Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.632.2024.8.AW
Dochody z należności odsetkowych oraz innych tytułów wypłacanych przez Spółkę na rzecz niemieckiego funduszu inwestycyjnego są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, o ile fundusz spełnia określone warunki, w tym pełne opodatkowanie w kraju siedziby i nadzór finansowy.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 5 listopada 2024 r. (wpływ 6 listopada 2024 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 czerwca 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 843/25;
2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 listopada 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 listopada 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego ostatecznie sformułowany uzupełnieniem wniosku z 28 listopada 2025 r.)
1.Spółka otrzymująca finansowanie.
A Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) ma siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Spółka podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiada B z siedzibą w (…) w Republice Federalnej Niemiec (dalej: „Spółka Zarządzająca”) działająca na rzecz C utworzonego i działającego zgodnie z przepisami prawa niemieckiego (dalej: „Fundusz”).
2.Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą udzielający finansowania Spółce.
Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzająca udzielał, udziela na datę złożenia wniosku i planuje udzielać również w przyszłości finansowania Spółce (wspomniane finansowanie pochodziło, pochodzi na datę złożenia wniosku i będzie pochodzić również w przyszłości z wyodrębnionej masy majątkowej, którą stanowi Fundusz – w tym zakresie porównaj również uwagi poniżej w Punkcie 3. Charakterystyka Funduszu oraz Spółki Zarządzającej).
Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą z tytułu finansowania udzielonego Spółce (ewentualnie finansowania, które zostanie udzielone Spółce w przyszłości) otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości należności odsetkowe od Spółki.
Niewykluczone, że w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.
Należności odsetkowe, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą z tytułu finansowania udzielonego Spółce (ewentualnie finansowania, które zostanie udzielone Spółce w przyszłości) otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości, stanowiły, stanowią na datę złożenia wniosku i będą stanowiły również w przyszłości część wyodrębnionej masy majątkowej, którą stanowi Fundusz (będą ujmowane w księgach rachunkowych Funduszu) (w tym zakresie porównaj również uwagi poniżej w Punkcie 3. Charakterystyka Funduszu oraz Spółki Zarządzającej).
Należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT) będą stanowiły część wyodrębnionej masy majątkowej, którą stanowi Fundusz (będą ujmowane w księgach rachunkowych Funduszu) (w tym zakresie porównaj również uwagi poniżej w Punkcie 3. Charakterystyka Funduszu oraz Spółki Zarządzającej).
3.Charakterystyka Funduszu oraz Spółki Zarządzającej.
Fundusz jest funduszem inwestycyjnym utworzonym na podstawie niemieckiego prawa inwestycyjnego. Na gruncie niemieckich przepisów prawnych, Fundusz stanowi wyodrębnioną masę majątkową. Przepisy prawa niemieckiego nie przyznają Funduszowi osobowości prawnej (Fundusz nie posiada ani zdolności prawnej ani zdolności do czynności prawnych). Fundusz nie ma również wewnętrznych organów – działa poprzez podmiot zarządzający (tj. Spółkę Zarządzającą).
Fundusz podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w państwie siedziby, tj. w Republice Federalnej Niemiec. Fundusz legitymuje się zaświadczeniem o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej Republiki Federalnej Niemiec (certyfikatem rezydencji).
Zgodnie z niemieckimi regulacjami prawnymi, Fundusz jest zarządzany i reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą. Spółka Zarządzająca jest spółką prawa niemieckiego (odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością).
Spółka Zarządzająca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w państwie siedziby, tj. w Republice Federalnej Niemiec. Spółka Zarządzająca legitymuje się zaświadczeniem o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej Republiki Federalnej Niemiec (certyfikatem rezydencji).
Podsumowując, z perspektywy przepisów prawa niemieckiego, Fundusz i Spółka Zarządzająca są uznawane za odrębnych podatników podatku dochodowego od osób prawnych w Niemczech. Powyższe potwierdza okoliczność legitymowania się zaświadczeniami o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydanymi przez właściwy organ administracji podatkowej Republiki Federalnej Niemiec (certyfikatami rezydencji) zarówno przez:
i.Fundusz, jak i
ii.Spółkę Zarządzającą.
Dla pełnego obrazu należy również wskazać, że Spółka Zarządzająca dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Polski zarejestrowała oddział zagranicznego przedsiębiorcy D (dalej: „Oddział”). Jak wynika z informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem przeważającej działalności Oddziału jest zarządzanie specjalnymi funduszami nieruchomości, jako funduszami publicznymi i/lub specjalistycznymi zgodnie z zasadą dywersyfikacji ryzyka w myśl przepisów ustawy o inwestowaniu.
Działalność Funduszu podlega w Republice Federalnej Niemiec nadzorowi Bundesanstalt fur Finanzdienstleistungsaufsicht (pol. Federalny Urząd Nadzoru Finansowego lub Federalny Urząd Nadzoru Usług Finansowych) (dalej: „BaFin"), który jest centralnym organem nadzoru nad rynkiem finansowym Republiki Federalnej Niemiec.
Fundusz otrzymał również wydane przez BaFin zezwolenie na rozpoczęcie dystrybucji jednostek uczestnictwa Funduszu.
Jak potwierdzają prospekty emisyjne Funduszu, Fundusz posiada depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji. Funkcję depozytariusza Funduszu pełni Bank (…) z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec.
Spółka Zarządzająca działa na podstawie wydanego przez BaFin zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze zewnętrznej spółki zarządzającej inwestycjami kapitałowymi AIF (niem. Erlaubnis zum Geschaftsbetrieb als externe AIF – Kapitalverwaltungsgesellschaft), w tym specjalnym funduszem nieruchomości (niem. Immobilien-Sondervermogen).
Wyłącznym przedmiotem działalności Funduszu jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych inwestorów – jak bowiem potwierdzają prospekty emisyjne Funduszu, Spółka Zarządzająca inwestuje powierzony jej kapitał we własnym imieniu, na wspólny rachunek inwestorów, zgodnie z zasadą dywersyfikacji ryzyka, w składniki majątkowe dopuszczone zgodnie z przepisami prawa niemieckiego, odrębnie od jej własnych składników majątkowych, w formie funduszu specjalnego (tj. Funduszu).
Jak potwierdzają prospekty emisyjne Funduszu:
i)Fundusz jest specjalnym funduszem nieruchomości (niem. Immobilien-Sondervermogen);
ii)Spółka Zarządzająca inwestuje środki Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio lub poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości), w celu generowania regularnych dochodów z uzyskiwanych czynszów i odsetek, a także ciągłego wzrostu wartości nieruchomości; przy czym prospekty emisyjne Funduszu przewidują szereg wymogów w zakresie celów inwestycyjnych i polityki inwestycyjnej, w tym w szczególności:
a) przewidziany został określony minimalny udział inwestycji wartości Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio oraz poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości);
b) dopuszczony został określony udział inwestycji wartości Funduszu w określone aktywa płynne (niem. Liquiditatsanlagen), w tym w szczególności depozyty bankowe, czy instrumenty rynku pieniężnego;
c) przewidziane zostały również określone rodzaje (typy) nieruchomości, które Spółka Zarządzająca może nabywać na rzecz Funduszu, w szczególności nieruchomości mieszkalne przeznaczone na wynajem, nieruchomości komercyjne czy nieruchomości gruntowe;
d) przewidziano, że Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) może udzielać finansowania;
iii)Fundusz jest utworzony na czas nieokreślony;
iv)Fundusz emituje jednostki uczestnictwa (niem. Anteile);
v)co do zasady, jednostki uczestnictwa wyemitowane przez Fundusz można umorzyć wyłącznie po upływie określonego minimalnego okresu posiadania (niem. Mindesthaltefrist) i przy zachowaniu określonego minimalnego okresu umorzenia (niem. Ruckgabefrist) (z tym zastrzeżeniem, że wspomniana reguła nie znajdzie zastosowania w przypadku umorzenia jednostek uczestnictwa nabytych przed określoną datą, których wartość nie przekracza łącznie określonej wartości);
vi)osiągane zyski są co do zasady przeznaczone na wypłaty.
Fundusz widnieje w rejestrze (bazie danych) funduszy inwestycyjnych prowadzonym przez BaFin, co potwierdza, że prowadzona przez Fundusz działalność wymaga zawiadomienia BaFin, który jest centralnym organem nadzoru nad rynkiem finansowym Republiki Federalnej Niemiec.
Należy również wskazać, że Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) składał, składa na datę złożenia wniosku i będzie składać również w przyszłości sporządzone na piśmie oświadczenie, zgodnie z którym:
i)Fundusz jest rzeczywistym właścicielem należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, Fundusz będzie rzeczywistym właścicielem takich należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT;
iii)Fundusz spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.
Miejsce siedziby dla celów podatkowych Funduszu zostanie udokumentowane wobec Spółki certyfikatem rezydencji Funduszu.
Pytania
Czy w stosunku do wypłat:
i)należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT)
zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT i w związku z tym Spółka nie będzie obowiązana do poboru podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT z tytułu wypłat tych należności na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane uzupełnieniem wniosku z 28 listopada 2025 r.)
Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do wypłat:
i)należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT)
zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT i w związku z tym Spółka nie będzie obowiązana do poboru podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT z tytułu wypłat tych należności na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
I.Uwagi ogólne.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą udzielał, udziela na datę złożenia wniosku i planuje udzielać również w przyszłości finansowania Spółce (wspomniane finansowanie pochodziło, pochodzi na datę złożenia wniosku i będzie pochodzić również w przyszłości z wyodrębnionej masy majątkowej, którą stanowi Fundusz).
Jak wskazano powyżej, Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą z tytułu finansowania udzielonego Spółce (ewentualnie finansowania, które zostanie udzielone Spółce w przyszłości) otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości należności odsetkowe od Spółki.
Niewykluczone, że w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należności odsetkowe, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą z tytułu finansowania udzielonego Spółce (ewentualnie finansowania, które zostanie udzielone Spółce w przyszłości) otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości stanowiły, stanowią na datę złożenia wniosku i będą stanowiły również w przyszłości część wyodrębnionej masy majątkowej, którą stanowi Fundusz (będą ujmowane w księgach Funduszu).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT) będą stanowiły część wyodrębnionej masy majątkowej, którą stanowi Fundusz.
II.Stan prawny.
Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ust. 2 i ust. 3 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez takich podatników, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
W świetle cytowanych wyżej przepisów ustawy o CIT, należy uznać, że:
i)należności odsetkowe, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT)
stanowiły, stanowią i będą stanowić przychody Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą osiągane na terytorium Polski.
Na podstawie przepisu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT osoby prawne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.
Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, w stosunku do wypłat:
i)należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT)
zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT i w związku z tym Spółka nie będzie obowiązana do poboru podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT z tytułu wypłat tych należności na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f ustawy o CIT zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania, z zastrzeżeniem ust. 4, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:
a)podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
b)ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,
c)posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,
d)zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.
Jednocześnie zgodnie z 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do:
1)instytucji wspólnego inwestowania:
a)które prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo są instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego, lub
b)których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40.000 euro.
Stosownie do art. 17 ust. 11 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:
1)których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe;
2)w przypadku których prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.
Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 12 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.
Jednocześnie na mocy art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT, zwolnieniem nie są objęte osiągane przez instytucje wspólnego inwestowania następujące rodzaje dochodów:
a) dochody (przychody) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd, podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
b) dochody (przychody) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit. a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów wobec funduszu, z wyjątkiem odsetek od wierzytelności z tytułu pożyczek (kredytów) nabytych przez fundusz od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania pożyczek (kredytów) na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, jeżeli pożyczki (kredyty) te zostały udzielone przez te podmioty,
c) dochody (przychody) z odsetek od udziału kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,
d) darowizny bądź inne nieodpłatne lub częściowo odpłatne świadczenia dokonywane przez podmioty, o których mowa w lit. a,
e) dochody (przychody) z tytułu odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,
f) dochody (przychody) z tytułu zbycia papierów wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach,
g) dochody z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.
Zgodnie z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, stosują, z zastrzeżeniem ust. 2e, zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:
1) udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, jego miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji, oraz
2) złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, sporządzone na piśmie oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez płatnika należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w tych przepisach.
III.Warunki dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT.
Biorąc pod uwagę powyższe, w celu skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania CIT o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT, muszą zostać spełnione łącznie określone warunki.
1. Instytucja wspólnego inwestowania posiada siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej (art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT).
Ustawa o CIT nie zawiera definicji instytucji wspólnego inwestowania. Niemniej jednak, z uwagi na to, iż, wprowadzając zwolnienie z CIT dla instytucji wspólnego inwestowania z krajów UE (EOG) ustawodawca miał na celu objęcie nim podmiotów zagranicznych odpowiadających polskim funduszom inwestycyjnym, to zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że ustawodawca uznaje polski fundusz inwestycyjny za taką instytucję. Należy przy tym podkreślić, iż w przypadku ram prawno-organizacyjnych ustanowionych przez polskiego ustawodawcę, instytucją wspólnego inwestowania jest fundusz inwestycyjny, a nie TFI, które jedynie funduszem zarządza.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przez instytucję wspólnego inwestowania należy rozumieć taką instytucję, której rola (uwzględniając przy tym różnice prawno-organizacyjne występujące pomiędzy różnymi krajami) odpowiada roli, jaką w Polsce pełni fundusz inwestycyjny, tj. zbioru aktywów zgromadzonych przez inwestorów w celu wspólnego inwestowania.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. W tym miejscu należy przywołać w szczególności wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z 16 maja 2023 r., sygn. II FSK 14/23, zgodnie z którym: „Należy zauważyć, iż niezależnie od konstrukcji prawnej przewidzianej dla funduszu inwestycyjnego w przepisach obowiązujących w danym kraju, fundusz inwestycyjny jest w istocie zbiorem aktywów zgromadzonych przez inwestorów i powierzonych zewnętrznemu, profesjonalnemu zarządcy. Równocześnie, w celu zapewnienia inwestorom ochrony, taki zbiór aktywów musi być zabezpieczony przed niekorzystnymi zdarzeniami gospodarczymi po stronie zarządcy (np. bankructwo) oraz powinien pozostawać pod kontrolą publicznego organu nadzoru. Wobec powyższego należy w pierwszej kolejności wskazać, że ustawodawca przyznał zwolnienie instytucjom wspólnego inwestowania posiadającym siedzibę w krajach UE/EOG i spełniającym pewne kryteria. Na tym tle może pojawić się wątpliwość, czy za instytucję wspólnego inwestowania należy uznać fundusz (czyli np. wyodrębniony majątek), czy też spółkę inwestycyjną (zarządczą). Należy zauważyć, iż celem ustawodawcy było przyznanie zwolnienia zagranicznym odpowiednikom polskich funduszy inwestycyjnych (tak aby usunąć dyskryminację tych ostatnich), a nie odpowiednikowi TFI (które z podatku dochodowego od osób prawnych zwolnione nie są). Zatem nasuwa się wniosek, iż instytucją wspólnego inwestowania jest – w przypadku funduszu niemieckiego – wyodrębniony zbiór aktywów (nie zaś spółka inwestycyjna). Warunki, które polski ustawodawca postawił instytucji wspólnego inwestowania, należy przykładać do wyodrębnionego zbioru aktywów (niepodzielonego zbioru aktywów) i działalności inwestycyjnej, która jest prowadzona na podstawie warunków umownych (regulaminu funduszu, regulaminu zarządczego)”.
Fundusz będący funduszem inwestycyjnym utworzonym na podstawie niemieckiego prawa inwestycyjnego, który jest zarządzany i reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą, stanowi zatem instytucję wspólnego finansowania, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.
Skoro Fundusz został utworzony i działa zgodnie z przepisami niemieckimi oraz jest zarządzany przez podmiot niemiecki (Spółkę Zarządzającą), to należy uznać, iż ma on siedzibę w Republice Federalnej Niemiec, a zatem w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. W rezultacie, należy uznać Fundusz za instytucję wspólnego inwestowania posiadająca siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. Z uwagi na powyższe, należy uznać, że wspomniany wyżej warunek jest spełniony.
Jednocześnie, dochody Funduszu będące przedmiotem wniosku nie stanowią dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT (nie dotyczą praw udziałowych w spółkach osobowych).
2. Instytucja wspólnego inwestowania podlega w państwie, w którym ma siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o CIT).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, Fundusz podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w państwie siedziby, tj. w Republice Federalnej Niemiec.
Co więcej, jak wskazano powyżej, Fundusz legitymuje się zaświadczeniem o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej Republiki Federalnej Niemiec (certyfikatem rezydencji). Zdaniem Wnioskodawcy okoliczność, że Fundusz jest uprawniony do uzyskania certyfikatu potwierdzającego rezydencję podatkową Funduszu w Republice Federalnej Niemiec w rozumieniu Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (dalej: „UPO”) przemawia za prawidłowością przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska, iż Fundusz podlega w Republice Federalnej Niemiec opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
Należy zauważyć, iż, zgodnie z art. 2 UPO, jej postanowienia w Republice Federalnej Niemiec dotyczą m.in. podatku od osób prawnych. W świetle zaś art. 4 UPO oraz Komentarza do Konwencji Modelowej OECD w zakresie podatków od dochodu i majątku określenie rezydencji podatkowej danej osoby następuje każdorazowo w oparciu o kryteria ustanowione w prawie wewnętrznym państw, takie jak: miejsce siedziby/zamieszkania, miejsce efektywnego zarządu albo inne kryteria podobnego rodzaju. Oznacza to, że miejsce podlegania przez daną osobę nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w danym państwie (bez względu na źródło osiągania przychodów) określa się w oparciu o kryteria ustanowione w prawie wewnętrznym tego państwa. W związku z powyższym, certyfikat potwierdzający niemiecką rezydencję podatkową Funduszu, w rozumieniu UPO, należy uznać za dokument urzędowy potwierdzający fakt podlegania przez Fundusz opodatkowaniu w Niemczech od całości dochodów (bez względu na źródło ich osiągania).
Mając powyższe na uwadze, należy uznać, iż Fundusz podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Republice Federalnej Niemiec, który to kraj, jak wspomniano wyżej, należy uznać za kraj siedziby Funduszu.
Z uwagi na powyższe, należy uznać, że wspomniany wyżej warunek jest spełniony.
Dla uniknięcia wątpliwości należy również wyjaśnić, że Fundusz i Spółka Zarządzająca są uznawane za odrębnych podatników podatku dochodowego od osób prawnych w Niemczech. Konsekwentnie, niezależnie od Funduszu, również Spółka Zarządzająca podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w państwie siedziby, tj. w Republice Federalnej Niemiec i legitymuje się zaświadczeniem o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej Republiki Federalnej Niemiec (certyfikatem rezydencji).
3. Prowadzona przez Instytucję wspólnego inwestowania działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d ustawy o CIT).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, działalność Funduszu podlega w państwie jego siedziby, czyli w Republice Federalnej Niemiec, bezpośredniemu nadzorowi BaFin, który jest centralnym organem nadzoru nad rynkiem finansowym Republiki Federalnej Niemiec.
Fundusz otrzymał również wydane przez BaFin zezwolenie na rozpoczęcie dystrybucji jednostek uczestnictwa Funduszu.
Z uwagi na powyższe, należy uznać, że wspomniany wyżej warunek jest spełniony.
4. Instytucja wspólnego inwestowania posiada depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. e ustawy o CIT).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prospekty emisyjne Funduszu, potwierdzają, że Fundusz posiada depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji. Funkcję depozytariusza Funduszu pełni Bank (…) z siedzibą w Republice Federalnej Niemiec.
Z uwagi na powyższe, należy uznać, że wspomniany wyżej warunek jest spełniony.
5. Instytucja wspólnego inwestowania jest zarządzana przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f ustawy o CIT).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka Zarządzająca działa na podstawie wydanego przez BaFin zezwolenia na prowadzenie działalności w charakterze zewnętrznej spółki zarządzającej inwestycjami kapitałowymi AIF (niem. Erlaubnis zum Geschaftsbetrieb als externe AIF – Kapitalverwaltungsgesellschaft), w tym specjalnym funduszem nieruchomości (niem. Immobilien-Sondervermogen).
Z uwagi na powyższe, należy uznać, że wspomniany wyżej warunek jest spełniony.
6. Instytucja wspólnego inwestowania prowadzi swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego lub w formie otwartego działając na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego lub których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40.000 euro (art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prospekty emisyjne Funduszu potwierdzają, iż:
i)Fundusz jest specjalnym funduszem nieruchomości (niem. Immobilien-Sondervermogen);
ii)Spółka Zarządzająca inwestuje środki Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio lub poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości), w celu generowania regularnych dochodów z uzyskiwanych czynszów i odsetek, a także ciągłego wzrostu wartości nieruchomości; przy czym prospekty emisyjne Funduszu przewidują szereg wymogów w zakresie celów inwestycyjnych i polityki inwestycyjnej, w tym w szczególności:
a) przewidziany został określony minimalny udział inwestycji wartości Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio oraz poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości);
b) dopuszczony został określony udział inwestycji wartości Funduszu w określone aktywa płynne (niem. Liquiditdtsanlagen), w tym w szczególności depozyty bankowe, czy instrumenty rynku pieniężnego;
c) przewidziane zostały również określone rodzaje (typy) nieruchomości, które Spółka Zarządzająca może nabywać na rzecz Funduszu, w szczególności nieruchomości mieszkalne przeznaczone na wynajem, nieruchomości komercyjne czy nieruchomości gruntowe;
d) przewidziano, że Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) może udzielać finansowania;
iii)Fundusz jest utworzony na czas nieokreślony;
iv)Fundusz emituje jednostki uczestnictwa (niem. Anteile);
v)co do zasady, jednostki uczestnictwa wyemitowane przez Fundusz można umorzyć wyłącznie po upływie określonego minimalnego okresu posiadania (niem. Mindesthaltefrist) i przy zachowaniu określonego minimalnego okresu umorzenia (niem. Ruckgabefrist) (z tym zastrzeżeniem, że wspomniana reguła nie znajdzie zastosowania w przypadku umorzenia jednostek uczestnictwa nabytych przed określoną datą, których wartość nie przekracza łącznie określonej wartości);
vi)osiągane zyski są co do zasady przeznaczone na wypłaty.
W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że Fundusz prowadzi swoją działalność inwestycyjną z uwzględnieniem zasad i ograniczeń, które – z punktu widzenia prawa polskiego – są typowe dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych.
Dla prawidłowego określenia typu Funduszu, Wnioskodawca pragnie posiłkowo odwołać się do właściwych przepisów prawa niemieckiego, tj. w szczególności niemieckiej ustawy z dnia 4 lipca 2013 r. Kodeks Inwestycji Kapitałowych (niem. Kapitalanlagegesetzbuch – dalej jako „KAGB”), którego przepis § 91 ust. 1 KAGB wskazuje, że: „Krajowe fundusze inwestycyjne otwarte (niem. Offene inlandische Investmentvermogen) mogą być tworzone wyłącznie jako fundusze specjalne [niem. Sondervermogen] zgodnie z przepisami podsekcji 2 lub jako inwestycyjne spółki akcyjne o zmiennym kapitale zgodnie z przepisami podsekcji 3”.
Fundusz posiada jednak szereg cech charakterystycznych dla instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego, o których mowa w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1034 ze zm., dalej jako: „Ustawa o FI”).
W szczególności, jak wynika z art. 93 Ustawy o FI, przedmiotem lokat funduszu inwestycyjnego otwartego mogą być niemal jedynie papiery wartościowe, depozyty lub instrumenty rynku pieniężnego o określonej charakterystyce.
Tymczasem, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prospekty emisyjne Funduszu potwierdzają, iż Spółka Zarządzająca inwestuje środki Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio lub poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości), przy czym co istotne w prospektach emisyjnych Funduszu przewidziany został określony minimalny udział inwestycji wartości Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio oraz poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości). Inwestycje środków Funduszu w określone aktywa płynne (niem. Liquiditdtsanlagen), w tym w szczególności depozyty bankowe, czy instrumenty rynku pieniężnego, mają zatem charakter jedynie uzupełniający.
Wskazany profil działalności odpowiada przedmiotowi działalności polskich funduszy inwestycyjnych zamkniętych. Zgodnie bowiem z art. 147 ust. 1 Ustawy o FI, przedmiotem lokat funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być własność lub współwłasność (w szczególności nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, czy budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości), a także użytkowanie wieczyste. Art. 147 ust. 2 Ustawy o FI wskazuje, że w skład aktywów funduszu wchodzą również przedmioty i urządzenia, w tym urządzenia infrastruktury technicznej, potrzebne do korzystania z przedmiotu praw określonych w ust. 1 zgodnie z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem oraz niezbędne do zachowania przedmiotu tych praw w stanie niepogorszonym lub zwiększające jego wartość.
Dodatkowo, stosownie do art. 145 ust. 1 pkt 3 Ustawy o FI, fundusz inwestycyjny zamknięty może lokować aktywa, między innymi, w udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, w tym w spółkach z siedzibą za granicą.
Co więcej, zgodnie z art. 84 ust. 1 Ustawy o FI, Fundusz inwestycyjny otwarty zbywa i odkupuje jednostki uczestnictwa z częstotliwością określoną w statucie funduszu, nie rzadziej jednak niż raz na 7 dni.
Tymczasem, w prospektach emisyjnych Funduszu przewidziano, że co do zasady, jednostki uczestnictwa wyemitowane przez Fundusz można umorzyć wyłącznie po upływie określonego minimalnego okresu posiadania (niem. Mindesthaltefrist) i przy zachowaniu określonego minimalnego okresu umorzenia (niem. Ruckgabefrist) z tym zastrzeżeniem, że wspomniana reguła nie znajdzie zastosowania w przypadku umorzenia jednostek uczestnictwa nabytych przed określoną datą, których wartość nie przekracza łącznie określonej wartości.
Dodatkowo, należy podkreślić, że w prospektach emisyjnych Funduszu przewidziano, że Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) może udzielać finansowania. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na art. 153 ust. 1 pkt 1) Ustawy o FI, który stanowi, iż fundusz inwestycyjny zamknięty może, przy uwzględnieniu celu inwestycyjnego funduszu, udzielać pożyczek pieniężnych do określonej wysokości wartości aktywów funduszu.
Powyższe jednoznacznie przemawia za tym, że Fundusz działa na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego (warunki jego inwestowania są charakterystyczne dla funduszy typu zamkniętego).
Z uwagi na powyższe, należy uznać, że wspomniany wyżej warunek jest spełniony.
7. Wyłącznym przedmiotem działalności Instytucji wspólnego inwestowania jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe (art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT).
Warunek zwolnienia sformułowany w art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT wymaga, aby wyłącznym przedmiotem działalności instytucji wspólnego inwestowania było zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe. Warunek ten odpowiada co do zasady zakresowi działalności polskich funduszy inwestycyjnych wskazanemu w art. 3 Ustawy o FI, zgodnie z którym wyłącznym przedmiotem działalności polskiego funduszu inwestycyjnego jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prospekty emisyjne Funduszu potwierdzają, że wyłącznym przedmiotem działalności Funduszu jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych inwestorów – jak bowiem potwierdzają prospekty emisyjne Funduszu, Spółka Zarządzająca inwestuje powierzony jej kapitał we własnym imieniu, na wspólny rachunek inwestorów, zgodnie z zasadą dywersyfikacji ryzyka, w składniki majątkowe dopuszczone zgodnie z przepisami prawa niemieckiego, odrębnie od jej własnych składników majątkowych, w formie funduszu specjalnego (tj. Funduszu).
Co więcej, jak wskazano powyżej, środki pieniężne inwestorów lokowane są w sposób zgodny z wymaganiami przewidzianymi w art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego prospekty emisyjne Funduszu potwierdzają, że:
i)Fundusz jest specjalnym funduszem nieruchomości (niem. Immobilien-Sondervermogen);
ii)Spółka Zarządzająca inwestuje środki Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio lub poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości), w celu generowania regularnych dochodów z uzyskiwanych czynszów i odsetek, a także ciągłego wzrostu wartości nieruchomości; przy czym prospekty emisyjne Funduszu przewidują szereg wymogów w zakresie celów inwestycyjnych i polityki inwestycyjnej, w tym w szczególności:
a)przewidziany został określony minimalny udział inwestycji wartości Funduszu w nieruchomości (bezpośrednio oraz poprzez udział w spółkach kapitałowych inwestujących w nieruchomości);
b)dopuszczony został określony udział inwestycji wartości Funduszu w określone aktywa płynne (niem. Liquiditdtsanlagen), w tym w szczególności depozyty bankowe, czy instrumenty rynku pieniężnego;
c)przewidziane zostały również określone rodzaje (typy) nieruchomości, które Spółka Zarządzająca może nabywać na rzecz Funduszu, w szczególności nieruchomości mieszkalne przeznaczone na wynajem, nieruchomości komercyjne czy nieruchomości gruntowe;
d)przewidziano, że Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) może udzielać finansowania.
Podsumowując, charakter Funduszu (Fundusz jest specjalnym funduszem nieruchomości (niem. Immobilien-Sondervermogen)), jak również przedstawione powyżej wymogi w zakresie celów inwestycyjnych i polityki inwestycyjnej Funduszu, jednoznacznie potwierdzają, że wspomniany wyżej warunek jest spełniony.
8. Prowadzenie przez Instytucję wspólnego inwestowania działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę (art. 17 ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Fundusz widnieje w rejestrze (bazie danych) funduszy inwestycyjnych prowadzonym przez BaFin. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe potwierdza, że prowadzenie przez Fundusz działalności wymaga zawiadomienia BaFin, który jest centralnym organem nadzoru nad rynkiem finansowym Republiki Federalnej Niemiec.
9. Istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę (z art. 17 ust. 12 ustawy o CIT).
Podstawą prawną do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym Fundusz ma siedzibę jest art. 27 UPO określający wymianę informacji pomiędzy właściwymi organami Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Federalnej Niemiec.
10. Udokumentowanie miejsca siedziby dla celów podatkowych Funduszu certyfikatem rezydencji/złożenie sporządzonego na piśmie oświadczenia, że Fundusz jest rzeczywistym właścicielem należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT (art. 26 ust. 1g ustawy o CIT).
Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) składał, składa na datę złożenia wniosku i będzie składać również w przyszłości sporządzone na piśmie oświadczenie, zgodnie z którym:
i)Fundusz jest rzeczywistym właścicielem należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, Fundusz będzie rzeczywistym właścicielem takich należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT;
iii)Fundusz spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.
Co więcej, jak wskazano powyżej, miejsce siedziby dla celów podatkowych Funduszu zostanie udokumentowane wobec Spółki certyfikatem rezydencji Funduszu.
Podsumowując, należy zatem uznać, że w stosunku do wypłat:
i)należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT)
zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT i w związku z tym Spółka nie będzie obowiązana do poboru podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT z tytułu wypłat tych należności na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.
Należy podkreślić, iż zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT do niemieckich funduszy inwestycyjnych działających na zasadach analogicznych do Funduszu zostało potwierdzone w szeregu interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”). W tym miejscu można przywołać w szczególności interpretację indywidualną DKIS z 24 maja 2022 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.161.2017.9.S/JF, w której DKIS wskazał, między innymi, że: „Trzeba zatem przyjąć, iż ustawodawca mając świadomość różnic w prawno-organizacyjnych ramach, w których funkcjonują fundusze inwestycyjne w różnych krajach europejskich, dążył do przyznania zwolnienia tym funduszom inwestycyjnym z innych państw członkowskich UE (EOG), które odpowiadają polskim funduszom inwestycyjnym. Równocześnie trzeba przyjąć, iż skoro ustawodawca miał świadomość takich różnic, to jego intencją było objęcie zwolnieniem także takich funduszy inwestycyjnych z innych krajów UE (EOG), których konstrukcja prawna odbiega od konstrukcji polskiego funduszu, ale służy realizacji tych samych podstawowych celów funduszu inwestycyjnego”;
Stanowisko Wnioskodawcy prezentowane we wniosku potwierdzają również inne interpretacje indywidualne. Jedynie tytułem przykładu można tu przywołać następujące interpretacje wydane przez Dyrektora KIS:
-interpretację indywidualną z 17 marca 2021 r.; Znak: 0114-KDIP2-1.4010.304.2020.4.MR;
-interpretację indywidualną z 19 lipca 2022 r.; Znak: 0111-KDIB1-2.4010.289.2022.1.MZA;
- interpretację indywidualną z 19 lipca 2022 r.; Znak: 0111-KDIB1-2.4010.290.2022.1.MZA;
-interpretację indywidualną z 19 lipca 2022 r.; Znak:0111-KDIB1-2.4010.287.2022.1.DP;
-interpretację indywidualną z 19 lipca 2022 r.; Znak: 0111-KDIB1-2.4010.283.2022.1.AW;
-interpretację indywidualną z 19 lipca 2022 r.; Znak: 0111-KDIB1-2.4010.282.2022.1.AW;
- interpretację indywidualną z 20 maja 2022 r.; Znak; 0114-KDIP2-1.4010.162.2017.9.S/JF.
IV.Uwagi końcowe.
Końcowo, dla uniknięcia wszelkich wątpliwości, Wnioskodawca pragnie również wskazać, że wniosek nie jest tożsamy z wnioskiem o wydanie opinii o stosowaniu preferencji podatkowej, o którym mowa w art. 26b ustawy o CIT.
Celem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest potwierdzenie możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 17 ust 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT, a tym samym braku obowiązku po stronie Wnioskodawcy do poboru podatku o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, podczas gdy przedmiotem opinii o stosowaniu preferencji podatkowej jest zbadanie, czy spełnione są okoliczności wskazane w art. 21 ust. 3-9 lub w art. 22 ust. 4-6 ustawy o CIT albo warunki zastosowania określonej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W uzupełnieniu wniosku z 28 listopada 2025 r. wskazano ponadto:
Uwagi dotyczące oświadczenia składanego przez Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT.
Wnioskodawca wskazuje, że dla wyłączenia obowiązku poboru podatku u źródła w stosunku do wypłat należności odsetkowych lub należności z innych tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, poza spełnieniem warunków, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a oraz w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, konieczne jest spełnienie dodatkowych warunków formalnych wskazanych w art. 26 ust. 1g ustawy o CIT. Tym samym, odwołując się do treści art. 26 ust. 1g ustawy o CIT Wnioskodawca wskazał we Wniosku, że Fundusz złoży sporządzone na piśmie oświadczenie, o którym mowa w tym przepisie. Co istotne, oświadczenie składane jest przez Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) a nie przez Wnioskodawcę.
W rezultacie, dla uniknięcia wszelkich wątpliwości, Wnioskodawca wyjaśnia, że fragment Wniosku, zgodnie z którym:
„Należy również wskazać, że Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą) składał, składa na datę złożenia wniosku i będzie składać również w przyszłości sporządzone na piśmie oświadczenie, zgodnie z którym:
i)Fundusz jest rzeczywistym właścicielem należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
ii)jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, Fundusz będzie rzeczywistym właścicielem takich należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT;
iii)Fundusz spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.”
dotyczy oświadczenia składanego przez Fundusz (reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą), a nie Wnioskodawcę, który je od Funduszu (reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą) odbiera.
Należności odsetkowe, należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT a wyłączenie określone w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT (w tym w szczególności art. 17 ust 1 pkt 57 lit. g ustawy o CIT.
Dla uniknięcia wszelkich wątpliwości należy również wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy należności odsetkowe, jak również należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT nie mieszczą się w zakresie wyłączenia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT (w tym w szczególności art. 17 ust 1 pkt 57 lit. g ustawy o CIT).
Regulacja art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT przewiduje zwolnienie dochodów (przychodów) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g. W kontekście niniejszej sprawy istotne znaczenie ma wyłączenie określone w lit. g, zgodnie z którym zwolnienie nie obejmuje dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT.
Przepis ten ustanawia szczególną daninę w postaci podatku od przychodów z budynków i znajduje zastosowanie wyłącznie do przychodów ze środka trwałego będącego budynkiem stanowiącego własność albo współwłasność podatnika, położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umów najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
Zdaniem Wnioskodawcy, analiza treści art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g ustawy o CIT prowadzi do jednoznacznego wniosku, że przedmiotem wyłączenia ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g ustawy o CIT, są wyłącznie dochody generowane przez budynki oddane do używania, tj. w szczególności dochody z najmu, dzierżawy lub podobnych tytułów prawnych. Dochody o charakterze finansowym, takie jak należności odsetkowe, jak również należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, nie stanowią „przychodów z budynków” w rozumieniu art. 24b ust. 1 ustawy o CIT i tym samym nie mieszczą się w zakresie omawianego wyłączenia.
Taką wykładnię prezentują organy podatkowe, m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.468.2024.1.BD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał wprost, że:
„Odnosząc się z kolei do ustalenia, czy zwolnienie określone w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie niezależnie od spełnienia przez spółki kapitałowe i osobowe statusu spółki nieruchomościowej wskazać należy, że jak wynika z art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody (przychody) funduszy inwestycyjnych z wyłączeniem dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.
Odwołanie w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g ustawy o CIT do dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, należy rozumieć jako odnoszące się do nieruchomości opodatkowanych podatkiem, o jakim mowa w art. 24b ustawy o CIT.
W rozpatrywanej sprawie dochody określone w art. 7b ustawy o CIT uzyskiwane przez Fundusz w związku ze spółkami kapitałowymi (tj. spółkami z o.o., spółkami akcyjnymi oraz prostymi spółkami akcyjnymi) oraz spółkami osobowymi będącymi spółkami komandytowo-akcyjnymi, jak również dochody (przychody) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez Fundusz takim spółkom, oraz odsetek od innych zobowiązań takich spółek nie stanowią dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w 17 ust. 1 pkt 57 lit. a ustawy o CIT.
Tym samym, przesłanka wyłączenia ze zwolnienia z opodatkowania, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g ustawy o CIT nie występuje.”
Kierunek ten został także zaakcentowany w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jak zostało podkreślone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 czerwca 2024 r., sygn. II FSK 1287/21:
„Odesłanie w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g u.p.d.o.p. oznacza zatem, że od 1 stycznia 2019 r. pod pojęciem budynków należy rozumieć te budynki, które zostały opisane w art. 24b ust. 1 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., czyli budynki, które są wynajmowane, dzierżawione albo zostały oddane do używania na podstawie umów o podobnym charakterze jak najem lub dzierżawa. Wyłączenie ze zwolnienia podatkowego dotyczy dochodów z budynków oddanych do używania.
(…)
Skoro bowiem chodzi o budynek oddany do użytkowania i w użytkowany przez inny podmiot w tym czasie, to dochodami z takich nieruchomości mogą być tylko dochody z najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, bo takie przychody przynosi środek trwały.
(…)
Wyłączeniu ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. g u.p.d.o.p podlegają wyłącznie dochody z najmu, dzierżawy i umów o podobnym charakterze tych nieruchomości.”.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 15 stycznia 2025 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0111-KDIB1-2.4010.632.2024.1.AW, w której Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Państwu 30 stycznia 2025 r.
Skarga na interpretację indywidualną
3 marca 2025 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W związku z powyższym wnieśli Państwo o:
1) uchylenie Interpretacji w całości, na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 PPSA
oraz
2) zasądzenie od organu na Państwa rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 PPSA.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 17 czerwca 2025 r. sygn. akt III SA/Wa 843/25.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 5 września 2025 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.
W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
W art. 3 ust. 3 pkt 5 ww. ustawy doprecyzowano, że:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 5 przywołanej ustawy wskazano, że :
Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.
Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z:
1) odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
Przepis art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Na podstawie art. 22a ustawy o CIT:
Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o CIT:
Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
Zgodnie z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT:
Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, stosują, z zastrzeżeniem ust. 2e, zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:
1) udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, jego miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji, oraz
2) złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, sporządzonego na piśmie oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez płatnika należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w tych przepisach.
Zasadne jest odwołanie się w niniejszej sprawie także do przepisów Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90, dalej: UPO).
Stosownie do art. 27 ust. 1 UPO:
Właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały informacje, które są niezbędne do stosowania niniejszej umowy, oraz informacje dotyczące ustawodawstwa wewnętrznego Umawiających się Państw w odniesieniu do podatków bez względu na ich rodzaj i nazwę, które pobierane są na rzecz Umawiających się Państw lub ich jednostek terytorialnych w zakresie, w jakim opodatkowanie przewidziane w tym ustawodawstwie nie jest sprzeczne z umową. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami artykułów 1 i 2. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa i będą mogły być ujawnione jedynie osobom lub organom (w tym organom sądowym albo administracyjnym) zajmującym się wymiarem lub poborem, egzekucją lub ściganiem albo rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków wymienionych w zdaniu 1. Takie osoby lub organy będą wykorzystywać informacje wyłącznie w takich celach i z uwzględnieniem ograniczeń ustalonych przez właściwy organ dostarczający dane Umawiającemu się Państwu. Mogą one ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym lub w postanowieniach sądowych pod warunkiem, że właściwy organ drugiego Umawiającego się Państwa nie wniesie żadnego zastrzeżenia. Informacje te mogą być przekazywane innym agendom tylko za uprzednią zgodą właściwego organu drugiego Umawiającego się Państwa.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Katalog dochodów (przychodów) zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zawarty został w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.
W świetle art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT:
Wolne od podatku są dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1, spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów określonych w pkt 57 lit. a-g.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT:
Wolne od podatku są dochody (przychody) funduszy inwestycyjnych zamkniętych lub specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych, utworzonych na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem:
a) dochodów (przychodów) z udziału w spółkach niemających osobowości prawnej lub jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd, podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
b) dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit. a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów wobec funduszu, z wyjątkiem odsetek od wierzytelności z tytułu pożyczek (kredytów) nabytych przez fundusz od podmiotów, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionych do udzielania pożyczek (kredytów) na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, jeżeli pożyczki (kredyty) te zostały udzielone przez te podmioty,
c) dochodów (przychodów) z odsetek od udziału kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,
d) darowizn bądź innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń dokonywanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,
e) dochodów (przychodów) z tytułu odsetek (dyskonta) od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a,
f) dochodów (przychodów) z tytułu zbycia papierów wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach,
g) dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b podatek dochodowy od przychodów ze środka trwałego będącego budynkiem ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a.
Stosownie natomiast do art. 17 ust. 11 ustawy o CIT:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji wspólnego inwestowania:
1) których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe;
2) w przypadku których prowadzenie przez nie działalności wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.
Jednocześnie jak wynika z art. 17 ust. 12 ustawy o CIT:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik ma siedzibę.
W myśl art. 6 ust. 4 ustawy o CIT:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma zastosowania do:
1) instytucji wspólnego inwestowania:
a) które prowadzą swoją działalność w formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego albo są instytucją wspólnego inwestowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego, lub
b) których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40 000 euro;
2) dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT:
Zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania, z zastrzeżeniem ust. 4, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:
a) podlegają w państwie, w którym mają siedzibę, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
b) wyłącznym przedmiotem ich działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych, zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów uczestnictwa w papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego,
c) prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,
d) ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę,
e) posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji,
f) zarządzane są przez podmioty, które prowadzą swoją działalność na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym podmioty te mają siedzibę.
Podkreślić należy, że wskazane w art. 6 ust. 4 ustawy o CIT instytucje wspólnego inwestowania mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT pod warunkiem spełnienia wszystkich warunków wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f (łącznie).
Aby ocenić stanowisko Wnioskodawcy w zakresie jego obowiązku jako płatnika podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 26 ust. 1 w zw. z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT dotyczącego należności wypłacanych do Funduszu, należy ustalić czy od należności tych konieczne jest pobranie podatku, czy też są one wolne od opodatkowania – jak Państwo podnoszą – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.
Zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT odnosi się do określonego kręgu podmiotów, których dochody (przychody) wolne są od podatku, tj. do instytucji wspólnego inwestowania posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a i d-f ustawy o CIT. Przy czym z ww. zwolnienia wyłączone są dochody określone w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT.
Z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego ujętego we wniosku wynika, że Fundusz spełnia warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.
Jeśli zatem Fundusz jest podmiotem potencjalnie uprawnionym do zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, to trzeba zbadać, czy spełnia on warunki zwolnienia przewidziane polskim prawodawstwem określone w art. 17 ust. 11 ustawy o CIT; zasadnicze znaczenie ma tu brzmienie pkt 1 tego przepisu, zgodnie z którym zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT dotyczy instytucji wspólnego inwestowania, których wyłącznym przedmiotem działalności jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe.
W okolicznościach niniejszej sprawy należy stwierdzić, że działalność funduszu zagranicznego związana z inwestowaniem w nieruchomości mieści się w zakresie dopuszczalnej działalności funduszu określonej w art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, umożliwiającej zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 tej ustawy.
Zgodnie z literalną treścią art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT – prawa do nieruchomości (czy to prawo własności, czy użytkowania wieczystego, czy inne) mogą być kwalifikowane jako „inne prawa majątkowe”, o których mowa w powyższym przepisie.
Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z 17 czerwca 2022 r. sygn. III SA/Wa 843/25 zapadłym w niniejszej sprawie:
Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN „lokować” oznacza „umieszczać pieniądze w akcjach jakiegoś przedsiębiorstwa, depozytach bankowych, nieruchomościach itp.”. Z punktu widzenia ekonomicznego lokata ukierunkowana jest na wzrost wartości aktywów w czasie lub uzyskanie odsetek, dywidend w związku z zainwestowaniem środków. Jednocześnie przepis art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT nie definiuje pojęcia „innych praw majątkowych”. Niemniej, zgodnie z definicją proponowaną przez A. Woltera, prawami majątkowymi są te, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym podmiotu prawa (Wolter, Ignatowicz, Stefaniuk, Prawo cywilne, 2001, s. 138). Niewątpliwie prawa do nieruchomości (czy to prawo własności, czy użytkowania wieczystego, czy inne) mogą być kwalifikowane jako prawa majątkowe. Nie ma zatem podstaw do uznania, że takim „innym” prawem majątkowym nie mogą być szeroko pojęte prawa do nieruchomości, którymi dany podmiot (tu: Fundusz) dysponuje bezpośrednio lub poprzez spółki inwestujące w nieruchomości.
Przepis art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT nie definiuje pojęcia „innych praw majątkowych”. Nie ma zatem żadnych podstaw do uznania, że takim „innym” prawem majątkowym nie może być udział w nieruchomości(por. także wyroki sądów administracyjnych: np. prawomocne wyroki WSA w Warszawie z 19 grudnia 2018 r., III SA/Wa 3889/17; z 11 października 2018 r., III SA/Wa 3940/17. Także wyroki NSA w sprawach 1176/19, II FSK 862/19, II FSK 1269/19). Powyższe wyroki zapadły co prawda na gruncie prawnym obowiązującym w 2017 r., niemniej powyższe wnioski mają w pełni przełożenie i zastosowanie w sprawie niniejszej co do rozumienia pojęcia „inne prawa majątkowe” z art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.
Powyższą tezę – na gruncie rozpatrywanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego – potwierdza jednocześnie wykładnia systemowa przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1034 ze zm., dalej: „ustawa o FI”).
Zgodnie z art. 3 ustawy o FI:
1)Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.
2)uchylony
3) Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie.
4) Fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:
1) fundusz inwestycyjny otwarty;
2) alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.
Stosownie do art. 145 ustawy o FI
Fundusz inwestycyjny zamknięty, z zastrzeżeniem ust. 2-8, art. 146 oraz art. 147, może lokować aktywa w:
1) papiery wartościowe,
2) wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych,
3) udziały w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, w tym w spółkach z siedzibą za granicą,
4) waluty,
5) instrumenty pochodne, w tym niewystandaryzowane instrumenty pochodne,
6) prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, dopuszczone do obrotu na giełdach towarowych,
7) instrumenty rynku pieniężnego
- pod warunkiem że są zbywalne.
Zgodnie z treścią art. 147 ust. 1 i 2 ustawy o FI:
1. Przedmiotem lokat funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być:
1) własność lub współwłasność:
a) nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami,
b) budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości,
c) statków morskich;
2) użytkowanie wieczyste.
2. W skład aktywów funduszu wchodzą również przedmioty i urządzenia, w tym urządzenia infrastruktury technicznej, potrzebne do korzystania z przedmiotu praw określonych w ust. 1 zgodnie z jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem oraz niezbędne do zachowania przedmiotu tych praw w stanie niepogorszonym lub zwiększające jego wartość.
Z kolei art. 153 ust. 1 pkt 1 ustawy o FI stanowi:
Fundusz inwestycyjny zamknięty może, przy uwzględnieniu celu inwestycyjnego funduszu, udzielać pożyczek pieniężnych do wysokości nie wyższej niż 50% wartości aktywów funduszu, z tym że wysokość pożyczki pieniężnej udzielonej jednemu podmiotowi nie może przekroczyć 20% wartości aktywów funduszu.
Jednocześnie, jak wynika z analizy przepisów ustawy o FI, w szczególności art. 84, art. 145 oraz art. 153 w zestawieniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym, zagraniczny fundusz jest w omawianym przypadku co do zasady funduszem otwartym (emituje jednostki uczestnictwa – art. 84), jednak posiada szereg cech charakterystycznych dla instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego (inwestowanie w nieruchomości – art. 147, możliwość udzielania finansowania – art. 153).
Zakres podmiotowy zagranicznego funduszu, o którymmowa we wniosku, odpowiada zatem zakresowi podmiotowemu polskich funduszy inwestycyjnych wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT (przepis ten odnosi się do funduszy inwestycyjnych zamkniętych lub specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych). Zgodnie z tym przepisem wyłączeniu ze zwolnienia podlegają jedynie dochody określone w poszczególnych lit. a-g, a fundusz, o którym mowa we wniosku dochodów z tych tytułów nie osiąga od wnioskodawcy, tj. na terytorium Polski.
Skoro uzyskane przez Fundusz dochody nie zostały wymienione w powołanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g ustawy o CIT a w szczególności nie stanowią dochodów z nieruchomości, o których mowa w art. 24b, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w lit. a – tym samym nie podlegają wyłączeniu ze zwolnienia. Dochody o charakterze finansowym, takie jak należności odsetkowe, jak również należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, nie stanowią „przychodów z budynków” w rozumieniu art. 24b ust. 1 ustawy o CIT i tym samym nie mieszczą się w zakresie omawianego wyłączenia.
Powyższe prowadzi do wniosku, że uniemożliwienie skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT opisanemu we wniosku funduszowi z powodu inwestycji w nieruchomości może prowadzić do jego dyskryminacji względem jego polskich odpowiedników. W tym przypadku należy uwzględnić również regulacje art. 63-65 oraz art. 18 TFUE, które odnoszą się do zakazu arbitralnej dyskryminacji i zasady swobody przepływu kapitału i płatności w stosunkach między państwami wspólnotowymi. Jak wynika bowiem z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 27 lutego 2025 r. w sprawie C-18/23, odmienne traktowanie sytuacji jednostek w przypadku, gdy są one obiektywnie porównywalne, prowadzi do naruszenia art. 63-65 oraz art. 18 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
Konieczne jest także w analizowanej sprawie uwzględnienie celu wprowadzenia przez ustawodawcę do polskiego porządku prawnego przepisów art. 17 ust. 1 pkt 58 oraz art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Jak wynika z uzasadnienia projektu ustawy z dnia 29 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 1926) – druk nr 969 – wprowadzającejw życie ww. przepisy, założeniem projektowanych zmian było m.in. zapobiegnięcie minimalizowaniu obciążeń podatkowych, w szczególności poprzez odroczenie opodatkowania działalności gospodarczejprowadzonej za pośrednictwem spółek osobowych. Celem ustawodawcy nie było w tym przypadku pozbawienie zagranicznych instytucji wspólnego finansowania prawa do zwolnienia w sytuacji lokowania przez nie środków w określone prawa majątkowe, a wyłączenie ze zwolnienia takiej działalności, która wykracza poza zakres działalności inwestycyjnej (zmierza do minimalizowania obciążeń podatkowych, w szczególności przez odroczenie opodatkowania działalności gospodarczej prowadzonej za pośrednictwem spółek osobowych).
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że na tle analizowanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego działalność opisanego we wniosku funduszu zagranicznego polegająca na inwestowaniu w nieruchomości spełnia definicję działalności określonej w art. 17 ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT i nie stanowi przesłanki uniemożliwiającej stosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 tej ustawy.
Tym samym, po spełnieniu pozostałych przesłanek przewidzianych w ustawie o CIT, dochody funduszu opisane we wniosku mogą korzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT.
Z informacji przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że przesłanki wynikające z poszczególnych przepisów ustawy o CIT warunkujące stosowanie ww. zwolnienia zostały spełnione. Mianowicie:
- fundusz podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w państwie siedziby, tj. w Republice Federalnej Niemiec (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o CIT),
- działalność funduszu podlega w Republice Federalnej Niemiec bezpośredniemu nadzorowi Bundesanstalt fur Finanzdienstleistungsaufsicht (pol. Federalny Urząd Nadzoru Finansowego lub Federalny Urząd Nadzoru Usług Finansowych; „BaFin”), który jest centralnym nadzoru nad rynkiem finansowym Republiki Federalnej Niemiec (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d ustawy o CIT),
- fundusz posiada depozytariusza przechowującego aktywa tej instytucji (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. e ustawy o CIT),
- fundusz jest zarządzany i reprezentowany przez spółkę zarządzającą, będącą spółką prawa niemieckiego (odpowiednika polskiej spółki z o.o.); spółka zarządzająca działa na podstawie wydanego przez BaFin zezwolenia ma prowadzenie działalności w charakterze zewnętrznej spółki zarządzającej inwestycjami kapitałowymi AIF (art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. f ustawy o CIT),
- fundusz nie uzyskuje od Państwa dochodów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a-g,
- fundusz jest instytucją wspólnego finansowania typu otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego inwestowania typu zamkniętego (art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT),
- prowadzona przez fundusz działalność wymaga zawiadomienia BaFin, który jest centralnym organem nadzoru nad rynkiem finansowym Republiki Federalnej Niemiec (art. 17 ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT), w tym zakresie z wniosku wynika jedynie, że fundusz widnieje w rejestrze (bazie danych) funduszy inwestycyjnych prowadzonym przez BaFin, jednak można uznać, że uwzględnienie w ww. rejestrze wymaga w istocie zawiadomienia BaFin, który jest centralnym organem nadzoru nad rynkiem finansowym Republiki Federalnej Niemiec,
- podstawą prawną do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym fundusz ma siedzibę, jest art. 27 UPO PL-DE, określający wymianę informacji pomiędzy właściwymi organami Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Federalnej Niemiec (art. 17 ust. 12 ustawy o CIT).
Ponadto w niniejszej sprawie spełnione zostaną również przesłanki wskazane w art. 26 ust. 1g ustawy o CIT. Jak wskazano bowiem w opisie sprawy:
- fundusz legitymuje się zaświadczeniem o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej Republiki Federalnej Niemiec (certyfikatem rezydencji); miejsce siedziby dla celów podatkowych funduszu zostanie udokumentowane wobec spółki certyfikatem rezydencji funduszu (art. 26 ust. 1g pkt 1 ustawy o CIT),
- fundusz składał, składa i będzie składał oświadczenie, zgodnie z którym jest rzeczywistym właścicielem należności odsetkowych oraz będzie rzeczywistym właścicielem należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (art. 26 ust. 1g pkt 2 ustawy o CIT).
W konsekwencji, powyższe okoliczności pozwalają na stwierdzenie, że w odniesieniu do otrzymywanych przez fundusz od Państwa należności odsetkowych oraz należności z innych tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 w zw. z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT, wobec czego nie będą Państwo zobowiązani do poboru podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT z tytułu wypłat należności na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.
Wobec powyższego w stosunku do wypłat:
- należności odsetkowych, które Fundusz reprezentowany przez Spółkę Zarządzającą otrzymywał, otrzymuje na datę złożenia wniosku i będzie otrzymywał również w przyszłości od Spółki;
- należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT (jeżeli w przyszłości Spółka, oprócz wypłat z tytułu należności odsetkowych, o których mowa powyżej, będzie dokonywała wypłat na rzecz Funduszu reprezentowanego przez Spółkę Zarządzającą należności z innych tytułów wymienionych w przepisach art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT)
znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT w związku z art. 26 ust. 1g ustawy o CIT i w związku z tym Spółka nie będzie obowiązana do poboru podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT z tytułu wypłat tych należności na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.
Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania pierwotnej interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądu administracyjnego stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem Państwa wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
