Interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.764.2025.2.AWO

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 5 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 listopada 2025 r. (data wpływu 9 listopada 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego przedstawiony w uzupełnieniu wniosku

Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą skorzystała Pani z preferencyjnej pożyczki na podstawie Umowy Inwestycyjnej numer: 1 realizowanej na podstawie Umowy Operacyjnej numer: 2 - w ramach projektu: X w ramach Programu Y z (...) 2024 r. zawartej z Z.

Ze środków z udzielonej pożyczki zostały zakupione m.in. środki trwałe, które mogłyby być jednorazowo zamortyzowane, tj.

(...)

W ramach wyżej wskazanej umowy została Pani udzielona pomoc de minimis na podstawie Rozporządzenia Komisji (UE) 2023/2831 z 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis oraz odpowiednim polskim akcie normatywnym.

Wartość pomocy de minimis stanowi ekwiwalent dotacji brutto (różnica na oprocentowaniu między oprocentowaniem rynkowym a preferencyjnym) i wynosi: (...) zł. Pożyczkodawca wystawił Pani zaświadczenie o wysokości otrzymanej pomocy de minimis.

Zgodnie z zapisami Regulaminu Udzielania Pożyczek, wydatkując środki Jednostkowej Pożyczki, nie można doprowadzić do wystąpienia przypadku podwójnego – całkowitego albo częściowego – sfinansowania ponoszonych wydatków ze środków Unii Europejskiej, a także innych źródeł pomocy krajowej i zagranicznej.

Zgodnie z przepisami, jednorazowa amortyzacja może być udzielana na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pomoc de minimis) i na tej podstawie chciałaby Pani skorzystać z jednorazowej amortyzacji zakupionego sprzętu.

W kontekście wykluczenia podwójnego finansowania i wymogu, że wydatki wykazane jako koszty kwalifikowalne nie zostały pokryte z innych źródeł finansowania przyznanego ze środków Unii Europejskiej, z innych funduszy, programów, środków i instrumentów UE, a także innych źródeł pomocy krajowej i zagranicznej, uzasadnione wydaje się twierdzenie, że jednorazowa amortyzacja nie stanowi podwójnego finansowania. Podwójne finansowanie oznacza, np. więcej niż jednokrotne przedstawienie do rozliczenia pożyczki tego samego wydatku albo tej samej części wydatku ze środków UE/innych źródeł publicznych w jakiejkolwiek formie (w szczególności dotacji, pożyczki, gwarancji/poręczenia).

Doprecyzowania tła faktycznego sprawy:

• Działalność gospodarczą prowadzi Pani od (...) 2013 r.

• Działalność prowadzona przez Panią to (...).
• Forma opodatkowania dochodów – zasady ogólne według skali podatkowej.
• W rozumieniu przepisów art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest Pani małym podatnikiem.
• W latach 2020-2025 korzystała Pani z pomocy de minimis.
• Pożyczka, o której mowa we wniosku, została udzielona na rozwój działalności gospodarczej polegający na otworzeniu własnego (...).

O przeznaczeniu pożyczki mówi (...):

(...) Pożyczka zostanie przeznaczona na sfinansowanie Inwestycji Końcowej mającej na celu:

(...)

Środki z pożyczki zostały przeznaczone na pokrycie następujących wydatków:

(...)

• W (...) regulaminu udzielania pożyczek z (...) (...), są podstawowe warunki, które należy spełnić, aby się o pożyczkę ubiegać. Żeby otrzymać pożyczkę, dodatkowo trzeba przejść pozytywną ocenę, m.in.: mieć zdolność do spłaty i odpowiednie zabezpieczenie zaakceptowane przez (...), a wydatki nie mogą być wykluczone z finansowania. Przy udzielaniu i przyznawaniu pożyczki weryfikacji podlegało:(...)
• Pożyczka została zawarta na (...) miesięcy.
• Pożyczka podlega zwrotowi wraz z odsetkami (oprocentowanie pożyczki wynosi: (...) i jest stałe w całym okresie jej spłaty).
• Pożyczka nie ulega umorzeniu całkowitemu, ani częściowemu.
• Na podstawie Umowy Inwestycyjnej numer: 1 z (…) 2024 r. wypłata pożyczki nastąpiła w dwóch transzach:
  • Pierwsza transza (...)
  • Druga transza (...).
• Środki z pożyczki zostały wypłacone przez Pożyczkodawcę (w tym przypadku (...)) na podstawie zawartej z Panią Umowy Inwestycyjnej (...) z (…) 2024 r. Natomiast Umowa Inwestycyjna realizowana jest na podstawie Umowy Operacyjnej numer: 2 w ramach projektu: X w ramach Programu Y z (...) 2024 r. zawartej z Z a Konsorcjum w składzie:

(...)

• 12 lutego 2025 r. zostały nabyte:

(...)

• Na pokrycie wyżej wymienionych składników przeznaczono część pożyczki, tj.: (...) zł (przy całkowitej kwocie pożyczki: (...) zł).
• Cena nabycia każdego z wyżej wymienionych składników została w całości pokryta środkami pochodzącymi z otrzymanej pożyczki.
  • (...) zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych 12 lutego 2025 r.
  • (...) została wprowadzona do ewidencji środków trwałych 10 marca 2025 r.

• Wszystkie nabyte składniki zostały zakwalifikowane do grupy: (...).

• Wobec Pani nie ma zastosowania regulacja wskazana w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• Łączna wartość odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nie przekroczyła równowartości kwoty: 50.000 euro.
• Związek pomiędzy prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą a nabyciem (...). Nabyte sprzęty stanowią niezbędne wyposażenie (...). Ich zakup pozwolił Pani na rozwój prowadzonej działalności poprzez otworzenie własnego, (...).

Pytanie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym (nabyciem środków trwałych), może Pani - na podstawie art. 22k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - skorzystać z jednorazowej amortyzacji, która jest pomocą de minimis, mimo że ich zakup był finansowany ze środków uzyskanych w ramach pożyczki, która również jest pomocą de minimis?

Pani stanowisko w sprawie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

W Pani ocenie, w przedstawionym przez Panią przypadku, przysługuje Pani możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji nabytych środków trwałych (...).

Podała Pani, że zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spełnia Pani warunki do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, ponieważ:

• jest Pani małym podatnikiem w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• w Pani przypadku nie ma zastosowania regulacja wskazana w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• wszystkie nabyte przeze mnie środki trwałe, o których mowa we wniosku, zostały zakupione nowe i są zaliczone do grupy 8 KŚT,
• środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, a łączna wartość odpisów amortyzacyjnych środków trwałych nie przekroczyła równowartości kwoty: 50.000 euro.

Podkreśliła Pani, że, ustawa nie określa sposobu finansowania zakupu środków trwałych, w związku z tym - w Pani opinii - nie wyklucza finansowania w ramach pożyczki, mimo że w tym wypadku pożyczka jest także formą pomocy de minimis (ale podlega całkowitemu zwrotowi wraz z odsetkami i nie zachodzi możliwość jej umorzenia, ani w części, ani w całości).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Pierwsze zdanie art. 22 ust. 8 wskazanej ustawy stanowi, że:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzuje, że:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 powołanej ustawy:

Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i‑22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Jedną z tych metod amortyzacji jest tzw. jednorazowa amortyzacja. Została ona uregulowana w art. 22k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które określają że:

• art. 22k ust. 7 podanej ustawy:

Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

• art. 22k ust. 8 podanej ustawy:

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowegopodatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

• art. 22k ust. 9 podanej ustawy:

Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust. 3.

• art. 22k ust. 10 podanej ustawy:

Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

• art. 22k ust. 11 podanej ustawy:

Przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

• art. 22k ust. 12 podanej ustawy:

Przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1000 zł.

• art. 22k ust. 13 podanej ustawy:

W przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, odnosi się do łącznej wartości odpisów przypadających zgodnie z art. 8 na wspólników tej spółki.

Zauważam, że zgodnie z art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł;

Jak wynika z powyższych przepisów, przedsiębiorcy będący małymi podatnikami, mogą dokonywać jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych do wysokości określonego w wyżej wskazanej ustawie limitu (równowartości 50.000 euro). Wyjątek stanowią będące środkami trwałymi samochody osobowe, które nie mogą podlegać jednorazowej amortyzacji.

Z opisu przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika m.in., że:

• prowadzi Pani działalność gospodarczą,
• skorzystała Pani z preferencyjnej pożyczki na rozwój Pani działalności gospodarczej,
• środki z udzielonej pożyczki przeznaczyła Pani na zakup:(...)

• cena nabycia każdego z wyżej wymienionych składników została w całości pokryta środkami pochodzącymi z otrzymanej pożyczki,
• pożyczka podlega zwrotowi wraz z odsetkami,
• pożyczka nie ulega umorzeniu całkowitemu, ani częściowemu.

Zadane przez Panią pytanie skupia się na dopuszczalności skorzystania z jednorazowej metody amortyzacji - która stanowi pomoc de minimis, wobec zakupu środków trwałych - sfinansowanych środkami pochodzącymi z pożyczki otrzymanej przez Panią (również) w ramach pomocy de minimis.

Wyjaśniam, że odpisy amortyzacyjne stanowią pieniężny wyraz stopniowego zużywania się trwałych składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej i są elementem kosztów uzyskania przychodów. Wysokość kwoty odpisu za dany okres podatkowy oraz okres amortyzacji wynikają z przyjętej przez danego podatnika metody amortyzacji. Jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można zatem utożsamiać ze zwrotem wydatków na nabycie środka trwałego.

W świetle powyższego preferencja w postaci jednorazowego odpisu amortyzacyjnego jakkolwiek stanowi pomoc publiczną, to nie stanowi pomocy na nabycie środka trwałego. O skorzystaniu z pomocy de minimis decyduje sam podatnik, który powinien samodzielnie sprawdzić spełnienie warunków uzyskania tej pomocy.

Ponadto - co podkreśla Pani również we własnym stanowisku w sprawie - możliwość dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie została przez ustawodawcę ograniczona do określonych form nabycia środka trwałego.

Z wyżej wskazanych powodów, podatnik w odniesieniu do każdego środka trwałego, spełniającego warunki, o których mowa w art. 22 ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może stosować tę preferencyjną metodę amortyzacji.

Skoro - jak wynika z treści Pani wniosku:

1)jest Pani małym podatnikiem w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

2)wszystkie nabyte składniki zostały zakwalifikowane do grupy: (...),

3)wobec Pani nie ma zastosowania regulacja wskazana w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)łączna wartość odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nie przekroczyła równowartości kwoty: 50.000 euro,

–to przysługuje Pani możliwość skorzystania z jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wobec nabytych środków trwałych (...) - do wysokości określonego w przepisach limitu, przy jednoczesnym zachowaniu pozostałych warunków pomocy de minimis.

Pani stanowisko uznaję zatem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zaznaczam, że:

• przedstawiany przez Panią zakres żądania (zadane pytanie) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pani przedmiotu wniosku - zakresu Pani pytania,
• przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Z powyższego powodu:

–weryfikacja ewentualnego przekroczenia przez Panią limitu ustalonego dla możliwości korzystania z pomocy de minimis,

–dokonana przez Panią klasyfikacja środków trwałych do określonego symbolu KŚT

- nie stanowią przedmiotu tej interpretacji (kwestie te nie są regulowane przez przepisy prawa podatkowego),

• procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla wyżej wskazanych trybów postępowań. Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z wyżej wskazanych powodów, niniejszej odpowiedzi udzieliłem wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku (załączone przez Panią dokumenty nie mogły stanowić przedmiotu merytorycznej analizy w niniejszej sprawie).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.