Interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.653.2025.1.JO
Sprzedaż lokalu mieszkalnego oraz nieruchomości jako towarów handlowych może korzystać ze zwolnienia z VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, nawet gdy poniesione koszty remontowe przekraczają 30% wartości początkowej, pod warunkiem, że nie występuje pierwsze zasiedlenie oraz okres pomiędzy zasiedleniem a sprzedażą przekracza 2 lata.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego orazzdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego towar handlowy oraz sprzedaży nieruchomości w przyszłości stanowiących towar handlowy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Stan faktyczny:
Wnioskodawca (Spółka) jest osobą prawną, której działalność operacyjna polega m.in. na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka zakupiła w dniu 14 stycznia 2025 r. na rynku wtórnym lokal mieszkalny położony w kamienicy wybudowanej w 1912 r. Lokal został nabyty w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy nabyciu lokalu Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Lokal był zamieszkiwany od momentu budowy, tj. od 1912 r. Lokal okresowo był przedmiotem najmu, jednak od 2016 r. stanowił pustostan.
Na podstawie powyższych informacji ustalono, że od pierwszego zajęcia lokalu mieszkalnego (rok 1912) do chwili planowanej sprzedaży (rok 2025 lub późniejszy) upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Lokal został zakupiony przez Spółkę w stanie do generalnego remontu (brak instalacji ogrzewania, wszystkie pokrycia ścian, podłóg i sufitów do wymiany, brak wydzielonej łazienki). Spółka od momentu nabycia lokalu ponosi regularne koszty remontu ww. lokalu w celu podniesienia jego standardu użytkowego, a tym samym jego wartości. Koszty remontu już do momentu składania niniejszego wniosku przekroczyły początkową wartość lokalu o ponad 30%.
Spółka planuje w ciągu najbliższych miesięcy sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego.
Lokal mieszkalny został zaksięgowany jako towar handlowy, zgodnie z planowanym jego przeznaczeniem do odsprzedaży. Nie jest i nie będzie w nim prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy, co oznacza, że nie jest traktowany jako środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wydatki poniesione na remont dokumentowane są fakturami, w których wykazywany jest naliczony podatek VAT.
Stan przyszły:
Wnioskodawca ma zamiar cyklicznie dokonywać transakcji podobnych do powyższego przypadku. W każdym przyszłym podobnym przypadku kupowane nieruchomości (lokale mieszkalne, lokale usługowe, budynki mieszkalne, budynki usługowe, budynki biurowe, budynki transportu i łączności) będą kupowane na rynku wtórnym, będą księgowane oraz wykorzystywane jako towar handlowy w celu dalszej odsprzedaży, a ewentualne koszty ponoszone na podniesienie walorów użytkowych, nie będą podlegały odliczeniu podatku VAT. W opisywanych przypadkach zakres planowanych prac w zakupywanych nieruchomościach nie będzie miał na celu adaptacji powierzchni niemieszkalnych na cele mieszkalne.
Zgodnie z zamierzeniem, nieruchomości będą nabywane w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będzie Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zgodnie z zamierzeniem, sprzedaż nabywanych nieruchomości nie będzie nabywana w ramach pierwszego zasiedlenia, od pierwszego zasiedlenia nabywanych nieruchomości do momentu ich planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Pytania
1.Czy sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego opisywanego w stanie faktycznym może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, mimo faktu, że poniesione wydatki dotyczące materiałów i usług dokonanych w lokalu przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu?
2.Czy sprzedaż nieruchomości planowanych do zakupu w przyszłości, opisanych w stanie przyszłym, gdzie ewentualne prace remontowe nie będą obejmowały adaptacji powierzchni niemieszkalnych na powierzchnie mieszkalne będzie mogłakorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu mieszkalnego opisanego w stanie faktycznym może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, nawet mimo faktu, iż poniesione wydatki dotyczące materiałów i usług dokonanych w lokalu przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu.
W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT od podatku VAT zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Próbując ustalić zasady opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowe jest ustalenie daty pierwszego zasiedlenia oraz okresu jaki upłynął od tego momentu.
Przez pierwsze zasiedlenie ustawa o VAT (art. 2 pkt 14 ustawy o VAT) nakazuje rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W stanie faktycznym objętym wnioskiem Wnioskodawca nabył mieszkanie, które od wielu lat było zamieszkiwane (z okresami przestojów kiedy lokal stanowił pustostan z uwagi na brak najemców). Tym samym warunek 2-letniego okresu pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą zostanie spełniony.
Idąc dalej wskazać należy na art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych t. j. Dz. U. 2021 poz. 1128 ze zm. (analogiczny do art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. Dz. U. 2022 poz. 2587 ze zm.), który wskazuje, że jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub preferencyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Tym samym można wskazać przypadki, w których mamy do czynienia z ulepszeniem środka trwałego:
a) Przebudowa - rozumiana jako zmiana istniejącego stanu na inny: wykonanie prac dostosowujących do zmienionych potrzeb technicznych, użytkowych lub funkcjonalnych,
b) Rozbudowa - rozumiana jako powiększenie budynku, budowli, linii technologicznych,
c) Rekonstrukcja - rozumiana jako odtworzenie zużytych częściowo lub całościowo składników majątkowych,
d) Modernizacja - rozumiana jako unowocześnienie.
Z powyższego wynika więc, że jedynie środek trwały może ulec ulepszeniu.
Takie rozumowanie znajduje uzasadnienie również w stanowisku prezentowanym przez organy podatkowe.
W interpretacji indywidualnej z dnia 19 maja 2022 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.107.2022.2.PM Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi”, co zdaniem organu oznacza, że „nieruchomości (lokale mieszkalne lub usługowe), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych”.
Tożsame wnioski płyną również z analizy interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2022 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.133.2022.2.MSU oraz z dnia 14 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.668.2019.3.IR.
Wnioskodawca nabył lokal mieszkalny nie jako środek trwały, a towar handlowy, a więc w opisanym stanie faktycznym nie ma mowy o ulepszeniu w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż lokalu nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia. Zaprezentowane stanowisko jest aktualne również mimo poniesienia przez Wnioskodawcę znacznych wydatków na remont nabytego lokalu mieszkalnego, który będzie następnie odsprzedany. Znajduje to odzwierciedlenie w stanowiskach organów podatkowych i jest konsekwencją poczynionych już rozważań.
W interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2021 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.337.2021.1.KOM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał bowiem, że nawet jeśli wydatki na remont i wyposażenie budynku przekroczą 30% jego wartości to nie zmieni to faktu, że ulepszenia należy rozpatrywać przy dostawie środków trwałych, a nie przy towarach handlowych.
Mając powyższe na uwadze, sprzedaż lokalu mieszkalnego nabytego z rynku wtórnego (starszego niż 2 letni) opisanego w stanie faktycznym może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, mimo faktu, że poniesione wydatki dotyczące materiałów i usług dokonanych w lokalu przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu.
Ad 2
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości opisanych w stanie przyszłym może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, nawet w przypadku, gdyby potencjalne wydatki dotyczące materiałów i usług dokonanych na podniesienie walorów użytkowych nieruchomości przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. Podstawa prawna oraz argumentacja jest tożsama do stanowiska odnośnie opisanego stanu faktycznego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.
Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że działalność Spółki jako czynnego podatnika podatku VAT polega na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Spółka zakupiła 14 stycznia 2025 r. na rynku wtórnym lokal mieszkalny do generalnego remontu i w celu podniesienia jego standardu użytkowego oraz wartości ponosi regularne koszty remontu. Spółka planuje sprzedaż tego lokalu. Spółka ma zamiar cyklicznie dokonywać podobnych transakcji i kupować na rynku wtórnym (lokale mieszkalne, lokale usługowe, budynki mieszkalne, budynki usługowe, budynki biurowe, budynki transportu i łączności), ponosić ewentualne koszty na podniesienie walorów użytkowych i je sprzedawać. Opisane nieruchomości stanowią i będą stanowiły towar handlowy.
Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz fakt, że jesteście Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która prowadzi działalność gospodarczą stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do Państwa przedsiębiorstwa. Zatem przy sprzedaży nieruchomości opisanych we wniosku występujecie Państwo jako podatnik podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż dotyczy składników majątku Państwa przedsiębiorstwa (Spółki zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT).
W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowych nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Wyjaśnić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Kwestia pierwszego zasiedlenia została uregulowana w art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej - ponieważ w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.
Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U z 2025 r. poz. 278 ze zm.):
Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Ulepszeniem środka trwałego - w rozumieniu ustawy podatkowej - jest więc:
- przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych;
- rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały;
- rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu;
- adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany;
- modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.
Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.
Zatem nieruchomości (np. budynki), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy, odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy wyłącznie ulepszenia środków trwałych.
W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w tym artykule.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle bądź ich części, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Z wniosku wynika, że Spółka nabyła w styczniu 2025 r. lokal mieszkalny. Lokal ten był zamieszkiwany od momentu budowy, tj. 1912 r., był również okresowo przedmiotem najmu, natomiast od 2016 r. stanowi pustostan. Lokal zastał nabyty w stanie do generalnego remontu. Spółka ponosi regularne koszty remontu w celu podniesienie jego standardu użytkowania oraz wartości, które przekroczyły 30% wartości początkowej tego lokalu. Następnie Spółka planuje jego sprzedaż. Lokal mieszkalny został zaksięgowany jako towar handlowy, zgodnie z planowanym jego przeznaczeniem do odsprzedaży.
Również w przyszłości Spółka zamierza dokonywać zakupu nieruchomości (lokale mieszkalne, lokale usługowe, budynki mieszkalne, budynki usługowe, budynki biurowe, budynki transportu i łączności), które będą księgowane oraz wykorzystywane jako towar handlowy w celu dalszej ich odsprzedaży. Ewentualne koszty na podniesienie walorów użytkowych nie będą podlegały odliczeniu podatku VAT. Sprzedaż nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia a od ich pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży upłynie okres dłuży niż 2 lata.
Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do sprzedaży lokalu mieszkalnego opisanego w stanie faktycznym oraz sprzedaży nieruchomości w opisanym zdarzeniu przyszłym.
Mając na uwadze powyższe, jak wskazali Państwo w opisie sprawy, przed sprzedażą lokalu mieszkalnego nabytego w styczniu 2025 r., dokonają Państwo jego remontu. Również odnośnie nieruchomości (lokali mieszkalnych, lokali usługowych, budynków mieszkalnych, budynków usługowych, budynków biurowych, budynków transportu i łączności), które planują Państwo nabyć w przyszłości Spółka może ponieść koszty ich ewentualnego remontu. Wymienione nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży, stanowią/będą stanowić dla Państwa towar handlowy przeznaczony do dalszej odsprzedaży. Tym samym skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, nakłady ponoszone przez Państwa na przedmiotowe lokale/budynki nie stanowią/nie będą stanowić ulepszenia w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od prawnych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.
W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że dla dostawy nieruchomości opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym są/będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż jak z wniosku wynika, w odniesieniu do tych nieruchomości (budynków/lokali) doszło już do pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zajęciem, a planowaną datą sprzedaży upłynie okres 2 lat. Tym samym dostawa tych nieruchomości nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą minie okres dłuższy niż dwa lata.
W związku z powyższym sprzedaż ww. nieruchomości stanowiących towary handlowe korzysta/będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia czy wydatki poniesione na remont tych nieruchomości (budynków/lokali) przekroczą 30% jego wartości początkowej, czy też nie.
Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
