Interpretacja indywidualna z dnia 4 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.519.2025.3.JKU
Działalność polegająca na opracowywaniu i doskonaleniu oprogramowania przez X S.A., obejmująca systematyczne prace o twórczym charakterze, spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając do uwzględnienia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R oraz skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jako IP Box.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 października 2025 r., które wpłynęło 16 października 2025 r. oraz pismem z 18 listopada 2025 r., które wpłynęło w tym samym dniu. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
X S.A. z siedzibą (…), wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez (…) (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”), posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego. Ponadto, Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub na podstawie decyzji, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania, wytwarzania i sprzedaży dostępu do oprogramowania – Y - dalej: „Oprogramowanie”; w ramach udzielanej licencji oferowanej w modelu odnawialnej subskrypcji. Licencja może zostać zakupiona za pośrednictwem (…) i może się odnawiać co miesiąc lub raz do roku. Klientami Spółki są zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne.
Spółka systematycznie prowadzi działania mające na celu ulepszenie Oprogramowania, a przez to zapewnienie swoim klientom produktu wysokiej jakości wraz z jednoczesnym zachowaniem przewagi konkurencyjnej. W tym celu Spółka stale wprowadza zmiany i nowe funkcjonalności do Oprogramowania również z wykorzystaniem uczenia maszynowego, przy uwzględnieniu zmieniających się warunków rynkowych oraz preferencji klientów, co sprawia, że prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej (dalej: „B+R”) jest nieodzownym elementem prowadzenia działalności Wnioskodawcy. Prace te polegają na poszukiwaniu na rynku, nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu, testowaniu nowych technologii i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie programowania do projektowania i tworzenia zamienionych, ulepszonych lub nowych rozwiązań informatycznych oraz tworzeniu oprogramowania prototypowego, a w konsekwencji wprowadzeniu nowego/nowych lub udoskonalonego/udoskonalonych wersji Oprogramowania na rynek.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem nowych i rozwijaniem istniejących systemów sztucznej inteligencji/uczenia maszynowego. W rezultacie tych działań, pracownicy tworzą nowe prototypy produktów lub ulepszają rozwiązania już istniejące. Wnioskodawca buduje od podstaw modele, systemy, na co składa się szereg różnych technicznych, programistycznych zadań. Jest to praca na dużych zbiorach danych i ich programistycznym przetwarzaniu oraz tworzeniu systemów, które z tych danych mogą zbudować model uczenia maszynowego. W wyniku takich procesów operacyjnych, opisana powyżej Y nieustannie ewoluuje i podlega pracom rozwojowym.
Działanie Y ulepszane jest poprzez nowe algorytmy, skrypty i kody informatyczne oraz kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne. W związku z tym, produkt dostarczany przez Spółkę (Y) wykonywany jest przy użyciu najnowszej wiedzy programistycznej, nie tylko dotyczącej sztucznej inteligencji, (…). Należy więc zauważyć, że cały cykl działań podejmowanych przez Spółkę, od momentu rozpoczęcia myślenia o nowym Projekcie B+R, stanowi nierozerwalny ciąg prac. Albowiem pomiędzy poszczególnymi fazami działań Wnioskodawcy istnieje wyraźny związek. Tworzą one bowiem spójny, systematyczny proces pozwalający na wytworzenie od podstaw innowacyjnych rozwiązań, które następnie są implementowane i dają wymierny efekt w postaci nowej wersji Oprogramowania lub jego ulepszenia (np. dodania do niej nowych funkcjonalności).
Opisana wyżej działalność jest realizowana przez wyspecjalizowanych pracowników i charakteryzuje się twórczością, a także prowadzi do wykorzystywania elementów wiedzy istniejącej do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta jest podejmowana w sposób usystematyzowany. Oznacza to w praktyce, że w celu opracowania konkretnego produktu czy innowacji dotyczącej procesu produkcji tworzony jest projekt oraz wyznaczany jest pracownik/pracownicy, których zadaniem jest realizacja tego projektu, tj. opracowanie danego produktu czy zmian/zmiany cech i/lub funkcjonalności Y, mające na celu poprawę jej efektywności, ulepszenie jej lub poprawę doświadczeń użytkownika w trakcie korzystania z niej. Kierownictwo Spółki określa cele jakie mają zostać osiągnięte oraz ustala ramy czasowe projektu oraz/lub harmonogram prac. W wyniku prowadzonych przez Spółkę prac nie powstaje nowa wiedza w sensie naukowym, tj. wiedza będąca nowym odkryciem w ramach określonej dziedziny lub dyscypliny nauki.
Działalność Spółki koncentruje się nabywaniu, a następnie łączeniu i wykorzystaniu istniejącej wiedzy i dostępnych technologii w sposób twórczy, prowadzący do opracowania nowych, unikatowych i dostosowanych do potrzeb klientów zastosowań oraz rozwiązań technologicznych. Spółka, realizując swoje projekty, łączy i kształtuje wiedzę z zakresu dostępnych technologii, narzędzi oraz praktyk związanych z tworzeniem, modyfikacją i zarządzaniem programami komputerowymi. W szczególności wykorzystuje znajomość istniejących algorytmów, języków programowania, środowisk deweloperskich, metod projektowania i testowania oprogramowania oraz technik integracji systemów informatycznych.
Spółka w związku z realizowanymi Projektami ponosi koszty wynagrodzeń Pracowników. W tym celu prowadzi ewidencję czasu pracy pozwalającą na przypisanie czasu przeznaczonego na realizację działalności rozwojowej w ogólnym czasie pracy. Pracownicy Spółki posiadają zarówno wiedzę teoretyczną, jak i praktyczną, która umożliwia im tworzenie innowacyjnych i twórczych rozwiązań programistycznych. Pracownicy Spółki są zaangażowani w pracę o charakterze konwencjonalnym i rutynowym, jak również w pracę o charakterze twórczym. W tym przypadku praca rutynowa rozumiana jest jako naprawianie błędów w tworzonych programach lub prowadzenie czynności mających na celu utrzymanie Y. Nie jest ona zaliczana do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast praca kreatywna rozumiana jest jako tworzenie nowych funkcjonalności programów i ich testowanie. Jednocześnie należy podkreślić, że Spółka jest w stanie na podstawie stosownej ewidencji czasu pracy pracowników wyszczególnić w jakiej proporcji pracownicy realizowali prace o charakterze konwencjonalnym i twórczym. Identyfikowana przez Spółkę działalność o charakterze badawczo-rozwojowym jest przez nią prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany i metodyczny. Sposób dojścia do określonych celów nie jest jednak określony z góry i pracownicy mają w tym zakresie dowolność co sprawia, że ich praca charakteryzuje się kreatywnością.
Dzięki prowadzonym badaniom B+R Y (…). Spółka oferuje innowacyjny produkt, który (…). (…). Należy wspomnieć, że oprogramowanie ma również duży potencjał rozwoju. W najbliższej perspektywie planowane jest wprowadzenie kolejnych ulepszeń, funkcjonalności, (…) oraz zastosowanie nowych technologii uczenia maszynowego. W przypadku prowadzenia opisanych we wniosku prac, niezależnie od ich ostatecznego wyniku, uzyskana lub wykorzystywana przy prowadzeniu projektów wiedza i wszelkie nakłady związane z jej uzyskaniem lub wykorzystaniem są analizowane, a następnie informacje o nich są wykorzystywane w kolejnych projektach lub mogą zostać wykorzystane w przyszłości (…). Oznacza to, że w wyniku realizacji projektu Spółka nabywa nową wiedzę, która jest potem wykorzystywana w działalności badawczo-rozwojowej.
Na zakończenie warto wspomnieć, że osoby pracujące w Spółce przy opisanych wcześniej pracach tworzą jeden zespół. Ich dział nie jest podzielony na mniejsze poddziały bądź piony. Osoby wykonujące prace administracyjno-prawne i marketingowe uzupełniają cały zespół Spółki, jednakże pracownicy tych działów nie realizują prac o charakterze twórczym, o których mowa powyżej. Prace prowadzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki mają być docelowo kontynuowane również w latach kolejnych.
W odniesieniu do prowadzonej działalności B+R Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych (dalej: „ulga B+R”) za 2025 r. oraz w kolejnych latach podatkowych.
Wnioskodawca ponosi także szereg kosztów bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania - (…), takich jak:
- wynagrodzenie pracowników;
- wynajęcie serwerów - w ramach prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej oraz w celu utrzymania Y Spółka wynajmuje serwery. Serwery wykorzystywane są w szczególności do: gromadzenia danych używanych do uczenia maszynowego, przechowywania wyników prac B+R, trenowania modeli sztucznej inteligencji, przeprowadzania eksperymentów, testowania nowych rozwiązań;
- zakup sprzętu komputerowego, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych (komputery, laptopy, klawiatury, myszki, słuchawki, drukarka/skaner, sprzęt sieciowy i inne) - niezbędne do pisania kodu źródłowego, testowania prototypów, drukowania dokumentacji projektowej, tj. dla sprawnego tworzenia Oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Z tego powodu Wnioskodawca stale usprawnia posiadany sprzęt komputerowy przez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. Na szybko zmieniającym się rynku technologii, korzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych jest koniecznością. Tym samym, poniesione koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędne dla tworzenia Oprogramowania;
- urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne) - dla tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.
W piśmie z 10 października 2025 r., które wpłynęło 16 października 2025 r. wskazali Państwo co następuje:
1. Spółka X Spółka Akcyjna posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce (zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
2. Odpowiadając na pytanie dot. narzędzi, nowych koncepcji oraz nowatorskich rozwiązań, wskazuję, że w wyniku prowadzonych procesów operacyjnych, flagowy produkt Spółki - Y nieustannie ewoluuje i podlega pracom rozwojowym. Działanie Y ulepszane jest poprzez prowadzenie prac badawczo-rozwojowych wyrażających się w tworzeniu nowych algorytmów, skryptów i kodów informatycznych oraz kompleksowych i zaawansowanych rozwiązań informatycznych. Jako przykłady takich projektów można wskazać m.in.:
a) zaawansowany system (…);
b) badania nad trenowaniem modelu Sztucznej Inteligencji (…);
c) Optymalizacja mechanizmu (…).
d) Prace nad opracowaniem i wdrażaniem nowych koncepcji (…).
3. Twórczy charakter prowadzonych przez Spółkę prac w zakresie tworzenia i ulepszania oprogramowania przejawia się przede wszystkim w autorskim, nieszablonowym podejściu do opracowywania nowych funkcjonalności, algorytmów oraz architektury systemów informatycznych, które powstają w ramach realizowanych projektów badawczo-rozwojowych. Każdy projekt wymaga od zespołu opracowania dedykowanych koncepcji i rozwiązań technologicznych, które nie są gotowymi, powszechnie dostępnymi schematami, lecz stanowią wynik pracy koncepcyjnej i eksperymentalnej. Spółka tworzy lub modyfikuje komponenty oprogramowania w sposób prowadzący do powstania nowych metod przetwarzania danych, integracji systemów, optymalizacji działania algorytmów lub zwiększenia wydajności wyszukiwania informacji, w tym np. poprzez zastosowanie nowych modeli uczenia maszynowego, metod przetwarzania czy usprawnionych mechanizmów indeksowania. Działania te mają charakter twórczy co najmniej w skali przedsiębiorstwa, gdyż prowadzą do powstania oryginalnych rozwiązań, wcześniej niewystępujących w praktyce gospodarczej Spółki. Proces ich opracowania wiąże się z ciągłym testowaniem hipotez, prowadzeniem eksperymentów, analizą skuteczności wdrażanych rozwiązań oraz iteracyjnym ulepszaniem kodu, co wymaga specjalistycznej wiedzy, kreatywności i umiejętności analitycznych zespołu. Twórczość przejawia się także w tym, że Spółka, w toku prowadzonych prac, łączy i rozwija dostępne technologie w nowy sposób, nadając im unikatowe zastosowania odpowiadające specyficznym potrzebom klientów lub własnym celom biznesowym. Wprowadzane ulepszenia są efektem intelektualnego i technologicznego wysiłku zespołu, który nie działa według z góry ustalonego, powtarzalnego wzorca, lecz opracowuje indywidualne rozwiązania w odpowiedzi na zidentyfikowane problemy badawcze i technologiczne.
4. Przed rozpoczęciem działalności badawczo-rozwojowej Spółka dysponowała zasobami wiedzy technicznej, programistycznej i analitycznej, obejmującymi przede wszystkim znajomość języków programowania (Python, JavaScript), technik uczenia maszynowego, środowisk deweloperskich, frameworków do tworzenia aplikacji webowych i mobilnych, narzędzi do zarządzania bazami danych oraz infrastruktury chmurowej. Zespół posiadał również doświadczenie w zakresie projektowania architektury oprogramowania, integracji API, tworzenia i wdrażania aplikacji komercyjnych oraz podstawowych metod przetwarzania danych i obrazów. Wiedza ta stanowiła punkt wyjścia do dalszych prac rozwojowych, jednak nie obejmowała zaawansowanych aspektów sztucznej inteligencji, analizy semantycznej danych wizualnych czy systemów wyszukiwania wektorowego. W toku realizacji działalności B+R Spółka znacząco poszerzyła swoje zasoby wiedzy w kilku kluczowych obszarach:
a) Sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe - Spółka zdobyła nową wiedzę w zakresie projektowania, trenowania i optymalizacji modeli wykorzystywanych (…).
b) Przetwarzanie i analiza - w trakcie prac badawczych Spółka opracowała know-how dotyczące zaawansowanych metod (…).
c) Bazy danych (…).
d) Zarządzanie projektami badawczo-rozwojowymi - Spółka rozwinęła kompetencje w zakresie prowadzenia iteracyjnych eksperymentów, walidacji wyników, dokumentacji projektów B+R oraz oceny ryzyka technologicznego i biznesowego.
5. W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka wykorzystuje, rozwija oraz zdobywa wiedzę i umiejętności z pogranicza informatyki, inżynierii oprogramowania, sztucznej inteligencji oraz analizy danych. Działania Spółki koncentrują się na tworzeniu i doskonaleniu rozwiązań technologicznych (…), dlatego wymagają łączenia kompetencji z wielu dziedzin nauki i techniki. Spółka korzysta z dorobku naukowego oraz praktycznego w następujących obszarach:
a) Uczenie maszynowe (machine learning) i sztuczna inteligencja (Al) - (…).
b) (…).
c) Matematyka stosowana i analiza danych - zespół wykorzystuje i rozwija wiedzę z zakresu statystyki, rachunku prawdopodobieństwa, analizy wielowymiarowej i metod optymalizacji. (…).
d) Inżynieria oprogramowania i architektura systemowa - Spółka rozwija kompetencje w zakresie projektowania skalowalnych, rozproszonych systemów informatycznych, integracji usług poprzez API, wdrażania mikroserwisów oraz utrzymania infrastruktury w środowisku chmurowym (m.in. AWS).
e) Bazy danych (…).
6. W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Spółka osiągnęła kluczowy cel, jakim było ulepszenie autorskiego systemu Y, poprzez rozwój jego komponentów technologicznych, zwiększenie precyzji działania, optymalizację wydajności oraz wdrożenie nowych funkcjonalności opartych o sztuczną inteligencję i wyszukiwanie wektorowe. Osiągnięcia zespołu zostały również opisane pośrednio w pkt 2 pisma z 10 października 2025 r. Podjęte działania miały na celu podniesienie jakości i efektywności istniejącego rozwiązania, a także dostosowanie go do rosnących potrzeb użytkowników oraz wymogów w zakresie bezpieczeństwa danych. Należy zaznaczyć, że cele te będą również rozwijane w przyszłości. Cele osiągnięte w ramach projektu:
a) Udoskonalenie modelu sztucznej inteligencji (…).
b) Optymalizacja mechanizmu (…).
c) Modernizacja architektury systemowej - zwiększenie skalowalności, wprowadzenie mikroserwisowej struktury oraz automatycznego zarządzania zasobami w środowisku chmurowym.
d) Udoskonalenie interfejsu użytkownika oraz API, umożliwiając bardziej intuicyjną integrację technologii Y z systemami zewnętrznymi.
W prace nad ulepszeniem systemu zaangażowany został zespół trzech specjalistów, reprezentujących różne, uzupełniające się obszary kompetencji:
a) Machine Learning Engineer - odpowiedzialny za rozwój i trenowanie modeli sztucznej inteligencji, tworzenie metod embeddingu wektorowego oraz optymalizację działania algorytmów wyszukiwania.
b) Front-End Developer - zajmujący się implementacją nowych funkcjonalności interfejsu użytkownika, integracją API oraz optymalizacją wydajności i responsywności platformy.
c) Marketing/UI Specialist - odpowiedzialna za projektowanie intuicyjnych interfejsów, analizę zachowań użytkowników, testy użyteczności oraz komunikację produktu z rynkiem.
W procesie ulepszania rozwiązania Spółka wykorzystała:
d) Serwery GPU do trenowania modeli sztucznej inteligencji,
e) Biblioteki open-source (m.in. PyTorch, PIL) połączone z własnymi autorskimi komponentami,
f) Zbiory danych wizualnych stworzone i przetworzone przez Spółkę.
Projekt ulepszania Y finansowany był ze środków własnych Spółki. Nakłady obejmowały wynagrodzenia członków zespołu, koszty infrastruktury chmurowej i obliczeniowej, opłaty licencyjne za oprogramowanie, a także wydatki związane z walidacją efektów prac.
7. W odpowiedzi na pytanie numer 7 wskazuję, że wszyscy pracownicy Spółki są zatrudnieni na podstawie umów o pracę.
8. Koszty wynagrodzeń pracowników stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
9. Przedmiotem pytania nr 2 jest również wynagrodzenie za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracownika, w tym: z tytułu sprawowania opieki, zwolnienie na badania lekarskie, czy dni wolne wynikające z przepisów kodeksu pracy, w tej samej proporcji, w jakiej pracownik wykonuje prace badawczo-rozwojowe w stosunku do całego czasu pracy.
10. Na dzień złożenia wniosku Spółka nie posiada sprzętu komputerowego, który mógłby zostać zaliczony do środków trwałych w rozumieniu przepisów podatkowych. Nie wyklucza się jednak, że w przyszłości, wraz z rozwojem działalności badawczo-rozwojowej, Spółka nabędzie sprzęt komputerowy, który spełni kryteria zaliczenia go do środków trwałych. W takiej sytuacji kosztami uzyskania przychodów będą odpisy amortyzacyjne od tej wartości.
11. Nabyte do tej pory przez Spółkę oprogramowanie (…) nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej dla Spółki, lecz Spółka nie wyklucza nabycia takiego oprogramowania w przyszłości. W przypadku nabycia w przyszłości oprogramowania, kosztami uzyskania przychodów dla Spółki będą odpisy amortyzacyjne od wartości ich nabycia.
12. Na dzień złożenia wniosku Spółka nie posiada urządzeń, które zostałyby zaliczone do środków trwałych w rozumieniu przepisów podatkowych. Nie wyklucza się jednak, że w przyszłości, wraz z rozwojem działalności badawczo-rozwojowej, Spółka nabędzie urządzenia, które spełnią kryteria środków trwałych, w szczególności: sprzęt komputerowy o podwyższonej mocy obliczeniowej (np. serwery, stacje robocze do trenowania modeli Al, macierze dyskowe), urządzenia sieciowe i magazyny danych (NAS, routery, switche), specjalistyczny sprzęt testowy i urządzenia pomiarowe wykorzystywane przy weryfikacji algorytmów, inne środki techniczne niezbędne do rozwoju i utrzymania infrastruktury badawczo-rozwojowej. Wydatki na tego rodzaju urządzenia, po ich nabyciu i przyjęciu do używania, zostaną ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki, a koszty uzyskania przychodów będą stanowiły odpisy amortyzacyjne od ich wartości początkowej. Aktualnie do tej kategorii kosztów Spółka zalicza m.in.: artykuły eksploatacyjne (tonery, papier, tusze, kable, nośniki danych), akcesoria organizacyjne wykorzystywane przy planowaniu projektów B+R (tablice, markery, notesy, segregatory), drobne materiały pomocnicze, które umożliwiają bieżące funkcjonowanie zespołu badawczo-rozwojowego.
13. Spółka nie uzyskała jeszcze przychodów z zysków kapitałowych. Jeżeli takie zyski pojawią się w przyszłości, w stosunku do tych przychodów Spółka nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi B+R.
14. Spółka zamierza dokonywać odliczeń z tytułu ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.
15. Wszystkie wydatki, które Spółka ma zamiar odliczyć w ramach ulgi B+R stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
16. Koszty realizacji prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Spółka pokrywa ze środków własnych, nie są one zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
17. Spółka nie wyodrębnia kosztów kwalifikowanych w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, jednakże - w przypadku uzyskania od tutejszego organu interpretacji podatkowej potwierdzającej możliwość zastosowania Ulgi B+R do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, taka ewidencja będzie prowadzona, zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT.
18. Spółka nie będzie ujmować dwukrotnie tych samych kosztów uzyskania przychodów w ramach ulgi badawczo-rozwojowej oraz preferencji IP Box. Koszty kwalifikowane, które zostaną odliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (ulga B+R), nie będą ponownie uwzględniane przy kalkulacji dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach preferencji IP Box.
19. Spółka nie zamierza uwzględniać tych samych kosztów, które zostały uznane za koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (B+R), przy obliczaniu podstawy opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (IP Box).
20. Oprogramowanie tworzone przez Spółkę, będące przedmiotem wniosku, podlega odrębnej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzone przez Spółkę oprogramowanie (w tym jego kod źródłowy, struktura, moduły, algorytmy, architektura systemu oraz interfejsy) stanowi rezultat działalności twórczej o indywidualnym charakterze i jako takie jest utworem w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W konsekwencji, oprogramowanie opracowywane przez Spółkę - zarówno w całości, jak i w postaci poszczególnych elementów składowych - korzysta z ochrony przewidzianej w art. 74 ustawy o prawie autorskim, a Spółce przysługują do niego autorskie prawa majątkowe.
21. Pierwszym dochodem, od którego Spółka zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku, będzie dochód uzyskany po otrzymaniu indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, wydanej na skutek złożonego przez Wnioskodawcę wniosku o wydanie takiej interpretacji, potwierdzającej, że Spółka rzeczywiście jest uprawniona do zastosowania wskazanej stawki w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazanych we wniosku.
22. Informacja zawarta w stanowisku, że Spółka uzyskuje dochód ze sprzedaży swoich praw autorskich - dostępu do Y, stanowi oczywistą omyłkę pisarską. W rzeczywistości Spółka nie sprzedaje praw autorskich do oprogramowania, lecz uzyskuje dochód z tytułu udzielania licencji na korzystanie z Y, oferowanej w modelu odnawialnej subskrypcji. W związku z powyższym, kwalifikowanymi dochodami, o których mowa w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, jakie Spółka uzyskuje i zamierza opodatkować preferencyjną stawką 5%, są dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. udzielonej licencji na korzystanie z oprogramowania Y w modelu subskrypcyjnym.
23. Spółka X na podstawie regulaminu (…), udziela klientom licencji na korzystanie z oprogramowania – Y. Regulamin precyzuje zasady i tryb korzystania z oprogramowania, w tym zakres udzielonych praw licencyjnych, warunki subskrypcji oraz obowiązki obu stron. Klienci końcowi uzyskują prawo do korzystania z oprogramowania na określonych w regulaminie warunkach, jednak prawa autorskie do Y pozostają własnością Spółki. Wyodrębnienie konkretnego oprogramowania odbywa się na poziomie technicznym poprzez przyznanie dostępu do dedykowanego konta oraz odpowiednich funkcjonalności w ramach platformy Y. W zakresie czynności realizowanych przez Spółkę oraz klientów końcowych, Spółka przygotowuje, rozwija i udostępnia oprogramowanie, zarządza infrastrukturą techniczną oraz udziela licencji na korzystanie z oprogramowania w oparciu o regulamin, natomiast klienci końcowi akceptują regulamin, rejestrują się na platformie i korzystają z oprogramowania zgodnie z warunkami licencji określonymi w regulaminie. Podsumowując, przeniesienie praw do oprogramowania nie następuje w formie odrębnej umowy przenoszącej prawa autorskie, lecz w formie udzielenia licencji na korzystanie z oprogramowania regulowanej przez regulamin dostępny na stronie internetowej Spółki.
24. Większość płatności dokonywanych przez klientów końcowych odbywają się za pośrednictwem platformy (…), która pełni funkcję pośrednika płatności. (…) obsługuje transakcje sprzedaży, wystawiając faktury w swoim imieniu na rzecz klientów końcowych, a następnie przekazuje należne kwoty Spółce. Spółka z kolei wystawia fakturę na rzecz (…), dokumentującą wynagrodzenie należne za udzielenie licencji na korzystanie z oprogramowania. Faktury wystawiane przez Spółkę nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu opłat licencyjnych w odrębnych pozycjach, ponieważ udzielenie licencji na korzystanie z oprogramowania stanowi istotę (jedyny przedmiot) świadczonej przez Spółkę usługi. W związku z tym faktura obejmuje jedną pozycję, odpowiadającą całości wynagrodzenia należnego za dostęp do oprogramowania, a opłaty te mają charakter cyklicznych należności licencyjnych. Istnieje również część faktur wystawianych bezpośrednio przez Spółkę, która również zawiera jedynie jedną pozycję na fakturze dot. udzielenia dostępu do oprogramowania.
25. Z zawartych umów licencyjnych oraz regulaminu korzystania z oprogramowania wynika, że klient ma prawo do korzystania z oprogramowania na wskazanych polach eksploatacji, obejmujących w szczególności korzystanie z Y za pośrednictwem przeglądarki internetowej w zakresie funkcjonalności przewidzianych dla danego planu subskrypcyjnego. Licencja ma charakter niewyłączny, nieprzenoszalny i czasowy, a jej zakres jest każdorazowo określony w regulaminie dostępnym na stronie internetowej Spółki lub umowie zawartej z klientem. W ramach udzielanych licencji Spółka nie jest zobowiązana do świadczenia na rzecz klientów żadnych dodatkowych usług. Opłata subskrypcyjna dotyczy wyłącznie prawa do korzystania z oprogramowania, nie obejmuje natomiast usług doradczych, wsparcia technicznego wykraczającego poza bieżące utrzymanie systemu, ani indywidualnych modyfikacji oprogramowania.
26. Spółka nie prowadzi odrębnej ewidencji rachunkowej, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, jednakże - w przypadku uzyskania od tutejszego organu interpretacji podatkowej potwierdzającej możliwość korzystania przez Spółkę z podatku od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
W piśmie z 18 października 2025 r., które wpłynęło w tym samym dniu wskazali Państwo m.in., że Spółka nie prowadzi odrębnej ewidencji rachunkowej, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, jednakże - w przypadku uzyskania od tutejszego organu interpretacji podatkowej potwierdzającej możliwość korzystania przez Spółkę z podatku od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, taka ewidencja rachunkowa będzie prowadzona zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT.
Pytania
1. Czy prowadzone przez Spółkę prace, przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, polegające na wytwarzaniu oraz ulepszaniu oprogramowania - Y - stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia Spółkę do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT? (przeformułowane w piśmie z 10 października 2025 r.)
2. Czy kosztem kwalifikowanym do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT są opisane w stanie faktycznym koszty wynagrodzenia pracowników, wynajęcia serwerów, sprzętu komputerowego oraz urządzeń i materiałów biurowych? (część pytania z wyłączeniem kosztów wynagrodzeń za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracowników zatrudnionych na postawie umowy o pracę)
3. Czy autorskie prawo do programu komputerowego Y, wytworzonej, rozwijanej i ulepszanej przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT? (przeformułowane w piśmie z 10 października 2025 r.)
4. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d-e ustawy o CIT w stosunku do dochodów uzyskanych z opłat z Oprogramowania (udzielania dostępu do Y poprzez sprzedaż planów subskrypcyjnych) (winno być: z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z Y)?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przeformułowane w piśmie z 10 października 2025 r. oraz uzupełnione pismem z 18 listopada 2025 r.):
1. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez Spółkę prace, przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, polegające na wytwarzaniu oraz ulepszaniu oprogramowania: Y - stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia Spółkę do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT.
2. Wskazane w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym koszty są kosztem kwalifikowanym do odliczenia na podstawie art. 18d ustawy o CIT.
3. Zdaniem Wnioskodawcy, autorskie prawo do programu komputerowego Y, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.
4. Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego na podstawie art. 24d ustawy o CIT w stosunku do dochodów uzyskanych z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z Y.
Ad. 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzone przez Spółkę prace polegające na wytwarzaniu oraz ulepszaniu oprogramowania, Y, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT).
Działalność ta ma charakter twórczy, obejmuje systematyczne prace koncepcyjne, projektowe i programistyczne prowadzone w celu opracowania i wdrożenia innowacyjnych rozwiązań technologicznych w zakresie (…).
Realizowane projekty polegają m.in. na tworzeniu nowych funkcjonalności Y, optymalizacji modeli uczenia maszynowego, rozwoju architektury systemu i poprawie skuteczności algorytmów (…).
Każdy z tych etapów wymaga od zespołu specjalistycznej wiedzy, eksperymentowania i testowania wielu koncepcji, a uzyskane rezultaty stanowią nowy zasób wiedzy technologicznej Spółki.
Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Analiza charakteru prowadzonej przez Spółkę działalności wskazuje, że spełnia ona przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu powyższego przepisu.
Działalność Spółki ma charakter twórczy, ponieważ obejmuje opracowywanie nowych koncepcji i rozwiązań technicznych w zakresie oprogramowania opartego na sztucznej inteligencji - Y. Prowadzone prace nie mają charakteru rutynowego ani odtwórczego, lecz wymagają znacznego nakładu intelektualnego, eksperymentowania i tworzenia nowych funkcjonalności oraz ulepszeń w stosunku do dotychczasowych rozwiązań. Każdy projekt realizowany przez Spółkę wymaga opracowania indywidualnych koncepcji i zastosowania dedykowanych metod, co potwierdza twórczy charakter podejmowanych działań.
Prowadzone prace przyczyniają się do zwiększania i wykorzystywania zasobów wiedzy w dziedzinie informatyki, uczenia maszynowego oraz przetwarzania danych. W toku realizacji projektów pracownicy Spółki nabywają i rozwijają nową wiedzę, która następnie jest wykorzystywana przy kolejnych etapach rozwoju Y. Nawet w przypadkach, gdy określone rozwiązania nie są ostatecznie wdrażane, uzyskane doświadczenia stanowią istotny zasób wiedzy, który znajduje zastosowanie w dalszych pracach badawczo-rozwojowych.
Działalność ta prowadzona jest w sposób systematyczny i planowy, według określonego harmonogramu i z wykorzystaniem przypisanych zasobów osobowych oraz technicznych. Poszczególne etapy projektów są realizowane w sposób uporządkowany i dokumentowany, co pozwala na zapewnienie ciągłości i kontroli nad procesem badawczo-rozwojowym.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, w celu projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Spółki w pełni wpisuje się w tę definicję, gdyż polega na wykorzystywaniu wiedzy informatycznej i technologicznej do opracowywania nowych oraz udoskonalonych rozwiązań w zakresie oprogramowania.
W świetle powyższego należy uznać, że prowadzone przez Spółkę prace związane z tworzeniem i ulepszaniem Y stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia Spółkę do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d tej ustawy.
Ad. 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę wydatki związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej w zakresie tworzenia i ulepszania oprogramowania: Y, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm.), uprawniające do zastosowania ulgi B+R.
W szczególności, Spółka ponosi następujące kategorie kosztów:
- wynagrodzenia pracowników - stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, tj. koszty ponoszone z tytułu wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, w zakresie w jakim czas ich pracy jest przeznaczony na działalność badawczo-rozwojową, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne finansowanymi przez płatnika składek;
- wydatki na sprzęt komputerowy, urządzenia peryferyjne oraz oprogramowanie - stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jako nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT;
- koszty wynajmu i utrzymania serwerów wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej - stanowią koszty kwalifikowane, jako wydatki bezpośrednio związane z prowadzeniem prac B+R, obejmujące m.in. gromadzenie danych do uczenia maszynowego, trenowanie modeli sztucznej inteligencji, testowanie rozwiązań oraz przeprowadzanie eksperymentów technicznych. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatki te mieszczą się w kategorii kosztów nabycia materiałów i surowców niezbędnych do realizacji prac rozwojowych.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, określone jako koszty kwalifikowane. W art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT wskazano zamknięty katalog wydatków, które mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane. Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę wydatki związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej w zakresie tworzenia i ulepszania oprogramowania Y, mieszczą się w tym katalogu.
Koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Do kosztów tych zalicza się zarówno wynagrodzenia zasadnicze, premie i dodatki, jak również składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez płatnika składek - w części, w jakiej czas pracy pracowników jest faktycznie przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Pracownicy Spółki zaangażowani w prace B+R wykonują m.in. czynności programistyczne, testowe, analityczne i projektowe, bezpośrednio związane z opracowywaniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania Y.
Wydatki ponoszone na zakup sprzętu komputerowego, urządzeń peryferyjnych oraz niezbędnego oprogramowania stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT - jako wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z działalnością badawczo-rozwojową.
W sytuacji, gdy sprzęt komputerowy lub oprogramowanie spełnia definicję środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, kosztem kwalifikowanym będą odpisy amortyzacyjne dokonywane - w zakresie, w jakim dany składnik majątku jest wykorzystywany w działalności B+R.
Sprzęt komputerowy i oprogramowanie są niezbędne do prowadzenia badań i testów nad modelami uczenia maszynowego, przetwarzania danych oraz implementacji nowych funkcjonalności w ramach Y, a zatem pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Wydatki związane z wynajmem i utrzymaniem serwerów wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej również stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jako koszty nabycia materiałów i surowców niezbędnych do realizacji prac rozwojowych.
Serwery są nieodzownym elementem infrastruktury technicznej, wykorzystywanej przez Spółkę do gromadzenia danych niezbędnych do uczenia modeli sztucznej inteligencji, przeprowadzania eksperymentów, testowania nowych rozwiązań oraz przetwarzania dużych zbiorów informacji. Wydatki te mają zatem charakter bezpośredni i funkcjonalny wobec działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę.
Wydatki na urządzenia i materiały biurowe - takie jak elementy niezbędne do obsługi projektów B+R (np. drukarki, skanery, akcesoria komputerowe, materiały eksploatacyjne) - mogą stanowić koszty kwalifikowane, w zakresie w jakim są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Wszystkie wymienione wydatki są ponoszone w bezpośrednim związku z realizacją działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT i mieszczą się w kategoriach kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 tej ustawy. W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do uwzględnienia ich przy obliczaniu podstawy odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Ad. 3.
Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, którego przedmiot został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm.), programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, niezależnie od ich formy wyrażenia. Ochrona ta obejmuje wszystkie formy programu, w tym kod źródłowy, kod wynikowy oraz dokumentację towarzyszącą.
Program komputerowy Y jest zatem utworem w rozumieniu przepisów o prawie autorskim, a tym samym stanowi prawo własności intelektualnej chronione ustawowo.
Z opisu stanu faktycznego wynika, że Y została wytworzona, rozwijana i ulepszana w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Spółkę.
Prace te obejmują m.in. opracowywanie i implementację nowych algorytmów analizy, rozwój modeli uczenia maszynowego, testowanie efektywności rozwiązań oraz projektowanie innowacyjnych funkcjonalności (…). Działania te są prowadzone w sposób metodyczny, planowy i twórczy, z wykorzystaniem specjalistycznej wiedzy z zakresu informatyki i sztucznej inteligencji.
W rezultacie, wytworzone autorskie prawo do Y jest efektem działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.
Tym samym, autorskie prawo do Y stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.
Spółka uzyskuje przychody z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z Y. Dochody te pozostają w bezpośrednim związku z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, którym jest autorskie prawo do programu komputerowego. W konsekwencji, spełnione są warunki określone w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, umożliwiające Spółce w przyszłości zastosowanie preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego (IP Box) do dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanego IP, tj. z oprogramowania Y.
Ad. 4.
Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnik uzyskujący dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowanych IP) może zastosować wobec tych dochodów preferencyjną 5% stawkę podatku dochodowego.
W art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT wskazano, że autorskie prawo do programu komputerowego stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o ile podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów oraz zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 3, Spółka wytworzyła, rozwija i ulepsza program komputerowy Y, który stanowi utwór chroniony na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W konsekwencji, oprogramowanie to stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o CIT, kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są w szczególności:
- opłaty lub należności wynikające z umowy licencyjnej dotyczącej kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
- dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
- odszkodowania za naruszenie praw z kwalifikowanego IP, uzyskane w postępowaniu spornym.
Spółka uzyskuje przychody z tytułu udzielania licencji na korzystanie z oprogramowania Y w modelu subskrypcyjnym. Klienci końcowi, poprzez stronę internetową Spółki, nabywają czasowy dostęp do Y w zamian za opłatę subskrypcyjną. Płatności dokonywane są za pośrednictwem pośrednika płatności – (…).
Dochód Spółki z tego tytułu stanowi zatem dochód z opłat licencyjnych za korzystanie z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT.
Całość przychodów generowanych przez Spółkę w ramach udzielania dostępu do Y pozostaje w bezpośrednim związku z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tj. autorskim prawem do programu komputerowego. Model subskrypcyjny, w którym Spółka udostępnia swoje oprogramowanie użytkownikom, nie obejmuje świadczenia usług dodatkowych - przedmiotem transakcji jest jedynie prawo do korzystania z programu komputerowego w określonym zakresie (na wskazanych polach eksploatacji).
W konsekwencji, całość wynagrodzenia uzyskiwanego przez Spółkę z tytułu udzielania licencji stanowi przychód z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ustawy o CIT.
Spółka będzie prowadzić ewidencję pozwalającą na wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT. Ewidencja ta będzie umożliwiała obliczenie dochodu z kwalifikowanego IP, określającego proporcję kosztów faktycznie poniesionych na działalność badawczo-rozwojową w stosunku do całkowitych kosztów wytworzenia kwalifikowanego prawa.
Z uwagi na to, że wszystkie przesłanki określone w przepisach art. 24d-24e ustawy o CIT zostaną spełnione, Spółka będzie uprawniona do zastosowania wobec dochodów uzyskiwanych z tytułu udzielania licencji do oprogramowania Y preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego (tzw. IP Box).
Mając na uwadze powyższe, dochody uzyskiwane przez Spółkę z tytułu udzielania dostępu do Y w modelu subskrypcyjnym stanowią dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 7 ustawy o CIT. W konsekwencji, Spółka będzie uprawniona do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego w odniesieniu do tych dochodów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ad. 1 i 2.
Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):
badania naukowe są działalnością obejmującą:
a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop,
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
W celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop, wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:
(i) robiący coś regularnie i starannie,
(ii)o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu,
(iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.
W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).
Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).
Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.
Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwróciłem już uwagę powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:
- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź
- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).
Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).
Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).
Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).
Odnosząc się do powołanych przepisów, stwierdzam, że prowadzone przez Państwa Spółkę prace, przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, polegające na wytwarzaniu oraz ulepszaniu oprogramowania - Y - stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia Spółkę do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT.
Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Ad. 2
Państwa wątpliwości objęte pytaniem oznaczonym we wniosku nr 2 dotyczą ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę wydatki związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej w zakresie tworzenia i ulepszania oprogramowania: Y, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT uprawniające do zastosowania ulgi B+R.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2 updop.
Zgodnie z art. 18d ust. 2 updop:
Za koszty kwalifikowane uznaje się:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
Art. 18d ust. 3 updop, stanowi, że:
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Stosownie do art. 15 ust. 6 updop,
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
W myśl art. 16f ust. 3ustawy o CIT,
odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
Stosownie do art. 18d ust. 5 updop,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Jak stanowi art. 18d ust. 7 updop,
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3)w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
W myśl art. 18d ust. 8 updop,
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,
- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że ponoszą Państwo koszty na wynagrodzenia pracowników - stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, tj. koszty ponoszone z tytułu wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, w zakresie w jakim czas ich pracy jest przeznaczony na działalność badawczo-rozwojową, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne finansowanymi przez płatnika składek.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r., poz. 163 ze zm., dalej: „updof”),
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.
Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Zatem, zgadzam się z Państwem, że wskazane we wniosku wynagrodzenia pracowników stanowią/będą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.
W tym zakresie Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, ponoszą Państwo również koszty na:
- sprzęt komputerowy, urządzenia peryferyjne oraz oprogramowanie - stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, jako nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 18d ust. 3 ustawy o CIT;
- wynajem i utrzymanie serwerów wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej - stanowią koszty kwalifikowane, jako wydatki bezpośrednio związane z prowadzeniem prac B+R, obejmujące m.in. gromadzenie danych do uczenia maszynowego, trenowanie modeli sztucznej inteligencji, testowanie rozwiązań oraz przeprowadzanie eksperymentów technicznych. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, wydatki te mieszczą się w kategorii kosztów nabycia materiałów i surowców niezbędnych do realizacji prac rozwojowych;
- urządzenia i materiały biurowe (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne) - dla tworzenia Oprogramowania Wnioskodawca musi utrzymywać i rozwijać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe.
Zgodnie z cytowanym już art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów za koszty kwalifikowane jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Zatem, przyjmuje się, że materiały, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to ”składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
W tym miejscu zauważyć należy, że materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Zaznaczyć należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową.
Stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 2a updop,
za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, oznacza że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty.
Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.
Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.
Z przywołanego art. 18d ust. 2 pkt 2a updop wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki:
- sprzęt nie stanowi środka trwałego,
- zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz
- jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.
Koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 2a updop, mogą stanowić wyłącznie wydatki poniesione na sprzęt specjalistyczny nie stanowiący u podatnika środka trwałego.
Natomiast, jeżeli sprzęt taki stanowi środek trwały kosztem kwalifikowanym mogą zostać wyłącznie odpisy amortyzacyjne w myśl art. 18d ust. 3 updop, w części w jakiej sprzęt jest wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej.
Co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy o CIT.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.
Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Wydatki poniesione na zakup sprzętu specjalistycznego niebędącego środkiem trwałym, wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności opisanej we wniosku stanowią koszt kwalifikowany o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2a ustawy o CIT.
Zatem, zgadzam się z Państwem, że wskazane we wniosku wydatki na sprzęt komputerowy, urządzenia peryferyjne oraz oprogramowanie, koszty wynajmu i utrzymania serwerów, urządzeń i materiałów biurowych (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne) wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej stanowią/będą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a ustawy o CIT.
Natomiast, w przypadku gdy sprzęt komputerowy, urządzenia peryferyjne oraz oprogramowanie będą stanowić środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne będą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 3 ustawy o CIT.
Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.
Reasumując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Spółkę wydatki związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej w zakresie tworzenia i ulepszania oprogramowania: Y, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2-3 ustawy o CIT uprawniające do zastosowania ulgi B+R, jest prawidłowe.
Ad. 3 i 4.
Odnosząc się do pytań oznaczonych nr 3 i 4 wskazać należy, że regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e updop.
Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop:
podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 24d ust. 2 updop:
kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),
8. autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop:
podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.
Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:
wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b)*1,3/(a+b+c+d),
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Stosownie do art. 24d ust. 5 updop:
do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).
Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop:
dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:
1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.
W myśl art. 24e ust. 1 updop:
podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:
1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop:
w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.
Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.
Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:
przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:
w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).
Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.
Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:
Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.
Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.
W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:
1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;
3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Z analizy sprawy wynika, że Y, stanowiąca efekt działalności badawczo-rozwojowej, stworzona, rozwijana i ulepszana przez Państwa, podlegająca ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będzie stanowiła kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 updop.
Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.
Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 4 wskazuję, że dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest m.in. dochód uzyskany z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:
- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.
Zatem, dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”. Również zatem cytowane objaśnienia nie pozostawiają wątpliwości co do prawidłowości zaprezentowanej wykładni art. 24d ust. 1, art. 24d ust. 7 pkt 1 updop.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.
Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że, podatnik prowadzący księgi rachunkowe, uzyskujący dochody z kwalifikowanych IP, powinien poprzez odpowiednie zmiany w dokumentacji przyjętych zasad (polityce) rachunkowości dokonać wyodrębnienia w ewidencji księgowej operacji gospodarczych dotyczących każdego kwalifikowanego IP, umożliwiającego uzyskanie informacji, które są wymagane w zakresie rozliczania przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu lub straty. Wymóg zapewnienia ww. wyodrębnionej ewidencji nie oznacza prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych, lecz wyodrębnienie operacji gospodarczych w księgach rachunkowych, przykładowo na kontach ksiąg pomocniczych. Przed poniesieniem kosztów uzyskania przychodów związanych z danym kwalifikowanym IP podatnik powinien zaplanować i wprowadzić odpowiednią wyodrębnioną ewidencję księgową w obszarze ksiąg rachunkowych. Wymagana jest wyodrębniona ewidencja zarówno dla kont przychodów, kosztów uzyskania przychodów, dochodów (strat) z kwalifikowanych IP, kont dotyczących środków trwałych, jak i rozrachunków.
Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Z opisu sprawy wynika, że pierwszym dochodem, do którego zamierzają Państwo zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku, będzie dochód uzyskany po otrzymaniu indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, wydanej na skutek złożonego przez Państwa wniosku o wydanie takiej interpretacji, potwierdzającej, że Spółka rzeczywiście jest uprawniona do zastosowania wskazanej stawki w odniesieniu do dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazanych we wniosku. W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo również, że od tego momentu zamierzają Państwo prowadzić ewidencję w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z art. 24e updop.
W odniesieniu do powyższego wyjaśniam, że w celu skorzystania z preferencji, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, są Państwo zobowiązani do prowadzenia odrębnej ewidencji w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za dany rok podatkowy.
Reasumując, zgadzam się z Państwem, że przysługuje Państwu prawo do zastosowania 5% stawki podatku na podstawie art. 24d ust. 1 ustawy o CIT, w stosunku do dochodów uzyskiwanych z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 jest prawidłowe.
Przy czym, przysługiwać będzie Państwu prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w latach kolejnych, jeżeli będą Państwo prowadzić ewidencję rachunkową w myśl art. 24e ustawy o CIT oraz nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
W zakresie części pytania, oznaczonego we wniosku nr 2, tj. w zakresie kosztów wynagrodzeń za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracowników zatrudnionych na postawie umowy o pracę, zostanie/zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytania. Inne kwestie wynikające z przedstawionego stanu faktycznego i z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej – rozpatrzone.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
