Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.846.2025.1.OS

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury dokumentującej wprowadzenie energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej do sieci dystrybucyjnej jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku wystawienia faktury dokumentującej wprowadzenie energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej do sieci dystrybucyjnej;
• ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Miasto … (dalej: Miasto lub Wnioskodawca) jest zarejestrowane na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jako podatnik VAT czynny.

Miasto … realizuje swoje ustawowe zadania wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.), który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Miasto posiada panele fotowoltaiczne zamontowane na wybranych budynkach będących jej własnością obecnie użytkowanych przez placówki oświatowe- jednostki budżetowe Miasta … w szczególności: Publiczne Przedszkole Nr ... „…” , Publiczne Przedszkole Nr … z Oddziałami Integracyjnymi, Publiczne Przedszkole Nr … „…” , Zespół Szkolno-Przedszkolny Nr …, Szkołę Podstawową Nr … z Oddziałami Integracyjnymi im.  …, Szkołę Podstawową Nr …, Szkołę Podstawową Nr …, Szkołę Podstawową Nr …, Szkołę Podstawową Nr ….

Miasto …, działając w imieniu placówek oświatowych zawiera umowy sprzedaży energii elektrycznej ( Sprzedawca – … S.A.) wraz z usługą rozliczania energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD i pobranej z sieci OSD przez prosumentów indywidualnie dla każdej z w/w jednostek budżetowych. Na podstawie zawartych umów z przedsiębiorstwem energetycznym Miasto … dokonuje rozliczeń jako prosument. Treść umów jest jednolita dla każdej z opisanych jednostek budżetowych. Zgodnie z treścią przedmiotowych umów, jako model rozliczeń, przewidziano tzw. „net billing”. W celu prowadzenia rozliczeń wskazanych w art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a ( przedsiębiorstwo energetyczne) prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane kontem prosumenta, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej określone w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną depozytem prosumenckim. Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w art. 4c ust. 1. Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.

Przedmiotem niniejszych umów jest świadczenie przez przedsiębiorstwo energetyczne na rzecz Wnioskodawcy usługi, polegającej na:

a)sprzedaży energii elektrycznej wraz z zapewnieniem świadczenia usługi jej dystrybucji,

b)rozliczaniu energii elektrycznej wprowadzonej przez prosumenta do sieci OSD, wytworzonej w mikroinstalacji wraz z zapewnieniem usługi odbioru i przesyłania tej energii elektrycznej.

Przedsiębiorstwo energetyczne w treści umów oświadcza, że posiada zawartą umowę o świadczenie dystrybucji z Operatorem Systemu Dystrybucyjnego (OSD), na podstawie, której jest uprawniony do jej zawarcia. Ponadto przedsiębiorstwo energetyczne zobowiązało się do świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej.

Miasto kupuje energię elektryczną w celu zaspokojenia własnych potrzeb. Ilość zakupionej energii elektrycznej jest określana na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dla danego PPE. Sprzedaż energii elektrycznej rozliczana będzie według stawek cen i opłat zawartych odpowiednio w taryfie/Cenniku oraz w Taryfie OSD, zgodnie z grupą taryfową Miasta.

Zgodnie z treścią zawartych umów rozliczenie ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez Miasto energia elektryczna jest określana i rozliczana w oparciu o rzeczywisty pobór energii elektrycznej oraz standardowy profil zużycia. Wysokość bonifikaty za niedotrzymanie parametrów jakościowych sprzedanej energii elektrycznej przez przedsiębiorstwo energetyczne wprowadzonej energii elektrycznej do sieci OSD przez prosumenta oraz standardów jakościowych obsługi odbiorców jest określona w Regulaminie. Umowy wchodzą w życie z dniem podpisania ze skutkiem daty odczytu układu pomiarowo-rozliczeniowego i zostają zawarte na czas określony. W umowach Wnioskodawca oświadczył, że:

•dokonał instalacji układu pomiarowo-rozliczeniowego,

•w zakresie PPE określonego w Warunkach świadczenia usług kompleksowych jako odbiorca nieposiadający statusu odbiorcy w gospodarstwie domowym, wytwarza energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, jednakże nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1799),

•jest dużym przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 pkt 6 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych z dnia 8 marca 2013 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 1790)

•na dzień zawarcia umowy nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, obrót lub dystrybucję energii elektrycznej.

Integralną częścią umów jest Załącznik nr 1 - Warunki świadczenia usługi sprzedaży energii elektrycznej, oraz świadczenia usługi rozliczania energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD z mikroinstalacji dla prosumenta. Zgodnie z postanowieniami wynikającymi z Załącznika nr 1 Miasto zamawia energię elektryczną, moc i usługę dystrybucji energii elektrycznej dla punktów odbioru energii elektrycznej wskazanych we wcześniej opisanych budynkach użytkowanych przez jednostki budżetowe Miasta ….

Wnioskodawca jest rozliczany w grupie taryfowej za świadczoną usługę dystrybucji energii elektrycznej C12a, za sprzedaż energii elektrycznej C12a w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym, płatności ustala się w okresach 1-miesięcznych.

Przedsiębiorstwo energetyczne zobowiązuje się do sprzedaży oraz usługi dystrybucji świadczonej przez OSD a Gmina zobowiązuje się do zakupu energii elektrycznej.

Miasto zobowiązuje się do należytej staranności w prowadzeniu eksploatacji swoich urządzeń i instalacji zgodnie z zasadami określonymi w Instrukcji Współpracy Ruchowej oraz Instrukcji Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej oraz własnymi instrukcjami, w tym zapewnienia właściwego i poprawnego działania układów pomiarowo-rozliczeniowych oraz urządzeń służących do zdalnej transmisji danych pomiarowych w OSD. Wprowadzenie innych standardów eksploatacji urządzeń i instalacji wymaga wcześniejszego pisemnego uzgodnienia z OSD.

Mikroinstalacje zlokalizowane są pod adresami wskazanymi powyżej, dla których Miasto (odpowiednio dla każdej z jednostek indywidualnie) deklaruje roczną ilość wprowadzonej do sieci OSD energii elektrycznej: strefa I/całodobowa 15520 kWh, przy łączącej mocy zainstalowanej jednostek wytwórczych 15,52 kW, moc przyłączeniowa - wytwarzanie 15,52 kW. Rodzaj instalacji odnawialnego źródła energii: energia promieniowania słonecznego.

Miasto oświadczyło, że mikroinstalacja wykorzystywana przez nie spełnia wymogi określone, dla jednostek wytwórczych. § 3 Załącznika nr 1 reguluje zapisy ogólne dotyczące prowadzenia rozliczeń z prosumentami. Wskazano w nim, iż Sprzedawca (tu: przedsiębiorstwo energetyczne) dokonuje rozliczenia na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej, wprowadzonej i pobranej z sieci, w punkcie poboru energii Prosumenta. Rozliczenia pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym a Miastem są prowadzone na podstawie ilości energii elektrycznej sumarycznie zbilansowanej w każdej godzinie. OSD udostępnia przedsiębiorstwu energetycznemu dane obejmujące godzinowe ilości energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej z sieci OSD. Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do pobrania z sieci OSD przez Gminę jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według wzoru:

Eb(t) = Ep(t) - Ew(t)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eb(t) - ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym: wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci OSD, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do tej sieci,

Ep(t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci wyrażoną w kWh,

Ew(t) - sumę wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci OSD, wyrażoną w kWh.

W zakresie rozliczenia, o którym mowa powyżej, w przypadku gdy energia elektryczna w jednym miejscu dostarczania energii elektrycznej jest pobierana przez podmiot będący jednocześnie prosumentem oraz prosumentem zbiorowym w pierwszej kolejności jest rozliczana energia elektryczna wprowadzona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i pobrana z sieci przez ten podmiot działający jako prosument, następnie jest rozliczana energia elektryczna wprowadzona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej i pobrana z tej sieci przez ten podmiot działający jako prosument. Rozliczeniu podlega energia elektryczna wprowadzona do sieci OSD, nie wcześniej niż na 12 miesięcy przed datą wprowadzenia energii elektrycznej do sieci. Jako datę wprowadzenia do sieci OSD przyjmuje się ostatni dzień danego miesiąca kalendarzowego, w którym energia elektryczna została wprowadzona do sieci, z zastrzeżeniem, że niewykorzystana energia elektryczna w danym okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci. Przedsiębiorstwo energetyczne udostępnia Wnioskodawcy szczegółowe informacje dotyczące rozliczenia.

W § 4 Załącznika nr 1 wskazano zasady rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o odnawialnych źródłach energii. Przytoczono tam regulacje wynikające z ww. przepisów.

W § 5 Załącznika nr 1 wskazano zasady rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a ustawy o odnawialnych źródłach energii. Przytoczono tam regulacje wynikające z ww. przepisów.

Z § 6 ust. 2 Załącznika nr 1 wynika, że w przypadku zaistnienia konieczności korygowania rozliczeń, Sprzedawca wystawi fakturę VAT-korekta z terminem płatności 14 dni od daty wystawienia.

2)Załącznik nr 2 - Oświadczenie prosumenta o numerze rachunku bankowego na potrzeby rozliczania nadpłaty z tytułu rozliczeń energii elektrycznej ( Miasto ... w poszczególnych umowach wskazuje indywidualny nr rachunku bankowego dla każdej w/w jednostki budżetowej).

4)Załącznik do umowy sprzedaży energii elektrycznej dla Prosumenta ( wykaz PPE i Warunki usługi).

W ramach uchwalonej przez Sejm ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego placówki oświatowe, od dnia 1 stycznia 2017 r. Miasto ... rozlicza podatek od towarów i usług łącznie z jednostkami budżetowymi, do których zaliczają się Szkoły Podstawowe.

Faktury dokumentujące sprzedaż, usługi wynajmu czy poniesione wydatki zarówno na bieżące działanie obiektu jak i te związane z przedmiotowym projektem , zgodnie z & 3 pkt 3 Zarządzenia nr … Prezydenta Miasta ... z dnia 17 grudnia 2020 r. zmienionym przez Zarządzenia nr … Prezydenta Miasta ... z dnia 5 stycznia 2021 r. oraz Zarządzeniem nr … Prezydenta Miasta ... z dnia 15 października 2024 r. zmieniającymi zarządzenie w sprawie zasad rozliczeń podatku od towarów i usług w Mieście ... i jego jednostkach budżetowych wystawiane są w zależności od przypadku np. na nabywcę/sprzedawcę: Miasto ... NIP … wystawcę/odbiorcę: Szkoła Podstawowa nr ….

Pytanie

1.Czy miasto jako prosument powinno wystawić fakturę dokumentującą wprowadzenie energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej do sieci dystrybucyjnej najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności, określonego na fakturze zakupu wystawionej przez przedsiębiorstwo energetyczne, w której dokonano kompensaty wierzytelności z tytułu energii zakupionej i wprowadzonej przez Prosumenta – czyli po okresie dwunastu miesięcy kiedy przedsiębiorstwo energetyczne rozlicza depozyt konsumencki w trzynastym miesiącu?

2.Czy podstawą opodatkowania z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji w czasie wskazanym w pytaniu nr 1, stanowi ta część energii, która nie zostanie bezpośrednio zużyta na potrzeby własne Miasta ..., lecz zostanie przekazana do sieci?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Miasto … jako prosument powinno wystawić fakturę dokumentującą wprowadzenie energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej do sieci dystrybucyjnej najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności, określonego na fakturze zakupu wystawionej przez przedsiębiorstwo energetyczne, w której dokonano kompensaty wierzytelności z tytułu energii zakupionej i wprowadzonej przez Prosumenta – czyli po okresie dwunastu miesięcy kiedy przedsiębiorstwo energetyczne rozlicza depozyt konsumencki w trzynastym miesiącu.

Ad 2.

Podstawę opodatkowania z tytułu wprowadzenia do sieci energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji w czasie wskazanym w pytaniu nr 1, stanowi ta część energii, która nie zostanie bezpośrednio zużyta na potrzeby własne Miasta …, lecz zostanie przekazana do sieci.

Uzasadnienie

Miasto ... jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT zgodnie, z którym przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei świadczenie usług to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Należy podkreślić, że pojęcie "towar" oznacza rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Miasto wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania Miasta ... należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym Miasto wykonuje zadania własne w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

Uszczegółowienie w art. 7 ust. 1 omawianej ustawy wskazuje na szereg obszarów, w jakich jednostka samorządu terytorialnego realizuje swoje zadania.

W wybranych przypadkach, w ramach wykonywania zadań własnych Miasta występuje ono w roli podatnika VAT – podejmuje bowiem działania na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, o opodatkowaniu VAT danej czynności można mówić wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki:

•wchodzi ona w przedmiotowy zakres ustawy o VAT (kryterium przedmiotowe) oraz

•jest wykonywana przez podatnika VAT działającego w takim charakterze (kryterium podmiotowe).

Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm.) przez prosumenta energii odnawialnej rozumie się odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy o statystyce publicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1799).

Natomiast mikroinstalacja to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączona do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kW albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW. Przepisy art. 4c ustawy o OZE definiują tzw. depozyt prosumencki. Jak wynika z ust. 1 tego przepisu sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń wskazanych w art. 4 ust. 1a pkt 2 prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane kontem prosumenta, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej określone w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną depozytem prosumenckim. Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w art. 4c ust. 1. Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.

Na gruncie przepisów o VAT sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady, wpisuje się w definicję działalności gospodarczej. Przy czym opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów. Przepisy o VAT nie definiują, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Odpłatność oznacza wykonanie czynności za wynagrodzeniem. Wynagrodzenie, co do zasady, powinno być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, ponieważ wynagrodzenie jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową lub mieszaną. Organy podatkowe uznają, że wprowadzanie (przekazanie) przez podatnika energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej stanowi sprzedaż i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów. Ważne jest to, że opodatkowaniu VAT podlega wyłącznie sprzedaż tej części energii, która nie zostanie bezpośrednio zużyta na potrzeby własne prosumenta, lecz zostanie przekazana do sieci.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku określonym w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT. W myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego. Zatem faktura dokumentująca sprzedaż energii powinna zostać wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności (art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT).

W analizowanym przypadku do ostatecznego rozliczenia dochodzi po upływie dwunastu miesięcy czyli realnie wtedy kiedy przedsiębiorstwo energetyczne rozlicza depozyt konsumencki tzn. w trzynastym miesiącu. Dopiero w tym rozliczeniu dostajemy informację ile energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji nie zostało bezpośrednio zużyte na potrzeby własne prosumenta – Miasta ... lecz zostało przekazane do sieci.

Zdaniem Miasta ..., podstawę opodatkowania stanowi tylko i wyłącznie ta część energii nie zużyta na potrzeby własne. Z okoliczności sprawy wynika, że w zawartych z przedsiębiorstwem energetycznym umowach nie określono terminów wystawienia faktur i terminów płatności tych faktur odnoszących się do energii elektrycznej wprowadzonej przez Miasto ... do sieci dystrybucyjnej. Przedstawiony model rozliczeń między stronami wskazuje na rodzaj kompensaty wzajemnych zobowiązań i należności z tytułu dostaw energii z przedsiębiorstwem energetycznym oraz wartość energii zakupionej, która wykazywana jest w formie depozytu na koncie Miasta ... i na fakturach z przedsiębiorstwa energetycznego.

Zatem Miasto zobowiązane jest stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, do udokumentowania fakturą ww. sprzedaży energii elektrycznej na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego w terminie wyznaczonym przepisem art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, tj. nie później niż z upływem terminu płatności, co w praktyce realne jest do ustalenia dopiero po wskazanym 12 miesięcznym okresie rozliczeniowym.

Ponadto, biorąc pod uwagę art. 5.1 ustawy o finansach publicznych dochodem publicznym będą wpływy ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów publicznych. Miasto uzyska dochód o którym mowa powyżej tylko i wyłącznie w przypadku wpływu na konto Miasta środków finansowych stanowiących wartość nadprodukcji energii czyli innymi słowy gdy suma iloczynu ilości energii elektrycznej wynikającej z salda ujemnego (tj. ilości energii elektrycznej wprowadzonej w poszczególnych godzinach do sieci przez prosumenta – po zbilansowaniu międzyfazowym) i rynkowej ceny energii elektrycznej z 12 miesięcy będzie wyższa niż wartość zużytej energii elektrycznej we wskazanym okresie.

Zdaniem Wnioskodawcy podstawę opodatkowania stanowić będzie wyłącznie wartość rozliczenia nadwyżki depozytu prosumenckiego wykazanej w 13 miesiącu po rozliczeniu ostatnich 12 miesięcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie obowiązku wystawienia faktury dokumentującej wprowadzenie energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej do sieci dystrybucyjnej jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy, na mocy którego:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153 ze zm.):

Jak wynika z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że:

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy:

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a ustawy:

Jak stanowi art. 19a ust. 7 ustawy:

Według art. 2 pkt 31 ustawy:

Faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Przepis art. 106b ust. 1 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy:

Na mocy art. 106i ust. 7 pkt 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 106i ust. 8 ustawy:

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT, chyba że wystąpią przesłanki wskazane w art. 106b ust. 3 ustawy, tj. nabywca wystąpi w przewidywanym w przepisie terminie z żądaniem wystawienia faktury.

Z powyższych regulacji wynika, że w przypadku dostaw energii elektrycznej na rzecz innego podatnika podatku VAT, obowiązek podatkowy powstaje, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, jednakże faktura taka powinna być wystawiona najpóźniej z chwilą upływu terminu płatności. W sytuacji, gdy podatnik nie wystawił w tym terminie faktury lub wystawił ją z opóźnieniem – obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu na jej wystawianie, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o OZE”:

Stosownie do art. 3 ustawy o OZE:

Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a – 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Stosownie do art. 4 ust. 2b ustawy o OZE:

Jak wynika z art. 4 ust. 3a ustawy o OZE:

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

Natomiast art. 4 ust. 11 ustawy o OZE stanowi, że:

Zgodnie z art. 4 ust. 11a pkt 1 ustawy o OZE:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawa o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw z dnia 27 listopada 2024 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 1847) dalej jako „ustawa zmieniająca”:

W art. 9 ust. 2 ustawy zmieniającej wskazano, że:

Art. 31 ustawy zmieniającej stanowi, że:

W art. 4b ust. 1 ustawy o OZE w brzmieniu obowiązującym przed zmianami wprowadzonymi ustawą zmieniającą wskazano, że:

W myśl art. 4b ust. 1 ustawy o OZE w brzmieniu obowiązującym po zmianach wprowadzonych ustawą zmieniającą:

Według art. 4b ust. 2 ustawy o OZE w brzmieniu obowiązującym przed zmianami wprowadzonymi ustawą zmieniającą:

Na podstawie art. 4b ust. 2 ustawy o OZE w brzmieniu obowiązującym po zmianach wprowadzonych ustawą zmieniającą:

Zgodnie z art. 4b ust. 4 ustawy o OZE:

Przepisy art. 4c ust. 1-5 ustawy o OZE definiują tzw. „depozyt prosumencki”:

Z kolei art. 40 ust. 1-1aa ustawy o OZE wskazuje, że:

W zakresie, w jakim powołane przepisy dotyczą prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wchodzą one w życie 2 lipca 2025 r.

Należy zauważyć, iż w przepisach ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii ustawodawca wprowadził m.in. zmiany dotyczące depozytu prosumenckiego. Zmiany obejmują wszystkich prosumentów objętych net-billingiem – niezależnie, czy zaczęli wytwarzać energię do 30 czerwca 2024 r. czy od 1 lipca 2024 r.

Nowelizacja ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zakłada zwiększenie wartości depozytu prosumenckiego dotyczącego danego miesiąca kalendarzowego o współczynnik korekcyjny 1,23 i przyporządkowanie go do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. Oznacza to, że za każdą kilowatogodzinę (kWh) energii wprowadzonej do sieci, prosument otrzymuje środki nie tylko za cenę rynkową, ale również powiększone o ten współczynnik.

Wskazane przepisy wyznaczają zatem wartość kwoty należnej prosumentowi za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci określonej według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii obowiązujących do 31 stycznia 2025 r. oraz obowiązujących od 1 lutego 2025 r.

Wskazać należy, że w świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa o VAT definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy – Prawo przedsiębiorców.

W wyroku w sprawie C-219/12 Fuchs Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że:

Ustawa nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Jak już więc wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE C-219/12.

W okolicznościach rozpatrywanej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać więc jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa uznać należy za podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż w tym przypadku nie występuje wyłączenie jednostki samorządu terytorialnego z grona podatników na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy – bowiem będą dokonywać Państwo dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji nie jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej, która zostanie zawarta z dostawcą energii elektrycznej.

W konsekwencji jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług, poprzez wprowadzanie energii do sieci energetycznej dokonują Państwo (będąc prosumentem energii odnawialnej) na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, wprowadzenie przez Państwa energii elektrycznej do sieci na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego, stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a Państwo dla tej czynności będą działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy dla dostawy energii elektrycznej dokonanej przez Państwa jako prosumenta powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy z chwilą wystawienia przez Państwa faktury lub z chwilą upływu terminu na jej wystawianie (gdy Państwo nie wystawią faktury lub wystawią ją z opóźnieniem), a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w tym przypadku przez „termin płatności” rozumie się termin płatności za dostawę energii wprowadzonej do sieci przez prosumenta.

Przy czym, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, zobowiązani są Państwo, do udokumentowania fakturą ww. sprzedaży energii elektrycznej na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego w terminie wyznaczonym przepisem art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, tj. nie później niż z upływem terminu płatności.

Podkreślenia wymaga, że – jak wskazaliście Państwo – wytworzona w instalacji energia elektryczna, która następnie jest odprowadzana do sieci przedsiębiorstwa energetycznego rozliczana jest w ramach tzw. „Net –billingu”.

Net-billing to rozliczanie kosztowe opierające się o wartość energii zakupionej i oddanej. Oznacza to, że prosumenci będą sprzedawać nadwyżki energii wprowadzonej do sieci po określonej cenie, a za energię pobraną będą płacić jak inni odbiorcy. Net-billing zakłada, że pieniądze ze sprzedaży nadwyżki energii z fotowoltaiki będą znajdować się w depozycie przez okres 12 miesięcy. Dzięki nim prosument będzie mógł płacić za zużytą energię. Środki, które pozostaną niewykorzystane będą wypłacane Prosumentom. Ograniczono jednak wysokość wypłacanej kwoty, aby zabezpieczyć się przed ewentualnym przewymiarowywaniem instalacji i nadprodukcją. Nie może być ona wyższa niż 20% wartości prądu, który został wprowadzony do sieci w danym miesiącu.

Model net-billingu przewiduje, że wyprodukowana i wprowadzona do sieci energia elektryczna będzie zapisywana wartościowo jako tzw. depozyt prosumencki na Państwa indywidualnym koncie i będzie pomniejszać kwotę podlegającą (ewentualnie) zapłacie z tytułu zużycia prądu na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego w danym okresie rozliczeniowym.

Z opisu sprawy wynika, że przedsiębiorstwo energetyczne dokonuje rozliczenia na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej, wprowadzonej i pobranej z sieci, w punkcie poboru energii Prosumenta. Rozliczenia pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym a Miastem są prowadzone na podstawie ilości energii elektrycznej sumarycznie zbilansowanej w każdej godzinie. OSD udostępnia przedsiębiorstwu energetycznemu dane obejmujące godzinowe ilości energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej z sieci OSD. Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do pobrania z sieci OSD przez Gminę jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według wzoru:

Eb(t) = Ep(t) - Ew(t)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eb(t) - ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym: wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci OSD, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do tej sieci,

Ep(t) - sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci wyrażoną w kWh,

Ew(t) - sumę wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci OSD, wyrażoną w kWh.

Rozliczani są Państwo w grupie taryfowej za świadczoną usługę dystrybucji energii elektrycznej C12a, za sprzedaż energii elektrycznej C12a w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym, płatności ustala się w okresach 1-miesięcznych.

Przedsiębiorstwo energetyczne zobowiązuje się do sprzedaży oraz usługi dystrybucji świadczonej przez OSD a Gmina zobowiązuje się do zakupu energii elektrycznej.

Rozliczeniu podlega energia elektryczna wprowadzona do sieci OSD, nie wcześniej niż na 12 miesięcy przed datą wprowadzenia energii elektrycznej do sieci. Jako datę wprowadzenia do sieci OSD przyjmuje się ostatni dzień danego miesiąca kalendarzowego, w którym energia elektryczna została wprowadzona do sieci, z zastrzeżeniem, że niewykorzystana energia elektryczna w danym okresie rozliczeniowym przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii elektrycznej do sieci. Przedsiębiorstwo energetyczne udostępnia Państwu szczegółowe informacje dotyczące rozliczenia.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie można przyjąć, że termin płatności z tytułu sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej przez Państwa w instalacji fotowoltaicznej, następuje po okresie dwunastu miesięcy kiedy przedsiębiorstwo energetyczne rozlicza depozyt konsumencki, czyli w trzynastym miesiącu.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że rozliczani są Państwo w grupie taryfowej za świadczoną usługę dystrybucji energii elektrycznej C12a, za sprzedaż energii elektrycznej C12a w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym, płatności ustala się w okresach 1-miesięcznych. Przedsiębiorstwo energetyczne dokonuje rozliczenia na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej, wprowadzonej i pobranej z sieci, w punkcie poboru energii Prosumenta. Rozliczenia pomiędzy przedsiębiorstwem energetycznym a Państwem są prowadzone na podstawie ilości energii elektrycznej sumarycznie zbilansowanej w każdej godzinie

Przedstawiony model rozliczeń między stronami wskazuje na rodzaj kompensaty należności wzajemnych, przy czym należy podkreślić, że kwota należna do zapłaty przez Państwa z tytułu pobranej przez Państwa energii za okres rozliczeniowy (jeden miesiąc) jest pomniejszana o kwotę należną Państwu od Sprzedawcy za ten sam okres w związku z energią wprowadzoną do sieci.

Wobec powyższego - zgodnie z powołanymi przepisami - zobowiązani są Państwo, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, do udokumentowania fakturą ww. sprzedaży energii elektrycznej na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego (Sprzedawcy) w terminie wskazanym w art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, tj. nie później niż z upływem terminu płatności.

Obowiązek podatkowy dla ustalonej jak wyżej podstawy opodatkowania, powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a oraz art. 19a ust. 7 ustawy. Dla dostawy energii elektrycznej dokonanej przez Państwa obowiązek podatkowy wiąże się z chwilą wystawienia przez Państwa faktury lub z chwilą upływu terminu na jej wystawienie (gdy Państwo nie wystawią faktury lub wystawią ją z opóźnieniem), a w przypadku, gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

W konsekwencji winni Państwo wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż energii elektrycznej na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego nie później niż z terminem płatności za dostawę energii wprowadzonej do sieci w ww. wskazanym w opisie sprawy okresie rozliczeniowym.

Tym samym, Państwa stanowisko do pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Nie udzielam odpowiedzi na postawione warunkowo pytanie nr 2, w zakresie którego oczekują Państwo odpowiedzi w przypadku pozytywnej odpowiedzi Organu na pytanie nr 1. Jak wyżej wskazałem, ocena Organu w zakresie pytania nr 1 jest negatywna, zatem brak jest podstaw do udzielenia odpowiedzi w zakresie pytania nr 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.