Interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.495.2025.2.ŁS

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

3 czerwca 2016 r. zawarł Pan związek małżeński z A. A. Do 27 stycznia 2025 r. w małżeństwie obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Nabył Pan 28 grudnia 2011 r. lokal mieszkalny o powierzchni 129 m² położony w A przy ul. B 1 oznaczony numerem I. Lokal ten w chwili nabycia do 27 stycznia 2025 r. stanowił Pana indywidualną własność.

Pana małżonka Pani A. A 7 sierpnia 2013 r. nabyła lokal mieszkalny o powierzchni 58 m² położony w A przy ul. C 2 oznaczony numerem II. Lokal ten w chwili nabycia do 27 stycznia 2025 r. stanowił indywidualną własność Pana małżonki.

27 stycznia 2025 r. podpisali Państwo umowę rozszerzającą wspólność majątkową o nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego lokale wymienione wyżej. 27 stycznia 2025 r. lokale te stanowiły współwłasność małżeńską. 27 stycznia 2025 r. podpisali Państwo umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. W wyniku podziału majątku wspólnego lokal położony w A przy ul. C 2 oznaczony numerem II przypadł na wyłączność Panu, natomiast lokal położony w A przy ul. B 1 oznaczony numerem I przypadł Pana małżonce. Zamierza Pan w ciągu roku sprzedać lokal położony w A przy ul. C 2 oznaczony numerem II.

Pytanie

Czy sprzedaż przez Pana lokalu mieszkalnego położonego w A przy ul. C 2 oznaczonego numerem II będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w związku z podpisaniem rozszerzającej umowy majątkowej pomiędzy małżonkami, a później podpisaniem umowy o rozdzielności majątkowej, nabycie lokalu mieszkalnego położonego w A przy ul. C 2 oznaczonego numerem II dla celów podatkowych nastąpiło z dniem zakupu lokalu przez Pana współmałżonkę - to jest na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma Pan prawo do skorzystania ze zwolnienia w momencie sprzedaży lokalu to jest zwolnienia opisanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż lokalu w terminie najbliższego roku będzie korzystać ze zwolnienia opisanego wyżej i nie będzie musiał Pan opodatkowywać przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stanowi on, że:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie zaś z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z opisu sprawy wynika w szczególności, że 28 grudnia 2011 r. nabył Pan lokal mieszkalny o powierzchni 129 m² położony w A przy ul. B 1 oznaczony numerem I. Lokal ten w chwili nabycia do 27 stycznia 2025 r. stanowił Pana indywidualną własność. Pani A. A 7 sierpnia 2013 r. nabyła lokal mieszkalny o powierzchni 58 m² położony w A przy ul. C 2 oznaczony numerem II. Lokal ten w chwili nabycia do 27 stycznia 2025 r. stanowił indywidualną własność Pana małżonki. 3 czerwca 2016 r. zawarł Pan związek małżeński z A. A. Do 27 stycznia 2025 r. w małżeństwie obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. 27 stycznia 2025 r. podpisali Pan i Pana małżonka umowę rozszerzającą wspólność majątkową o nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego lokale wymienione wyżej. 27 stycznia 2025 r. lokale te stanowiły współwłasność małżeńską. 27 stycznia 2025 r. podpisali Państwo umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. W wyniku podziału majątku wspólnego lokal położony w A przy ul. C 2 oznaczony numerem II przypadł na wyłączność Panu, natomiast lokal położony w A przy ul. B 1 oznaczony numerem I przypadł Pana małżonce. Zamierza Pan w ciągu roku sprzedać lokal położony w A przy ul. C 2 oznaczony numerem II.

Aby zatem ustalić, czy odpłatne zbycie przez Pana nieruchomości położonej w A przy ul. C 2/II podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy zbycie to nastąpi po upływie okresu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu tego przepisu jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę – przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego, nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy konieczne jest powołanie przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), normujących stosunki majątkowe między małżonkami.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Stosownie natomiast do treści art. 33 pkt 1 ww. Kodeksu:

Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Jak stanowi art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Zgodnie z art. 47 § 1 i § 2 ww. ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że małżonkowie – poprzez zawarcie stosownej umowy – mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

Ponadto, w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego.

Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

Należy również wskazać na jednolicie ukształtowaną linię orzeczniczą, zgodnie z którą włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taki pogląd wyraził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 1110/14, podkreślając, że małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny. Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia nieruchomości przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

Odnosząc się natomiast do kwestii podziału majątku małżonków wskazuję, że stosownie do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie zaś z art. 1037 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z powyższych przepisów wynika, że wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Podział majątku wspólnego może zostać dokonany zarówno w drodze umowy, jak i na podstawie orzeczenia sądu, a co do zasady małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, chyba że zostanie to odmiennie uregulowane. Podział ten polega na rozdysponowaniu składników majątku wspólnego pomiędzy małżonków.

Zatem za datę nabycia nieruchomości, które małżonkowie pierwotnie nabyli do swoich majątków osobistych, następnie włączyli do majątku wspólnego, a które w wyniku podziału majątku wspólnego przypadły jednemu z nich — niezależnie od tego, czy nieruchomość pierwotnie należała do drugiego małżonka — należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia do majątków osobistych.

Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji

W konsekwencji, bazując na przedstawionym przez Pana opisie zdarzenia, stwierdzam, że za datę nabycia przez Pana lokalu położonego w A przy ul. C 2/II należy uznać dzień jego pierwotnego nabycia przez Pana małżonkę, tj. 7 sierpnia 2013 r., a nie dzień późniejszego rozszerzenia wspólności majątkowej ani dokonania podziału majątku wspólnego.

W rezultacie nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej planowane przez Pana odpłatne zbycie tego lokalu nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ okresu wskazanego w powyższym przepisie, i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuję, że jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem zdarzenia podanym przez Pan w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.