Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.920.2025.1.MKA

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 listopada września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność prawniczą. W przyszłości zamierza nawiązać współpracę z zagranicznymi osobami fizycznymi w zakresie świadczenia przez nich usług doradczych. Zagraniczne osoby fizyczne będą osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą i wykonującymi świadczenia w ramach swojej prowadzonej działalności. Z tytułu wykonanych usług zagraniczne osoby fizyczne będą otrzymywać wynagrodzenie od Wnioskodawcy. Zagraniczne osoby fizyczne będą rezydentami krajów innych niż Polska oraz przedstawią zagraniczne certyfikaty rezydencji.

Pytanie

Czy dla Wnioskodawcy z tytułu nabytych usług doradczych zaistnieje obowiązek wystawienia przez niego jako polskiego płatnika informacji IFT-1 dla zagranicznych osób fizycznych oraz przesłania informacji IFT-1 do właściwego urzędu skarbowego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu nabytych usług doradczych zaistnieje obowiązek wystawienia przez niego jako polskiego płatnika informacji IFT-1 dla zagranicznych osób fizycznych oraz przesłania informacji IFT-1 do właściwego urzędu skarbowego. Obowiązek wystawienia przez polskiego płatnika informacji IFT-1 dla zagranicznych osób fizycznych oraz wysłania jej do urzędu skarbowego wynika bezpośrednio z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy PIT. Obowiązek, o którym mowa powstaje również wówczas, gdy zagranicznym podmiotom wypłacane jest wynagrodzenie za świadczenie usług doradczych (art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy PIT). Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy PIT, w przypadku pozyskania certyfikatu rezydencji podatkowej polski płatnik nie pobiera podatku u źródła, jeśli wynika to z przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wypłacane za granicę wynagrodzenie z tytułu nabycia usług doradczych zaliczane jest do zysków przedsiębiorstwa, które - zgodnie z postanowieniami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania - opodatkowane są wyłącznie w kraju siedziby podmiotu świadczącego usługę. Oznacza to, że posiadając ważny certyfikat rezydencji podatkowej podatku u źródła, w takim przypadku, nie pobiera się.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1)obliczenie,

2)pobranie,

3)wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 7 ww. ustawy:

Wskazana wyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium. Nie są natomiast w Polsce opodatkowane osoby fizyczne z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski miejsca zamieszkania lub zakładu.

Na podkreślenie zasługuje również fakt, że katalog dochodów (przychodów) wymienionych w art. 3 ust. 2b ww. ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie „źródła”. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczypospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się również dochody pochodzące od polskiego płatnika, wypłacone osobie, która usługi określone w umowie zawartej pomiędzy stronami wykonuje za granicą.

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Według postanowień art. 29 ust. 2 powołanej ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego zastosowanie przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zatem możliwe pod warunkiem uzyskania przez płatnika certyfikatu rezydencji podatnika, potwierdzającego miejsce jego zamieszkania. Certyfikat rezydencji stanowi środek dowodowy posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego potwierdzenie umożliwia płatnikowi, zastosowanie postanowień stosownej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Posiadanie certyfikatu rezydencji podatnika upoważnia płatnika do zastosowania stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę, zamiast stosowania stawki określonej w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub niepobrania podatku zgodnie z odpowiednim przepisem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę. Zatem, w sytuacji kiedy płatnik nie posiada aktualnego certyfikatu rezydencji tej osoby, ma on obowiązek stosowania przepisów prawa krajowego.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność prawniczą. W przyszłości zamierza Pan nawiązać współpracę z zagranicznymi osobami fizycznymi w zakresie świadczenia przez nich usług doradczych. Zagraniczne osoby fizyczne będą osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą i wykonującymi świadczenia w ramach prowadzonej działalności. Będzie Pan tym osobom wypłacał wynagrodzenie za świadczone usługi. Zagraniczne osoby fizyczne będą rezydentami krajów innych niż Polska oraz przedstawią zagraniczne certyfikaty rezydencji.

W związku z powyższym powziął Pan wątpliwość, czy będzie na Panu, jako polskim płatniku, ciążył obowiązek sporządzenia informacji IFT-1 dla zagranicznych osób fizycznych oraz przesłania tych informacji do urzędu skarbowego.

Odnosząc się do obowiązku sporządzenia informacji IFT1/IFT1-R wskazuję, że stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 42 ust. 4 ww. ustawy:

Według art. 42 ust. 6 ww. ustawy:

Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku, o którym mowa w art. 29-30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Powyższe oznacza, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wypłacające zagranicznym osobom fizycznym należności opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym, po zakończeniu roku muszą sporządzić informację IFT-1R. Jeden egzemplarz informacji powinien być złożony w urzędzie skarbowym właściwym w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, a drugi powinien otrzymać podatnik, czyli zagraniczny podmiot.

Informację IFT-1R płatnik musi sporządzić i przekazać do urzędu skarbowego i podatnikowi nawet wówczas gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie był zobowiązany do poboru podatku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują też, że informację IFT-1 płatnik sporządza i przesyła podatnikom na ich wniosek (w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku). Sporządzenie informacji IFT-1 na wniosek podatnika nie zwalnia płatnika z obowiązku sporządzenia informacji IFT-1R w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.

Powołany wyżej przepis art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter ogólny i nie zawiera wyjątków od reguły. Przepis ten obowiązuje wszystkich płatników wymienionych w art. 41 ust. 1 ustawy.

Dlatego stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 42 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wypłacanymi należnościami z tytułu usług doradczych na rzecz zagranicznych osób fizycznych, powinien Pan sporządzić informacje IFT-1/IFT-1R i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przy czym, informacje IFT-1/IFT-1R należy przekazać zarówno w przypadku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, jak i w sytuacji, gdy zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania nie pobierze Pan podatku.

Przy czym do końca lutego następującego po roku podatkowym będzie Pan zobowiązany przesłać – podatnikowi oraz właściwemu urzędowi skarbowemu – imienne informacje IFT-1R. Informację IFT-1 będzie Pan zobowiązany sporządzić oraz przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu tylko na wniosek podatnika, w terminie 14 dni od złożenia tego wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo wyjaśniam, że nie odniosłem się do Pana stanowiska w części dotyczącej obowiązku poboru podatku u źródła, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem Pana pytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.