Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.902.2025.2.MK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualne

11 września 2025  r. wpłynął Pana wniosek z 4 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży udziału we własności działki gruntu nr 1. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 października 2025 r. (wpływ 21 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym, właścicielem ponad 100 ha gospodarstwa rolnego oraz prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jak również jest wspólnikiem spółki komandytowej (komplementariusz), wspólnikiem spółki jawnej oraz udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Jednoosobową działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi od 31 lipca 2018 r. PKD 49.32.Z. Działalność taksówek osobowych, a od października 2018 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podatnik nie zarejestrował się jako czynny podatnik VAT w zakresie działalności rolniczej.

Wnioskodawca planuje sprzedaż nieruchomości rolnej, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, którą nabył w dniu 6 maja 2015 r. do majątku osobistego ze środków pochodzących z jego majątku osobistego.

Nabycia nieruchomości rolnej stanowiącej działkę gruntu numer 1 obręb ... o powierzchni 12,6700 ha, w tym użytków rolnych 12,67 ha, co stanowi 5,5630 ha przeliczeniowych, a będącej przedmiotem wniosku dokonano od Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnych. Działka położona jest w obrębie ..., gmina ..., powiat ..., województwo ..., dla której Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer ....

W treści § 1 aktu notarialnego z dnia 6 maja 2015 r. dokumentującego zakup nieruchomości będącej przedmiotem niniejszego wniosku, wskazano m.in., że:

• zgodnie z pismem Wójta Gminy ... z dnia 18 lutego 2015 r. numer ..., Gmina ... nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru działki numer 1 (trzy łamane przez dwa) położonej w obrębie .... W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy ... przyjętym uchwałą Nr ... z dnia 22 kwietnia 1999 r. zmienioną uchwałami: Nr ... r. z dnia 24 maja 2007 r., Nr ... z dnia 30 września 2010 r., ...z dnia 29 listopada 2012 r. obszar nieruchomości określony jest jako teren pól, łąk i pastwisk oraz równocześnie jako tereny lokalizacji elektrowni wiatrowych. Uchwałą numer ... z dnia 19 czerwca 2013 r. Rada Gminy ... przystąpiła do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy .... W aktualnie opracowywanym dokumencie nieruchomość prawdopodobnie oznaczona będzie jako: R - tereny rolne. W nowo projektowanym studium nie zostały wyznaczone obszary umożliwiające lokalizację elektrowni wiatrowych. Dla przedmiotowej nieruchomości nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy. Gmina nie posiada informacji dotyczących planowania lub modernizacji inwestycji drogowych o znaczeniu lokalnym lub ponadlokalnym.

• zgodnie z pismem ... Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych ..., Oddział w ... z dnia 6 listopada 2013 roku, nr ..., Zarząd Melioracji Urządzeń Wodnych we ... Oddział w ... nie widzi przeciwwskazań odnośnie sprzedaży nieruchomości objętej niniejszą umową,
• zgodnie z pismem ... Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków ..., Delegatura w ... z dnia 23 grudnia 2013 roku, nr ..., na nieruchomości nie ma zaewidencjonowanych stanowisk archeologicznych i obiektów wpisanych do rejestru zabytków,
• zgodnie z pismem Naczelnika GDDKiA Oddział ... z dnia 24 lutego 2014 r., ..., dla nieruchomości nie zamierza się w ciągu najbliższych 6 miesięcy wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej oraz decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady,
• zgodnie z pismem Marszałka Województwa ...go z dnia 15 listopada 2013 roku nr ..., na nieruchomości nie występują udokumentowane złoża kopalin o powierzchni powyżej 2 ha, dla których organem właściwym w zakresie administracji geologicznej jest Marszałek Województwa ...,
• zgodnie z pismem Zastępcy Dyrektora ... Służby Dróg i Kolei ... z dnia 12 listopada 2013 roku, ..., nieruchomość nie koliduje z drogami wojewódzkimi oraz planowanymi inwestycjami komunikacyjnymi w perspektywie do końca roku 2014, - zgodnie z pismem Dyrektora Regionalnego Kolei Państwowych Oddział Gospodarowania Nieruchomościami ... z dnia 12 listopada 2013 roku, Nr ..., nieruchomość oznaczona jako działka numer 1 (trzy łamane przez dwa) położona jest w znacznej odległości od linii kolejowych,
• zgodnie z pismem Starosty ... z dnia 16 lutego 2015 r. nr ..., w granicach działki nr 1 (trzy łamane przez dwa) obręb ... nie występują udokumentowane złoża kopalin o powierzchni do 2ha.

Zgodnie z § 9 aktu notarialnego z dnia 6 maja 2015 r. dokumentującego nabycie nieruchomości niezabudowanej przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca oświadczył, że:

a) jest rolnikiem, a w wyniku nabycia przedmiotowej nieruchomości łączna powierzchnia użytków rolnych, będących Jego własnością nie przekroczy 500 ha (pięciuset hektarów), jest świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia w tym zakresie,

b) nabyta aktem nieruchomość wykorzystywana będzie na cele rolne i wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywającego,

c) zobowiązuje się do utrzymania nabywanej nieruchomości zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki w celu wykonywania na niej działalności rolniczej,

d) grunty nabywane niniejszą umową wejdą z dniem dzisiejszym w skład Jego gospodarstwa rodzinnego, którego powierzchnia (liczona jako suma wszystkich gruntów, których jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą) łącznie z nabywanymi gruntami nie przekracza 300 ha (trzystu hektarów) użytków rolnych.

W treści § 10 niniejszego aktu notarialnego, Notariusz pouczyła kupującego, że Agencji Nieruchomości Rolnych przysługuje ustawowe prawo pierwokupu na rzecz Skarbu Państwa przy odsprzedaży nieruchomości w okresie 5 (pięciu) lat od dnia zawarcia niniejszej umowy, to jest do dnia szóstego maja dwa tysiące dwudziestego roku (06-05-2020).

Transakcja nabycia nieruchomości na podstawie aktu notarialnego udokumentowana została Fakturą VAT, w której wykazano, że transakcja korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia 17 maja 2023 r. wydanym przez Wójta Gminy ..., na pisemny wniosek Wnioskodawcy, znak ..., działając na podstawie art. 217 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, Urząd Gminy ... poinformował, że w związku z wejściem w życie nowej ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 503) i utratą mocy obowiązującej ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym, Gmina ... nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego na obszar zawarty w granicy działki ewidencyjnej o numerze 1 położonej w obrębie geodezyjnym ..., gm. ....

Jednakże na podstawie art. 30 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy ... obszar ten określony jest jako: R - tereny rolnicze.

Określa się następujące obszary funkcyjne w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, w ramach których dopuszcza się realizację następujących funkcji:

[R] - rolnicze (grunty rolne w rozumieniu przepisów odrębnych), przy czym dopuszcza się możliwość:

a) rozwoju urbanistycznego wsi (przeznaczenie terenów pod funkcje inne niż rolnicze) w strefie do 50 m od istniejącej i projektowanej w studium zabudowy na zasadzie ciągłości danego obszaru funkcyjnego,

b) alternatywnego przeznaczania gruntów rolnych pod zalesienie, z wyłączeniem możliwości zalesienia łąk znajdujących się w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu „...",

c) lokalizacji napowietrznych i podziemnych sieci oraz urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej, a także dróg i bocznic kolejowych, zgodnie z przepisami szczególnymi,

d) prowadzenie eksploatacji złóż kopalin pospolitych (poza obszarami oznaczonymi symbolem PG). Zgodnie z informacją zawartą w treści niniejszego zaświadczenia, działka numer 1 położona w obrębie geodezyjnym ..., gm. ... nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy. Rada Gminy ... nie podjęła uchwały o przystąpieniu do Gminnego Programu Rewitalizacji, zgodnie z ustawą z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (t. j. Dz.U. z 2021 r., poz. 485). W związku z powyższym w/w nieruchomość nie jest położona na obszarze rewitalizacji oraz na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji.

Po otrzymaniu koncesji przez Spółkę komandytową, której komplementariuszem jest Wnioskodawca, planowana do sprzedaży nieruchomość niezabudowana, objęta niniejszym wnioskiem, mieści się w granicach obszaru i terenu górniczego.

W dniu 17 lipca 2023 r. decyzją Nr .... Marszałek Województwa ...go, po rozpatrzeniu wniosku spółki komandytowej i po uzgodnieniu z organem samorządu terytorialnego - Wójtem Gminy ..., orzekł o zmianie koncesji Marszałka Województwa ...go w ten sposób, że wyznaczył obszar i teren górniczy o powierzchni 126 700 m² w obrębie niniejszej działki.

Pismem z dnia 25 sierpnia 2023 r. Państwowy Instytut Geologiczny Państwowy Instytut Badawczy poinformował Spółkę komandytową, której wspólnikiem jest wnioskodawca, o dokonaniu wpisu do rejestru obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk dwutlenku węgla, obszaru górniczego ustanowionego decyzją Marszałka Województwa ....

Wskazać przy tym należy, że nieruchomość gruntowa nie została wniesiona do Spółki komandytowej jak również nie została ona udostępniona Spółce w jakiejkolwiek innej formie.

Przez cały okres wykorzystywana była wyłącznie rolniczo.

W dniu 30 sierpnia 2023 r. na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawca dokonał sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 części we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej, obejmującą działkę gruntu numer 1 o powierzchni 12,6700 ha.

Zgodnie z treścią § 4 aktu notarialnego dokumentującego sprzedaż udziału we własności nieruchomości przez Wnioskodawcę, wskazano że kupujący:

1) spełnia warunki określone w art. 5 i 6 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz 461), na dowód czego okazuje do niniejszego aktu wymienione w § 2 dokumenty, z których wynika, ze jest rolnikiem indywidualnym, tj. łączna powierzchnia użytków rolnych będących jego własnością, w użytkowaniu wieczystym, w samoistnym posiadaniu lub dzierżawie wynosi 17,5000 i nie przekracza 300 ha, posiada kwalifikacje rolnicze - posiada wykształcenie wyższe i prowadzi przez okres co najmniej 5 (pięciu) lat osobiście gospodarstwo.

2) nabycia dokonuje w celu powiększenia prowadzonego gospodarstwa rolnego, położonego w gminie ..., to jest w gminie, w której położona jest nieruchomość objęta tym, aktem oraz, że w wyniku nabycia przedmiotowej nieruchomości, łączna powierzchnia użytków rolnych będących jego własnością nie przekroczy powierzchni określonej w art. 5 ust.1 pkt 2 wyżej powołanej ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego, jak również oświadcza, że od dnia nabycia będzie prowadzić gospodarstwo rolne przez co najmniej 5 lat (pięciu lat), a ponadto, że spełnione zostały warunki określone w art. 3 ust.7 wyżej wymienionej ustawy,

3) jest zamieszkały w gminie, na obszarze której są położone nabywane nieruchomości i prowadzi gospodarstwo rolne na obszarze gminy, w której położona jest nabywana nieruchomość,

4) są małżeństwem i obowiązuje ich wspólność ustawowa małżeńska.

Tym samym Wnioskodawca stał się właścicielem 1/2 części we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej, obejmującą działkę gruntu numer 1 o powierzchni 12,6700 ha. Wnioskodawca planuje dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w 1/2 części własności, jednakże biorąc po uwagę uwarunkowania wynikające z przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 423 ze zm.) jak również stan faktyczny i prawny związany z zasobami naturalnymi znajdującymi się na przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie określić czy zakupu nieruchomości dokona rolnik indywidualny na powiększenie gospodarstwa rolnego zgodnie z unormowaniami prawnymi wynikającymi z ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego bądź też, w związku z dokonanym wpisem do rejestru obszarów górniczych zakupu dokona nabywca w celu prowadzenia działalności koncesjonowanej i skorzysta z wyłączenia, o którym mowa w art. 2a ust. 3 pkt 12 tej ustawy. Przedmiotem sprzedaży będzie udział wynoszący 1/2 części we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej obejmującej działkę gruntu 1 o powierzchni 12,6700 ha.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Odpowiadając na wezwania jw. otrzymane w dniu 8 października 2025 r., niniejszym Wnioskodawca przedstawia odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania, tj.;

Ad. 1.1. Wnioskodawca nie zamierza podejmować jakichkolwiek czynności w związku ze sprzedażą udziału we własności działki gruntu nr 1. Wnioskodawca, z uwagi na charakter transakcji będzie natomiast zobowiązany do dokonania sprzedaży w formie aktu notarialnego z udziałem Notariusza.

Ad. 1.2. Wnioskodawca nie zamierza poczynić jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości wskazanej we wniosku o udzielenie interpretacji nieruchomości.

Ad. 1.3. W związku z planowaną sprzedaż Wnioskodawca nie planuje i nie podpisał umowy przedwstępnej z potencjalnym kupującym.

Ad. 1.4. Jak wynika z treści złożonego wniosku, w danych identyfikacyjnych poz. B.1 wnioskodawca wskazał numer PESEL z którego jednoznacznie można ustalić wiek wnioskodawcy 62 lata, a co za tym idzie, Wnioskodawca dokonywał zakupu i sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego, co nie czyni wnioskodawcy przedsiębiorcą w tym zakresie, natomiast zakreślony przez organ interpretacyjny termin uniemożliwia zadośćuczynienie przez Wnioskodawcę takiego żądania, nawet przy zachowaniu należytej staranności, albowiem dotarcie do dokumentów sprzed 20 czy 40 lat jest obiektywnie niemożliwe w tak krótkim czasie.

Z ostrożności procesowej wskazać przy tym należy, że organ interpretacyjny nie uzasadnił, jaki wpływ na udzielenie interpretacji indywidualnej przez przedstawionym we wniosku stanie faktycznym zdarzenia ma fakt, że kilkanaście czy kilkadziesiąt lat temu wnioskodawca dokonała zakupu a następnie sprzedaży zbędnej nieruchomości, bądź też sytuacja życiowa do takiej sprzedaży Wnioskodawcę zmusiła.

Wnioskodawca nie dokonał zakupu nieruchomości w celu ich dalszej odsprzedaży a jedynie w celu powiększenia gospodarstwa rolnego i nieruchomości te do tego celu nieprzerwanie służyły i nadal służą.

Z uwagi jednak na fakt, że do Wnioskodawcy zgłaszają się potencjalni kupcy, a Wnioskodawca chce wywiązać się rzetelnie ze swoich obowiązków podatkowych, stąd też z ostrożności procesowej występuje z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej. Zdarzały się dotychczas sytuacje, że pomimo uzyskania interpretacji transakcja taka nie doszła do skutku, a Wnioskodawca nadal jest w posiadaniu nieruchomości, która była przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Z orzeczeń judykatury jednoznacznie wynika, że w trybie żądania uzupełnienia braków formalnych pisma, jakim jest wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy może żądać jedynie uzupełnienia wniosku o takie elementy, bez których nie jest możliwa ocena, czy stanowisko przedstawione we wniosku i ocena prawna są prawidłowe czy też błędne. Elementy te organ podatkowy powinien precyzyjnie wskazać w wezwaniu, wyjaśniając dlaczego ich brak uniemożliwia wydanie interpretacji indywidualnej. Interpretacja indywidualna ma bowiem na celu uzyskanie stanowiska organu podatkowego w zakresie rozumienia przepisów prawa podatkowego na gruncie przedstawionego przez wnioskodawcę, a nie ustalanego przez organ podatkowy, stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 25 lipca 2019 r. sygn. akt II FSK 2754/17 odniósł się do kwestii oceny stanu faktycznego przez podatkowy organ interpretacyjny i potwierdził, że organy podatkowe nie są uprawnione do prowadzenia postępowania dowodowego w zakresie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w tym również poprzez wzywanie wnioskodawcy, aby coś udowodnił, czy przedstawił dowody na określoną okoliczność.

WSA w Warszawie - wyroku z dnia 26 marca 2025 r. o sygn. III SA/Wa 1/25 - stwierdził, że: „Organ podatkowy ogranicza się do analizy okoliczności podanych we wniosku w zakresie sformułowanego pytania. W stosunku tylko do tych okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które winno być ustosunkowaniem się do stanowiska zaprezentowanego w sprawie przez wnioskodawcę. Innymi słowy specyfika postępowania w sprawie o wydanie interpretacji polega na tym, że jest ona podejmowana w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, w granicach zadanego przez niego pytania oraz wyrażonej oceny prawnej (zajętego stanowiska) ".

Jak wskazał w wyroku z dnia 30.05.2018 r. sygn. akt II FSK 1386/16 Naczelny Sąd Administracyjny, w postępowaniu zmierzającym do wydania takiego aktu jak interpretacja indywidualna, organ interpretacyjny nie prowadzi ustaleń w zakresie stanu faktycznego, lecz przyjmuje za podstawę rozstrzygnięcia stan przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji. Wynika to bezpośrednio z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Jak wskazał w wyroku z dnia 28 października 2020 r. sygn. akt I FSK 245/18 Naczelny Sąd Administracyjny, cyt. (...) Zwrócić w tym miejscu należy uwagę na obowiązki podmiotu występującego o wydanie interpretacji, które wynikają z art. 14b § 3 O. p. Składający wniosek o wydanie interpretacji oprócz przedstawienia stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, ma również obowiązek przedstawić własne stanowisko w sprawie oceny prawnej takiego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, wnioskodawca zmierza bowiem do uzyskania odpowiedzi, czy do opisanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, mają zastosowanie wskazane przez niego przepisy prawa podatkowego i czy przyjęte przez niego znaczenie powołanych przepisów jest prawidłowe (por. wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 859/15 - CBOSA). Podkreślenia przy tym wymaga, że specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega między innymi na tym, że organ interpretacyjny rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach zagadnienia prawnego zawartego w pytaniu podatnika oraz wyrażonej przez podatnika oceny prawnej. Bowiem to przez pryzmat budzących u wnioskodawcy wątpliwości interpretacyjnych wyrażonych na tle materialnoprawnych przepisów prawa podatkowego trzeba postrzegać zakres niezbędnych informacji, jakie muszą znaleźć się we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (por. wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt I FSK 498/16 - CBOSA). Interpretacja podatkowa ma służyć wyjaśnieniu problemu prawnego o charakterze podatkowym, który to problem przedstawia wnioskodawca wskazując przepisy, które budzą jego wątpliwości. Samo zaś udzielenie interpretacji polega na wyrażeniu poglądu dotyczącego rozumienia treści poddanych przez wnioskodawcę interpretacji przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do wskazanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (por. wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 40/16 - CBOSA). Organ interpretacyjny jest wobec powyższego związany nie tylko przedstawionym stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym, lecz również wskazanymi przez wnioskodawcę przepisami prawnymi, których interpretacji wnioskodawca się domaga. Wykroczenie poza opisany zakres, skutkowałoby tym, że organ interpretacyjny musiałby dokonań interpretacji przepisów innych niż te, które zostały podane przez wnioskodawcę, czy też uzupełniać bądź modyfikować powołaną przez podatnika podstawę prawną, co byłoby działaniem niedopuszczalnym. W takim bowiem przypadku organ interpretacyjny naruszyłby art. 14c § 1 Op., z którego wynika, że w interpretacji wskazuje się jedynie, czy stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe, bądź nieprawidłowa. Podsumowując, zakres sprawy w postępowaniu interpretacyjnym wyznaczany jest przez stan faktyczny/zdarzenie przyszłe podane przez wnioskodawcę, wskazane przez niego przepisy prawa podatkowego oraz treść zadanego pytania. (....) ”

Jak wskazał w wyroku z 17 maja 2019 r., sygn. akt II FSK 1544/17 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, Sąd orzekający w tej sprawie podzielił stanowisko wyrażone w wyroku NSA z 30 maja 2018 r. (sygn. akt II FSK 1386/16), iż specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega m.in. na tym, że organ interpretacyjny rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach przedstawionego przez wnioskodawcę zagadnienia prawnego oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej.

Z ostrożności procesowej Wnioskodawca oświadcza, że dołoży należytej staranności, aby wyjaśnić wszystkie zagadnienia związane z zakresem wniosku w granicach obowiązującego stanu prawnego regulującego przedmiotową materię.

Pytanie

Czy na tle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki rolnej stanowiącej majątek prywatny będzie uznawany za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym czy planowana transakcja sprzedaży działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy planowana sprzedaż działek będzie następowała w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a tym samym Wnioskodawca nie będzie traktowany jako podatnik zgodnie z art.15 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, więc transakcja sprzedaży działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik" i „działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W stanie faktycznym niniejszej sprawy, wskazać należy że pomimo, iż jak wskazał w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca, prowadzi on indywidualną działalność gospodarczą (PKD 49.32.Z - Działalność taksówek osobowych- wynajem sprzętu transportowego z kierowcą), jak również jest wspólnikiem spółki komandytowej (komplementariusz), wspólnikiem spółki jawnej oraz udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, to nieruchomość niezabudowana (będąca przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną) jako grunt rolny od dnia zakupu i nadal jest elementem składowym indywidualnego gospodarstwa rolnego i tylko takim celom służyła i nadal służy.

Wnioskodawca nie zarejestrował się również jako czynny podatnik VAT w zakresie działalności rolniczej.

Planowana sprzedaż działki (1/2 udziału) będzie dokonywana w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym. Wydanie koncesji na wydobycie kruszyw naturalnych nie nastąpiło na wniosek Wnioskodawcy jako osoby fizycznej, a na wniosek Spółki komandytowej, która posiada zdolność do czynności prawnych, a w której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

W uzasadnieniu wyroku z dnia 16 stycznia 2025 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt I FSK 2198/21 zaprezentował następującą argumentację, cyt. „(...) 3.3. Sąd pierwszej instancji dokonując oceny czy określoną osobę fizyczną, która dokonuje sprzedaży gruntu, należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, słusznie odwołał się do wskazówek zawartych w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), lecz - zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego - zarówno Sąd jak i organy podatkowe wywiodły z tego wyroku, na tle okoliczności faktycznych niniejszej sprawy, wadliwe wnioski.

W wyroku tym TSUE przyjął (co rzetelnie zrelacjonował Sąd pierwszej instancji), że nie mogą być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej same z siebie czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie ma też decydującego charakteru sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, dalej: Dyrektywa 2006/112/WE). Taka aktywność świadczy o prowadzeniu działalności gospodarczej w tym zakresie. Trybunał jako przykład takich działań podał uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stwierdzając przy tym, że stanowią one o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. W ocenie Trybunału, fakt prowadzenia takiej działalności uzasadnia uznanie podmiotu za podatnika VAT.

3.4. Sąd pierwszej instancji podzielił stanowisko organów podatkowych, że Skarżąca wraz z mężem podjęła aktywność, wykorzystującą środki typowe dla podmiotów, zajmujących się profesjonalnym obrotem nieruchomościami. W tym zaś zakresie wskazano na dwie okoliczności:

1) wystąpienie z wnioskiem o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w wyniku którego wyodrębniono 18 działek pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz grunt pod ogólnodostępną drogę dojazdową, dokonanie podziału nieruchomości o nr [...]. o pow. 2,1466 ha na 19 działek, przekazanie w formie darowizny na rzecz Gminy działki przeznaczonej na drogę dojazdową,

2) prowadzenie działań marketingowych poprzez tzw. pocztę pantoflową oraz zamieszczanie ogłoszeń w miejscowej telewizji kablowej.

Sąd pierwszej instancji wyraził pogląd, że fakt wyodrębnienia 19 działek (w tym drogi dojazdowej) zaledwie kilka miesięcy po zakupie pozostałej części nieruchomości o nr [...], świadczy o zamiarze przeznaczenia nieruchomości na cele handlowe. Działania podejmowane w stosunku do nieruchomości oznaczonej numerem geodezyjnym [...] oraz do działek powstałych w wyniku jej podziału wskazują, iż dokonanie sprzedaży nie mieściło się w zakresie zarządzania majątkiem prywatnym oraz nie polegało na zwykłym wykonywaniu prawa własności, lecz spełniało warunki do uznania ich za realizowane w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 u.p.t.u.

WSA w Białymstoku zaznaczył przy tym kwestie konieczności wybudowania domu, przeznaczenia uzyskanych środków pieniężnych na spłatę kredytu, czy też przekazanie części nieruchomości w darowiźnie synom (które to okoliczności nie są w sprawie kwestionowane), są zdarzeniami obojętnym dla oceny, czy skarżący działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. 3.5. Naczelny Sąd Administracyjny nie zgadza się z tym stanowiskiem uznając, że w okolicznościach niniejszej sprawy, wbrew stanowisku Sądu pierwszej instancji, sporne czynności podejmowane przez Skarżącą nie wykraczają poza granice zarządzania majątkiem prywatnym.

Wskazać bowiem przede wszystkim należy, że z przywołanego wyroku TSUE w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) wprost wynika, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży, fakt, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny, długość okresu, w jakim te transakcje następowały, jak i wysokość osiągniętych z nich przychodów, nie ma znaczenia dla przesądzenia, w jakim charakterze działa podatnik dokonujący sprzedaży gruntów, bowiem całość powyższych elementów może odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego (pkt 37-38 wyroku).

Wbrew argumentacji organów i Sądu pierwszej instancji wskazywane przez Skarżącą okoliczności dotyczące budowy budynku jednorodzinnego na jednej z wydzielonych działek, podarowania działek synom oraz związane z kwestią dotyczącą spłaty zaciągniętego kredytu związanego z budową domu wzmacniają powyższą argumentację. Rację ma bowiem pełnomocnik Skarżącej, że profesjonalny przedsiębiorąca (deweloper) nie zachowałby się w taki sposób jak Skarżąca i jej małżonek, mianowicie: nie zamieszkałby z rodzina na części nieruchomości, nie darowałby części ziemi swoim dzieciom, a sprzedałby działki, aby uzyskać środki na zakup kolejnych nieruchomości, zaangażowałby własne środki na podniesienie wartości i atrakcyjności, uzbroiłby działki w celu zwiększenia ich wartości.

3.6. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela pogląd Wyrażony w wyroku NSA z dnia 4 lipca 2023 r., sygn. akt 427/23, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze), przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności. (...)”.

W świetle stanu faktycznego i prawnego, w kontekście orzeczeń judykatury i orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowana transakcja nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pomimo, iż jak wskazał w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca, prowadzi on indywidualną działalność gospodarczą (Działalność taksówek osobowych - wynajem sprzętu transportowego z kierowcą) jak również jest wspólnikiem spółki komandytowej (komplementariusz), wspólnikiem spółki jawnej oraz udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, to nieruchomość niezabudowana jako grunt rolny od dnia zakupu i nadal jest elementem składowym indywidualnego gospodarstwa rolnego i tylko takim celom służyła i nadal służy.

Wnioskodawca nie zarejestrował się również jako czynny podatnik VAT w zakresie działalności rolniczej, a planowana sprzedaż działki rolnej (1/2 udziału) będzie dokonywana w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziału wynoszącego ½ we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej nr 1 , istotne jest, czy w celu dokonania tej sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że:

•jest Pan właścicielem udziału w wysokości 1/2 we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej nr 1 o powierzchni 12,6700 ha,

•działkę nr 1 nabył Pan do majątku osobistego ze środków pochodzących z Pana majątku osobistego od Skarbu Państwa – Agencji Nieruchomości Rolnych.

•transakcja nabycia ww. nieruchomości na podstawie aktu notarialnego udokumentowana została Fakturą VAT, w której wykazano, że transakcja korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 9 ustawy o VAT,

•30 sierpnia 2023 r. na podstawie aktu notarialnego, Wnioskodawca dokonał sprzedaży udziału w wysokości 1/2 we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej nr 1 o powierzchni 12,6700 ha,

•przedmiotem sprzedaży będzie udział w wysokości ½ we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej nr 1 o powierzchni 12,6700 ha,

•nieruchomość była/jest wykorzystywana w prowadzonym przez Pana gospodarstwie rolnym,

•nie zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT w zakresie działalności rolniczej,

•nie zamierza Pan podejmować jakichkolwiek czynności w związku ze sprzedażą udziału we własności działki gruntu nr 1,

•nie zamierza Pan poczynić jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości wskazanej we wniosku o udzielenie interpretacji nieruchomości,

•w związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawca nie planuje i nie podpisał umowy przedwstępnej z potencjalnym kupującym.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży działki nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przedmiotowej działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pana aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.

Dokonując sprzedaży udziału w wysokości 1/2 we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej nr 1 o powierzchni 12,6700 ha, będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatników podatku VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziału w ww. działce, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, dokonując sprzedaży udziału w przedmiotowej działce będzie Pan korzystać z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedaż udziału w wysokości 1/2 we własności nieruchomości gruntowej rolnej niezabudowanej nr 1 o powierzchni 12,6700 ha nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.