Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.536.2025.1.MW

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka A. Sp. z o.o. (dalej jako: Wnioskodawca, Spółka lub A.) jest członkiem międzynarodowej grupy podmiotów, w której podmiotem dominującym jest austriacka spółka B.

Działalność A. obejmuje usługi w dziedzinie automatyki (…) poprzez dostarczanie kompleksowych rozwiązań w tym zakresie.

Działalność Wnioskodawcy koncentruje się w szczególności na działalności usługowej z obszaru mechaniki, elektryki i automatyki (…), a w tym także działalności związanej z obsługą serwisową dostarczonych przez podmioty powiązane instalacji automatyzacji (…) itp. Działalność A. realizowana jest zarówno na terytorium Polski, ale także w innych krajach Unii Europejskiej lub poza UE. Usługi realizowane są w szczególności na rzecz podmiotów branży (…), jak również wszelkich innych przedsiębiorstw zajmujących się automatyzacją (…).

Specyfika projektów realizowanych przez Spółkę, co do zasady zakłada ich realizację bezpośrednio u klienta, a więc w danej lokalizacji, w której serwisanci i ekipy montażowe reprezentujące A. dokonują stosownych instalacji urządzeń składających się na kompleksowe rozwiązania automatyzacji magazynowej oferowanej przez A.

W chwili obecnej Spółka podjęła się realizacji projektu instalacyjnego (Projekt), który realizowany jest na terytorium USA (stan Kalifornia). Projekt ten będzie realizowany w okresie średnioterminowym ale nie dłuższym niż 18 miesięcy.

Wnioskodawca informuje, iż stosownie do regulacji obowiązujących na terytorium Stanów Zjednoczonych oraz stanu Kalifornia, w związku z uzyskaniem dochodu na terytorium USA Spółka zobowiązana będzie do stosownej rejestracji oraz rozliczenia podatku dochodowego na terytorium Stanów Zjednoczonych, przy czym dotyczy to wyłącznie tzw. podatku stanowego, a więc podatku należnego na rzecz stanu Kalifornia. Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku federalnego, ani też podatek ten (na poziomie federalnym) nie będzie potrącony przez podmiot wypłacający wynagrodzenie na rzecz Spółki z tytułu realizacji Projektu.

Spółka informuje nadto, iż:

• Jest polskim rezydentem podatkowym, tj. posiada siedzibę na terytorium kraju oraz rozlicza podatek dochodowy od całości swoich dochodów w Polsce;
• Rok podatkowy Spółki jest inny niż kalendarzowy. Obecny rok Spółki trwa od 1.04.2025 r. do 31.03.2026 r.;
• Przedmiotowy Projekt jest obecnie w trakcie realizacji (nie został jeszcze zakończony);
• Z tytułu realizacji Projektu Spółka uzyskała część dochodu w poprzednim roku podatkowym tj. roku kończącym się 31.03.2025 r., zaś pozostałą część dochodu Spółka uzyska w trwającym lub kolejnym roku podatkowym;
• Z uwagi na powyższe przedmiot wątpliwości Spółki w obszarze podatku dochodowego dotyczy w części stanu faktycznego (dochodu już uzyskanego i wymagającego rozliczenia) oraz w części zdarzenia przyszłego tj. dochodu, który dopiero zostanie uzyskany przez Spółkę w okresach przyszłych;
• Wnioskodawca informuje, iż dochody uzyskiwane w związku z realizacją Projektu na terytorium USA (stan Kalifornia) nie są/nie będą objęte zwolnieniem od podatku zagranicznego na mocy postanowień umowy międzynarodowej, której stroną jest Polska. Będąc precyzyjnym, Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż dochody zagraniczne będą efektywnie opodatkowane wyłącznie tzw. podatkiem stanowym (stan Kalifornia), natomiast nie będą opodatkowane na terytorium USA tzw. podatkiem federalnym, jak również podatek ten (federalny) nie będzie potrącany przez podmiot wypłacający wynagrodzenie na rzecz Spółki, ponieważ w tym zakresie dochód Spółki nie podlega opodatkowaniu na terytorium USA;
• Podatek stanowy, który Spółka obowiązana jest rozliczyć na terytorium USA w związku z realizacją Projektu – nie będzie potrącany przez podmiot wypłacający wynagrodzenie na rzecz Spółki. W tym zakresie Spółka jest obowiązana do stosownej rejestracji i zapłaty podatku (stanowego) samodzielnie;
• Wnioskodawca informuje, iż posiada/będzie posiadał stosowną dokumentację potwierdzającą zapłatę podatku (stanowego) na terytorium USA;
• Spółka informuje, iż w okolicznościach analizowanej sprawy, w stosunku do dochodów uzyskiwanych poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej tj. dochodów uzyskiwanych w związku z realizacją Projektu na terytorium USA, nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko, iż celem rozliczenia podatku od dochodów uzyskiwanych przez Spółkę, a w tym także dochodów uzyskiwanych na terytorium USA w związku z realizacją Projektu oraz celem uniknięcia podwójnego opodatkowania, Spółka uprawniona będzie do zastosowania zasady zaliczenia (odliczenia) proporcjonalnego określonej treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.Czy w ramach wskazanej powyżej zasady towarzyszącej proporcjonalnemu odliczeniu podatku zapłaconego za granicą, Spółka uprawniona będzie do odliczenia tzw. stanowego podatku dochodowego, który zobowiązania jest zapłacić na terytorium USA (stan Kalifornia)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki celem uniknięcia podwójnego opodatkowania dochodu, który jest lub będzie w przyszłości uzyskany na terytorium USA w związku z realizacją Projektu, Wnioskodawca jest (będzie) uprawniony do zastosowania metody proporcjonalnego zaliczenia, określonej treścią art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, a w tym w szczególności do odliczenia podatku od dochodu uzyskanego na terytorium USA wg zasad określonych w tym przepisie – pyt. 1.

Wskazana zasada znajdzie zastosowanie w odniesieniu do podatku stanowego płaconego na terytorium USA (stan Kalifornia) – pyt. 2.

Uzasadnienie własnego stanowiska w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2025.278) – dalej jako ustawa o CIT – podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego).

Powyższy przepis formułuje jedną z podstawowych zasad związanych z tzw. rezydencją podatkową, a więc zasadę, czy też regułę obligującą podatników do rozliczania swoich globalnych dochodów właśnie wg swojej rezydencji podatkowej. Jednocześnie jednak, celem eliminacji podwójnego opodatkowania ustawodawca wprowadził do ustawy o CIT stosowne regulacje adresowane w szczególności do podmiotów posiadających nieograniczony obowiązek podatkowy, a którzy uzyskują także dochody ze źródeł położonych poza terytorium Polski.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o CIT - jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Wskazany powyżej przepis formułuje zatem podstawową zasadę eliminacji podwójnego opodatkowania tj. zasadę zaliczenia proporcjonalnego. Zastosowanie ewentualnych innych metod może następować np. jako skutek zastosowania właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jak wskazuje bowiem art. 22a ustawy o CIT - Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Cytowany powyżej art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, uprawnia do jego zastosowania, co do zasady pod warunkiem spełnienia następujących przesłanek:

• podmiot podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (jest rezydentem – art. 3 pkt 1 ustawy o CIT);
• podmiot uzyskuje dochody ze źródeł położonych poza terytorium kraju;
• dochody te podlegają opodatkowaniu w tych innych (obcych) krajach oraz podatek został faktycznie zapłacony (odliczenie dot. podatku zapłaconego w innym państwie);
• dochody te nie są wolne od podatku na mocy postanowień umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, i tym samym nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Jednocześnie, jak wskazuje art. 20 ust. 6 ustawy o CIT łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.

Także umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy USA i Polska normuje zasady dot. eliminacji podwójnego opodatkowania. Jak wskazuje bowiem art. 20 ust. 1 Umowy – zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Mając zatem na uwadze fakt, iż wszystkie wskazane powyżej kryteria określone treścią art. 20 ust. 1 ustawy o CIT pozostają spełnione, toteż uzyskując dochód, który podlega/będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium USA, Spółka będzie uprawniona do rozliczenia podatku od dochodu uzyskanego na terytorium USA z uwzględnieniem zasady wyrażonej treścią art. 20 ust. 1 ustawy o CIT, a więc przy zastosowaniu metody zaliczenia proporcjonalnego.

Ad 2

Jak już wskazano powyżej - jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powyższy przepis w sposób ogólny odnosi się do podatków zapłaconych poza granicami kraju, co jak się wydaje - jest zabiegiem zamierzonym, mającym wszak za cel uniknięcie podwójnego opodatkowania dochodów zagranicznych uzyskiwanych przez polskich rezydentów podatkowych. Co więcej zważyć także należy, iż powyższy przepis – jako reguła nadrzędna wynikająca z ustawy o CIT – znajdzie także zastosowanie w odniesieniu do podatników, którzy uzyskali dochody w kraju, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, względnie takich którzy z przyczyn jakichkolwiek innych (choćby formalnych) nie mogą powoływać się na przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podkreślenia wymaga także fakt, iż treść cytowanego powyżej przepisu nie dokonuje rozróżnienia w obszarze tych podatków dochodowych zapłaconych za granicą, które mogą być odliczone, a w tym w szczególności nie ograniczają możliwości dokonania odliczenia wyłącznie do tych podatków, do których odnosi się umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Powyższe wnioski mają istotne znaczenie także dla okoliczności przedstawionych w treści niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego i zdaniem Wnioskodawcy prowadzą do konkluzji, iż prawidłowa subsumpcja art. 20 ust.1 ustawy o CIT uprawnia Spółkę do zastosowania metody proporcjonalnego zaliczenia wg zasad określonych tym przepisem do całości podatku dochodowego, który zostanie zapłacony na terytorium USA, a więc także w odniesieniu do tzw. stanowego podatku dochodowego.

W ocenie Wnioskodawcy poza sporem jest fakt, iż umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy USA i Polską wprost odnosi się do podatków tzw. federalnych, na co wskazuje wprost art. 2 i art. 3 Umowy), niemniej nie oznacza to, iż art. 20 ust. 1 ustawy o CIT winien być interpretowany w sposób zawężający, a więc w sposób odnoszący się wyłącznie do podatków federalnych i pomijający podatki stanowe.

Podkreślenia wymaga fakt, iż jednym z fundamentalnych celów zawarcia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania było m.in. zapobieganie nadmiernego obciążenia podatkowego. Krótko mówiąc – sens stosowania poszczególnych UPO nasuwa oczywistą konstatację, iż bez tych regulacji podatnicy uzyskujący dochody w innych krajach (z różnych tytułów) byliby obciążani nadmiernymi – większymi zobowiązaniami podatkowymi, zaś stosowanie przepisów Umów umożliwia uzyskania określonych preferencji. Ewentualna wykładnia, która prowadziłaby do zwiększenia zobowiązań podatkowych wskutek stosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, byłaby po prostu w sprzeczności z ratio legis takich regulacji.

Zgodnie z art. 20a ustawy o CIT - przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Wskazany przepis uprawnia do stosowania przepisów ustawy o CIT, z uwzględnieniem treści umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, niemniej nie znaczy to, że wskazane odesłanie stanowi podstawę do oceny skutków podatkowych w sposób sprzeczny z istotą zawarcia tej umowy oraz istotą przepisów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W tym sensie w ocenie Spółki, jako niedopuszczalną w świetle prawa podatkowego należy traktować taką wykładnię przepisów ustawy o CIT oraz odpowiednio Umowy pomiędzy USA i Polską, która powodowałaby w istocie większe zobowiązanie podatkowe, niż gdyby tej Umowy w ogóle nie stosować.

Jak stwierdził NSA w wyroku o sygnaturze II FSK 454/19 - z tego rodzaju regulacji nie można wyprowadzić wniosku, że kwota zapłaconych podatków obejmuje tylko ich część (podatek federalny) pomijając podatek dochodowy stanowy, jeżeli istniał obowiązek jego pobrania u źródła. Tego rodzaju rozumienie tych przepisów, prowadząc - tak jak w rozpoznawanej sprawie - do podwójnego opodatkowania dochodu, przeczyłoby wprost istocie obu regulacji, których celem jest zapobieżenie podwójnemu opodatkowaniu tego samego dochodu w dwóch umawiających się państwach.

Zarówno z przepisów polsko-amerykańskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak i z przepisów ustawy krajowej nie można przyjąć, że mają one na celu zwiększyć opodatkowanie polskich rezydentów podatkowych uzyskujących dochód w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Wskazany wyrok zapadł co prawda na gruncie przepisów ustawy o PIT, niemniej w ocenie Spółki znajduje odpowiednie zastosowanie także w okolicznościach przedmiotowej sprawy.

Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach stanu faktycznego/przyszłego przedstawionego w treści wniosku, Spółka dokonując rozliczenia podatku dochodowego na terytorium Polski uprawniona będzie do zastosowania metody zaliczenia proporcjonalnego określonej treścią art. 20 ust. 1 ustawy o CIT w odniesieniu do podatku stanowego, który zostanie zapłacony na terytorium USA (stan Kalifornia).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1-2

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: updop):

W myśl art. 7 ust. 1 updop:

Jak stanowi art. 7 ust. 2 updop:

Stosownie do art. 7 ust. 3 pkt 1 updop:

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 20 ust. 1 updop:

Wskazać przy tym należy, że art. 17 ust. 1 pkt 3 updop stanowi, że:

Zgodnie z art. 20 ust. 6 updop:

Stosownie do art. 20 ust. 8 updop:

Powołany powyżej art. 20 ust. 1 updop, ustanawia następujące przesłanki materialno-prawne pozwalające na dokonanie odliczenia podatku zapłaconego za granicą, tj.:

• podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce,
• podatnik osiąga dochody (przychody) zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą,
• dochody (przychody) osiągane na terytorium państw obcych podlegają opodatkowaniu w tych państwach,
• dochody (przychody) te nie są wolne od podatku na mocy postanowień umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, a tym samym nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 updop,
• podatek od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium państw obcych został faktycznie zapłacony w tych państwach.

Jak stanowi art. 22a updop:

Stosownie do art. 22b updop:

Zgodnie z art. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz.U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178, dalej: UPO PL-US):

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 pkt b) UPO PL-US:

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 12 UPO PL-US:

Jak stanowi art. 8 ust. 1-5 UPO PL-US:

W myśl art. 20 ust. 1 UPO PL-US:

W myśl art. 23 ust. 1-2 UPO PL-US:

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, Spółka uprawniona będzie do zastosowania zasady zaliczenia (odliczenia) proporcjonalnego określonej treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do podatku stanowego płaconego na terytorium USA (stan Kalifornia).

Z opisu sprawy wynika, że:

• podlegają Państwo nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce,
• będą Państwo osiągać dochody (przychody) zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą,
• Państwa dochody (przychody), osiągane na terytorium USA, podlegają i będą podlegały opodatkowaniu w tym państwie tzw. podatkiem stanowym (stan Kalifornia),
• posiadają Państwo/będą posiać stosowną dokumentację potwierdzającą zapłatę podatku (stanowego) na terytorium USA,
• w stosunku do dochodów uzyskiwanych na terytorium USA tj. dochodów uzyskiwanych w związku z realizacją Projektu, nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 3 updop.

Ponadto, zgodnie z Państwa wskazaniem, dochody zagraniczne uzyskiwane w związku z realizacją Projektu na terytorium USA, nie będą opodatkowane na terytorium USA tzw. podatkiem federalnym, jak również podatek ten (federalny) nie będzie potrącany przez podmiot wypłacający wynagrodzenie na rzecz Spółki, ponieważ w tym zakresie dochód Spółki nie podlega opodatkowaniu na terytorium USA.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że co do zasady zgodnie z wyżej powołanym art. 20 ust. 1 UPO, Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Niemniej jednak, mając na uwadze, że określenie „podatek” stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 12 w związku z art. 2 ust. 2 lit. b) Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, w przypadku podatków amerykańskich dotyczy wyłącznie podatku federalnego, uznać należy, że w Polsce zaliczony na poczet należnych podatków może zostać wyłącznie pobrany w Stanach Zjednoczonych Ameryki podatek federalny.

Metoda unikania podwójnego opodatkowania wskazana w art. 20 ust. 1 UPO PL-US została odzwierciedlona w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 20 ust. 1 updop, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Niemniej jednak, zgodnie z wyżej powołanym art. 20a updop przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że odliczeniu na podstawie art. 20 ust. 1 podlegać może tylko podatek federalny zapłacony w Stanach Zjednoczonych, ponieważ tego podatku (a nie podatku stanowego) dotyczy Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Zatem, skoro zawarta w Umowie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki (UPO PL-US) metoda unikania podwójnego opodatkowania odnosi się wyłącznie do podatku federalnego ponieważ tego podatku (a nie podatku stanowego) dotyczy, to nie sposób przyjąć – jak to Państwo czynią - że odliczeniu na podstawie art. 20 ust. 1 updop podlegałby także podatek stanowy.

W konsekwencji uznać należy, że w okolicznościach stanu faktycznego/przyszłego przedstawionego w treści wniosku, Spółka dokonując rozliczenia podatku dochodowego na terytorium Polski nie będzie uprawniona do zastosowania metody zaliczenia proporcjonalnego określonej treścią art. 20 ust. 1 ustawy o CIT w odniesieniu do podatku stanowego, który zostanie zapłacony na terytorium USA (stan Kalifornia).

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie sformułowanych pytań nr 1 i 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że co do zasady wszystkie kryteria określony treścią art. 20 ust. 1 updop pozostają spełnione. Niemniej jednak pytania dotyczą zastosowania zasady zaliczenia (odliczenia) proporcjonalnego określonej w ww. art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konkretnie w odniesieniu do podatku stanowego płaconego na terytorium USA (stan Kalifornia).

Mając zatem na uwadze, że do istniejących obecnie podatków, których dotyczy UPO PL-US, należą w Stanach Zjednoczonych Ameryki federalne podatki od dochodu, pobierane stosownie do Wewnętrznego Kodeksu Dochodów, to organ uznał, że Spółka dokonując rozliczenia podatku dochodowego na terytorium Polski nie będzie uprawniona do zastosowania metody zaliczenia proporcjonalnego w odniesieniu do podatku stanowego, który zostanie zapłacony na terytorium USA (stan Kalifornia).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanego przez Państwa wyroku sądu, wskazać należy, że dotyczy on konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika. Został wydany w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Nie może on zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.