Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.619.2025.2.AP

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy transakcji sprzedaży szybu windowego na rzecz kontrahenta będącego polskim podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz osób fizycznych lub kontrahentów niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 listopada 2025 r. (data wpływu 12 listopada 2025 r.) oraz pismem z 15 listopada 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą (dalej zwanym również „spółką”) jest spółka (spółka s.r.o., tj. odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) zarejestrowana na terytorium Czech. Spółka jest czeskim podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz jest pod tym numerem zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W związku z planami poszerzenia działalności o sprzedaż swoich produktów na terytorium Polski, spółka otrzymała numer NIP na terytorium Polski i jest zarejestrowana na potrzeby podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca nie posiada siedziby ani oddziału (stałego miejsca prowadzenia działalności) na terytorium Polski, zakłady są umieszone na terytorium Czech, w związku z powyższym nie jest polskim rezydentem podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji szybów windowych. Produkcja szybu polega na stworzeniu konstrukcji z profili stalowych (stalowy szkielet szybu). Konstrukcja taka jest cynkowana ogniowo oraz lakierowana. Szyby windowe są dopasowane do projektu klienta (dalej zwanego również „zamawiającym” lub „inwestorem”), czyli są dopasowane do wymagań konstrukcji budynku (wielkość oraz sposób montażu – na zewnątrz lub wewnątrz budynku), wymagań odnośnie do koloru, rodzaju użytych okładzin. Spółka nie dostarcza kabin windowych ani silników windy w związku z powyższym kupujący również powinien przekazać informacje odnośnie do wymagań technicznych producenta powyższych urządzeń, tak aby szyb windowy spełniał te wytyczne. W związku z rozmiarami produktu nie jest on transportowany w całości, a jest transportowany z terytorium Czech do miejsca docelowego w częściach i tam jest składany do postaci finalnego produktu (montaż towaru nie wymaga specjalistycznej wiedzy i byłby możliwy do wykonania we własnym zakresie korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji).

Klienci często wymagają by tego typu szyby windowe były oszklone. Spółka w tym celu zamawia szyby od firm znajdujących się w niedalekiej odległości od miejsca finalnego montażu i na terytorium Polski również będzie działać w ten sam sposób.

Do obowiązków zamawiającego należy przygotowanie: terenu do rozładunku ciężarówek, ścian budynku oraz podłoża do montażu szkieletu szybu, zaplecza bhp oraz zabezpieczeń przeciwpożarowych, rusztowania zgodnie z zaleceniami spółki. Wnioskodawca nie odpowiada za zabezpieczenie dostępu do miejsca montażu osobom postronnym, podłączenia elektryczne, nadzór po zakończonych pracach spawalniczych (zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi), sprzątanie miejsca montażu, naprawy malarskie i tynkarskie po montażu.

Należy zauważyć, że montaż dotyczy danej nieruchomości znajdującej się na terytorium Polski, gdyż szyb pod względem np. wysokości czy sposobu zakotwienia jest związany z nieruchomością. Natomiast technicznie szyb odpowiada danemu rodzajowi windy oraz kolorystycznie odpowiada wymogom klienta. Zatem w późniejszym okresie klient może taki szyb przenieść do miejsca w którym użyje tej samej windy o ile wysokość i technika montażu będzie podobna. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że do zadań Wnioskodawcy należy jedynie przygotowanie stalowego szkieletu szybu (na terytorium Czech), transport do miejsca docelowego oraz montaż poszczególnych elementów szybu windy na miejscu (spawanie elementów).

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że Wnioskodawca na terytorium:

1)Czech:

Produkuje szyb windowy. Produkcja szybu polega na jego zaprojektowaniu oraz stworzeniu konstrukcji z profili stalowych (stalowy szkielet szybu) - konstrukcja musi spełniać wymagania klienta, ale również musi być tak podzielona, by przewieźć ją z czeskiego zakładu na miejsce montażu. Dobierany jest również materiał antywibracyjny. Dodatkowo konstrukcja jest cynkowana i lakierowana.

2)Polski:

Konstrukcja jest dostarczana na terytorium Polski w miejsce przygotowane przez zamawiającego. Wnioskodawca nie odpowiada za przygotowanie: terenu do rozładunku ciężarówek, ścian budynku oraz podłoża do montażu szkieletu szybu, zaplecza bhp oraz zabezpieczeń przeciwpożarowych, rusztowania. Dodatkowo wnioskodawca nie odpowiada za sprzątanie po pracach i usuwanie odpadów (jest to obowiązek inwestora). Spółka nie ma udziału w kosztach ubezpieczenia budowy, czy ochrony placu budowy (jest to obowiązek inwestora).

Jedynym obowiązkiem spółki jest montaż szybu zgodnie z wcześniej (na terytorium Czech) przygotowaną dokumentacją techniczną (projektem) - który jest również znany inwestorowi. Montaż polega na złożeniu poprzez spawanie lub skręcanie poszczególnych elementów szybu. Konstrukcja jest umieszczana na podłożu przygotowanym przez inwestora. Cała konstrukcja jest kotwiona do budynku autorskim systemem spółki - oznacza to, że konstrukcja jest skręcana do ścian budynku (nie jest stale związana z budynkiem).

W przypadku, gdy inwestor zamówił przeszklony szyb, spółka zamawia w swoim imieniu przeszklenia (zgodnie z polityką spółki są to dostawcy lokalni), które są dostarczane na miejsce budowy i montowane przez wnioskodawcę w konstrukcji szybu windy.

Wnioskodawca - stosując praktykę ze sprzedaży do innych krajów UE - planuje przy sprzedaży na fakturach wykazać numer NIP nadany na terytorium Czech.

Kontrahenci, o których mowa w pytaniu nr 2 złożonego wniosku ORD-IN, to podmioty, które nie mają obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Towary są transportowane lub wysyłane przez Państwa lub na Państwa rzecz. Transport elementów szybu z terytorium Czech jest organizowany przez Wnioskodawcę. Transport przeszkleń będzie organizowany przez ich producenta, natomiast zakup przeszkleń (w tym ich transport) jest dokonywany na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że odpowiedzialność za towar w transporcie jest po stronie Wnioskodawcy.

Całkowita wartość dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, innego niż miejsce siedziby, realizowana przez Wnioskodawcę, jak i wartość usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy VAT, liczona łącznie dla wszystkich państw członkowskich, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczy w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości (42 000 zł w Polsce). Wnioskodawca nie prowadzi takiej sprzedaży w związku z czym, nie przekracza danego limitu.

Pytania

Czy w świetle przestawionego stanu faktycznego oraz polskimi regulacjami w zakresie podatku od towarów i usług, w tym w szczególności art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775 z późn. zm. – dalej zwana „uptu”):

1)Sprzedaż wyżej wspomnianego szybu windowego na rzecz polskiego kontrahenta, który jest podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz jest pod tym numerem zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych będzie rozliczana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru przez nabywcę?

2)Sprzedaż rzeczonego szybu windowego dokonywana na rzecz osób fizycznych w Polsce lub przedsiębiorców niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej lub/i nieposiadających numer identyfikacji podatkowej zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, będzie opodatkowane przez Wnioskodawcę właściwą polską stawką podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006 str. 1 z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 października 2023 r. 0111-KDIB3-3.4012.272.2023.3.MW).

Nie ulega wątpliwości, że w przypadku czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę można wyróżnić elementy takie jak produkcja i sprzedaż wyrobu gotowego oraz jego transport i złożenie. W przedmiotowej sprawie nie można stwierdzić, że usługi transportu czy złożenia stanowią cel sam w sobie. Największą wartość oraz czasochłonność zajmuje proces produkcji, do którego potrzebna jest specjalistyczna wiedza. W związku z powyższym w celu ustalenia miejsca świadczenia będą rozpatrywane przepisy Działu V Rozdziału 1 uptu, a nie rozdziału 3.

Przepisy art. 22 w ust. 1 uptu wyróżniają dwie sytuacje, w których towary są transportowane do nabywcy przez dokonującego ich dostawy. W art. 22 ust. 1 pkt 2 uptu ustawodawca wymienił towary, które są instalowane lub montowane przez dokonującego ich dostawy : „Miejscem dostawy towarów jest w przypadku (…) towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem”.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (wersja internetowa www.pwn.pl), „montaż” to składanie maszyn, aparatów, urządzeń, itp. z gotowych części, zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych. Takie rozumienie powyższych terminów podzielają również organy podatkowe. Zgodnie z opinią wyrażoną przez organ podatkowy w postępowaniu toczonym przed WSA w Krakowie w sprawie rozstrzygniętej wyrokiem z dnia 6 maja 2011 r. (I SA/Kr 1973/10, LEX nr 990970) „montaż” to składanie maszyn czy urządzeń z gotowych części w jedną całość, czyli jest to proces łączenia elementów składowych w gotowy wyrób. Przywołany przepis wskazuje jedynie, że nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, a contrario, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają pewnych wiadomości (umiejętności) specjalnych co do zasady znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu (tak, przykładowo: indywidualna interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 24 września 2021 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.317.2021.2.MR, interpretacja z 6 listopada 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.299.2020.2.RD).

W związku z powyższym przez „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu (interpretacja Indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 sierpnia 2024 r. 0114-KDIP1-2.4012.232.2024.2.GK). Dlatego proces montażu wykonywany przez Wnioskodawcę należy uznać za prostą czynność, gdyż specjalistycznej wiedzy wymaga produkcja i planowanie elementów, a nie proces ich spawania i przykręcenia (do wykonanych mocowań przez inwestora) na miejscu, gdyż na podstawie gotowego projektu mógłby tego dokonać kontrahent. Wskazuje również na to fakt, iż to po stronie inwestora jest obowiązek zapewnić właściwe warunki techniczne montażu, czyli inwestor musi wykonać specjalistyczne prace na danej budowie na swoją rzecz.

W myśl art. 22 ust 1 pkt 1 uptu „Miejscem dostawy towarów jest w przypadku: towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy”.

Zgodnie z art. 25 uptu „1. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. 2. Nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1) zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub

2) zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.”

W związku z powyższym oraz biorąc pod uwagę fakt, że Spółka będzie spełniać warunki z art. 42 ust. 1 uptu należy stwierdzić, że odnośnie pytania numer 1 transakcja zostanie wykazana przez Wnioskodawcę jako wewnątrzwspólnotowa dostawa w deklaracji czeskiej oraz jako sprzedaż poza terytorium kraju w pliku JPK polskim.

W odniesieniu do pytania numer 2, Wnioskodawca twierdzi, że nie będzie spełniona przesłanka z art. 42 ust. 1 pkt 1 uptu, a tym samym transakcja nie będzie rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa, a jako sprzedaż opodatkowana właściwą stawką na terytorium Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wskazano w art. 2 pkt 4 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Dostawa towarów została określona w art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy:

Przy czym, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy:

W myśl art. 25 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jednocześnie stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy towary będące przedmiotem transakcji przeznaczone są do zainstalowania lub mają być zmontowane przez dostawcę lub w jego imieniu, miejscem ich dostawy (a więc i opodatkowania) jest miejsce, w którym nastąpi montaż lub instalacja. Przy czym montaż lub instalacja nie powinna stanowić prostej czynności umożliwiającej funkcjonowanie montowanego towaru.

Przy czym wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak stosownie do cytowanego art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć działania, umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. Zatem, za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.

Strony transakcji mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy dwa lub więcej świadczeń są tak ściśle ze sobą związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu, tj. do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać świadczenia głównego bez świadczenia pomocniczego. Jeżeli jednak w skład realizowanego świadczenia wchodzą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Natomiast o tym, czy mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów, czy też kompleksowym świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg - Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji jest wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności mają charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji są inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka z siedzibą w Czechach jest czeskim podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz jest tam zarejestrowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka nie posiada siedziby ani oddziału (stałego miejsca prowadzenia działalności) na terytorium Polski. Spółka posiada polski numer NIP oraz jest zarejestrowana na potrzeby podatku od wartości dodanej w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji szybów windowych.

Produkcja szybu odbywa się na terytorium Czech i polega na stworzeniu konstrukcji z profili stalowych (stalowy szkielet szybu). Konstrukcja taka jest cynkowana ogniowo oraz lakierowana. Szyby windowe są dopasowane do projektu klienta, czyli są dopasowane do wymagań konstrukcji budynku (w zakresie wielkości oraz sposobu montażu – na zewnątrz lub wewnątrz budynku), wymagań odnośnie koloru, rodzaju użytych okładzin. Spółka nie dostarcza kabin windowych ani silników windy, w związku z powyższym klient powinien również przekazać informacje odnośnie wymagań technicznych producenta powyższych urządzeń, tak aby szyb windowy spełniał te wytyczne.

W związku z rozmiarami produktu (szybu) nie jest on transportowany w całości, a jest transportowany z terytorium Czech do miejsca docelowego w częściach i tam jest składany do postaci finalnego produktu. Konstrukcja jest dostarczana na terytorium Polski w miejsce przygotowane przez klienta. Spółka nie odpowiada za przygotowanie: terenu do rozładunku ciężarówek, ścian budynku oraz podłoża do montażu szkieletu szybu, zaplecza bhp oraz zabezpieczeń przeciwpożarowych, rusztowania. Spółka nie odpowiada za zabezpieczenie dostępu do miejsca montażu osobom postronnym, podłączenia elektryczne, nadzór po zakończonych pracach spawalniczych (zgodnie z przepisami przeciwpożarowymi), sprzątanie miejsca montażu, naprawy malarskie i tynkarskie po montażu. Dodatkowo Spółka nie odpowiada za usuwanie odpadów, ani nie ma udziału w kosztach ubezpieczenia budowy, czy ochrony placu budowy.

W przypadku, gdy klient zamówił przeszklony szyb, Spółka zamawia w swoim imieniu przeszklenia (zgodnie z polityką spółki są to dostawcy lokalni), które są dostarczane na miejsce budowy i montowane przez Spółkę w konstrukcji szybu windy.

Jedynym obowiązkiem Spółki jest montaż szybu zgodnie z wcześniej (na terytorium Czech) przygotowaną dokumentacją techniczną (projektem) - który jest również znany klientowi. Montaż polega na złożeniu poprzez spawanie lub skręcanie poszczególnych elementów szybu. Konstrukcja jest umieszczana na podłożu przygotowanym przez klienta. Cała konstrukcja jest kotwiona do budynku autorskim systemem Spółki - oznacza to, że konstrukcja jest skręcana do ścian budynku (nie jest stale związany z budynkiem). Montaż dotyczy danej nieruchomości znajdującej się na terytorium Polski, gdyż szyb pod względem np. wysokości czy sposobu zakotwienia jest związany z nieruchomością. Natomiast technicznie szyb odpowiada danemu rodzajowi windy oraz kolorystycznie odpowiada wymogom klienta. Zatem w późniejszym okresie klient może taki szyb przenieść do miejsca w którym użyje tej samej windy o ile wysokość i technika montażu będzie podobna.

Do zadań Spółki należy więc jedynie przygotowanie stalowego szkieletu szybu (na terytorium Czech), transport do miejsca docelowego oraz montaż poszczególnych elementów szybu windy na miejscu (spawanie elementów). W Państwa ocenie montaż towaru nie wymaga specjalistycznej wiedzy i byłby możliwy do wykonania we własnym zakresie, korzystając z dołączonej instrukcji/specyfikacji.

Państwa wątpliwości dotyczą określenia czy sprzedaż szybu windowego (wraz z jego montażem) na rzecz polskiego podatnika VAT powinna zostać rozliczona jako transakcja w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy bądź jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru przez nabywcę (pytanie nr 1) oraz czy analogiczna sprzedaż na rzecz osób fizycznych/podmiotów niezobowiązanych do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinna zostać opodatkowana przez Spółkę właściwą stawką podatku VAT (pytanie nr 2).

Mając na uwadze przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy uznać że opisana przez Państwa transakcja polegająca na dostawie oraz montażu szybu windowego stanowi świadczenie kompleksowe i powinna być traktowana jako dostawa z montażem w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy. W ramach opisanej transakcji dostarczany na rzecz Państwa kontrahenta szyb windowy będzie montowany przez Państwa Spółkę i montaż tego dostarczanego szybu na terytorium Polski należy do obowiązków Spółki. Odnosząc się do kwestii uznania montażu elementów szybu windowego za „proste czynności” należy zauważyć, że montaż polega na złożeniu poprzez spawanie lub skręcanie poszczególnych elementów szybu. To do Państwa obowiązków należy montaż szybu zgodnie z wcześniej przygotowaną (na terytorium Czech) dokumentacją techniczną (projektem). Do zakresu wykonywanych przez Państwa Spółkę czynności należy spawanie elementów szybu windy na miejscu dostawy. Ponadto, jak wskazali Państwo w uzupełnieniu do wniosku, cała konstrukcja jest kotwiona do budynku autorskim systemem Spółki, co polega na skręcaniu konstrukcji do ścian budynku.

Możliwość późniejszego ewentualnego przeniesienia konstrukcji do miejsca, w którym klient użyje tej samej windy (o ile wysokość jej szybu i technika montażu będzie podobna) oraz fakt, że klientowi znana jest przygotowana przez Państwa dokumentacja techniczna (projekt) nie jest wystarczającą podstawą do uznania wykonywanych czynności montażu za „proste czynności”, o których mowa w ustawie VAT. Poza tym fakt, że Państwa klient jest zobligowany do przygotowania terenu do rozładunku, przygotowania ścian i podłoża budynku, zapewnienia zaplecza bhp oraz zabezpieczeń przeciwpożarowych nie oznacza, że to on dokonuje montażu tego szybu windowego. Są to tylko prace przygotowawcze do właściwego montażu dokonywanego przez Spółkę w ramach których dokonuje kotwienia i spawania szybu windowego.

W kontekście prac spawalniczych należy także zwrócić uwagę na Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach spawalniczych (Dz. U. 2000 nr 40 poz. 470), gdzie w § 27 wskazano:

Fakt, że do obowiązków Państwa klienta będzie należało zapewnienie właściwych technicznych warunków montażu, tj. m.in. przygotowanie terenu do rozładunku ciężarówek, przygotowanie ścian budynku oraz podłoża do montażu szkieletu szybu, zapewnienie zaplecza bhp oraz zabezpieczeń przeciwpożarowych i rusztowania, nie oznacza, że montaż szybu windowego (polegający na skręcaniu i spawaniu jego elementów) stanowi proste czynności, które każdy potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie na podstawie dołączonej instrukcji/specyfikacji. Kompetencje nabywcy, który samodzielnie lub za pośrednictwem innego podwykonawcy, mógłby dokonać montażu nie są przesłanką do uznania tej czynności montażu za „prostą czynność” w świetle przepisów ustawy VAT. Nie można bowiem uznać czynności spawania elementów szybu windowego za czynność, która nie wymaga specjalistycznej wiedzy i jest możliwa do wykonania na podstawie dołączonej instrukcji/specyfikacji.

Tym samym, skoro montażu szybu windowego, polegającego na skręcaniu i spawaniu jego elementów, nie można uznać za „proste czynności”, o których mowa w ustawie VAT, to realizowane przez Państwa świadczenie, polegające na dostawie i montażu szybu windowego w miejscu wskazanym przez klienta, niezależnie od tego na czyją rzecz będzie świadczone (tj. podmiotu zobowiązanego lub nie do rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) będzie stanowiło dostawę z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy i będzie opodatkowane w miejscu w którym dostarczane towary (elementy szybu windowego) są montowane, tj. w tym konkretnym przypadku na terytorium Polski. Sprzedaż wyżej wspomnianego szybu windowego nie będzie więc mogła zostać rozliczona jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru przez nabywcę. Podobnie w przypadku gdy świadczenie będzie realizowane na rzecz osób fizycznych w Polsce lub przedsiębiorców niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej lub/i nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, transakcja będzie stanowiła dostawę z montażem w rozumieniu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy i to Państwa Spółka będzie zobowiązana do opodatkowania i rozliczenia transakcji w Polsce.

W związku z powyższym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się zaś do przywołanych przez Państwa na potwierdzenie własnego stanowiska interpretacji indywidualnych, należy wskazać, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Ponadto wskazać należy, że interpretacja indywidulana 0111-KDIB3-3.4012.272.2023.3.MW dotyczyła innego zakresu tematycznego niż przedstawiony w Państwa wniosku. Należy także zauważyć, że tezy, przedstawione we wszystkich pozostałych przytoczonych przez Państwa interpretacjach indywidualnych (a dotyczące głównie tego, że przez „proste czynności” należy rozumieć działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie, a więc za montaż lub instalację należy uznać takie czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu), co do zasady nie są sprzeczne ze stanowiskiem przedstawionym w niniejszej interpretacji. Ponadto należy w tym miejscu wskazać, że powołane interpretacje nr 0112-KDIL1-3.4012.317.2021.2.MR oraz nr 0114-KDIP1-2.4012.299.2020.2.RD dotyczące dostaw towarów z montażem potwierdzają przyjęte przez Organ rozstrzygnięcie. Natomiast interpretacja nr 0114-KDIP1-2.4012.232.2024.2.GK dotyczy świadczenia dwóch odrębnych transakcji, tj. dostawy oraz nadzoru nad montażem i uruchomieniem maszyny, w więc przedstawia odrębny stan faktyczny niż zawarty w Państwa wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili oraz stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.