Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.343.2025.2.KK
Techniczna czynność wpłaty utargów spółki komandytowej na osobisty rachunek zstępnego wspólnika, a następnie ich niezwłocznego przekazywania na rachunek spółki, nie stanowi czynności cywilnoprawnej podlegającej opodatkowaniu PCC, gdyż nie spełnia kryteriów umów wymienionych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
2 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 25 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wpłat utargu na konto Spółki za pośrednictwem konta zstępnego wspólnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 5 listopada 2025 r. (wpływ 6 listopada 2025 r.) Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
A spółka komandytowa (…);
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
B.B. (…).
Opis zdarzenia przyszłego
Zainteresowany będący stroną postępowania - A spółka komandytowa (dalej: „Spółka") prowadzi na terytorium RP działalność gospodarczą (…).
Zainteresowany niebędący stroną postępowania jest zstępnym (synem) jednego ze wspólników Spółki.
Utargi dzienne uzyskiwane w ramach działalności Spółki są co do zasady wpłacane na rachunek bankowy Spółki. Bank pobiera jednak prowizje od wpłat gotówkowych dokonywanych na rachunki firmowe, których wysokość kształtuje się na poziomie kilkudziesięciu tysięcy złotych miesięcznie, co generuje istotne koszty po stronie Spółki.
W celu ograniczenia tych kosztów rozważany jest model, zgodnie z którym Zainteresowany niebędący stroną postępowania, będący osobą fizyczną, otworzy wyodrębniony rachunek bankowy o charakterze osobistym (bezpłatny rachunek bankowy) w banku mającym siedzibę na terytorium RP. Rachunek ten będzie wykorzystywany wyłącznie do przyjmowania dziennych utargów Spółki, a następnie - niezwłocznie po ich wpłacie - środki te będą w całości przekazywane przelewem bankowym na rachunek bankowy Spółki.
Rachunek osobisty prowadzony na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania nie będzie używany w żadnym innym celu. Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie będzie uprawniony do rozporządzania środkami pieniężnymi wpłacanymi na ten rachunek ani do korzystania z nich. Wynikać to będzie z umowy zawartej pomiędzy Spółką a Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania, precyzującej, że jedynym przeznaczeniem rachunku jest techniczne przyjmowanie wpłat z tytułu utargów dziennych i ich dalsze przekazywanie na rachunek Spółki.
Pytanie
Czy opisana czynność, polegająca na wpłacaniu dziennych utargów Spółki na wyodrębniony rachunek bankowy prowadzony dla Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, a następnie ich niezwłocznym przelewaniu w całości na rachunek bankowy Spółki, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych po stronie Spółki lub Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania?
Stanowisko Zainteresowanych w sprawie
Państwa zdaniem, na przedstawione powyżej zapytanie należy udzielić odpowiedzi przeczącej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o PCC podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie enumeratywnie wskazane czynności, takie jak: umowy sprzedaży, zamiany, pożyczki, darowizny w określonym zakresie, dożywocia, działu spadku i zniesienia współwłasności w części dotyczącej spłat i dopłat, ustanowienie hipoteki, odpłatnego użytkowania lub służebności, depozytu nieprawidłowego oraz umowy spółki. Podatkowi temu podlegają również zmiany tych umów powodujące podwyższenie podstawy opodatkowania oraz orzeczenia sądów i ugody, wywołujące skutki prawne tożsame z czynnościami wymienionymi powyżej.
Ustawodawca wprowadził zatem zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu PCC. Oznacza to, że inne czynności, niewymienione w art. 1 ustawy o PCC, nie podlegają temu podatkowi, nawet jeśli wywołują podobne skutki gospodarcze.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w celu ograniczenia kosztów bankowych Zainteresowany niebędący stroną postępowania otworzy wyodrębniony rachunek osobisty, na który będą wpłacane dzienne utargi Spółki. Następnie środki te będą niezwłocznie przelewane na rachunek bankowy Spółki. Rachunek ten będzie służył wyłącznie celowi technicznemu, a Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie będzie uprawniony do rozporządzania zgromadzonymi środkami. Uprawnienie to zostanie wyłączone wprost w umowie zawartej pomiędzy Spółką a Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania.
W tym kontekście należy wskazać, że czynność opisana we wniosku nie mieści się w żadnej z kategorii czynności cywilnoprawnych enumeratywnie wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o PCC. W szczególności nie może być ona uznana za umowę depozytu nieprawidłowego w rozumieniu art. 845 Kodeksu cywilnego, ponieważ w analizowanym zdarzeniu przyszłym Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie uzyskuje prawa do rozporządzania powierzonymi środkami pieniężnymi, co stanowi warunek konieczny dla powstania tego stosunku prawnego. Nie stanowi ona również umowy pożyczki w rozumieniu art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż nie dochodzi do przeniesienia własności środków finansowych na Zainteresowanego będącego stroną postępowania ani do przyznania mu prawa do swobodnego korzystania z tych środków - pełni on wyłącznie rolę technicznego pośrednika, niezwłocznie przekazującego utargi na rachunek Spółki.
Opisanej czynności nie można także zakwalifikować jako żadnej innej umowy lub czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Reasumując, w Państwa ocenie, przedstawiona czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Potwierdzenie stanowiska Zainteresowanych wpisuje się w jednolitą linię interpretacyjną organów podatkowych (vide m.in.: interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 19 stycznia 2024 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4014.519.2023.1.MD, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 stycznia 2015 r., Znak: ILPB2/436-306/14-2/WS).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 295 ze zm.):
Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
a)umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b)umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c)(uchylona)
d)umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
e)umowy dożywocia,
f)umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
g)(uchylona)
h)ustanowienie hipoteki,
i)ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
j)umowy depozytu nieprawidłowego,
k)umowy spółki.
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają:
2)zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3)orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają więc wyłącznie czynności, które zostały wymienione w ustawie.
Stosownie do powołanego już powyżej art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) i j) w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przedmiotem opodatkowania są umowy pożyczki pieniędzy oraz depozytu nieprawidłowego, do których to czynności odnoszą się Państwo we wniosku.
Jak stanowi art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.
Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071):
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Przepisy o przechowaniu zawarte są w art. 835-844 Kodeksu cywilnego.
Zgodnie z art. 835 cyt. Kodeksu:
Przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.
W myśl art. 837 ww. Kodeksu:
Przechowawca powinien przechowywać rzecz w taki sposób, do jakiego się zobowiązał, a w braku umowy w tym względzie, w taki sposób, jaki wynika z właściwości przechowywanej rzeczy i z okoliczności.
Stosownie do art. 839 cyt. Kodeksu:
Przechowawcy nie wolno używać rzeczy bez zgody składającego, chyba że jest to konieczne do jej zachowania w stanie niepogorszonym.
Zgodnie z art. 845 ww. Kodeksu:
Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.
Depozyt nieprawidłowy, o którym mowa w art. 845 ww. Kodeksu, uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.
Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne – sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.
Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.
Z treści wniosku wynika, utargi dzienne uzyskiwane w ramach działalności Spółki (Zainteresowanego będącego stroną postępowania) są co do zasady wpłacane na rachunek bankowy Spółki. Bank pobiera jednak prowizje od wpłat gotówkowych dokonywanych na rachunki firmowe, których wysokość kształtuje się na poziomie kilkudziesięciu tysięcy złotych miesięcznie, co generuje istotne koszty po stronie Spółki. W celu ograniczenia tych kosztów rozważany jest model, zgodnie z którym Zainteresowany niebędący stroną postępowania, będący osobą fizyczną, otworzy wyodrębniony rachunek bankowy o charakterze osobistym (bezpłatny rachunek bankowy) w banku mającym siedzibę na terytorium RP. Rachunek ten będzie wykorzystywany wyłącznie do przyjmowania dziennych utargów Spółki, a następnie - niezwłocznie po ich wpłacie - środki te będą w całości przekazywane przelewem bankowym na rachunek bankowy Spółki. Rachunek osobisty prowadzony na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania nie będzie używany w żadnym innym celu. Zainteresowany niebędący stroną postępowania nie będzie uprawniony do rozporządzania środkami pieniężnymi wpłacanymi na ten rachunek ani do korzystania z nich. Wynikać to będzie z umowy zawartej pomiędzy Spółką a Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania, precyzującej, że jedynym przeznaczeniem rachunku jest techniczne przyjmowanie wpłat z tytułu utargów dziennych i ich dalsze przekazywanie na rachunek Spółki.
Skoro zatem Zainteresowany niebędący stroną postępowania jako wpłacający nie otrzyma pieniędzy na własność, co jest elementem koniecznym dla zaistnienia umowy pożyczki, ani nie będzie miał możliwości dysponowania środkami, co jest konieczne zarówno dla pożyczki jak i dla depozytu nieprawidłowego, to tym samym dokonywane czynności nie mogą być zakwalifikowane ani jako umowy pożyczki, ani jako umowy depozytu nieprawidłowego.
W konsekwencji, skoro nie będzie to czynność wymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem, zarówno po stronie Spółki, jak i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
A spółka komandytowa (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
