Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.474.2025.1.PK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący braku powstania przychodu z niespłaconych zobowiązań w związku z zakończeniem likwidacji spółki. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji ("Spółka") jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie (…).

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z koniecznością uzyskania środków na prowadzonej działalności, Spółka zaciągnęła w przeszłości zobowiązania z tytułu umów pożyczek oraz weksli. Umowy pożyczek zostały zawarte z jedynym wspólnikiem Spółki oraz innymi spółkami powiązanymi ze Spółką, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Podobnie weksle były nabywane przez podmioty powiązane. Zobowiązania pieniężne wynikające z umów pożyczek i z tytułu weksli, na które składają się kwoty główne i należne odsetki nie zostały dotychczas spłacone. Ponadto Spółka posiada niespłacone zobowiązania handlowe w stosunku do jednego z podmiotów powiązanych.

W związku z brakiem perspektyw na osiągnięcie długoterminowej rentowności prowadzonej działalności gospodarczej, jedyny wspólnik Spółki podjął decyzję o likwidacji Spółki. Proces likwidacji rozpoczął się poprzez przyjęcie w dniu 29 maja 2025 r. przez zgromadzenie wspólników spółki uchwały o rozwiązaniu Spółki objętej protokołem sporządzonym w formie aktu notarialnego zgodnie z art. 270 pkt 2 ustawy Kodeks Spółek Handlowych z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. 2024 poz. 18 dalej: „KSH”).

Działając zgodnie z art. 282 § 1 KSH, likwidatorzy podejmują w okresie likwidacji działania mające na celu zakończenie bieżących interesów Spółki, ściągnięcie wierzytelności, spłatę zobowiązań i upłynnienia majątku Spółki.

Wśród posiadanych zobowiązań, Spółka posiada:

•niespłacone zobowiązania pożyczkowe wobec jedynego wspólnika (składające się z kwot głównych oraz z odsetek), oraz

•zobowiązania pożyczkowe i wekslowe (składające się z kwot głównych oraz z odsetek) innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych, oraz

•zobowiązania handlowe wobec innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych.

W ocenie likwidatorów z uwagi na wysokie zadłużenie Spółki, istnieje wysokie ryzyko, że po dokonaniu wszelkich czynności likwidacyjnych (w tym ściągnięciu wierzytelności i zbyciu aktywów), zdobyte w ten sposób środki nie wystarczą na spłatę ww. zobowiązań Spółki. W efekcie, na moment zakończenia likwidacji w bilansie Spółki pozostaną niespłacone zobowiązania i nie będzie istniała realna możliwość ich spłaty.

W rezultacie, na dzień wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego Spółka posiadać będzie w dalszym ciągu niespłacone i nieprzedawnione zobowiązania wynikające z umów pożyczek, weksli oraz zobowiązania handlowe. Przy czym, na moment składania niniejszego wniosku, Spółka nie jest w stanie określić dokładnie, jakie zadłużenie uda się jej spłacić w toku likwidacji, a jakie nie. Możliwe jest więc, że część zadłużenia opisanego we wniosku zostanie przez Spółkę uregulowana do momentu zakończenia procesu likwidacji (np. może to dotyczyć zobowiązań wobec innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych). Możliwa jest też sytuacja, że jedyny wspólnik Spółki skupi ww. zobowiązania od innych podmiotów powiązanych, wobec czego stanie się jedynym wierzycielem Spółki.

W stosunku do Spółki:

a)nie toczy się bankowe postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, ani

b)nie toczy się postępowanie restrukturyzacyjne, ani

c)nie toczy się postępowanie upadłościowe.

Ponadto wobec Spółki nie jest realizowany program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw, ani nie jest objęta przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Należy również założyć, że do momentu wykreślenia Spółki z rejestru żadne z ww. postępowań nie zostanie wszczęte, ani nie zostanie złożony wniosek o ogłoszenie upadłości Spółki.

W związku z powyższym Spółka powzięła wątpliwości co do skutków podatkowych wykreślenia Spółki z rejestru, w sytuacji gdy na dzień wykreślenia Spółka pozostanie ona dłużnikiem z tytułu ww. zobowiązań.

Pytanie

1.Czy zakończenie likwidacji Spółki i wykreślenie jej z rejestru przedsiębiorców z niespłaconymi zobowiązaniami wobec jedynego wspólnika spowoduje powstanie po jej stronie przychodu do opodatkowania, w szczególności przychodu z tytułu umorzenia wierzytelności w wysokości wartości niespłaconych zobowiązań?

2.Czy zakończenie likwidacji Spółki i wykreślenie jej z rejestru przedsiębiorców z niespłaconymi zobowiązaniami wobec innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu do opodatkowania, w szczególności przychodu z tytułu umorzenia wierzytelności w wysokości wartości niespłaconych zobowiązań?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zakończenie likwidacji Spółki i wykreślenie jej z rejestru przedsiębiorców z niespłaconymi zobowiązaniami wobec jedynego wspólnika nie spowoduje powstanie po jej stronie przychodu do opodatkowania, w szczególności przychodu z tytułu umorzenia wierzytelności w wysokości wartości niespłaconych zobowiązań.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, zakończenie likwidacji Spółki i wykreślenie jej z rejestru przedsiębiorców z niespłaconymi zobowiązaniami wobec innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych nie spowoduje powstanie po stronie Spółki przychodu do opodatkowania, w szczególności przychodu z tytułu umorzenia wierzytelności w wysokości wartości niespłaconych zobowiązań.

UZASADNIENIE

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 1

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, przychodami podatkowymi są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy CIT przychodem jest w szczególności m.in. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy CIT, przychodem jest w szczególności, m.in. wartość, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy CIT, do przychodów podatkowych nie zalicza się kwot stanowiących równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest związane z:

a)bankowym postępowaniem ugodowym, w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, lub

b)postępowaniem restrukturyzacyjnym, upadłościowym, lub

c)realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw, lub

d)przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

W związku z powyższym, w przypadku umorzenia lub przedawnienia zobowiązania powstaje u dłużnika przychód w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Co do zasady każde umorzenie zobowiązania, z zastrzeżeniem ww. wyjątków, prowadzi do powstania po stronie dłużnika przychodu do opodatkowania – w wysokości wartości umorzonego zobowiązania.

Podkreślenia wymaga, że przepisy ustawy CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenia” zobowiązania. Zgodnie natomiast z podejściem prezentowanym przez organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach podatkowych oraz sądy administracyjne w orzecznictwie, pojęcie „umorzenie” zobowiązania dla celów podatkowych należy definiować w odniesieniu do regulacji Kodeksu cywilnego. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 24 czerwca 2010 r. sygn. II FSK 345/09:

„pod pojęciem umorzonych zobowiązań generujących przychód w podatku dochodowym należy właśnie rozumieć takie instytucje prawa cywilnego jak zwolnienie z długu, potracenie i odnowienie”.

Odnosząc się do kwestii zwolnienia z długu, o którym mowa w art. 508 Kodeksu cywilnego, konstrukcja ta ma zastosowanie na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Podkreślenia wymaga fakt, że w tym przypadku konieczne jest zawarcie umowy i akceptacja przyjętego rozwiązania zarówno przez dłużnika jak i wierzyciela.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie nastąpi zawarcie umowy zwolnienia z długu pomiędzy wspólnikiem (finansującym), a dłużnikiem (Wnioskodawcą). W przypadku wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, wygaśnięcie zobowiązań nastąpi automatycznie, z powodu braku podmiotu zobowiązania (dłużnika). Nie będzie do tego konieczne zawarcie umowy z wierzycielami, ani jakakolwiek czynność wymagająca ich akceptacji. Nie wystąpią zatem okoliczności, które uzasadniałyby potraktowanie tej sytuacji jako zwolnienia z długu w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Wygaśnięcie zobowiązań Spółki na skutek wykreślenia jej z Krajowego Rejestru Sądowego nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie dochodzi zatem do umorzenia zobowiązania.

Wnioskodawca nie osiągnie przysporzenia majątkowego, również z tego powodu, że w momencie wygaśnięcia zobowiązań Wnioskodawca nie będzie już istniał. W niniejszej sprawie nie można przyjąć, aby Wnioskodawca miał otrzymać w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem go z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy CIT, w momencie zakończenia likwidacji i wykreślenia Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, u Wnioskodawcy nie powstanie przychód z tytułu niespłaconych zobowiązań pozostałych na dzień likwidacji. Fakt likwidacji Wnioskodawcy nie będzie oznaczał umorzenia zobowiązań generujących przychód podatkowy po stronie Wnioskodawcy na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy CIT, ponieważ nie dojdzie do zwolnienia z długu w okresie funkcjonowania Spółki. Przysporzenie po stronie Spółki nie wystąpi, gdyż Spółka przestanie być stroną zobowiązania (dłużnikiem) w momencie wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, czyli w tym samym momencie, w którym Spółka przestanie istnieć i tym samym nie będzie ona już podatnikiem CIT. Zatem przypisanie Spółce przychodu w takiej sytuacji nie będzie możliwe.

Na marginesie warto zaznaczyć, że orzecznictwo sądowe dopuszcza możliwość wykreślenia spółki z ograniczona odpowiedzialnością z rejestru po zakończonej likwidacji w sytuacji, w której posiada ona niezaspokojone zobowiązania, ale nie prowadzi żadnych interesów i nie posiada majątku oraz nie istnieje realna możliwość zaspokojenia wierzycieli. Wnioskodawca będzie w takiej właśnie sytuacji.

Sąd Najwyższy wskazał w jednym z rozstrzygnięć, iż:

„możliwe jest wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru handlowego także wtedy, jeżeli nie ma ona majątku pozwalającego na wypełnienie w toku postępowania likwidacyjnego wszystkich jej zobowiązań i pozostaną one niezaspokojone” (postanowienie Sądu Najwyższego z 20 września 2007 r. sygn. akt II CSK 240/07).

Zobowiązania wobec jej wspólnika przestaną więc istnieć wraz z ustaniem bytu prawnego samej Spółki Wnioskodawcy, tzn. w momencie wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Podobne stanowisko w sprawie likwidacji podmiotu z długiem zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

·z dnia 27 maja 2024 r., (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.141.2024.2.AN).

·z dnia 5 października 2023 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.362.2023.2.MM),

·z dnia 14 marca 2023 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.15.2023.1.MKO),

·z dnia 9 lutego 2023 r. (sygn. 0111-KDIB21-3.894.2022.1.PC).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, zakończenie likwidacji Spółki i wykreślenie jej z rejestru przedsiębiorców z niespłaconymi zobowiązaniami wobec jedynego wspólnika nie spowoduje powstanie po jej stronie przychodu do opodatkowania, w szczególności przychodu z tytułu umorzenia wierzytelności w wysokości wartości niespłaconych zobowiązań.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy, brak spłaty zobowiązań udzielonych przez inne podmioty powiązane również nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego po stronie Spółki. Argumentacja uzasadniająca to stanowisko jest tożsama z argumentami przedstawionym w uzasadnieniu w zakresie pytania 1. To, czy wierzyciel pozostaje udziałowcem spółki, pozostaje bez znaczenia dla przedstawionej tam argumentacji.

Mając powyższe na uwadze, należy przyjąć, że brak spłaty zobowiązań zaciągniętych wobec innych podmiotów powiązanych nie powoduje powstania przychodu podatkowego po stronie Spółki.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, zakończenie likwidacji Spółki i wykreślenie jej z rejestru przedsiębiorców z niespłaconymi zobowiązaniami wobec innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych nie spowoduje powstanie po Spółki stronie przychodu do opodatkowania, w szczególności przychodu z tytułu umorzenia wierzytelności w wysokości wartości niespłaconych zobowiązań.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: ustawa o CIT), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT otwarty katalog przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, w szczególności jest m.in.:

Natomiast według art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT przychodami są również, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8:

Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się:

Powyższe przepisy wskazują m.in. na to, że, aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim, aby po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy – bądź to wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie), bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Jak wynika z wniosku jedyny wspólnik Spółki podjął decyzję o likwidacji Spółki, w związku z brakiem perspektyw na osiągnięcie długoterminowej rentowności prowadzonej działalności gospodarczej.

Proces likwidacji rozpoczął się 29 maja 2025 r. przyjęciem przez zgromadzenie wspólników spółki uchwały o rozwiązaniu Spółki objętej protokołem sporządzonym w formie aktu notarialnego.

Likwidatorzy podejmują działania mające na celu zakończenie bieżących interesów Spółki, ściągnięcie wierzytelności, spłatę zobowiązań i upłynnienia majątku Spółki. Wśród posiadanych zobowiązań, Spółka posiada:

•niespłacone zobowiązania pożyczkowe wobec jedynego wspólnika (składające się z kwot głównych oraz z odsetek), oraz

•zobowiązania pożyczkowe i wekslowe (składające się z kwot głównych oraz z odsetek) innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych, oraz

•zobowiązania handlowe wobec innych niż jedyny wspólnik podmiotów powiązanych.

W ocenie likwidatorów istnieje wysokie ryzyko, że po dokonaniu wszelkich czynności likwidacyjnych (w tym ściągnięciu wierzytelności i zbyciu aktywów), zdobyte w ten sposób środki nie wystarczą na spłatę ww. zobowiązań Spółki. W efekcie, na moment zakończenia likwidacji w bilansie Spółki pozostaną niespłacone zobowiązania i nie będzie istniała realna możliwość ich spłaty.

W rezultacie, na dzień wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, Spółka posiadać będzie w dalszym ciągu niespłacone i nieprzedawnione zobowiązania wynikające z umów pożyczek, weksli oraz zobowiązania handlowe.

W stosunku do Spółki:

a)nie toczy się bankowe postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, ani

b)nie toczy się postępowanie restrukturyzacyjne, ani

c)nie toczy się postępowanie upadłościowe.

Spółka powzięła wątpliwości co do skutków podatkowych wykreślenia Spółki z rejestru, w sytuacji gdy na dzień wykreślenia Spółka pozostanie ona dłużnikiem z tytułu ww. zobowiązań.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy wartość niespłaconych zobowiązań Spółki wobec Wspólnika oraz innych podmiotów powiązanych z tytułu pożyczek, weksli oraz zobowiązań handlowych istniejących w Spółce na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia z KRS, będzie stanowić dla Spółki przychód do opodatkowania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Pojęcie przychodu jest powiązane z sumami pieniędzy, które są uzyskiwane w danym okresie rozliczeniowym. Przychód to łączna wartość sprzedaży dóbr, towarów i usług netto (czyli bez VAT) w danym okresie rozliczeniowym.

W art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT definiuje się pojęcie dochodu ze źródła przychodu:

W niniejszej sprawie nie można uznać, że Spółka otrzyma w związku z likwidacją i wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie – realne przysporzenie. Tym samym nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych.

Przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia przez potrącenie (art. 498), odnowienie (art. 506) lub zwolnienie z długu (art. 508).

Rozważyć należy, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zastosowania któregokolwiek z wyżej wymienionych instrumentów.

„Potrącenie” polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie dochodzi do częściowej lub całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

„Odnowienie” jest natomiast umową między dłużnikiem a wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, że w niniejszej sprawie dojdzie do odnowienia.

Do zwolnienia z długu dochodzi natomiast na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania. W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zwolnienia z długu.

Jak wynika z opisu sprawy nie dojdzie do umorzenia zobowiązań, które mogłoby powodować po Państwa stronie powstanie przychodu do opodatkowania w rozumieniu cytowanego wyżej art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań.

Jednocześnie podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Takie przysporzenie natomiast po stronie Spółki nie wystąpi.

W momencie wykreślenia Państwa z rejestru przedsiębiorców KRS, Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe będzie zatem przypisanie Spółce – jako podmiotowi już nieistniejącemu – jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconych i nieprzedawnionych zobowiązań zarówno wobec Wspólnika, jak i innych podmiotów powiązanych, które pozostaną w Spółce na dzień jej likwidacji i wykreślenia z rejestru przedsiębiorców KRS, nie będą stanowić dla Państwa przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać należy, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne oraz wyroki sądowe zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.