Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.813.2025.1.KP
Sprzedaż samochodu wygranego w konkursie, dokonana przed upływem sześciu miesięcy od końca miesiąca nabycia, nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego, pod warunkiem że wartość sprzedaży nie przewyższa wartości przyjętej do obliczenia podatku od nagrody.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 7 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z 18 listopada 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu ….09.2025r. została sporządzona umowa przeniesienia własności i został Pan właścicielem samochodu …, który wygrał Pan w loterii. Zamierza Pan sprzedać ten samochód przed upływem sześciu pełnych miesięcy od daty pierwszej rejestracji z dnia …..09.2025 r.
Według obecnie obowiązujących przepisów podatkowych, sprzedaż rzeczy ruchomej, w tym samochodu, przed upływem sześciomiesięcznego okresu od nabycia, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, chyba że sprzedaż nastąpi po upływie tego terminu. W Pana przypadku chce Pan potwierdzić możliwość uniknięcia tego podatku przy sprzedaży przed terminem 6 pełnych miesięcy, bazując na argumentacji, że samochód wygrał Pan w konkursie, a cena sprzedaży planowana będzie nie wyższa niż wartość rynkowa zawarta w Umowie przeniesienia własności.
Uzupełnienie:
Opisana we wniosku sytuacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, ponieważ samochód został już przez Pana wygrany i otrzymany. Jednocześnie wskazuje Pan, że planowane zbycie samochodu nastąpi przez osobę prywatną, poza działalnością gospodarczą.
Pytanie
Czy sprzedaż samochodu wygranego w konkursie przed upływem sześciu pełnych miesięcy od dnia pierwszej rejestracji, po cenie nieprzekraczającej wartości rynkowej ustalonej w umowie przeniesienia własności, nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem – zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. 2025 poz. 163 ze zm.), odpłatne zbycie rzeczy ruchomych, w tym samochodu, przed upływem sześciu miesięcy od końca miesiąca nabycia powoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednakże, według aktualnych interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (w tym z dnia 18 czerwca 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.376.2025.1.MC), w przypadku sprzedaży samochodu wygranego w konkursie przed upływem ww. terminu, jeżeli cena sprzedaży nie przekracza wartości przyjętej do obliczenia podatku od wygranej (który został opłacony przez organizatora konkursu).
W praktyce oznacza to, że planowana przez Pana sprzedaż samochodu przed upływem 6 miesięcy nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego, pod warunkiem zachowania ceny sprzedaży nieprzekraczającej wartości samochodu przyjętej do naliczenia podatku od wygranej.
Do wniosku dołącza Pan umowę przeniesienia własności pojazdu, która potwierdza moment nabycia. Wnosi Pan o potwierdzenie powyższego stanowiska, aby mieć jasność co do skutków podatkowych planowanej sprzedaży.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a–c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Zważając na powyższe przepisy, źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest taka sprzedaż, która nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
Według art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
Ponadto stosownie do art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.
Przepis art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:
W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio:
a)wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2 i 2a albo
b)wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo
c)równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług
– pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego, podatku od spadków i darowizn.
Z analizy przytoczonych przepisów wynika, że sprzedaż samochodu wygranego przez Pana w loterii należy zakwalifikować do źródła przychodu, jakim jest odpłatne zbycie rzeczy. Oznacza to, że taką czynność należy rozpatrywać przez pryzmat uregulowań przywołanego wyżej przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Powołany wyżej przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, generuje źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychodem ze sprzedaży nagrody będzie wartość, którą uzyska Pan od kupującego, wynikająca z umowy sprzedaży, o ile odpowiadać ona będzie wartości rynkowej tej rzeczy. Natomiast kosztem uzyskania przychodów z tytułu tej sprzedaży będzie wartość samochodu, która została przyjęta do obliczenia podatku dochodowego zapłaconego z tytułu wygranej w loterii.
Podsumowanie: sprzedaż samochodu wygranego w konkursie – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie – po cenie nieprzekraczającej wartości rynkowej ustalonej w umowie przeniesienia własności, czyli wartości samochodu przyjętej do naliczenia podatku od wygranej, nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Powołana przez Pana interpretacja zapadła w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?