Interpretacja indywidualna z dnia 9 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.767.2025.2.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Ukrainy,
• nieprawidłowe w części dotyczącej braku wpływu dochodów uzyskanych z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Ukrainy na wysokość stawki podatku w Polsce.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 9 lutego 2022 r. mieszka Pan wraz z rodziną w Polsce (wynajmują Państwo mieszkanie w ...).

Jest Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę i otrzymuje Pan wynagrodzenie w Polsce. Od 2026 r. planuje Pan zarejestrować działalność gospodarczą typu „JDG” (jednoosobowa działalność gospodarcza) na Ukrainie, w ..., ale będzie Pan prowadził działalność zdalnie, pozostając w Polsce. Rodzaj działalności: agent ubezpieczeniowy (doradzanie, proponowanie i zawieranie umów ubezpieczeniowych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń), odpowiednik kodu PKD 66.22. Planuje Pan możliwość wynajęcia biura lub miejsca w coworkingu w ... oraz zatrudnienia pracownika. Działalność będzie dotyczyć wyłącznie rynku ukraińskiego – klienci, kontrahenci oraz licencja wyłącznie na Ukrainie. Z tytułu działalności JGD będzie Pan płacił podatki w Ukrainie: podatek od obrotu + składka wojskowa + Jednolita Składka Społeczna „EСВ”, obowiązkowa składka do systemu obowiązkowego ubezpieczenia społecznego (odpowiednik ZUSu).

Uzupełnienie wniosku

Jest Pan obywatelem Ukrainy.

Na pytanie:

Czy posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)?

Odpowiedział Pan:

Tak (mieszkam i pracuję w Polsce dłużej niż 183 dni).

Faktycznie będzie Pan przebywał i mieszkał na terytorium Polski (w ...), natomiast zasadnicza działalność będzie wykonywana na terytorium Ukrainy – poprzez biuro lub coworking w ..., gdzie będą znajdować się dokumenty, sprzęt biurowy i pracownik. W Polsce nie będę posiadał stałej placówki działalności gospodarczej.

Na pytanie:

Wobec wskazania w opisie sprawy, że: (…) będę prowadził działalność zdalnie, pozostając w Polsce. (…) Planuję możliwość wynajęcia biura lub miejsca w coworkingu w ... oraz zatrudnienia pracownika. proszę wyjaśnić:

Z jakiego miejsca w Polsce oraz za pomocą jakiego sprzętu będzie prowadził Pan zdalnie działalność zarejestrowaną na Ukrainie od 2026 r.?

Odpowiedział Pan:

Nie będzie to działalność związana z określonym miejscem – czynności mogą być wykonywane z różnych lokalizacji, w tym głównie z wynajmowanego mieszkania w ..., ale może to być również kawiarnia, droga itp. Działalność będzie wykonywana przy użyciu osobistego laptopa i telefonu komórkowego.

Na pytanie:

Czy ww. działalność będzie prowadził Pan wyłącznie w sposób zdalny?

Odpowiedział Pan:

Tak, osobiście planuję prowadzić działalność wyłącznie w sposób zdalny, natomiast na Ukrainie planuję posiadać biuro/miejsce w coworkingu oraz zatrudnionego pracownika, który będzie wspierał działalność operacyjną.

Na pytanie:

Czy będzie posiadał Pan na terytorium Ukrainy placówkę działalności gospodarczej?

Odpowiedział Pan:

Tak, będę posiadał placówkę działalności gospodarczej na Ukrainie (biuro lub miejsce w coworkingu), gdzie znajdować się będą dokumenty, sprzęt biurowy i zatrudniony pracownik.

Na pytanie:

Czy placówka ta będzie miała charakter stały, tzn. będzie utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości?

Odpowiedział Pan:

Tak, placówka będzie miała charakter stały – zostanie utworzona w określonym miejscu w ..., na podstawie umowy najmu biura lub miejsca w coworkingu zawartej na okres jednego roku z możliwością przedłużenia.

Na pytanie:

Czy działalność przedsiębiorstwa będzie prowadzona w całości lub w części za pośrednictwem tej stałej placówki?

Odpowiedział Pan:

Tak, w całości, jeśli chodzi o pracę biurową, obsługę dokumentów, spotkania z klientami, wizyt kurierów itp. Jednocześnie część pracy będzie prowadzona online, niezależnie od biura.

Na pytanie:

Czy bezpośrednie czynności zarządu działalnością gospodarczą w całości lub w części będzie wykonywał zatrudniony przez Pana pracownik?

Odpowiedział Pan:

Częściowo. Zatrudniony pracownik będzie posiadał szerokie uprawnienia, w tym prawo do podpisywania dokumentów finansowych i bieżących decyzji dotyczących działalności. Jednak strategiczne decyzje dotyczące kierunku rozwoju biznesu lub finansów będą musiały być uzgadniane ze mną.

Na pytanie:

W jakim kraju (w Polsce, na Ukrainie, w innym – jakim?) będzie Pan posiadał rachunek bankowy, na który będą wpływały środki z ww. działalności?

Odpowiedział Pan:

Rachunek bankowy dla działalności gospodarczej będzie prowadzony na Ukrainie w banku ukraińskim. Na ten rachunek będą wpływać środki z ww. działalności.

Na pytanie:

Czy w 2026 r. będzie Pan uzyskiwał w Polsce dochody/przychody? Jeżeli tak, to z jakiego tytułu/źródła?

Odpowiedział Pan:

Tak, w 2026 r. planuję nadal otrzymywać wynagrodzenie z umowy o pracę w Polsce od polskiego pracodawcy.

Na pytanie:

Czy w 2026 r. będzie Pan prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Polski lub na terytorium innego kraju (poza działalnością wskazaną we wniosku – zarejestrowaną od 2026 r. na Ukrainie)?

Odpowiedział Pan:

Nie planuję prowadzenia żadnej innej pozarolniczej działalności gospodarczej na terytorium Polski, ani w żadnym innym kraju poza Ukrainą. W Polsce będę uzyskiwał jedynie wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę.

Pytania

1.Czy dochody uzyskane z działalności JDG na Ukrainie powinny być opodatkowane również w Polsce w przypadku prowadzenia działalności z biurem i pracownikiem w ...?

2.Czy dochód uzyskany z działalności JDG na Ukrainie wpływa na wysokość stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce od Pana dochodów z umowy o pracę (obecnie roczny dochód z umowy o pracę nie przekracza 120 tys. PLN)?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem:

1.Dochody z działalności gospodarczej, którą planuje Pan prowadzić na Ukrainie (JDG), nie powinny być opodatkowane w Polsce, ponieważ cała działalność dotyczy wyłącznie rynku ukraińskiego, a także będzie tam zlokalizowane biuro i ewentualnie zatrudniony pracownik. Podatki od tej działalności będą w całości płacone na Ukrainie.

2.Nie ma Pan pewności, czy dochód z tej działalności może mieć wpływ na wysokość podatku dochodowego w Polsce od Pana umowy o pracę. Uważa Pan, że skoro działalność jest prowadzona wyłącznie na Ukrainie i tam też w całości opodatkowana, to nie powinno to wpływać na podatek w Polsce, natomiast taki dochód powinien być wykazany w rocznym zeznaniu podatkowym w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis ten wskazuje na dwie przesłanki powodujące ustalenie miejsca zamieszkania w Polsce, które ze względu na rozdzielenie ich przez ustawodawcę spójnikiem „lub”, mają charakter rozłączny. Oznacza to, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu sprawy wynika, że:

• jest Pan obywatelem Ukrainy;

• od 9 lutego 2022 r. mieszka Pan wraz z rodziną w Polsce;
• posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• jest Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę i otrzymuje Pan wynagrodzenie w Polsce;
• od 2026 r. planuje Pan zarejestrować działalność gospodarczą typu „JDG” (jednoosobowa działalność gospodarcza) na Ukrainie, w ...;
• będzie Pan prowadził działalność zdalnie, pozostając w Polsce;
• rodzaj prowadzonej przez Pana działalności: agent ubezpieczeniowy (doradzanie, proponowanie i zawieranie umów ubezpieczeniowych w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń), odpowiednik kodu PKD 66.22;
• planuje Pan możliwość wynajęcia biura lub miejsca w coworkingu w ... oraz zatrudnienia pracownika;
• działalność będzie dotyczyć wyłącznie rynku ukraińskiego – klienci, kontrahenci oraz licencja wyłącznie na Ukrainie.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania również w Polsce dochodów uzyskanych z działalności (JDG) zarejestrowanej na Ukrainie, prowadzonej w sposób zdalny, w pierwszej kolejności zwracam uwagę, że – jak Pan wskazał – jest Pan polskim rezydentem podatkowym i w związku z tym podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Podatnik, który ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski (rezydencję podatkową), podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych przychodów na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku prowadzenia przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej na terenie Ukrainy, zasady opodatkowania przychodów osiąganych z tej działalności należy ustalić na podstawie postanowień Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie dnia 12 stycznia 1993 r. (t. j. Dz. U. z 1994 r. nr 63 poz. 269; dalej: „Konwencja polsko-ukraińska”.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. g Konwencji polsko-ukraińskiej:

Określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Oznacza to, że osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce należy uznać za przedsiębiorstwo polskie, nawet jeżeli osoba ta zarejestrowała działalność gospodarczą za zagranicą.

Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej następuje natomiast z uwzględnieniem art. 7 ust. 1 w związku z art. 5 Konwencji polsko-ukraińskiej.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji polsko-ukraińskiej:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Stosownie do art. 5 ust. 1 Konwencji polsko-ukraińskiej:

W rozumieniu niniejszej konwencji określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Placówka oznacza również miejsce produkcyjne.

Z kolei w myśl art. 5 ust. 2 Konwencji polsko-ukraińskiej:

Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

a) miejsce zarządu,

b) filię,

c) biuro,

d) zakład fabryczny,

e) warsztat oraz

f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania kopalnych zasobów naturalnych.

Warunek określony w art. 7 ust. 1 Konwencji polsko-ukraińskiej należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (pkt 3 Komentarza do art. 7 ust. 1), przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu.

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa, powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych państw. Termin „przedsiębiorstwo” należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak już wskazano, przedsiębiorstwo mające siedzibę w jednym państwie, a prowadzące działalność na terytorium drugiego, co do zasady, podlega opodatkowaniu w państwie swojej siedziby. Państwu, w którym prowadzona jest działalność, służy prawo do opodatkowania zysków osiąganych przez przedsiębiorstwo pochodzące z innego kraju, pod warunkiem że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w tym państwie w formie zakładu. W przeciwnym przypadku, dochody przedsiębiorstwa zagranicznego podlegają opodatkowaniu w państwie jego siedziby.

Ustalenie miejsca opodatkowania dochodów osiąganych w ramach działalności gospodarczej przedsiębiorstwa jednego państwa (w Pana przypadku Polski) powinno zatem wiązać się z oceną, czy przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w drugim państwie (w Pana przypadku w Ukrainie) przez położony w tym państwie zakład. Inaczej, czy charakter działalności prowadzonej na terytorium Ukrainy wypełnia znamiona zakładu, co może być podstawą przypisania do tego zakładu odpowiednich zysków do opodatkowania w Ukrainie.

W związku z powyższym ocena przesłanek powstania zakładu, tj. czy:

• istnieje placówka działalności gospodarczej, tj. pomieszczenia, a w pewnych okolicznościach maszyny i urządzenia (miejsce gdzie działalność jest prowadzona),

• placówka ma charakter stały, tzn. czy jest utworzona w określonym miejscu z pewnym stopniem trwałości,
• jest prowadzona działalność przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej stałej placówki (czy osoby, które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona),
• odnosi się do charakteru Pana działalności prowadzonej w Ukrainie.

Z opisu sprawy wynika, że Pana jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona przez Pana jako rezydenta Polski będzie stanowić zakład na terytorium Ukrainy. Na terytorium Ukrainy będzie Pan posiadał placówkę działalności gospodarczej na Ukrainie (biuro lub miejsce w coworkingu), gdzie znajdować się będą dokumenty, sprzęt biurowy i zatrudniony pracownik. Pracownik ten będzie posiadał szerokie uprawnienia, w tym prawo do podpisywania dokumentów finansowych i bieżących decyzji dotyczących działalności. Jednak strategiczne decyzje dotyczące kierunku rozwoju biznesu lub finansów będą musiały być uzgadniane z Panem. Placówka będzie miała charakter stały – zostanie utworzona w określonym miejscu w ..., na podstawie umowy najmu biura lub miejsca w coworkingu zawartej na okres jednego roku z możliwością przedłużenia.

Dochód przedsiębiorstwa, co do zasady, opodatkowany jest w państwie rezydencji, czyli w Pana przypadku w Polsce. W państwie zakładu – na Ukrainie opodatkowany będzie natomiast wyłącznie dochód uzyskany z tego zakładu.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że Pana dochód, jako osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Ukrainy, będzie opodatkowany w Ukrainie, ponieważ w Ukrainie będzie Pan prowadził działalność gospodarczą przez położony na terytorium tego państwa zakład. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi, będzie opodatkowany w Ukrainie według przepisów w tym państwie obowiązujących.

Zatem, jako że dochody Pana będą podlegały opodatkowaniu zarówno na terytorium Polski, jak i w Ukrainie, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania.

W sytuacji powyższej, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, znajduje zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 24 ust. 2 lit. a Konwencji polsko -ukraińskiej, zgodnie z którą:

Z zastrzeżeniem przepisów ustawodawstwa Polski (które nie będą sprzeczne z zasadami tego ustępu), dotyczących zwolnienia od podatku zapłaconego poza granicami Polski, podatek ukraiński będzie zaliczany na poczet podatku polskiego w sposób następujący: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Ukrainie, to Polska zwolni taki dochód lub majątek od podatku zgodnie z postanowieniami ustępów 3 i 4.

W myśl art. 24 ust. 3 Konwencji polsko-ukraińskiej:

Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku obliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu lub majątku podlegającego opodatkowaniu w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 24 ust. 4 Konwencji polsko-ukraińskiej:

Jeżeli zgodnie z jakimikolwiek postanowieniami niniejszej konwencji uzyskany dochód lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie będzie zwolniony od opodatkowania w tym Państwie, to Państwo może tym niemniej przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby wziąć pod uwagę zwolniony od podatku dochód lub majątek.

W tym miejscu wskazuję również, że metoda unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. 24 ust. 2 lit. a Konwencji polsko-ukraińskiej, nie została zmieniona przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku (tzw. Konwencja MLI), podpisaną przez Polskę dnia 7 czerwca 2017 r. oraz przez Ukrainę dnia 23 lipca 2018 r.

W metodzie wyłączenia z progresją dochody uzyskiwane na terytorium Ukrainy będą zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce. Jednakże będą one brane pod uwagę przy ustaleniu stopy procentowej mającej zastosowanie do obliczenia podatku od ewentualnych dochodów opodatkowanych w Polsce.

Stosownie do art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych – podatek określa się w następujący sposób:

1) do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

2) ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;

3) ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem w przypadku metody wyłączenia z progresją dochody uzyskane za granicą są na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zwolnione od podatku w Polsce.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w ww. przepisie stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chce skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku wykazywania w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce przychodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej w Ukrainie za pośrednictwem położonego tam zakładu.

Wskazał Pan, że faktycznie będzie Pan przebywał i mieszkał na terytorium Polski, natomiast zasadnicza działalność będzie wykonywana na terytorium Ukrainy – poprzez biuro lub coworking w ..., gdzie będą znajdować się dokumenty, sprzęt biurowy i pracownik. W Polsce nie będzie Pan posiadał stałej placówki działalności gospodarczej. Jednocześnie jest Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę i otrzymuje Pan wynagrodzenie w Polsce.

Wobec tego Pana dochody z jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej w Ukrainie poprzez położony tam zakład będą zwolnione od podatku dochodowego w Polsce.

W tym zakresie Pana stanowisko jest prawidłowe.

Jednakże dochody uzyskane z jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej w Ukrainie poprzez położony tam zakład będą miały wpływ na wysokość stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce do ustalania stopy procentowej, według której zapłaci Pan podatek od polskich przychodów (dochodów), zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ww. zakresie Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).