności wymienionej w decyzji o wsparciu powinniśmy uwzględniać wartość wyprodukowanych przez nas na terenie spółki nie określonym w decyzji o wsparciu?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W przypadku sprzedaży profili nie anodowanych wyprodukowanych na liniach i na terenie określonym w decyzji o wsparciu, naszym zdaniem, do określania dochodów z decyzji o wsparciu nowej inwestycji nie powinny być brane dochody związane z produkcją wlewków oraz z wykorzystaniem wlewków kupowanych na zewnątrz, gdyż jest to działalność nie wymieniona w decyzji o wsparciu (inne PKWiU) i odbywa się na terenie nie wymienionym w decyzji o wsparciu. W związku z powyższym, dochód z tytułu wyprodukowania i sprzedaży profili surowych (nieanodowanych) powinien być zwolniony z opodatkowania, a dochód ze sprzedaży wlewków zużytych do produkcji profili powinien być opodatkowany. Spółka powinna więc dochód ze sprzedaży profili podzielić z zachowaniem zasad cen rynkowych na dochód z tytułu produkcji profili oraz dochód z tytułu wlewków.

Ad. 2

W przypadku dochodu z tytułu produkcji profili anodowanych, które wyprodukowane były na terenie nie określonym w decyzji o wsparciu, analogicznie do tez ze stanowiska do pytania nr 1, naszym zdaniem, w tym przypadku dochodem zwolnionym z tytułu działalności określonej w decyzji o wsparciu na terenie określonym w tej decyzji może być tylko dochód z tytułu anodowania profili, gdyż anodownia znajduje się na terenie PSI. W związku z powyższym, dochód z tego tytułu powinien być podzielony na dochód z tytułu andowania, który podlega zwolnieniu z podatku, oraz dochód z tytułu produkcji profili poza teren PSI który podlega opodatkowaniu. Spółka powinna więc dochód ze sprzedaży profili anodowanego podzielić z zachowaniem zasad cen rynkowych na dochód z tytułu produkcji profili oraz dochód z tytułu anodowania.

Ad. 3

W przypadku sprzedaży profili anodowanych wyprodukowanych na liniach zlokalizowanych na terenie określonym w decyzji o wsparciu, dochodem zwolnionym powinien być tylko dochód z produkcji profili oraz anodowania z wyłączeniem dochodu z produkcji wlewków. Więc analogicznie do przypadku i tez do pkt 1 i 2, Spółka powinna dochód ze sprzedaży tego typu profili podzielić z zachowaniem zasady cen transferowych, na dochód zwolniony dotyczący produkcji profili i anodowania oraz dochód opodatkowany dotyczący produkcji wlewków.

Uzasadnienie wspólne oraz nasze stanowisko dotyczące odpowiedzi na pytania 1 do 3.

Naszym zdaniem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, dochodem zwolnionym z tytułu decyzji o wsparciu jest dochód uzyskany z działalności gospodarczej osiągnięty z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu i uzyskany na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu.

Wynika z tego przepisu literalnie, że do dochodu z tytułu nowej inwestycji powinny być brane dochody osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu. A contrario więc do dochodu z nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu nie powinny być brane dochody z działalności nie wymienionej w decyzji o wsparciu oraz dochody uzyskane z działalności na terenie nie wskazanym w decyzji o wsparciu.

Ponadto, powyższy mechanizm potwierdzają na przykład interpretacje:

- 0111-KDIB1-3.4010.474.2023.1.JKU z dnia 14 listopada 2023 r.,

- 0111-KDIB1-3.4010.4.2022.2.MBD z dnia 22 kwietnia 2022 r.,

- 0111-KDIB1-3.4010.246.2025.1.PC z dnia 27 czerwca 2025 r.

Z których wynikają poniższe tezy i które przyjmuje za własne jako uzasadnienie niniejszego wniosku tj.:

Zgodnie z przytoczonymi przepisami, jeżeli przedsiębiorca realizuje nową inwestycję na terenie objętym decyzją o wsparciu, a jednocześnie dokonuje transakcji z pozostałą częścią przedsiębiorstwa, wymagane jest rzetelne przypisanie odpowiedniej wartości przychodów i kosztów do działalności opodatkowanej oraz zwolnionej, przy zastosowaniu zasady ceny rynkowej. W relacjach pomiędzy wyodrębnionymi częściami tego samego przedsiębiorstwa, w celu podziału przychodów i kosztów, należy przyjąć fikcję odrębności tych części przedsiębiorstwa stosując metody podziału opisane w przepisach o cenach transferowych.

Do transakcji między jednostką organizacyjną prowadzącą działalność na podstawie decyzji o wsparciu na terenie objętym tą decyzją a pozostałą częścią przedsiębiorstwa, pozostającą poza terenem określonym decyzją o wsparciu, należy stosować odpowiednio przepisy dotyczące zasady ceny rynkowej. Oznacza to, że jeżeli przedsiębiorca realizuje nową inwestycję na terenie objętym decyzją o wsparciu i dokonuje transakcji z pozostałą częścią przedsiębiorstwa, pozostającą poza terenem określonym decyzją o wsparciu, zobowiązany jest do ustalania cen w taki sposób, w jaki zostałyby one ustalone pomiędzy podmiotami niepowiązanymi. Zasady oparte na cenie rynkowej mają zapewnić rzetelne przypisanie odpowiedniej wartości przychodów i kosztów do działalności opodatkowanej oraz zwolnionej.

Analizując powyższe przepisy, nie można uznać, że fakt wykonywania jednego z procesów produkcyjnych przez Spółkę w zakładach produkcyjnych zlokalizowanych poza terenem realizacji inwestycji określonym w Decyzji o wsparciu nie ma wpływu na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania.

Jak już wyżej wskazano, aby dochody ze sprzedaży produktów podlegały zwolnieniu z opodatkowania, produkty muszą być wytwarzane przez Spółkę na terenie wskazanym w Decyzji o wsparciu. Wykonując jeden z procesów produkcyjnych poza terenem wskazanym w Decyzji o wsparciu, Spółka nie spełnia tego warunku, zatem nie można uznać, że cały dochód ze sprzedaży wyrobów gotowych podlega zwolnieniu. Dochód przypadający na etap realizowany poza terenem wskazanym w Decyzji o wsparciu należy zatem wyłączyć z dochodu podlegającego zwolnieniu.

Etapu tego nie można również uznać za działalność pomocniczą, w rozumieniu powyżej powołanych przepisów. Nie spełnia on bowiem kryteriów wskazanych powyżej, w szczególności tego, aby efekt końcowy (zazwyczaj usługi, rzadziej wyroby) nie stanowił części produktu finalnego jednostki.

W rezultacie, wykonywanie jednego z etapów procesu produkcyjnego (takiego jak szycie pokrowców na materace) w zakładach produkcyjnych Spółki zlokalizowanych poza terenem realizacji inwestycji określonym w Decyzji o wsparciu, mimo, iż jest związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w zakresie określonym w Decyzji o wsparciu, to etap ten (wbrew temu co twierdzi Spółka) wykonywany jest nie na terenem wskazanym w Decyzji o wsparciu.

Dochody z działalności Spółki w zakresie takim jak szycie pokrowców na materace, która jest prowadzona poza terenem wskazanym w Decyzji o wsparciu, nie podlegają więc zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 469, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o WNI,

W myśl art. 4 ustawy o WNI,

Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję w drodze decyzji, zwaną dalej „decyzją o wsparciu” (art. 13 ust. 1 ustawy o WNI).

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI,

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

W myśl art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy,

przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

 1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

 3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT,

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 17 ust. 6a, 6aa, 6b ustawy o CIT,

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT,

Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W związku z powyższym, konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością z nowej inwestycji określoną w decyzji o wsparciu oraz pozostałą działalnością podatnika.

Norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 34a i art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, stanowi formę ulgi podatkowej, która jest wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tym samym, powinna być interpretowana w sposób precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ulgą może zostać objęty wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że ww. regulacje prawne ustanawiają podstawowe warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu działalności gospodarczej, zgodnie z decyzją o wsparciu nowych inwestycji, jaką jest niezapłacony przez przedsiębiorcę podatek dochodowy.

Zasadniczym elementem stosowania tej ulgi jest więc łączne wystąpienie dwóch warunków:

- prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu nowych inwestycji,

- uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej osiągniętego z realizacji nowej inwestycji określonej w ww. decyzji.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku CIT jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w decyzji, prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu nowych inwestycji. W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie określonym w decyzji o wsparciu nowych inwestycji i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W przypadku, gdy podatnicy uzyskują jednocześnie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu i przychody, z których dochód jest wolny od podatku, zobowiązani są do prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów, tak aby możliwe było prawidłowe ustalenie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym i dochodu wolnego od podatku. Ze zwolnienia nie korzystają również dochody związane z działalnością na terenie określonym w decyzji o wsparciu bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności” a nie sformułowania „dochody związane z działalnością”.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ulgą może zostać objęty wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej przez Państwo w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 13 ust. 8 ustawy o WNI,

Przepisy ustawy o CIT oraz przepisy ustawy o WNI nie definiują pojęcia działalności pomocniczej. W związku z tym, należy posłużyć się definicją zawartą w Rozporządzeniu Rady (EWG) nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (Dz. U.UE. L 93.76.1, dalej: „Rozporządzenie EWG”).

Zgodnie z treścią Rozporządzenia EWG (Sekcja II lit. C pkt 6),

Dodatkowo, zgodnie z lit B pkt 1 i 2 Sekcji IV Rozporządzenia EWG,

1. Za działalność pomocniczą uznaje się taką działalność, która spełnia wszystkie następujące warunki:

a) służy tylko jednostce, do której się odnosi; innymi słowy wytworzone towary lub usługi nie mogą być sprzedawane w obrocie;

b) porównywalna działalność na podobną skalę realizowana jest w podobnych jednostkach produkcyjnych;

c) wytwarza usługi lub wyjątkowo dobra nietrwałe, które nie wchodzą w skład produktu końcowego jednostki (np. drobne narzędzia lub rusztowania);

d) wpływa na koszty bieżące samej jednostki, tzn. nie powoduje tworzenia środków trwałych brutto.

2. Rozróżnienie między działalnością pomocniczą i działalnością główną lub drugorzędną może być opisane za pomocą następujących przykładów:

- produkcja drobnych narzędzi na potrzeby jednostki jest działalnością pomocniczą (zgodnie ze wszystkimi kryteriami),

- transport na potrzeby własne jest zwykle działalnością pomocniczą (zgodnie ze wszystkimi kryteriami),

- sprzedaż własnych produktów jest działalnością pomocniczą, ponieważ regułą jest, że nie można produkować bez sprzedaży. Jednakże jeżeli w obrębie przedsiębiorstwa produkcyjnego można wydzielić punkt sprzedaży detalicznej (sprzedaż bezpośrednia użytkownikowi końcowemu), który tworzy np. jednostkę lokalną, to taki punkt sprzedaży może być - wyjątkowo i w celach niektórych analiz - uznany za jednostkę rodzaju działalności. Taka jednostka obserwacji będzie podwójnie sklasyfikowana, tzn. raz w zależności od rodzaju działalności (działalność główna lub drugorzędna), którą prowadzi w przedsiębiorstwie, i oprócz tego w zależności od swego własnego rodzaju działalności (sprzedaż detaliczna).

Zgodnie natomiast z pkt 10 Załącznika do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251 poz. 1885 z późn. zm. dalej: „Rozporządzenie PKD”), działalność jest działalnością pomocniczą, jeżeli spełnia wszystkie następujące warunki:

- służy wyłącznie jednostce,

- nakłady na działalność pomocniczą stanowią koszt jednostki,

- efekt końcowy (zazwyczaj usługi, rzadziej wyroby) nie stanowi części produktu finalnego jednostki i nie generuje nakładów brutto na środki trwałe.

Tym samym, za działalność pomocniczą uznaje się działalność, która spełnia kumulatywnie wszystkie powyższe warunki.

W konsekwencji, dokonując oceny, czy w świetle treści art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, dany dochód może zostać objęty zwolnieniem podatkowym, w każdym przypadku niezbędne jest między innymi ustalenie, czy dochody zwolnione są uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu oraz, czy prowadzona działalność wskazana jest w treści wydanej dla Spółki decyzji o wsparciu.

Analizując powyższe przepisy, zgodzić się z Państwem należy, że produkcji wlewków nie można uznać za czynność pomocniczą, bowiem stanowi istotny i niezbędny element procesu produkcyjnego profili.

W tym miejscu należy również wskazać na kryteria pozwalające na zwolnienie dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu przy udziale towarów i usług zakupionych od podmiotów zewnętrznych:

 1. usługi świadczone przez podmioty zewnętrzne stanowią jedynie jedną z faz produkcji wyrobów wytwarzanych na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu, przy czym produkcja i sprzedaż wyrobów pozyskiwanych od zewnętrznych kooperantów mieści się w zakresie PKWiU określonym w decyzji o wsparciu;

 2. usługi te nadają towarom produkowanym przez inwestora jedynie nowej jakości dodanej;

 3. istnieje ścisły, funkcjonalny i nierozerwalny związek pomiędzy czynnościami podstawowymi wykonanymi na terenie określonym w decyzji o wsparciu w ramach nowej inwestycji, a czynnościami wykonanymi poza tym terenem, przy czym te ostatnie muszą mieć charakter pomocniczy (akcesoryjny) wobec tych wykonanych na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu;

 4. kluczowe dla danej działalności gospodarczej decyzje podejmowane są na terenie geograficznym wskazanym w decyzji o wsparciu.

Podstawowym warunkiem przyznania pomocy publicznej, jaką jest zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym, jest fakt prowadzenia danej działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji w zakresie wskazanym w decyzji o wsparciu.

Aby opisany proces produkcyjny mógł być zaliczony do działalności realizowanej w ramach decyzji o wsparciu przez podatnika musi być wykonywany, co do zasady, przez tego podatnika, a nie przez inny podmiot. Zasadnicza część wytworzenia produktu musi być wykonana przez tego podatnika na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, zgodzić się z Państwem należy, że do wartości sprzedaży wyrobów gotowych (profili nieanodowanych i anodowanych wyprodukowanych na terenie decyzji o wsparciu) nie należy zaliczać wartość wlewków potrzebnych do ich produkcji, czy to wyprodukowanych przez Spółkę poza terenem określonym w decyzji o wsparciu, czy kupowanych od podmiotów zewnętrznych.

Do wartości dochodu zwolnionego nie należy zaliczać także wartości profili wyprodukowanych przez Państwa poza terenem określonym w otrzymanej Decyzji o wsparciu.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- do wartości sprzedaży profili produkowanych nieanodowanych w ramach decyzji o wsparciu i w konsekwencji do dochodu z tytułu decyzji o wsparciu powinniśmy uwzględniać wartość wlewków potrzebnych do ich produkcji zarówno wyprodukowanych przez nas na terenie (działkach) nie wymienionych w decyzji o wsparciu jak i tych kupowanych na zewnątrz - jest prawidłowe,

- w przypadku sprzedaży profili anodowanych wyprodukowanych na liniach zlokalizowanych poza terenami określonymi w decyzji o wsparciu do wartości sprzedaży profili anodowanych branej do kalkulacji dochodu z tytułu działalności wymienionej w decyzji o wsparciu powinniśmy uwzględniać wartość profili produkowanych na liniach zlokalizowanych poza terenami określonymi w decyzji o wsparciu - jest prawidłowe,

- w przypadku sprzedaży profili anodowanych wyprodukowanych na liniach zlokalizowanych na terenach określonych w decyzji o wsparciu do wartości sprzedaży profili anodowanych branej do kalkulacji dochodu z tytułu działalności wymienionej w decyzji o wsparciu powinniśmy uwzględniać wartość wyprodukowanych przez nas na terenie spółki nie określonym w decyzji o wsparciu - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.