Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.22.2025.1.MCW
Napój, który w swoim składzie zawiera dodatki cukrów, spełnia definicję napoju podlegającego opłacie cukrowej, nawet jeśli cukry te nie dodają smaku, lecz mają inne cele produkcyjne, jak wzniecenie fermentacji.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, że Napój zawierający w swoim składzie zarówno cukry pochodzące ze słodu jak i cukry dodane w trakcie procesu produkcji, nie podlega opłacie od środków spożywczych,
- jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 listopada 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zgodnie z art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2023 r. 1608 z późn. zm.) (dalej jako: „ustawa o zdrowiu publicznym”) tzw. „opłacie cukrowej” podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów z dodatkiem: cukrów (monosacharydów, disacharydów), środków spożywczych zawierających te substancje lub substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Jak wskazuje art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym spod obowiązku takiej opłaty wyłączone są napoje zawierające cukier, jeżeli substancja ta (cukier) występuje w nich naturalnie.
(…) importuje napoje fermentowane o niskiej zawartości alkoholu (…) na zasadzie nabycia wewnątrzwspólnotowego. Kategoria produktu to (…) - napoje fermentowane CN22029919. Napoje są naturalne i produkowane naturalną metodą warzenia i fermentacji ze słodów (…), gdzie cukier używany jest do tego procesu (w połączeniu z drożdżami piwnymi powoduje proces fermentacji). Sam proces produkcji jest identyczny, jak proces produkcji piwa. Mimo niskiej zawartości alkoholu napoje nie podlegają podatkowi akcyzowemu, ponieważ zawartość alkoholu nie przekracza (…) vol. i w świetle przepisów są napojami bezalkoholowymi.
Cukier w produkcie pochodzi ze słodów (…), a więc jest pochodzenia naturalnego, ale jednocześnie, jak wyżej wskazano jest dodawany w czasie procesu warzenia do wzniecenia fermentacji, ponieważ naturalnego cukru pochodzenia słodowego jest zbyt mało, aby stanowił pożywkę dla drożdży piwnych. Czyli ogólna zawartość cukru w produkcie jest zarówno naturalna, jak i częściowo dodana do fermentacji na bazie drożdży - i jedynie w tym celu. Nie jest dodawany do smaku lub w celu dosłodzenia.
Skład produktu to (…)
(…) jest podmiotem nabywającym napój w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od (…). (…) wprowadza nabyty napój na rynek w Polsce.
Jak jasno wynika z wykazu składników, do Napoju cukry dodawane są wyłącznie do fermentacji na bazie drożdży. Napój nie zawiera tauryny ani kofeiny. W Napoju zawartość cukrów deklarowana na etykiecie wynosi (…) w 100 ml. Z czego (…) cukry naturalne - w formie polisacharydów - pochodzą naturalnie z (…), a pozostałe to cukry dodane na etapie ważenia dla wzniecenia fermentacji.
Napój jest zakwalifikowany do działu 11, klasy 11.07.19 „Pozostałe napoje bezalkoholowe” w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Pytanie
Czy prawidłowym jest stanowisko (…), zgodnie z którym Napój nie podlega opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym na podstawie wyłączenia wskazanego w art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, ponieważ zawarte w Napoju cukry w większości stanowią substancje występujące w nim naturalnie?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022. 1608 z późn. zm.) (dalej jako: „ustawa o zdrowiu publicznym”) tzw. „opłacie cukrowej” podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem: cukrów (monosacharydów, disacharydów), środków spożywczych zawierających te substancje lub substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008. Jak wskazuje art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym spod obowiązku takiej opłaty wyłączone są napoje zawierające cukier, jeżeli substancja ta (cukier) występuje w nich naturalnie.
(…) będąca wnioskodawcą (…) jest podmiotem nabywającym napój w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od (…). (…) wprowadza nabyty napój na rynek w Polsce. (…) prowadzi sprzedaż detaliczną (bezpośrednio do konsumenta) i hurtową (do innych podmiotów w łańcuchu dystrybucji żywności) napoju.
Przedmiotem niniejszego wniosku jest sprzedawany na polski rynek przez (…) bezalkoholowy, lekko gazowany, produkowany na bazie słodu (…) i słodu (…), który jest przeznaczony bezpośrednio do spożycia (dalej jako: „Napój”).
Napój składa się z: (…). Jak wynika z wykazu składników, do Napoju są dodawane cukry, ale wyłącznie w czasie procesu warzenia do wzniecenia fermentacji, gdyż naturalnego cukru pochodzenia słodowego jest zbyt mało do wzniecenia fermentacji. Warto wskazać także, iż ilość cukru dodanego na etapie fermentacji jest ściśle uzależniona od zawartości naturalnych cukrów w słodzie (…). Zatem w przypadku, gdy dodawany słód (…) zawierają wysoki poziom cukrów naturalnych, ilość dodanego cukru na etapie fermentacji jest śladowa. Napój nie zawiera tauryny ani kofeiny.
W Napoju zawartość cukrów deklarowana na etykiecie wynosi (…) g w 100 ml. Cukry te - w formie polisacharydów - pochodzą naturalnie ze słodu (…) i słodu (…) - około (…) w 100 ml, a pozostałe, to cukier dodany na etapie ważenia.
Napój jest zakwalifikowany do działu 11, klasy 11.07.19 „Pozostałe napoje bezalkoholowe” w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Uwzględniając powyższe, (…) stoi na stanowisku, że Napój nie podlega pod obowiązek opłaty przewidziany w art. 12a ust. 1 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym. Zdaniem (…), Napój jest wyłączony spod tzw. „opłaty cukrowej”, ponieważ obecny w Napoju cukier występuje w większości naturalnie z uwagi na cukier obecny w (…). Natomiast słód (…), w przypadku Napoju, stanowi zwykły i podstawowy składnik, jego zadaniem nie jest nadanie Napojowi słodkiego smaku (tzn. słód (…) nie mają w Napoju funkcji słodzącej). Tym samym Napój jest wyłączony spod obowiązku opłaty w świetle art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym. Na poparcie opisanej wyżej interpretacji warto przywołać najnowsze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok z dnia 1 marca 2023 r. sygn. akt III FSK 1278/22). Sąd wskazał w nim, że: „Przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują się w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy. Użyty w art. 12b ust. 1 u.z.p. zwrot normatywny „z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie” należy odnieść wyłącznie do analizy składu napoju i dokonania ustaleń, czy napój spełnia definicję napoju. Przepis art. 12b ust. 1 u.z.p. należy czytać systemowo, gdyż odnosi się wprost do przedmiotu opodatkowania, jakim jest wprowadzony na rynek krajowy tak zdefiniowany napój. Przedmiotowe wyłączenie ma charakter generalny i odnosi się do każdej substancji występującej w napoju naturalnie, a nie tylko do takiej substancji, która w tym napoju występuje samodzielnie (wyłącznie)”. „Zgodnie z art. 12f u.z.p., wysokość opłaty jest wprost uzależniona od rodzaju substancji i ich ilości zawartych w napoju. Tym samym wykluczone z przedmiotu opodatkowania substancje występujące naturalnie nie mogą mieć wpływu na wysokość należnej opłaty”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia, że Napój zawierający w swoim składzie zarówno cukry pochodzące ze słodu jak i cukry dodane w trakcie procesu produkcji, nie podlega opłacie od środków spożywczych,
- jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1670 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2) kofeiny lub tauryny
– podlega opłacie.
Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:
przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1,
do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,
za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Jak stanowi art. 12d ust. 1 ustawy:
obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
1) podmiotem sprzedającym podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy:
obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że importują Państwo napoje fermentowane o niskiej zawartości alkoholu (…) na zasadzie nabycia wewnątrzwspólnotowego.
Wskazali Państwo, że Napoje są produkowane naturalną metodą warzenia i fermentacji, a cukier zawarty w produkcie będący polisacharydem, pochodzi ze słodów (…), a więc jest pochodzenia naturalnego. Jednocześnie wskazali Państwo, że cukier jest także dodawany do Napoju w procesie warzenia do wzniecenia fermentacji. Czyli ogólna zawartość cukru w produkcie jest zarówno naturalna jak i częściowo dodana. Napój nie zawiera tauryny ani kofeiny.
Określili Państwo, że zawartość cukrów deklarowana na etykiecie Napoju wynosi (…) g w 100 ml. Z czego (…) g to „cukry naturalne” - w formie polisacharydów - pochodzące naturalnie z (…), a pozostałe to cukry dodane do Napoju. Sam proces produkcji jest identyczny jak proces produkcji piwa. Mimo niskiej zawartości alkoholu napoje nie podlegają podatkowi akcyzowemu ponieważ zawartość alkoholu nie przekracza (…) vol. i w świetle przepisów są napojami bezalkoholowymi.
Podali Państwo następujący skład produktu: (…).
Ponadto wyjaśnili Państwo, że wprowadzają nabyty napój na rynek w Polsce.
Napój jest zakwalifikowany do działu 11, klasy 11.07.19 „Pozostałe napoje bezalkoholowe” w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Państwa wątpliwość budzi, czy wprowadzenie na rynek krajowy napoju będącego przedmiotem wniosku podlega opłacie od środków spożywczych.
Jak wynika z wyżej powołanego art. 12a ust. 1 ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega napój z dodatkiem:
- cukrów będących monosacharydami lub disacharydami,
- środków spożywczych zawierających te cukry,
- substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz
- kofeiny lub tauryny.
Natomiast za napój, w myśl art. 12b ust. 1 ustawy, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
A zatem, aby napój podlegał opłacie musi do niego zostać dodana jedna z substancji wymienionych art. 12a ust. 1 ustawy.
W treści złożonego wniosku wskazali Państwo, że zawartość cukrów deklarowana na etykiecie Napoju wynosi (…) g w 100 ml. Z czego (…) g to cukry naturalne - w formie polisacharydów - pochodzące naturalnie z (…), a pozostałe to cukry dodane na etapie ważenia dla wzniecenia fermentacji.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Napój będący przedmiotem wniosku, spełnia definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Napój ten bowiem ujęty jest w dziale 11 PKWiU oraz zawiera w swoim składzie dodatek cukrów będących monosacharydami i/lub disacharydami.
Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, że celem dodania do Napoju cukru nie jest dosłodzenie napoju, gdyż ustawa w tym zakresie nie zawiera jakichkolwiek regulacji. Dla objęcia napoju opłatą od środków spożywczych kluczowe znaczenie ma „dodanie” substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy, co wynika wprost z literalnego brzmienia art. 12a ust. 1 i art. 12b ust. 1 ustawy, które określają przedmiot opłaty. Do Napoju na etapie produkcji - co nie ulega wątpliwości - dodawany jest odrębnie cukier będący polisacharydem. Tym samym bez znaczenia pozostaje również to, że produkt zawiera w swoim składzie naturalne cukry pochodzące ze słodów, gdyż to właśnie dodatek cukru powoduje, że Napój spełnia definicję napoju podlegającego opłacie, zawartą w ustawie.
Reasumując, wprowadzenie na rynek krajowy Napoju będącego przedmiotem podlega opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.
W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, że Napój zawierający w swoim składzie zarówno cukry pochodzące ze słodu jak i cukry dodane w trakcie procesu produkcji, nie podlega opłacie od środków spożywczych, należało uznać za nieprawidłowe.
Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyjaśnić należy, że zapadły one w indywidualnych sprawach. Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...)
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.
