Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.499.2025.2.KC

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do odsetek i prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 28 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 19 września 2025 r. (wpływ 22 września 2025 r.) i – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 listopada 2025 r. (wpływ 17 listopada 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 1984 r. zawarła Pani związek małżeński z A.A.

W związku małżeńskim obowiązywała wspólność majątkowa.

Nabywali Państwo składniki majątkowe, w tym wybudowali dom, w którym wspólnie mieszkali.

(...) 2009 r. małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód z orzeczeniem o winie męża, nie orzekając o podziale majątku.

(...) 2010 r. (sygn. akt: (...)) zawarła Pani z byłym mężem ugodę w Sądzie Rejonowym w (...) o podział majątku.

Pani były mąż nabył składniki majątkowe na wyłączną własność, a Pani natomiast miała od niego otrzymać kwotę 125.000 zł w terminie do 31 grudnia 2011 r. wraz z odsetkami tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym.

Były mąż nigdy Pani nie spłacił. Pani również nie występowała do komornika o egzekucję, gdyż nie chciała aby został bez dachu nad głową.

(...) 2013 r. na Pani wniosek dokonano wpisu w księgach wieczystych, gdzie ustalono na Pani rzecz jako wierzyciela hipotecznego kwotę 207.000 zł zabezpieczenia wierzytelności z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym wraz z odsetkami i świadczeniami ubocznymi na podstawie ugody z (...) 2010 r.

(...) 2023 r. Pani były mąż zmarł.

Córka Pani i Pani byłego męża nabyła w całości spadek po ojcu A, tj. nieruchomość gruntową, dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (...).

Całość nabycia spadku po ojcu potwierdza wydany przez notariusza akt poświadczenia dziedziczenia Rep. A (...) z (...) 2025 r.

Nabyta nieruchomość jest obciążona hipoteką umowną w kwocie 207.000 zł jako zabezpieczenie wierzytelności z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym wraz z odsetkami i świadczeniami ubocznymi na podstawie ugody z (...) 2010 r. na rzecz wierzyciela hipotecznego – Pani.

(...) 2025 r. podpisała Pani ugodę z córką oraz jej mężem. Z ugody wynika, że córka wraz z mężem zobowiązują się do zapłaty na Pani rzecz kwoty 207.000 zł w 7 ratach tytułem spłaty hipoteki umownej (dot. ugody z (...) 2010 r.). Pani pierwszą ratę w kwocie 30.000 zł otrzymała w (...) 2025 r.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównywania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Kwota 207.000 zł, która została zabezpieczona hipoteką, obejmuje wyłącznie roszczenie z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym wynikające z ugody z (...) 2010 r. Nie dotyczy innych zobowiązań.

W skład wierzytelności zabezpieczonej hipoteką wchodzi kwota 125.000 zł dotycząca spłaty udziału w majątku wspólnym zgodnie z zawartą ugodą w Sądzie Rejonowym w (...) z dnia (...) 2010 r., którą były mąż miał zapłacić na Pani rzecz w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. Pozostałą kwotę stanowią ustawowe odsetki. Świadczenia uboczne obejmują wyłącznie ustawowe odsetki. Nie zawierają innych świadczeń o charakterze cywilnoprawnym.

Kwota 30.000 zł została przekazana jako pierwsza rata spłaty wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, wynikającej z ugody z (...) 2010 r. Nie dotyczy wykonania innego zobowiązania.

Zgodnie z ugodą z (...) 2025 r. zawartą pomiędzy córką, jej mężem a Panią, są oni zobowiązani do zapłaty na Pani rzecz łącznej kwoty 207.000 zł płatnej w 7 ratach tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym wraz z ustawowymi odsetkami. Kwota 30.000 zł (pierwsza rata) to wyłącznie spłata udziału w majątku wspólnym wraz z ustawowymi odsetkami na podstawie ugody z (...) 2010 r. Kwota ta nie zawiera innych należności.

Ugoda sądowa z (...) 2010 r. zawarta w Sądzie Rejonowym w (...) mówi o tym, że uczestnik postępowania – Pani były mąż, zobowiązuje się zapłacić na Pani rzecz kwotę 125.000 zł w terminie do 31 grudnia 2011 r. wraz z odsetkami ustawowymi w przypadku zwłoki w płatności tytułem spłaty Pani udziału w majątku wspólnym. Były mąż nigdy nie uregulował tej kwoty, dlatego wniosła Pani do Sądu o wpis w księgę wieczystą dotyczącą nieruchomości, która była wyłączną własnością byłego męża o zabezpieczenie wierzytelności z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym wraz z odsetkami na podstawie ww. ugody na łączną kwotę 207.000 zł.

Ugoda z (...) 2025 r. zawarta pomiędzy córką, jej mężem a Panią mówi o tym, że córka nabywa w całości w spadku po swoim ojcu nieruchomość gruntową (księga wieczysta nr (...)). Nabyta nieruchomość jest obciążona hipoteką umowną w wysokości 207.000 zł jako zabezpieczenie wierzytelności z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym wraz z odsetkami na podstawie ugody z (...) 2010 r. na rzecz wierzyciela hipotecznego, czyli Pani. W związku z tym w ugodzie córka i jej mąż zobowiązali się do zapłaty na Pani rzecz kwoty 207.000 zł w 7 ratach:

1)kwota 30.000 zł płatna w ciągu 3 dni od zawarcia ugody,

2)pozostała kwota 177.000 zł płatna będzie w 6 ratach w wysokości po:

-30.000 zł płatne do .. 2026 r.,

-30.000 zł płatne do … 2027 r.,

-30.000 zł płatne do … 2028 r.,

-30.000 zł płatne do … 2029 r.,

-30.000 zł płatne do … 2030 r.,

-27.000 zł płatne do … 2031 r.

Poza wyżej opisanymi faktami, ugoda z (...) 2025 r. nie wprowadza nowych ustaleń między stronami w stosunku do ugody sądowej z (...) 2010 r.

Córka dokonała spłaty kwoty 30.000 zł jako spadkobierczyni zobowiązanego dłużnika. Nie jest osobą trzecią, która dobrowolnie przejęła zobowiązanie wobec Pani.

Pytanie

Czy otrzymana przez Panią od córki oraz jej męża kwota 30.000 zł (1 rata) dotycząca spłaty hipoteki umownej podlega zwolnieniu z podatku na podstawie uregulowań zawartych w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy jednak stanowi źródło przychodu i jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku z tego tytułu?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, wyłączenie ma zastosowanie. Kwota ta nie stanowi źródła przychodu. Nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku z tego tytułu.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ograniczeń w zakresie zmiany podmiotowej osoby zobligowanej do wykonania zobowiązania dotyczącego roszczeń wynikających z tytułu zawartej ugody o podział majątku z (...) 2010 r., co skutkuje tym, że spłata odziedziczonego długu dotyczącego spłaty udziału w majątku wspólnym wraz z odsetkami i świadczeniami ubocznymi wynikająca z ugody o podział majątku nadal jest spłatą długu, a nie innym świadczeniem klasyfikowanym do innych przychodów objętych ustawą o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Wyjaśniam, że stosunki między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 31 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Do majątku wspólnego należą w szczególności:

1)pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

2)dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

3)środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

4)kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1230, 1429, 1672 i 1941);

5)środki zgromadzone na koncie OIPE w rozumieniu art. 2 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1238 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE) (Dz.Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 1) oraz na subkoncie OIPE w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym (Dz.U. poz. 1843) każdego z małżonków.

Z kolei art. 35 ww. Kodeksu stanowi, że:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 ww. Kodeksu:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Natomiast do majątku osobistego każdego z małżonków należą składniki majątkowe (prawa i przedmioty) wymienione w art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

·małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową,

·z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności,

·wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku.

Zgodnie z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Odnosząc się do Pani wątpliwości wskazuję, że w art. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) ustawodawca wprowadził wyłączenia z zakresu przedmiotowego ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody osób fizycznych wskazane w ww. przepisie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Niektóre spośród nich podlegają jednak opodatkowaniu innymi podatkami niż podatek dochodowy od osób fizycznych, np. podatkiem od spadków i darowizn czy też podatkiem tonażowym.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 omawianej ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Zatem, wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich. Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez jednego z tytułu podziału majątku.

Druga część art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do określonego przepisami art. 51²-51⁵ ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy ustroju rozdzielności majątkowej z wyrównaniem dorobków. Jego cechą charakterystyczną jest to, że chociaż w małżeństwie występują tylko majątki odrębne, to po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonek, którego dorobek jest mniejszy niż dorobek drugiego małżonka, może żądać wyrównania dorobków przez zapłatę lub przeniesienie prawa. Dotyczy to także przypadków śmierci jednego z małżonków – wówczas wyrównanie dorobków następuje pomiędzy spadkobiercami zmarłego małżonka a małżonkiem pozostałym przy życiu.

W obu przypadkach przychody uzyskiwane przez małżonka nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ograniczeń w zakresie podmiotowym i przepis ten ma zastosowanie również w sytuacji, gdy spłaty z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków dokonuje spadkobierca nieżyjącego małżonka.

W opisie zdarzenia w szczególności wskazała Pani, że w 2009 r. rozwiodła się z mężem, z którym wybudowała w trakcie trwania małżeństwa dom (składnik majątku wspólnego małżonków). (...) 2010 r. zawarła Pani z byłym mężem ugodę sądową o podział majątku wspólnego. Pani były mąż nabył składniki majątkowe na własność, a Pani miała od niego otrzymać 125.000 zł w terminie do 31 grudnia 2011 r. wraz z odsetkami, tytułem spłaty udziału w majątku wspólnym. Pani były mąż nigdy Pani nie spłacił. (...) 2013 r. na Pani wniosek dokonano wpisu w księgach wieczystych, gdzie ustalono na Pani rzecz – jako wierzyciela hipotecznego, kwotę 207.000 zł zabezpieczenia wierzytelności.(...) 2023 r. Pani były mąż zmarł. Spadek po nim nabyła córka, która wraz z mężem – na podstawie ugody z (...) 2025 r. – zobowiązała się do zapłaty na Pani rzecz kwoty 207.000 zł w 7 ratach. Kwota 207.000 zł, która została zabezpieczona hipoteką, obejmuje wyłącznie roszczenie z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym, wynikające z ugody z (...) 2010 r. W skład wierzytelności zabezpieczonej hipoteką wchodzi kwota 125.000 zł (dotyczy ona spłaty udziału w majątku wspólnym – zgodnie z zawartą ugodą z (...) 2010 r.) i kwota pozostała, która stanowi ustawowe odsetki. Kwota 30.000 zł – zgodnie z ugodą – została Pani przekazana jako pierwsza rata spłaty wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, z tytułu spłaty udziału w majątku wspólnym wraz z ustawowymi odsetkami (kwota ta nie zawiera innych należności).

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzam, że skoro na kwotę 30.000 zł składa się m.in. spłata z tytułu podziału majątku wspólnego Pani i Pani byłego męża dokonana przez jego spadkobierczynię, to w tej części znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, w części w jakiej kwota 30.000 zł obejmuje spłatę z ww. tytułu, nie stanowi ona przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że od tej części kwoty nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

Jednakże, w związku z tym, że – jak Pani wskazała – na kwotę 30.000 zł składają się również ustawowe odsetki wyjaśniam, że zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast, źródła przychodów zostały wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy:

Źródłem przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy – jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Instytucję ustawowych odsetek za opóźnienie dłużnika w zapłacie świadczenia pieniężnego, reguluje art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego, na mocy którego:

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Nie każde odsetki otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu. Ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach, w odniesieniu do odsetek, możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Takie zwolnienie przysługuje wyłącznie wówczas, gdy przepis omawianej ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie.

I tak, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z brzmienia tego przepisu zwolnienie to obejmuje tylko takie odsetki, które spełniają równocześnie dwa warunki:

1)są naliczane z tytułu nieterminowej wypłaty należności,

2)świadczenia, od których są naliczane, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, są wolne od podatku dochodowego lub na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano od nich poboru podatku.

W Pani przypadku odsetki ustawowe mieszczące się w kwocie 30.000 zł, naliczone od kwoty spłaty z tytułu podziału majątku wspólnego Pani i Pani byłego męża, która to kwota – jak wyżej wskazałem – nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, korzystają ze zwolnienia od podatku, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 95b ww. ustawy. Z tego przepisu wprost bowiem wynika, że wolne od podatku dochodowego są odsetki naliczane m.in. od świadczeń, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że od kwoty odsetek nie jest Pani również zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego.

W związku z tym, że wyłączenie o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania do odsetek, Pani stanowisko w tej części uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Wydając interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przy wydawaniu tej interpretacji dokonałem więc wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.