Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.355.2021.13.GG

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 12 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z17 maja 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1513/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 czerwca 2025 r. sygn. akt II FSK 1196/22; i

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu Państwa wniosek z 12 marca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej jako: „.. ”, „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest polską spółką komandytową. Komplementariuszem Spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca polskim rezydentem podatkowym. Komandytariuszem Spółki jest osoba fizyczna podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w kraju (dalej: „Wspólnik - komplementariusz”).

Planowane jest przeprowadzenie zmiany w strukturze udziałowej Spółki, w wyniku której między innymi obecny komandytariusz w postaci osoby fizycznej miałby zostać komplementariuszem a komandytariuszem zostałby nowy wspólnik. Celem prowadzonych zmian jest poprawa sytuacji ekonomicznej Spółki – dotychczasowy komandytariusz będzie odpowiadał za zobowiązania Spółki całym swoim majątkiem, co powinno poprawić jej wiarygodność finansową.

Na mocy art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123, dalej jako: „ustawa nowelizująca”) Wnioskodawca postanowił, że przepisy ustawy nowelizującej, które nakładają na spółki komandytowe status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (dalej jako: „CIT”), będą miały do niej zastosowanie od 1 maja 2021 r.

Niewykluczone, iż po 1 maja 2021 r. Spółka będzie dokonywała wypłat zaliczek na poczet zysków swoich wspólników, w tym na rzecz Wspólnika - komplementariusza. W związku z tym, Spółka od tego dnia będzie mogła dokonywać wypłat na rzecz jej wspólników, od ich udziałów w jej zyskach. Zaliczki będą więc wypłacane z bieżących środków obrotowych.

W ramach rozliczenia podatkowego dochodu Wspólnika (komplementariusza) z tego tytułu, zgodnie z art. 30a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 r., poz. 1426, z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o PIT”), na poczet zryczałtowanego podatku od wypłaty z zysku, zaliczana będzie kwota odpowiadająca iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku Spółki i podatku CIT należnego od dochodu Spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o CIT”), za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku zostanie uzyskany.

Mając na uwadze powyższe, powzięli Państwo wątpliwości odnośnie ewentualnego sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „PIT”) przyszłych wypłat na rzecz Wspólnika - komplementariusza zaliczek na poczet zysku Spółki.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wypłata Wspólnikowi -komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego (po 1 maja 2021 r.) zaliczki na poczet zysku, za okres gdy Spółka będzie podatnikiem CIT, nie będzie zobowiązana jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku PIT?

Stanowisko Państwa w sprawie

Zdaniem Państwa, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wypłata Wspólnikowi - komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, nie będzie opodatkowana zryczałtowanym podatkiem PIT.

Do końca 2020 r. spółki komandytowe nie były podatnikami CIT. Z dniem 1 stycznia 2021 r. (z możliwością przesunięcia tej daty przez spółki komandytowe na dzień maja 2021 r.) uległo to zmianie, z powodu wejścia w życie Ustawy nowelizującej. Nie zmieniły się natomiast przepisy ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, z późn. zm.), regulujące kwestie funkcjonowania takich spółek. Z punktu widzenia tychże przepisów, formalnie, podobnie jak i przed 1 stycznia 2020 r., również i aktualnie, możliwe jest dokonywanie wypłat wspólnikom takich spółek zaliczek na poczet zysku.

Jednocześnie, po uzyskaniu przez spółkę komandytową statusu podatnika podatku CIT, wypłata zysków na rzecz jej wspólników (osób fizycznych) zaliczana jest do tzw. dochodów z udziału w zyskach osób prawnych i podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem PIT (art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT). Do pobierania tego podatku obowiązana jest jako płatnik spółka komandytowa (art. 41 ust. 4 Ustawy o PIT).

Jak wynika z art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnik jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Obciążenie płatnika powyższymi obowiązkami musi wynikać z wyraźnego przepisu prawa podatkowego. Należy zatem wskazać właściwy przepis, który będzie nakładać na Spółkę obowiązek pobrania podatku od wypłacanej Wspólnikowi - komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku.

Jak wynika z art. 4 Ordynacji podatkowej, obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Samo jednak powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza jeszcze, że na podatniku ciąży obowiązek zapłaty podatku. Powstaje on bowiem dopiero wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe, którym zgodnie z art. 5 Ordynacji podatkowej jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Jednym z warunków przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest to, że podatnik jest w stanie określić wysokość należnego do zapłaty podatku. Bez istnienia tego elementu nie można zasadnie twierdzić, że powstało zobowiązanie podatkowe, prowadzące do konieczności zapłaty podatku. W konsekwencji, jeżeli płatnik ma obowiązek pobrania podatku powinien posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia, czyli musi znać jego wysokość. Obowiązek poboru podatku przez płatnika nastąpi zatem wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe. Bez takiego przekształcenia, płatnik nie będzie mógł prawidłowo wywiązać się ze swojego obowiązku, gdyż nie będzie miał podstaw do określenia wysokości podatku, który powinien pobrać od podatnika i przekazać właściwemu organowi podatkowemu.

Obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku od wypłat zysku komplementariuszowi przez Spółkę, jako płatnika nałożony został art. 41 ust. 4e Ustawy o PIT. Jednoznacznie wynika z niego, że pobór zryczałtowanego podatku powinien nastąpić z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e. Ustawodawca wprost zatem wskazał, w jaki sposób płatnik powinien obliczyć podatek. Tym samym, Spółka chcąc pobrać zryczałtowany podatek od wypłat Wspólnikowi - komplementariuszowi udziału w zysku, powinna go wyliczyć z uwzględnieniem zasad przewidzianych w powyższym przepisie.

Jak wynika z art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT, zryczałtowany podatek obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 Ustawy o CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT nie tylko zawiera sformułowanie „podatku należnego” ale także „podatku za rok podatkowy”. Podatek należny w odniesieniu do roku podatkowego oznacza, że ustawodawca przyjął, iż odliczenie od zryczałtowanego podatku od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku podatku należnego zapłaconego przez spółkę komandytową odnosi się co do zasady do roku podatkowego, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Skoro bowiem art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT odnosi się do podatku należnego obliczonego według art. 19 Ustawy o CIT, to znaczy, że chodzi wyłącznie o zaliczenie na poczet podatku zryczałtowanego od przychodów komplementariusza z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej podatku CIT mającego odzwierciedlenie/wynikającego z przyszłego zeznania rocznego spółki komandytowej (CIT-8).

Odrębnego podkreślenia wymaga, iż intencję ustawodawcy wprowadzającego powyższe regulacje wyłącznie dla komplementariuszy spółek komandytowych (i wcześniej komandytowo -akcyjnych) było zróżnicowanie opodatkowania wspólników spółek komandytowych wyłącznie ze względu na cechy podmiotowe (tj. roli pełnionej w spółce), a nie – ze względu na sposób lub tryb albo czas otrzymywania wypłat z zysku. Istotą omawianego uregulowania i zarazem ratio legis było to, by komplementariusz był wspólnikiem uprzywilejowanym, tj. chronionym przed efektami podwójnego opodatkowania. Sięgając więc do tak sprecyzowanego celu ustawodawcy, nie można ograniczać prawa do odliczenia/pomniejszenia z art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT, jedynie do tych komplementariuszy, którzy otrzymują wypłaty z zysku dopiero po powstaniu podatku należnego spółki komandytowej na gruncie Ustawy o CIT. Intencją Ustawodawcy nie było bowiem różnicowanie form i czasu (zaliczkowo w trakcie danego roku od wypłacanych po zakończeniu danego roku) wypłaty tego samego zysku na formy mniej lub bardziej atrakcyjne podatkowo. Poddawałoby to w wątpliwość racjonalność ustawodawcy, który w jednym miejscu dopuszczałby taki a nie inny sposób/czas wypłaty tego samego zysku, a w innym miejscu zdecydowanie do niego zniechęcał. Jest oczywistym, że uprzywilejowanie komplementariusza w zamyśle ustawodawcy powinno być niezależne od ekonomicznego i czasowego aspektu wypłaty zysku spółki komandytowej na rzecz jej komplementariuszy.

Jeżeli do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT, konieczne jest poznanie wysokości podatku CIT spółki komandytowej, to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 Ustawy o CIT. Dopiero wówczas znana będzie wysokość zryczałtowanego podatku do zapłaty od zysków komplementariusza. W konsekwencji, dopiero wówczas będzie możliwa realizacja obowiązku w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e Ustawy o PIT.

Wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT.

Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził również obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki komandytowej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku zostanie uzyskany.

Taki sposób odczytania wzajemnej relacji pomiędzy art. 41 ust. 4e a art. 30a ust. 1 pkt 4 oraz 6a-6e Ustawy o PIT, odpowiada prezentowanemu przez Spółkę zamiarowi projektodawcy, zmierzającemu do zakazu podwójnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowej. Wnioskodawca zwraca uwagę na uzasadnienie projektu ustawy nowelizującej (druk sejmowy nr 642 z 2020 r.), w którym wskazano między innymi, że „do komplementariusza takiej spółki znajdować będą zastosowanie przepisy art. 22 ust. 1a-1e ustawy o CIT oraz art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT pozwalające na odliczenie przez ten podmiot od podatku dochodowego wyliczonego od dochodu z udziału w zyskach spółki komandytowej, kwoty podatku zapłaconej przez tę spółkę, proporcjonalnie obciążającej zysk komplementariusza uzyskany z udziału w takiej spółce. W konsekwencji komplementariusz spółki komandytowej podlegać będzie podobnym obciążeniom podatkowym jak wspólnicy spółek podatkowo transparentnych (spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego)”.

Wprowadzenie do art. 41 ust. 4e Ustawy o PIT sformułowania, że pobór podatku ma następować przez płatnika z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e oznacza, że zamiar projektodawcy znalazł odzwierciedlenie w tekście ustawy podatkowej. Dodatkowo jeszcze raz należy wskazać, że ustawodawca nie wprowadził w przypadku zaliczkowej wypłaty zysku komplementariuszowi, obowiązku pobierania przez spółkę komandytową jakichkolwiek zaliczek na podatek.

Wykładnia celowościowa i systemowa art. 30a ust. 6a Ustawy o PIT, prowadzi więc do wniosku, że aby przepis ten uznać za wyraz racjonalności ustawodawcy, musi on być możliwy również do bieżącego zastosowania w trakcie trwającego roku podatkowego. Nie trzeba więc z jego zastosowaniem oczekiwać na koniec roku podatkowego. W przeciwnym razie komplementariusze spółek komandytowych, które wypłacają zaliczki na poczet zysku na bieżąco (w trakcie roku), byliby w gorszej sytuacji niż ci, którzy są wspólnikami w spółkach komandytowych, które wypłacają zysk dopiero po zakończeniu roku.

Wnioskodawca pragnie też wskazać na treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako: „NSA”) z dnia 3 grudnia 2020 r. (sygn. akt II FSK 2048/18), w którym NSA zajął stanowisko zbliżone do Wnioskodawcy dla stanu faktycznego podobnego do przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszego wniosku.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca podtrzymuje stanowisko wyrażone w ww. piśmie.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 1 września 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak: 0113-KDIPT2-3.4011.355.2021.2.NM, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 9 września 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

11 października 2021 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Wnieśli Państwo o:

• ­uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej;
• zasądzenie na rzecz Skarżącego zwrotu kosztów postępowania sądowo-administracyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 17 maja 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1513/21 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 5 czerwca 2025 r. sygn. akt II FSK 1196/22 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok – którym WSA uchylił interpretację z 1 września 2021 r. znak: 0113-KDIPT 2-3.4011.355.2021.2.NM – stał się prawomocny 5 czerwca 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• ­ uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oraz Naczelny Sąd Administracyjny ww. wyrokach;
• ­ ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.):

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu ww. podatkiem zawiera art. 10 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z jej art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ww. ustawy:

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ww. ustawy:

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa Zmieniająca”), spółki komandytowe uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w terminie – 1 stycznia 2021 r. lub 1 maja 2021 r. (art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został zmieniony przez art. 2 pkt 1 lit. a) tiret pierwszy ustawy zmieniającej).

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze. zm.):

Spółki komandytowe stały się odrębnymi, samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Innymi słowy spółka komandytowa przestała być spółką transparentną podatkowo. W konsekwencji, działalność prowadzona przez spółkę komandytową nie może być traktowana jak działalność prowadzona przez wspólnika. Zaś wspólnicy tych spółek będący osobami fizycznymi, uzyskują z tytułu uczestnictwa w tych spółkach przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 24 ust. 5 ww. ustawy:

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 4 powołanej ustawy:

W myśl art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30a ust. 6a cytowanej ustawy:

Stosownie do art. 30a ust. 6b ww. ustawy:

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Na mocy art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Natomiast stosownie do art. 5 ww. ustawy:

Zatem, jednym z warunków przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest możliwość określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. W konsekwencji, jeżeli płatnik ma obowiązek pobrania podatku, powinien posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia, czyli musi znać jego wysokość.

Jak wskazał WSA w Gliwicach w wyroku z 17 maja 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1513/21:

Mając na względzie powołane przepisy prawa, przedstawiony opis zdarzenia przyszłego i stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zajęte w prawomocnym wyroku z 17 maja 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1513/21 stwierdzam, że w świetle art. 30a ust. 1 pkt 4, w zw. z art. 30a ust. 6a, art. 41 ust. 4 i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku dokonania w trakcie roku obrotowego wypłaty na rzecz danego komplementariusza miesięcznych zaliczek na poczet udziału tego komplementariusza w zysku Spółki za dany rok obrotowy (w odniesieniu do zysku Spółki osiągniętego począwszy od 1 maja 2021 r.), Spółka, jako płatnik nie będzie zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, od przychodów uzyskiwanych przez tego komplementariusza z tytułu udziału w zyskach Spółki, obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w tym momencie nie będzie jeszcze znana kwota zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych należnego od dochodu Spółki za cały rok podatkowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• ­ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• ­ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• ­ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• ­ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• ­ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.