Interpretacja indywidualna z dnia 24 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.375.2020.12.S.IG

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 23 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 2 września 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 159/21 (data wpływu prawomocnego orzeczenia – 26 sierpnia 2025 r.) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 maja 2025 r. sygn. akt I FSK 2424/21 (data wpływu orzeczenia – 1 lipca 2025 r.) i

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2020 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur za zakup usługi organizacji eventów i wyłączenia z opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług. Uzupełnili go Państwo pismem z 4 listopada 2020 r. (wpływ 6 listopada 2020 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. (dalej Spółka) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Spółka jest autoryzowanym dealerem pojazdów marki B. w Polsce. Spółka nabywa pojazdy i części zamienne od spółek z grupy B., a następnie sprzedaje je swoim klientom. Przedmiotem działalności Spółki jest zatem dystrybucja samochodów ciężarowych i ciągników siodłowych. Spółka zajmuje się również serwisem i naprawą pojazdów ciężarowych, naczep, itp. oraz sprzedażą części zamiennych.

Spółka bierze udział w eventach organizowanych przez producenta pojazdów (B.) lub jego spółkę zależną w Polsce (C.) dla klientów Spółki albo sama organizuje takie eventy.

Eventy te są adresowane do dotychczasowych lub potencjalnych klientów Spółki (udział w nich biorą przedstawiciele klienta - w przypadku klientów prowadzących jednoosobową działalność mogą to być również sami klienci). Eventy mając postać wyjazdów zarówno za granicę np. rejs w Chorwacji, narty w Alpach, jak również wyjazdy krajowe - np. w polskie góry. Wyjazdy mają dla przedstawicieli klientów charakter przede wszystkim wypoczynkowo-rekreacyjny, jeśli występują podczas nich również prezentacje oferty Spółki (albo pojazdów B.), to zajmują one niewielki procent czasu trwania całego eventu. Eventy mają na celu przede wszystkim promowanie dobrego wizerunku Spółki wśród jej kluczowych klientów lub nowych klientów, którzy wykazują znaczący potencjał zakupowy oraz nawiązywanie i zacieśnianie relacji z klientami przez Spółkę.

Dlatego też Spółka z ostrożności kwalifikuje wydatki ponoszone na organizację wyjazdu jako koszty reprezentacji i nie zalicza ich do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym wszelkie materiały dotyczące eventu - np. informacje organizacyjne dla uczestników, opatrzone są nazwą lub logo marki B. i tym samym podkreślają związek eventu z działalnością Spółki jako autoryzowanego dealera i punkt serwisowy marki B. w Polsce.

Klientami Spółki są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby prawne. Klientami są głównie firmy świadczące usługi transportowe lub inne posiadające własne floty pojazdów ciężarowych. Spółka wysyła do wybranych kontrahentów zaproszenia. To klient decyduje, kto (który z członków jego personelu) konkretnie weźmie udział w wyjeździe. Klienci zaproszeni do udziału w danym evencie oczywiście nie ponoszą żadnych kosztów związanych ze swoim uczestnictwem.

Wspomniane eventy są organizowane cyklicznie. Poza przedstawicielami klientów biorą w nich udział również wybrani pracownicy Spółki - zajmujący się kontaktami z klientami. Celem ich udziału w eventach jest nawiązanie lub zacieśnienie relacji z klientami - co jest pomocne w codziennych kontaktach z klientami i zwiększa szanse na przekonanie klienta do zakupów towarów i usług od Spółki.

Spółka podczas eventu zapewnia przedstawicielom klienta transport do określonego miejsca (w tym często przelot samolotem), nocleg, pełne wyżywienie i napoje oraz różnego rodzaju atrakcje zależne od charakteru wyjazdu. Atrakcjami mogą być wizyta w winnicy z degustacją win, rejs na łodzi żaglowej, zajęcia na stoku narciarskim, basen, spa itp. W czasie wyjazdu organizowany jest czas wolny dla klientów, zapewniony jest nocleg oraz wyżywienie (w tym napoje - również alkohole serwowane zgodnie z powszechnie przyjętymi zwyczajami - np. podczas kolacji, spotkań rozrywkowych, itp. - szacunkowo ich koszt to maksymalnie kilka procent kosztów eventu). Podczas eventów organizowane są wieczory przy muzyce lub dyskoteki, itp. Eventy odbywają się w zgodzie z dobrymi praktykami biznesowymi przyjętymi w branży i z zasadami etyki przyjętymi w Spółce.

Dobór klientów, którzy zostaną zaproszeni na dany wyjazd nie podlega żadnym sformalizowanym kryteriom, nie został ustalony w tym zakresie żaden regulamin. Spółka ocenia potencjał zakupowy klientów (tzn. jakie przychody może on wygenerować w przyszłości) - m.in. na podstawie wielkości zakupów danego klienta w ostatnich okresach, wiedzy o planowanych przez klienta zakupach, itp. W wielu przypadkach koszty opisanych eventów są współfinansowane przez producenta pojazdów B. lub jego spółkę zależną w Polsce - Spółka wystawia wówczas na B.-a fakturę za część kosztów organizacji eventu. Dofinansowanie może być również realizowane w ten sposób, że koszty eventu pierwotnie ponosi C. i tylko w części (np. 50%) obciąża nimi Spółkę. Dofinansowanie przez C. jest uzależnione m.in. od tego, jaką wielkość zakupów zrealizował klient w ustalonym, minionym okresie czasu od Spółki i jaki potencjał zakupowy ma dany klient.

Spółka otrzymuje od organizatora wyjazdu fakturę za kompleksową organizację wyjazdu - najczęściej usługa opisana jest jako „Organizacja B. Sailing 8 osób” albo „Organizacja B. Ski 17 osób”. Posiadana dokumentacja nie pozwala określić wartości poszczególnych atrakcji czy też świadczeń wchodzących w skład nabytej przez Spółkę usługi - nabywana jest bowiem jedna kompleksowa usługa.

Pytania:

1. Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego wynikających z faktur za zakup usługi organizacji poszczególnych eventów?

2. Czy w związku z uczestnictwem zaproszonych kontrahentów na wyjeździe dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług, które podlega opodatkowaniu VAT-em przez Spółkę?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku VAT z faktur za organizację eventów. Wydatki na organizację eventów są bowiem ściśle związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością - eventy służą budowaniu dobrych relacji z klientami, co przyczynia się do zwiększania sprzedaży przez Spółkę. Brak jest również przepisu w ustawie o VAT, który wykluczałby prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w odniesieniu do takich wydatków.

Ad 2.

Uczestnictwo kontrahentów Spółki w analizowanych eventach nie prowadzi do nieodpłatnego świadczenia usługi podlegającego opodatkowaniu VAT-em przez Spółkę, gdyż ma ono związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą - a nieodpłatnie świadczone usługi podlegają opodatkowaniu tylko, jeśli są świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (o ile podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z ich nabyciem lub wytworzeniem).

Uzasadnienie Ad 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazują komentatorzy i praktyka, głównym warunkiem odliczenia podatku jest wykazanie jego związku z działalnością dającą prawo do odliczenia VAT. Związek ten powinien być bezpośredni, co bynajmniej nie oznacza, że konieczne jest wykazanie powiązania pomiędzy konkretnym zakupem a daną sprzedażą. Bezpośredniość w tym kontekście należy raczej oceniać przez pryzmat całokształtu działalności podatnika i tego, czy dany wydatek rzeczywiście może mieć obiektywny wpływ na czynności dające prawo do odliczenia VAT (zob. wyrok TS z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Finanzamt Köln-Nord przeciwko v. Wolfram Becker (orzeczenie wstępne), czy wyrok w sprawie C-622/11 Pactor Vastgoed BV).

Stąd, jeśli podatnik ponosi np. wydatki marketingowe, które nie są związane z konkretną transakcją, ale w sposób oczywisty wpływają na sprzedaż opodatkowaną, to VAT od takich wydatków powinien podlegać odliczeniu.

Inną przesłanką odliczenia VAT jest natychmiastowość związku pomiędzy VAT naliczonym a sprzedażą dającą prawo do odliczenia VAT. Nie oznacza to jednak, że związek ten musi zaistnieć już w momencie poniesienia danego wydatku. Oznacza to raczej, że w momencie poniesienia wydatku podatnik powinien być w stanie zaklasyfikować dany wydatek i udowodnić racjonalność jego poniesienia dla potrzeb opodatkowanej działalności gospodarczej.

Innymi słowy, nawet jeśli wydatek dotyczy potencjalnych czynności opodatkowanych, które mogą zostać wykonane w przyszłości, ale jest poniesiony celem dokonania tych czynności, to podatnik powinien mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego z tego tytułu (zob. wyrok TS z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations SA v.Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais (orzeczenie wstępne), Rec. 2001, s. I-6663, czy wyrok TS z dnia 29 lutego 1996 r. w sprawie C-110/94 Intercommunale voor zeewaterontzilting (INZO) v. Państwo Belgijskie (orzeczenie wstępne), Rec. 1996. s. I-857).

W przedmiotowym stanie faktycznym, nabywane usługi organizacji eventów wykorzystywane są do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności do budowania i zacieśniania relacji z klientami, kreowania pozytywnego wizerunku firmy, itp., co przyczynia się do zwiększenia sprzedaży Spółki, czyli czynności opodatkowanej podatkiem VAT.

Zasady doświadczenia życiowego oraz przyjęta na rynku, powszechna praktyka biznesowa uczą, że budowanie i umacnianie relacji z przedstawicielami obecnych lub potencjalnych klientów podczas wyjazdów mających w znacznej mierze rekreacyjny charakter, w których uczestniczą również przedstawiciele sprzedawcy - kontaktujący się na co dzień z klientami, zwiększa szanse na realizowanie w przyszłości sprzedaży towarów i / lub usług do tych klientów. Należy pamiętać, że Spółka działa na wysoce konkurencyjnym rynku pojazdów ciężarowych. Potencjalni klienci - przede wszystkim firmy transportowe - mają do wyboru pojazdy ciężarowe wielu różnych marek - poza B., np. (...). Nawet pojazdy marki B. mogą nabyć nie tylko od Spółki, ale od wielu różnych dealerów marki B. Zamiast nabycia pojazdów nowych, klienci mogą zdecydować się na pojazdy używane - a wówczas zakres potencjalnych sprzedawców znacząco się zwiększa o komisy samochodowe i niezależnych dystrybutorów.

Istotnym elementem działalności Spółki są również świadczone usługi w zakresie napraw i serwisu pojazdów ciężarowych - w tym zakresie klienci mogą korzystać zarówno z oferty Spółki, jak i innych stacji serwisowych B., ale także z oferty serwisów innych marek i serwisów niezależnych - więc poziom konkurencji jest tu jeszcze wyższy, niż na rynku sprzedaży pojazdów nowych. W tak wymagającym otoczeniu konkurencyjnym poza czysto ekonomicznymi aspektami współpracy z klientami czy potencjalnymi klientami, liczą się również inne działania mogące mieć wpływ na decyzje podejmowane przez klientów i ich przedstawicieli. Wśród często występujących na rynku aktywności marketingowych znajdują się wyjazdy dla przedstawicieli najważniejszych klientów - które organizuje również Spółka.

Należy pamiętać, że dobór uczestników wyjazdów nie jest przypadkowy. Zapraszani są na nie najważniejsi klienci Spółki - przede wszystkim dotychczasowi klienci realizujący wysokie obroty ze Spółką, lub nowi klienci - co do których istnieje nadzieja na zachęcenie ich do skorzystania z oferty Spółki. Współpraca większości klientów ze Spółką ma potencjalnie długofalowy potencjał - firmy transportowe okresowo wymieniają flotę posiadanych pojazdów ciężarowych - bo wraz z rosnącym przebiegiem pojazdu i zużyciem eksploatacyjnym niezbędna staje się wymiana zużytych pojazdów na nowe. Ponadto wielu klientów rozwija działalność, zwiększa swoje możliwości przewozowe - co wymaga rozszerzenia floty i zakupu nowych pojazdów. Dlatego wyjątkowo cenne są stałe relacje z licznymi firmami transportowymi - bo gwarantują one ciągły dopływ zamówień na nowe pojazdy.

Ponadto stałe relacje z klientami posiadającymi duże floty pojazdów ciężarowych są istotne również z punktu widzenia znacznego zapotrzebowania takich klientów na usługi serwisowe i naprawcze dla ich flot. Pojazdy ciężarowe przejeżdżające dziesiątki tysięcy kilometrów rocznie muszą być nawet kilka razy w roku serwisowane, zaś sprzedaż usług serwisowych stanowi istotne źródło obrotu dla Spółki. Ponadto Spółka prowadzi również naprawy gwarancyjne dla pojazdów jej klientów - zleceniodawcą jest wówczas producent - firma B. z Holandii - zatem im więcej pojazdów klienci nabędą od Spółki, tym większy potencjał na sprzedaż usług napraw gwarancyjnych. Wreszcie pojazdy klientów mogą ulegać uszkodzeniom z różnych przyczyn, nieobjętych naprawami gwarancyjnymi i sprzedaż takich usług również generuje istotne obroty dla Spółki.

Wyjazdy dla najlepszych klientów Spółki przyczyniają się do zacieśnienia lub nawiązania relacji biznesowych z tymi klientami na wiele różnych sposobów:

• organizując wyjazdy do atrakcyjnych miejsc, zapewniając profesjonalną obsługę i odpowiednią oprawę wydarzenia, podkreślając w zaproszeniu że zapraszającym / organizatorem wydarzenia jest Spółka - Spółka kreuje swój pozytywny, profesjonalny wizerunek wśród kontrahentów w sposób typowy dla działalności w zakresie reprezentacji - co zachęca klientów do współpracy ze Spółką,
• wszelkie materiały dotyczące wyjazdu podkreślają związek Spółki z marką B. - co utrwala wśród kontrahentów informację, że Spółka jest autoryzowanym dealerem oraz punktem serwisowym dla pojazdów tej marki,
• zaproszenie na wyjazd jest traktowane przez klienta jako wyraz uznania dla dotychczasowej dobrej współpracy ze Spółką i zachęca do podtrzymania, nawiązania lub rozszerzenia współpracy - mając na uwadze, że wyjazdy organizowane są cyklicznie, klienci mogą mieć nadzieję, że jeśli w kolejnym okresie współpracy utrzymają wysokie zakupy od Spółki to będą mogli liczyć na zaproszenie na kolejne wyjazdy w przyszłości,
• podczas wyjazdów przedstawicielami kontrahentów są najczęściej osoby zajmujące się zakupami od Spółki, posiadające realny wpływ na wybór dostawcy zarówno pojazdów ciężarowych od konkretnego dostawcy, jak również usług posprzedażnych - zaś z ramienia Spółki uczestniczą w nich osoby odpowiadające po jej stronie za kontakt z przedstawicielami klientów - możliwe jest zatem lepsze poznanie się pracowników obu stron, wzmocnienie relacji biznesowych - co znacząco ułatwia kontakty w codziennej pracy, poza tym wyjazdy są okazją do omówienia w spokoju planowanej współpracy, planów zakupowych klienta na przyszłość, itp.
• wyjazd jest także okazją do zaprezentowania oferty pojazdów B., nowinek technicznych, oferty Spółki w zakresie świadczonych usług - pomimo, że jak wskazano zajmuje to stosunkowo niewielką część czasu podczas danego eventu, to jednak wymiar czasu prezentacji jest podyktowany względami marketingowymi - zbyt nachalne i obszerne prezentowanie oferty podczas wyjazdu mogłoby odnieść odwrotny od zamierzonego skutek i wręcz zniechęcić klientów do Spółki.

Reasumując - nie powinno ulegać żadnej wątpliwości, że podstawowy warunek odliczenia podatku VAT naliczonego określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - a więc związek nabycia towarów / usług z działalnością opodatkowaną Spółki jest w odniesieniu do analizowanych wydatków spełniony.

Ponadto, podkreślić należy, iż nie ma w tym przypadku zastosowania art. 88 ustawy o VAT, który stanowi, iż podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nabywa wymienione w tym przepisie świadczenia - w szczególności usługi noclegowe i gastronomiczne.

Spółka nabywa usługę organizacji eventów, która faktycznie obejmuje usługi noclegowe i gastronomiczne, ale składają się na nią również inne usługi, takie jak przejazdy, organizacja atrakcji podczas eventów (rejs łodzią żaglową, zajęcia na stoku narciarskim, itp.), w zależności od rodzaju wyjazdu, które łącznie stanowią jedną usługę kompleksową. Spółka nie jest bowiem zainteresowana zakupem poszczególnych usług osobno, lecz jedynie wszystkich łącznie - gdyby dana usługa organizacji eventu nie obejmowała przykładowo usługi gastronomicznej, to Spółka nie skorzystałaby z oferty takiego usługodawcy i szukała innego.

W orzecznictwie podkreśla się, iż nie należy sztucznie rozdzielać poszczególnych usług wchodzących w skład usługi kompleksowej, gdy nie jest intencją przeciętnego usługobiorcy zakup poszczególnych usług wchodzących w jej skład, lecz zakup całościowej usługi, obejmującej poszczególne elementy. Jak wynika z orzecznictwa TSUE, czynność składająca się z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym i ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, celem uniknięcia naruszenia funkcjonalności systemu VAT.

Takie stanowisko zajął m.in. TSUE w wyroku w sprawie C-349/96 z 25 lutego 1999 r., w sprawie C-432/15 z 10 listopada 2016 r. czy też w sprawie C-463/16 z 18 stycznia 2018 r.

Z orzecznictwem TSUE spójne jest również orzecznictwo polskich sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego (czego przykładem mogą być wyroki NSA z 1 czerwca 2011 r., sygn. I FSK 869/10, 20 listopada 2015 r. sygn. I FSK 1164/14).

Rzecznik Generalny w opinii do wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 11 czerwca 2009 roku o sygnaturze C-572/07 stwierdził, iż: „Przy określaniu charakterystycznych cech świadczenia złożonego należy mieć na uwadze dwa różne cele. Z jednej strony należy w sposób zróżnicowany ocenić poszczególne indywidualne świadczenia stosownie do ich charakteru. Z drugiej strony nie należy naruszać funkcjonalności systemu podatku VAT poprzez sztuczne rozdzielanie usług złożonych z jednego świadczenia pod względem gospodarczym. Zbyt szczegółowy podział świadczenia złożonego na pojedyncze świadczenia, które będą odrębnie kwalifikowane, nadmiernie skomplikowałby stosowanie przepisów o podatku VAT”.

Zakup usługi kompleksowej generuje dla usługobiorcy efekt synergii, który skutkuje zaoszczędzonym czasem dla usługobiorcy oraz przeniesieniem zarządzania logistyką wszystkich usług na jednego usługodawcę. W przypadku zakupu usługi kompleksowej, wszelkie wytyczne i wskazówki przekazuje się jednemu usługodawcy, który odpowiedzialny jest za dopasowanie wszystkich elementów usługi tak, aby tworzyła całość. Natomiast usługobiorca nie otrzymałby takiego efektu kupując poszczególne usługi osobno, gdyż musiałby przeznaczyć więcej czasu chociażby na poszukiwania usługodawców do wszystkich usług składowych.

W wyroku z 18 stycznia 2018 roku w sprawie o sygn. C-463/16 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w odniesieniu do przepisów szóstej dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, podkreślił, iż po pierwsze, „świadczenie złożone z jednej usługi w aspekcie gospodarczym nie powinno być sztucznie rozdzielane, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT. (...) Owego wyroku nie można rozumieć w ten sposób, że pozwala on na zastosowanie odrębnej stawki VAT do swoistego i określonego elementu jednego świadczenia. Przeciwnie, z rzeczonego punktu wynika, że zastosowanie takie prowadziłoby do sztucznego rozdzielenia jednego świadczenia”.

W przypadku, gdy te świadczenia lub usługi są ze sobą ściśle związane, to należy je traktować jako jedno świadczenie czy jedną usługę złożoną z usługi głównej oraz usług pomocniczych. W przypadku, gdyby ktoś chciał te usługi traktować oddzielnie, byłby to sztuczny zabieg.

Należy bowiem podkreślić, iż kryterium, które należy brać pod uwagę w celu określenia, czy dane usługi tworzą usługę kompleksową, czy powinny być traktowane jako niezależne usługi, jest cel zakupu usługobiorcy. W opisywanym przypadku celem Spółki był zakup usługi organizacji eventu, czyli usługi kompleksowej. Spółka nie nabyła odrębnej usługi noclegowej dla uczestników eventu, odrębnej usługi restauracyjnej, osobnej usługi transportowej, osobnej usługi organizacji atrakcji dla uczestników wyjazdu, czy osobnej usługi wynajmu salki konferencyjnej celem przeprowadzenia prezentacji oferty, ani nie nabyła żadnych towarów dla zaproszonych gości. Spółka nabywa usługę organizacji eventu - a taka usługa nie została wymieniona w art. 88 ustawy o VAT jako niekorzystająca z prawa do odliczenia VAT naliczonego.

Należy również podkreślić, że Spółka nie prowadzi działalności turystycznej o której mowa w art. 119 ustawy o VAT i nie ma do niej zastosowania zastrzeżenie o którym mowa w art. 119 ust. 4 tej ustawy. Zaproszeni przez nią na wyjazd klienci nie są turystami, którzy zlecaliby organizację jakiejkolwiek usługi turystycznej. W tym zakresie wypowiedział się już Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 sierpnia 2018 r. (I FSK 449/16) - wyjaśniając, że firma organizująca wyjazd dla swoich klientów jako uhonorowanie dobrej współpracy, nie świadczy usług turystycznych i nie mają do niej zastosowania ograniczenia w prawie do odliczenia VAT naliczonego o których mowa w art. 119 ustawy o VAT.

Jako dodatkowy argument potwierdzający prawo Spółki do odliczenia VAT naliczonego w analizowanym przypadku warto odwołać się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego - Spółka kwalifikuje wydatki ponoszone na zakup przedmiotowej usługi jako koszty reprezentacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT ustawodawca wskazuje, których kosztów nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu. W pkt 28 ww. przepisu jako jeden z wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu wskazano koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów.

W tym miejscu podkreślić należy, iż fakt, że dane koszty zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na gruncie ustawy o CIT nie oznacza, iż VAT naliczony od tych wydatków nie jest związany z wykorzystywaniem ich do czynności opodatkowanych na gruncie ustawy o VAT.

Przeciwnie, ww. koszty reprezentacji zostały przez ustawodawcę uznane za koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - o czym świadczy okoliczność, że zostały wyraźnie wyłączone z kosztów uzyskania przychodu w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W przypadku, gdyby koszty reprezentacji nie były związane z prowadzoną działalnością, nie były związane z generowaniem przychodów, to niecelowe byłoby ich wyłączanie z kosztów podatkowych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Byłoby to zbyteczne, bo koszty takie nie spełniałyby podstawowej definicji kosztów z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Skoro ustawodawca wyłączył je z kosztów podatkowych w art. 16 ust. 1, to znaczy że uznał iż są to koszty związane z osiąganiem przychodów, a tym samym są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą objętą opodatkowaniem VAT-em.

Kolejnym argumentem świadczącym o tym, iż Spółka ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od kosztów reprezentacji jest wykładnia historyczna art. 88 ust. 1 pkt ustawy o VAT - a konkretnie porównanie jego bieżącego brzmienia z treścią obowiązującą do 30 listopada 2008 roku: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Obecnie nie istnieje przepis wyłączający prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych. Cytowany przepis został uchylony, gdyż został uznany za niezgodny z normami unijnymi. Zasadność uchylenia potwierdził NSA w wyroku z 3 marca 2011 r. sygn. I FSK 1461/10, w którym stwierdził, że: Do 1 grudnia 2008 r. ustawa o VAT zawierała przepis ograniczający prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w związku z wydatkami na nabycie towarów i usług, które nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotowe orzeczenie NSA potwierdza, iż była to regulacja sprzeczna z prawem wspólnotowym. Wcześniej identyczne stanowisko wyraził NSA w orzeczeniu z 15 grudnia 2009 r., sygn. II FSK 1135/08.

Fakt uchylenia tego przepisu wskazuje, że niegdyś błędnie uznawano, iż wyłączenie danych kosztów z kosztów uzyskania przychodu oznacza brak możliwości odliczenia podatku naliczonego. Jednakże przepis ten uchylono, w związku z czym nie należy już interpretować tych przepisów w taki sposób jak do 1 grudnia 2008 roku - a zatem obecnie VAT naliczony od kosztów reprezentacji może być odliczany (z zastrzeżeniem innych ograniczeń z art. 88 ustawy o VAT - które w analizowanej sprawie nie mają zastosowania).

W wyroku z 17 czerwca 2003 roku o sygn. akt II FSK 702/11 NSA stwierdził, iż celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Taka definicja celowości kosztów reprezentacji wskazuje jednoznacznie, iż są one wydatkami wykorzystywanymi w prowadzonej działalności gospodarczej.

W jednej z interpretacji indywidualnych z 3 października 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPB5/423-617/11-4/AS również potwierdził ww. stanowisko: Jakkolwiek z brzmienia przepisów wynika, iż koszty reprezentacji nie są kosztem uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 28 updop), to jednak naliczony podatek od towarów i usług jest kosztem podatkowym, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenia kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, niezależnie od charakteru wydatków, których dotyczy ten podatek (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a updop). Stanowisko takie prezentowane było w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów niemających charakteru interpretacji ogólnej, o której mowa w przepisach Ordynacji podatkowej (...).

Reasumując - w ocenie Spółki nabywane przez nią kompleksowe usługi organizacji wyjazdów dla klientów, których koszt zakupu stanowi wydatki reprezentacyjne, są nabywane w celu wykorzystania ich w prowadzonej działalności, przyczyniają się do generowania sprzedaży opodatkowanej VAT-em, a w konsekwencji Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od tego rodzaju zakupów

Uzasadnienie Ad 2.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za nieodpłatne świadczenie usług uznaje się nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku, gdy dane świadczenie wykonywane jest na cele związane z działalnością gospodarczą, to nie można uznać, iż jest to nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu VAT-em.

Jak wskazano wyżej, omówiona w niniejszym wniosku reprezentacja jest ściśle związana z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Kreowanie przyjaznego wizerunku firmy, budowanie i zacieśnianie relacji z klientami ma przyczynić się do zwiększenia sprzedaży. Jak już wskazano wyżej, budowanie relacji z najważniejszymi klientami i ich przedstawicielami służy pozytywnie działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę - gdyż zwiększa szanse na kontynuację lub podjęcie przez klientów współpracy ze Spółką - zwłaszcza że dotyczy to przede wszystkim dużych klientów, którzy regularnie wykazują zapotrzebowania na towary (pojazdy i części zamienne), jak i usługi (serwisowe i naprawcze) oferowane przez Spółkę. Podczas wyjazdów przedstawiane są również krótkie prezentacje o Spółce lub jej ofercie, które mają na celu promocję Spółki. W konsekwencji - świadczone dla kontrahentów nieodpłatnie usługi polegające na umożliwieniu uczestnictwa w analizowanych wyjazdach są jednoznacznie związane z prowadzoną działalności gospodarczą - tak samo jak zakup tych usług od organizatorów wyjazdów - a tym samym tego rodzaju świadczenie nieodpłatne nie podlega opodatkowaniu VAT-em.

W świetle powyższego - skoro w związku z organizacją analizowanych wyjazdów i uczestnictwem w niej zaproszonych klientów Spółki dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług przez Spółkę na cele prowadzonej działalności gospodarczej, to znaczy że takie nieodpłatne świadczenie nie podlega opodatkowaniu VAT-em, pomimo iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupu usług organizacji wyjazdów.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 9 listopada 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP4-3.4012.375.2020.1.IG, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 10 listopada 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

10 grudnia 2020 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 15 grudnia 2020 r.

Wnieśli Państwo o:

a) uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości i potwierdzenie prawidłowości Państwa stanowiska przedstawionego we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

b) zasądzenie na Państwa rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych,

c) rozpoznanie sprawy na rozprawie.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację - wyrokiem z 2 września 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 159/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 9 maja 2025 r. sygn. akt I FSK 2424/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił zaskarżoną interpretację, stał się prawomocny od 9 maja 2025 r.

Odpis prawomocnego wyroku WSA wpłynął 26 sierpnia 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Powyższa regulacja zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą, np. dalszej odprzedaży, bowiem bezpośrednio wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że są zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Są Państwo autoryzowanym dealerem pojazdów marki B. w Polsce. Spółka nabywa pojazdy i części zamienne od spółek z grupy B., a następnie sprzedaje je swoim klientom. Przedmiotem Państwa działalności jest zatem dystrybucja samochodów ciężarowych i ciągników siodłowych. Zajmują się Państwo również serwisem i naprawą pojazdów ciężarowych, naczep, itp. oraz sprzedażą części zamiennych.

Biorą Państwo udział w eventach organizowanych przez producenta pojazdów lub jego spółkę zależną w Polsce dla Państwa klientów albo sami organizują takie eventy.

Eventy te są adresowane do dotychczasowych lub potencjalnych Państwa klientów (udział w nich biorą przedstawiciele klienta - w przypadku klientów prowadzących jednoosobową działalność mogą to być również sami klienci). Eventy mając postać wyjazdów zarówno za granicę np. rejs w Chorwacji, narty w Alpach, jak również wyjazdy krajowe - np. w polskie góry. Wyjazdy mają dla przedstawicieli klientów charakter przede wszystkim wypoczynkowo-rekreacyjny, jeśli występują podczas nich również prezentacje Państwa oferty (albo pojazdów B.), to zajmują one niewielki procent czasu trwania całego eventu. Eventy mają na celu przede wszystkim promowanie Państwa dobrego wizerunku wśród Państwa kluczowych klientów lub nowych klientów, którzy wykazują znaczący potencjał zakupowy oraz nawiązywanie i zacieśnianie przez Państwa relacji z klientami.

Dlatego też z ostrożności kwalifikują Państwo wydatki ponoszone na organizację wyjazdu jako koszty reprezentacji i nie zaliczają ich do kosztów uzyskania przychodów. Przy czym wszelkie materiały dotyczące eventu - np. informacje organizacyjne dla uczestników, opatrzone są nazwą lub logo marki B. i tym samym podkreślają związek eventu z Państwa działalnością jako autoryzowanego dealera i punkt serwisowy marki B. w Polsce.

Państwa klientami są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz osoby prawne. Klientami są głównie firmy świadczące usługi transportowe lub inne posiadające własne floty pojazdów ciężarowych. Państwo wysyłają do wybranych kontrahentów zaproszenia. To klient decyduje, kto (który z członków jego personelu) konkretnie weźmie udział w wyjeździe. Klienci zaproszeni do udziału w danym evencie oczywiście nie ponoszą żadnych kosztów związanych ze swoim uczestnictwem.

Wspomniane eventy są organizowane cyklicznie. Poza przedstawicielami klientów biorą w nich udział również wybrani Państwa pracownicy - zajmujący się kontaktami z klientami. Celem ich udziału w eventach jest nawiązanie lub zacieśnienie relacji z klientami - co jest pomocne w codziennych kontaktach z klientami i zwiększa szanse na przekonanie klienta do zakupów towarów i usług od Państwa.

Podczas eventu zapewniają Państwo przedstawicielom klienta transport do określonego miejsca (w tym często przelot samolotem), nocleg, pełne wyżywienie i napoje oraz różnego rodzaju atrakcje zależne od charakteru wyjazdu. Atrakcjami mogą być wizyta w winnicy z degustacją win, rejs na łodzi żaglowej, zajęcia na stoku narciarskim, basen, spa itp. W czasie wyjazdu organizowany jest czas wolny dla klientów, zapewniony jest nocleg oraz wyżywienie (w tym napoje - również alkohole serwowane zgodnie z powszechnie przyjętymi zwyczajami - np. podczas kolacji, spotkań rozrywkowych, itp. - szacunkowo ich koszt to maksymalnie kilka procent kosztów eventu). Podczas eventów organizowane są wieczory przy muzyce lub dyskoteki, itp. Eventy odbywają się w zgodzie z dobrymi praktykami biznesowymi przyjętymi w branży i z zasadami etyki przyjętymi u Państwa.

Dobór klientów, którzy zostaną zaproszeni na dany wyjazd nie podlega żadnym sformalizowanym kryteriom, nie został ustalony w tym zakresie żaden regulamin. Oceniają Państwo potencjał zakupowy klientów (tzn. jakie przychody może on wygenerować w przyszłości) - m.in. na podstawie wielkości zakupów danego klienta w ostatnich okresach, wiedzy o planowanych przez klienta zakupach, itp. W wielu przypadkach koszty opisanych eventów są współfinansowane przez producenta pojazdów B. lub jego spółkę zależną w Polsce - Państwo wystawiają wówczas na B.-a fakturę za część kosztów organizacji eventu. Dofinansowanie może być również realizowane w ten sposób, że koszty eventu pierwotnie ponosi C. i tylko w części (np. 50%) obciąża nimi Państwa. Dofinansowanie przez C. jest uzależnione m.in. od tego, jaką wielkość zakupów zrealizował klient w ustalonym, minionym okresie czasu od Państwa i jaki potencjał zakupowy ma dany klient.

Otrzymują Państwo od organizatora wyjazdu fakturę za kompleksową organizację wyjazdu -najczęściej usługa opisana jest jako „Organizacja B. Sailing 8 osób” albo „Organizacja B. Ski 17 osób”. Posiadana dokumentacja nie pozwala określić wartości poszczególnych atrakcji czy też świadczeń wchodzących w skład nabytej przez Państwa usługi - nabywana jest bowiem jedna kompleksowa usługa.

Państwa wątpliwości w tej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy są Państwo uprawnieni do odliczenia VAT naliczonego wynikających z faktur za zakup usługi organizacji poszczególnych eventów.

W analizowanej sprawie na wstępie należy rozstrzygnąć, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z nabywanym przez Państwa świadczeniem kompleksowym, czy też z nabywaniem odrębnych czynności.

Żadna z norm prawa krajowego, czy też prawa europejskiego nie przewiduje definicji „usług złożonych”. Konstrukcja ta powstała na gruncie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, nadając określone cechy tym czynnościom i opisując rodzaj relacji pomiędzy nimi. Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, nie powinno być ono sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład tego świadczenia złożonego wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Jakkolwiek zdarzają się sytuacje, gdy występuje wielość świadczeń wynikających z jednej umowy i mogą być one potraktowane jako jedna usługa (i opodatkowane jedną stawką podatkową), możliwe jest to tylko i wyłącznie w takich sytuacjach, gdy na taką usługę składa się cały zespół niedających się w istocie wyodrębnić czynności, dających w efekcie ostateczną, jednorodną usługę.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował TSUE w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT (2006/112/WE).

W szczególności w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs & Excise, Trybunał stwierdził, że

Trybunał wskazał, że

Trybunał zaakcentował „ekonomiczny punkt widzenia” oraz ocenę z perspektywy nabywcy. Z treści powołanego wyroku wynika, że TSUE położył duży nacisk na subiektywne kryteria przy ocenie danego świadczenia jako złożonego, jednakże wnioski, co do kwalifikacji danego kompleksu zdarzeń gospodarczych jako świadczenia złożonego, nie mogą być pozbawione waloru obiektywnego albowiem zakres i sposób opodatkowania świadczenia nie może być zależny jedynie od woli stron transakcji. Stąd w pierwszym rzędzie Trybunał odwołał się do art. 2(1) VI Dyrektywy, wedle którego każde świadczenie usług powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne a świadczenie złożone w aspekcie gospodarczym nie powinno być sztucznie rozdzielane, by nie pogarszać funkcjonalności systemu VAT; jeśli dana transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności należy uwzględnić wszystkie okoliczności, w jakich jest dokonywana rozpatrywana transakcja.

W orzeczeniu z 27 października 2005 r. w sprawie C 41/04 Levob Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, TSUE zawarł kilka uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. Trybunał wskazał mianowicie, że istotne jest założenie, z jakim należy podejść do analizy każdego takiego zdarzenia. Tym założeniem jest to, by – po pierwsze – każda czynność była zwykle uznawana za odrębną i niezależną, jednocześnie – po drugie – trzeba mieć na względzie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy – wg TSUE – przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku należy przyjąć, że nie będzie mieć charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Warto także zwrócić uwagę na wyrok TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem, w którym Trybunał wskazał, że

oraz

Tak również w wyroku z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Ministero dellEconomia e delle Finanze przeciwko Part Service Srl.

Wyrok ten sformułował kryteria przesądzające o tym, kiedy występuje świadczenie złożone. Ma ono zatem miejsce w sytuacji, gdy:

‒świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie, lecz stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej,

‒poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny,

‒kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych,

‒kiedy nie istnieje możliwość odrębnego fakturowania za daną czynność.

W kontekście powyższych wyroków stwierdzić należy, że ze świadczeniem złożonym (kompleksowym) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie świadczenie takie, jeśli może zostać uznane za świadczenie o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad właściwych dla świadczenia podstawowego, głównego.

Zatem w przypadku świadczeń o charakterze złożonym, o wysokości stawki podatku czy zwolnieniu od podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym, czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy czynności te (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

W przedmiotowej sprawie, podczas eventu zapewniają Państwo przedstawicielom klienta transport do określonego miejsca (w tym często przelot samolotem), nocleg, pełne wyżywienie i napoje oraz różnego rodzaju atrakcje zależne od charakteru wyjazdu. Nabywając ww. usługę nie są Państwo zainteresowani zakupem poszczególnych ww. usług osobno, lecz jedynie wszystkich łącznie, gdyby dana usługa organizacji eventu nie obejmowała np. usługi gastronomicznej – nie skorzystaliby Państwo z takiej usługi. Mamy tu zatem do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, w którym wszystkie elementy świadczenia będą niezbędne, aby zapewnić realizację świadczenia. Z punktu widzenia Państwa – nabędą Państwo jedno świadczenie wymagające podejmowania przez usługodawcę szeregu czynności, mających służyć jednemu celowi jakim będzie organizacja eventów dla Państwa. Poszczególne wykonywane czynności traktowane odrębnie, nie będą stanowiły celu samego w sobie, elementy te w równym stopniu będą służyły wykonaniu świadczenia jako całości. Wobec powyższego, żadnej z części składowych analizowanego świadczenia kompleksowego nie można uznać za usługę główną, gdyż wszystkie czynności są tak samo ważne, aby zrealizować cel wyznaczony przez Państwa.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w zw. z nabywaniem ww. kompleksowych usług organizacji eventów należy wskazać, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, poniesione przez Państwa wydatki na organizację eventów pozostają w związku z Państwa działalnością gospodarczą, gdyż pomimo charakteru wypoczynkowo-rekreacyjnego takiego eventu, zasadniczym celem jego organizacji jest cel ściśle biznesowy, nastawiony na intensyfikację sprzedaży poprzez promocję i wzmocnienie rozpoznawalności marki sprzedawanych pojazdów, budowanie lojalności klientów Spółki, rozpowszechnianie informacji i wzmacnianie wiedzy o ofercie Spółki. Budowanie dobrych relacji z klientami – jak Państwo wskazali – przyczynia się do zwiększenia sprzedaży przez Państwa.

Wobec tego, w analizowanej sprawie warunki odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług organizacji eventów, określone w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione. Są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Co więcej, wskazane wyżej korzyści będące rezultatem nabytych usług organizacji eventów od usługodawców mają związek z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi VAT.

W konsekwencji przysługuje Państwu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez usługodawców dokumentujących nabywane przez Państwa usługi organizacji eventów. Prawo to Państwu przysługuje, o ile nie zaistnieją okoliczności wykluczające prawo do odliczenia określone w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również tego, czy w związku z uczestnictwem zaproszonych kontrahentów na wyjeździe dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług, które podlega opodatkowaniu VAT przez Spółkę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Z treści powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia. Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Powołany wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się podatnika – niebędące dostawą towarów – na rzecz innego podmiotu. Z treści cytowanego przepisu wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też należy stwierdzić, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług lub dostawy towarów, to – co do zasady - niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT jest spełnienie przesłanki odpłatności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu - zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy - podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zysk, wizerunek czy odbiór przez kontrahentów. Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć te nieodpłatne usługi, które są wykonywane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. Jeśli podejmowane przez podmiot działania mają na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej, to tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc, jak to określa art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, poniesione przez Państwa wydatki na organizację eventów pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż celem organizacji takich eventów jest cel ściśle biznesowy, nastawiony na intensyfikację sprzedaży poprzez promocję i wzmocnienie rozpoznawalności marki sprzedawanych pojazdów, budowanie lojalności klientów Spółki, rozpowszechnianie informacji i wzmacnianie wiedzy o ofercie Spółki, a budowanie dobrych relacji z klientami przyczynia się do zwiększenia sprzedaży przez Państwa.

Zatem nabywanie przez Państwa usług organizacji eventów następuje w związku z prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą, zatem czynności te nie wypełnią warunków nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. W związku z tym, w tym przypadku nie zachodzi sytuacja, o której mowa w cyt. przepisie, która powoduje opodatkowanie nieodpłatnego świadczenia usług.

W konsekwencji nie są Państwo zobowiązani do wykazania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług polegających na organizacji eventów na rzecz kontrahentów, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż to nieodpłatne świadczenie jest związane z Państwa działalnością gospodarczą i nie może być uznane za świadczenie zrównane z odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Stanowisko Organu zajęte w niniejszej interpretacji potwierdził WSA w Warszawie w zapadłym w przedmiotowej sprawie wyroku z 2 września 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 159/21, w którym wskazał:

Powyższe stanowisko potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny również w zapadłym w niniejszej sprawie wyroku z 9 maja 2025 r. sygn. akt I FSK 2424/21, w którym wskazał:

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.