Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 13 listopada 2025 r., sygn. II SA/Gl 799/25

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Nowak (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2025 r. sprawy ze skargi M. K. na uchwałę Rady Gminy Mierzęcice z dnia 9 czerwca 2006 r. nr XLI/271/2006 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność § 37 zaskarżonej uchwały oraz załączników graficznych w zakresie, w jakim wykluczają one realizację zabudowy zagrodowej oraz obiektów związanych z produkcją rolną na terenie oznaczonym "R" w odniesieniu do działek o numerach ewidencyjnych [...], [...], [...], [...], obręb ewid. Mierzęcice, położonych w miejscowości Mierzęcice, gmina Mierzęcice należących do skarżącego, 2. zasądza od Gminy Mierzęcice na rzecz skarżącego 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

M. K. (dalej "Skarżący") zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach uchwałę Rady Gminy Mierzęcice (dalej "Organ" lub "Rada Gminy") nr XLI/271/2006 z dnia 9 czerwca 2006 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Mierzęcice dla obszaru Mierzęcice-Centrum, zarzucając jej istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego oraz istotne naruszenie trybu sporządzenia planu miejscowego (dalej "MPZP"), tj.:

art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 - w brzmieniu na dzień 9 czerwca 2006 r.) - dalej "u.p.z.p." w zw. z art. 6 ust. 1 i 2 u.p.z.p. w zw. z art. 3 ust. 1 u.p.z.p. w zw. z art. 140 k.c. w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego, a także nieuzasadnione naruszenie istoty prawa własności Skarżącego, a to ze względu na wprowadzenie daleko idących ograniczeń dotyczących zabudowy części jego nieruchomości wskutek wprowadzenia na części tej nieruchomości, oznaczonej symbolem przeznaczenia "R", generalnego zakazu zabudowy, tj. przeznaczenie części nieruchomości pod tereny rolnicze całkowicie wyłączone spod zabudowy, w tym zabudowy zagrodowej, pomimo że brak było jakiegokolwiek uzasadnienia dla takiego ograniczenia, które stanowi dotkliwą ingerencję w prawo własności Skarżącego i zaprzecza istocie wiążącej organ zasady proporcjonalności, co w konsekwencji doprowadziło do istotnego naruszenia zasad sporządzania planu miejscowego w rozumieniu art. 28 ust. 1 u.p.z.p.;