Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.673.2025.1.LM
Procedura VAT-marża nie może być stosowana wyłącznie na podstawie wewnętrznej dokumentacji nabycia towarów używanych. Wymagana jest zewnętrzna dokumentacja potwierdzająca nabycie towaru, co stanowi warunek konieczny w celu prawidłowego zastosowania procedury opodatkowania marży, zgodnie z art. 120 ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania sprzedaży używanych towarów przy zastosowaniu procedury VAT-marża.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Planuje Pani założyć działalność gospodarczą polegającą na zakupie oraz dalszej sprzedaży używanego sprzętu RTV (np. amplitunery, odtwarzacze CD, kolumny głośnikowe). Sprzęt będzie nabywany przez Panią w Holandii od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które nie są podatnikami podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.
Transakcje będą dokonywane za pośrednictwem portali internetowych lub osobiście. Towary te będą spełniały definicję towarów używanych określoną w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, tj. będą to ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po ewentualnych naprawach, które były wcześniej używane.
W związku z tym, że osoby prywatne z reguły nie wystawiają żadnych dokumentów sprzedaży (faktury, rachunku, umowy kupna–sprzedaży), zamierza Pani prowadzić dokumentację wewnętrzną w formie rejestru zakupu. Każdy wpis będzie zawierał: datę nabycia, cenę nabycia, opis towaru (rodzaj sprzętu, marka, model, stan techniczny), miejsce zakupu, dane identyfikujące sprzedającego w takim zakresie, w jakim będą dostępne (imię i nazwisko, nick/identyfikator konta na portalu sprzedażowym, adres e-mail itp.). Na podstawie tak prowadzonej dokumentacji zamierza Pani rozliczać sprzedaż tych towarów przy zastosowaniu procedury VAT-marża, o której mowa w art. 120 ustawy o VAT.
Pytanie
Czy w opisanej sytuacji, tj. przy zakupie używanego sprzętu RTV od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT, udokumentowanym wewnętrzną dokumentacją zawierającą datę, cenę, opis towaru, miejsce zakupu i dane sprzedającego, może Pani stosować procedurę VAT-marża przy jego dalszej odsprzedaży?
Pani stanowisko w sprawie
Uważa Pani, że w opisanym zdarzeniu może Pani stosować procedurę VAT-marża, ponieważ zakup następuje od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, co spełnia przesłanki art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Towary spełniają definicję towarów używanych z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.
Ustawa o VAT nie wskazuje szczegółowej formy dokumentu potwierdzającego nabycie towarów używanych. Pani zdaniem, wystarczające jest, aby podatnik posiadał dokumentację umożliwiającą ustalenie ceny nabycia oraz sprzedawcę – co będzie zapewnione poprzez prowadzoną przez Panią dokumentację wewnętrzną. W związku z powyższym, w Pani ocenie ma Pani prawo do stosowania procedury VAT-marża w odniesieniu do sprzedaży nabytego w powyższy sposób sprzętu RTV.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Powyższe przepisy wskazują, że w przypadku nabycia towarów z innego niż Polska kraju UE, które to towary są w wyniku nabycia przemieszczane z terytorium tego innego kraju członkowskiego do Polski mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Ma to jednak miejsce wówczas gdy spełnione są warunki wynikające z art. 9 ust. 2 ustawy, dotyczące m.in. dostawcy towarów. Zgodnie z art. 9 ust. 2 pkt 2 dokonujący dostawy towarów musi być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy lub podatnikiem podatku od wartości dodanej, a więc musi być podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą.
Ogólna zasada dotycząca obliczania podstawy opodatkowania wynika z art. 29a ustawy, w myśl którego:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W stosunku do niektórych towarów, ustawodawca przewidział szczególną formę obliczania podstawy opodatkowania, tzw. VAT-marża.
Uregulowania dotyczące zastosowania tej procedury szczególnej zawarte są w art. 120 ustawy.
W myśl art. 120 ust. 4 ustawy:
W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT-marża, zawiera art. 120 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112).
Stosownie do treści art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.
Natomiast na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.
Ponadto, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a;
3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a;
5) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu ich odsprzedaży. Zaznaczyć należy, że dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży ważny jest nie tylko rodzaj towaru, który może zostać objęty tą procedurą, ale również to, od kogo ten towar został kupiony.
Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w powołanym wyżej art. 120 ust. 10 ustawy. Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu.
Ponadto istotną kwestią jest prowadzenie odpowiedniej ewidencji, co wynika z art. 120 ust. 15 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania; w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.
Z wniosku wynika, że będzie prowadziła Pani działalność gospodarczą polegającą na zakupie oraz dalszej odsprzedaży sprzętu używanego nabytego w Holandii od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Towar będzie nabywany przez Panią osobiście lub za pośrednictwem portalu internetowego. W związku z tym, że osoby prywatne z reguły nie wystawiają żadnych dokumentów sprzedaży (faktury, rachunku, umowy kupna–sprzedaży), zamierza Pani prowadzić dokumentację wewnętrzną w formie rejestru zakupu. Każdy wpis będzie zawierał: datę nabycia, cenę nabycia, opis towaru (rodzaj sprzętu, marka, model, stan techniczny), miejsce zakupu, dane identyfikujące sprzedającego w takim zakresie, w jakim będą dostępne (imię i nazwisko, nick/identyfikator konta na portalu sprzedażowym, adres e-mail itp.).
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w opisanych okolicznościach, do sprzedaży używanego sprzętu RTV nabytego od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku VAT, może Pani stosować procedurę VAT-marża.
Podkreślić należy, że szczególna procedura nie dotyczy wszystkich towarów używanych. Dotyczy jedynie towarów używanych, wymienionych w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych w celu odsprzedaży. Jak wynika z opisu sprawy, będzie Pani nabywała używany sprzęt RTV, który to sprzęt będzie Pani następnie odsprzedawać innym podmiotom. Ponieważ sprzęt RTV mieści się w definicji towarów używanych, w stosunku do których może być dokonywana sprzedaż na zasadzie VAT-marża, to należy stwierdzić, że warunek co do przedmiotu transakcji zostanie spełniony.
Jeśli chodzi o warunek dotyczący statusu dostawcy, to należy wskazać, że pomimo tego, że w wyniku zakupu nabywane przez Panią osobiście lub za pośrednictwem portali internetowych towary, będą przesłane (przetransportowane) z terytorium Holandii do Polski to dostawcami towarów, w obu sytuacjach, będą osoby fizyczne niebędące podatnikami, o których mowa w art. 15 lub podatnikami podatku od wartości dodanej (osoby prywatne nieprowadzące działalności gospodarczej). Oznacza to, że w takich przypadkach w związku z zakupem przez Panią towarów nie wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce a co za tym idzie nie wystąpi także prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu tych towarów używanych. A zatem spełniony będzie także warunek co do statusu dostawcy. Dostawcami będą osoby wymienione w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy.
Należy jednakże zwrócić uwagę na treść art. 120 ust. 15 ustawy. Z przepisu tego wynika, że podatnik stosujący metodę VAT-marżajest obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy. Przy czym w odniesieniu do dostawy, o której mowa w ust. 4 i 5, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.
Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1) rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2) kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3) kontrahentów;
4) dowodów sprzedaży i zakupów.
W tym miejscu należy wskazać, że wynikający z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT obowiązek wykazania w ewidencji rodzaju sprzedaży, podstawy opodatkowania (tu jest nią marża) i danych kontrahentów powoduje, że podatnik stosujący procedurę VAT-marża powinien w ewidencji wskazać dane kontrahentów, od których nabył towary objęte tą procedurą i wartość zakupu. Trzeba podkreślić, że dane kontrahentów są niezbędne do ustalenia, że zakup towaru został dokonany od podmiotu wskazanego w przepisach art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, zaś dokonanie zakupu od tych podmiotów stanowi warunek uprawniający do zastosowania opodatkowania marży, która stanowi podstawę opodatkowania.
Zatem dane podmiotów, od których podatnik nabył towary używane są nie tylko danymi objętymi obowiązkiem wykazania w ewidencji na podstawie art. 109 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, ale są też danymi dotyczącymi podstawy opodatkowania, które są objęte obowiązkiem ewidencjonowania na podstawie art. 109 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Informacje te stanowią dane wskazane w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, czyli dane niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku wg procedury VAT-marża.
Analizując kwestię ewidencji nie można również pominąć faktu, że na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 99 ust. 13b i art. 109 ust. 14 ustawy o VAT Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988, ze zm.).
Przepisy tego rozporządzenia wskazują m.in. jakie dane powinna zawierać ewidencja dla potrzeb prawidłowego rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży opodatkowanej na zasadach marży, o której mowa w art. 120 ustawy o VAT, mianowicie:
Zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 7 lit. a):
Ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego:
wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego wynikające z opodatkowania w szczególnej procedurze rozliczenia podatku, w podziale na stawki podatku:
- świadczenia usług turystyki,
- dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.
Zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 14 ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego:
wartość sprzedaży brutto dostawy towarów i świadczenia usług opodatkowanych na zasadach marży zgodnie z art. 119 i art. 120 ustawy.
Zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 4 lit. b):
Ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku naliczonego:
kwoty nabycia towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków związanych ze sprzedażą opodatkowaną na zasadach marży zgodnie z art. 120 ustawy.
Zgodnie z § 11 ust. 3 pkt 5:
Poza danymi, o których mowa w ust. 1, ewidencja zawiera dane wynikające z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4, lub dokumentów, z których wynika nabycie towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. b.
Zgodnie z § 11 ust. 7:
Dane z dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 5, obejmują:
1.numer dokumentu;
2.datę dokumentu;
3.imię i nazwisko lub nazwę dostawcy lub usługodawcy.
Jak wynika z opisu sprawy będzie Pani dokonywała zakupu towarów używanych w Holandii przez Panią osobiście lub za pośrednictwem portalu internetowego. Jednocześnie nie będzie Pani w posiadaniu dokumentów potwierdzających nabycie tych towarów od osób fizycznych. Zamierza Pani prowadzić dokumentację wewnętrzną w formie rejestru zakupu.
Z ww. przepisów rozporządzenia wynika, że ewidencja prowadzona na potrzeby podatku od towarów i usług powinna zawierać:
- kwoty nabycia towarów używanych związanych ze sprzedażą opodatkowaną na zasadach marży (§ 11 ust. 1 pkt 4 lit. b),
- dane wynikające z dokumentów, z których wynika nabycie towarów, o których nowa w ust. 1 pkt 4 lit b (§ 11 ust. 3 pkt 5),
- przy czym dane z dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 5, obejmują: numer i datę dokumentu oraz imię i nazwisko lub nazwę dostawcy (§ 11 ust. 7).
Tym samym, przepisy rozporządzenia stanowią, że zapis w ewidencji powinien wynikać z dokumentów potwierdzających nabycie ww. towarów oraz zawierać dane dostawcy. Podatnik powinien zatem posiadać dowolny dokument, który potwierdza zapis w prowadzonej ewidencji. Dokument ten może być np. pozyskany od podmiotu niebędącego stroną transakcji kupna-sprzedaży ww. towaru.
W opisanej sprawie wskazała Pani, że będzie prowadziła dokumentację wewnętrzną w formie rejestru zakupu. Jednakże, samo sporządzenie „wewnętrznego dokumentu zakupu” bez posiadania jakichkolwiek innych dokumentów potwierdzających nabycie towarów - czy to otrzymanych od dostawcy, czy też pozyskanych od innych podmiotów niejako „uczestniczących w transakcji” nie jest wystarczające do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża dla dostawy towarów używanych. W Pani przypadku, powinna być Pani w posiadaniu np. dokumentu pozyskanego z portalu internetowego, za pośrednictwem którego nabywa Pani ww. towary, czy też instytucji, za pośrednictwem której dokonuje płatności (np. wydruki strony portalu internetowego, zawiadomienia o zakupie towaru i jego wysyłce, dowody zapłaty).
Słuszność takiego stanowiska znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku NSA sygn. akt I FSK 1395/18 z 18 listopada 2022 r., w którym wskazano:
„Wynikający z art. 109 ust. 3 pkt 1 i 3 u.p.t.u. wymóg wykazania w ewidencji rodzaju sprzedaży, podstawy opodatkowania (w rozważanym przypadku jest nią marża) i danych kontrahentów powoduje, że podatnik stosujący procedurę VAT marża powinien w ewidencji wskazać dane kontrahentów od, których nabył towary objęte tą procedurą i wartość zakupu. Dane kontrahentów są niezbędne do ustalenia, że zakup towaru został dokonany od podmiotu wskazanego w przepisach art. 120 ust. 10 i 11 u.p.t.u., a dokonanie zakupu od tych podmiotów stanowi warunek uprawniający do zastosowania opodatkowania marży, która jak już wskazano stanowi podstawę opodatkowania. Zatem dane kontrahentów niezależnie od tego, że są danymi podlegającymi obowiązkowi wykazania w ewidencji na podstawie art. 109 ust. 3 pkt 3 u.p.t.u. są też danymi dotyczącymi podstawy opodatkowania, które są objęte obowiązkiem ewidencjonowania na podstawie art. 109 ust. 3 pkt 1 u.p.t.u. Wymienione informacje w ujęciu ogólnym stanowią dane wskazane w art. 109 ust. 3 u.p.t.u. tj., dane niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku według procedury VAT marża. W przypadku zakupu towarów za pośrednictwem portali internetowych ww. obowiązek zostanie wykonany, gdy podatnik w ewidencji wskaże konkretną aukcję internetową, na której nabył towar, udostępnione na stronie aukcyjnej dane sprzedawcy wskazujące, że nie jest on podatnikiem oraz kwotę, za którą nabył towar. Konieczne jest wykazanie też sprzedaży towarów objętych procedurą opodatkowania marży, co pozwoli na ustalenie podstawy opodatkowania. Dodatkowo podatnik powinien dołączyć dokumenty potwierdzające zapisy w ewidencji, których możliwość pozyskania zapewnia podmiot prowadzący aukcję np. wydruki stron aukcyjnych, zawiadomienia o zakupie towaru i jego wysyłce, dowody zapłaty.”.
Zatem Pani stanowisko, w którym wskazuje Pani, że będzie Pani miała prawo do skorzystania z procedury szczególnej VAT-marża, w przypadku prowadzenia wyłącznie dokumentacji wewnętrznej w formie rejestru zakupu uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?