Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.173.2025.5.DR; 0114-KDIP3-1.4011.857.2025.4.EC
Upominki rzeczowe, wręczane okazjonalnie pracownikom i zleceniobiorcom, które nie stanowią gratyfikacji za pracę, są traktowane jako darowizny podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, co zwalnia pracodawcę z obowiązków płatniczych w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych obdarowania pracowników oraz zleceniobiorców upominkami okolicznościowymi. Uzupełnili go Państwo pismem z 13 listopada 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
A posiada status pracodawcy w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465).
W związku z wypłatą wynagrodzeń, na podstawie umów o pracę oraz umów zlecenia własnym pracownikom oraz zleceniobiorcom, występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
A planuje przekazywać własnym pracownikom oraz zleceniobiorcom upominki okolicznościowe. Upominki będą miały charakter rzeczowy (w postaci paczek). Upominki będą przekazywane okolicznościowo, tj. z okazji świąt (np. Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkanocnych), przejścia na emeryturę, różnych szczególnych dni (np. mikołajek, Dnia Kobiet czy Dnia Mężczyzny), jak również celebrowania jubileuszu pracy czy jubileuszu Instytutu.
Upominki nie będą wynikać z podpisywanych z pracownikami i zleceniobiorcami umów o pracę, umów zlecenia, regulaminów wynagradzania czy innych dokumentów wewnętrznych, w których regulowane są zasady wynagradzania.
Podkreślić należy, że upominki nie będą stanowiły dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Przekazanie upominków nie będzie zależało od osiąganych przez danego pracownika czy zleceniobiorcy wyników, ocen rocznych, czy wskaźników absencji. Zajmowane stanowisko nie będzie miało wpływu na wartość prezentu. Obdarowanie personelu drobnymi upominkami będzie miało na celu realizowanie polityki wzmacniania relacji i zaangażowania pracowników i zleceniobiorców.
Upominki będą finansowane ze środków obrotowych.
Przekazanie upominków będzie każdorazowo wynikiem decyzji Dyrekcji i nie będzie gwarantowane. Pracownik oraz zleceniobiorca nie będzie mógł dochodzić wydania upominku na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia.
Gdyby pracownicy i zleceniobiorcy nie otrzymali od firmy prezentu prawdopodobieństwo, że sami kupiliby określony prezent rzeczowy jest znikome.
Pytanie
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym upominki okolicznościowe (w postaci rzeczowej), niestanowiące formy dodatkowego wynagrodzenia za pracę, będą stanowiły przedmiot darowizny w świetle ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz nie będą stanowiły dla pracowników przychodu ze stosunku pracy, a dla zleceniobiorców przychodów z działalności wykonywanej osobiście, w związku z czym na A nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych?
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, upominki rzeczowe wręczane okazjonalnie pracownikom oraz zleceniobiorcom nie będą stanowiły wynagrodzenia ze stosunku pracy i w związku z tym na A nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym prezent stanowiący świadczenie wyjątkowe oraz niezwiązane z wynikami w pracy, stanowi darowiznę opodatkowaną podatkiem od spadków i darowizn.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o PIT. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o PIT źródłami przychodów są:
1.stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2.działalność wykonywana osobiście.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń częściowo odpłatnych.
W świetle art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane, jako płatnicy, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy, z pracy nakładczej, stosunku służbowego, lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że wartości pieniężne i świadczenia rzeczowe skutkują opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych jeśli świadczenie przekazane pracownikowi przez jego pracodawcę jest przychodem ze stosunku pracy, zaś na pracodawcy ciążą obowiązki płatnika.
Niezależnie od powyższego, wyjaśnić należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 2 przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie, dokładniej w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie bowiem z przedmiotowym przepisem, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.
Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
Przekazane przez A upominki nie będą stanowiły dodatkowego wynagrodzenia czy premii za wykonywane obowiązki. Pracownicy i zleceniobiorcy nie oczekują tego rodzaju świadczeń w związku z ich zatrudnieniem. Obdarowanie nie wiąże się również z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika lub zleceniobiorcy, a przekazanie pracownikom i zleceniobiorcom upominków będzie wynikało jedynie z dobrej woli pracodawcy.
Państwa zdaniem otrzymywane przez pracowników i zleceniobiorców upominki spełniają wszystkie przesłanki podlegania opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na mocy przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, a tym samym na A nie będą wówczas ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
Państwa pogląd znajduje uzasadnienie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez pracowników od pracodawców została rozstrzygnięta przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt: K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że: „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które - nawet nieujęte w umowie o pracę - w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku o spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający dochód podatnika, od tych które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.
W przytoczonym wyroku Trybunał sformułował zasadę, zgodnie z którą, świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców należy uznać za przychód, jednak z wyjątkiem świadczeń, które mają uhonorować i docenić pracownika z okazji niemającej związku z wykonywaną pracą - w tym przypadku przedmiotowa korzyść stanowi darowiznę podlegającą przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Stanowisko prezentowane przez Państwa zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:
-z dnia 4 kwietnia 2022 r. Znak: 0112-KDIL2-1.4011.1170.2021.3.AMN;
-z dnia 24 lutego 2023 r. Znak: 0114-KDIP3-2.4011.16.2023.1.JM;
-z dnia 23 lutego 2024 r. Znak: 0114-KDIP3-2.4011.1141.2023.1.JK3;
-z dnia 7 lutego 2025 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4015.325.2024.3.BD.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.
Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.
Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.
W myśl art. 890 § 1 ww. ustawy:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.
Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 ustawy.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że planują Państwo przekazywać własnym pracownikom oraz zleceniobiorcom upominki okolicznościowe. Upominki będą miały charakter rzeczowy (w postaci paczek). Upominki będą przekazywane okolicznościowo, tj. z okazji świąt (np. Świąt Bożego Narodzenia, Świąt Wielkanocnych), przejścia na emeryturę, różnych szczególnych dni (np. mikołajek, Dnia Kobiet czy Dnia Mężczyzny), jak również celebrowania jubileuszu pracy czy jubileuszu Instytutu. Upominki nie będą wynikać z podpisywanych z pracownikami i zleceniobiorcami umów o pracę, umów zlecenia, regulaminów wynagradzania czy innych dokumentów wewnętrznych, w których regulowane są zasady wynagradzania.
Upominki nie będą stanowiły dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę. Przekazanie upominków nie będzie zależało od osiąganych przez danego pracownika czy zleceniobiorcy wyników, ocen rocznych, czy wskaźników absencji. Zajmowane stanowisko nie będzie miało wpływu na wartość prezentu. Obdarowanie personelu drobnymi upominkami będzie miało na celu realizowanie polityki wzmacniania relacji i zaangażowania pracowników i zleceniobiorców. Upominki będą finansowane ze środków obrotowych. Przekazanie upominków będzie każdorazowo wynikiem decyzji Dyrekcji i nie będzie gwarantowane. Pracownik oraz zleceniobiorca nie będzie mógł dochodzić wydania upominku na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia.
Z opisu wynika zatem, że ww. upominki okolicznościowe przekazywane będą pracownikom oraz zleceniobiorcom tytułem darowizny.
Podatkiem od spadków i darowizn objęte są nabycia tytułem darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy.
Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że przekazywane pracownikom oraz zleceniobiorcom upominki okolicznościowe, które nie będą dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
W myśl natomiast art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) należy wyjaśnić, że podstawową zasadą obowiązującą w jej przepisach jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m. in.:
- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
- działalność wykonywana osobiście (pkt 2);
Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
Zgodnie z treścią art. 13 pkt 8 ww. ustawy:
8. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
c)przedsiębiorstwa w spadku
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ww. ustawy:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
W realiach opisanej przez Państwa sprawy Upominki są i będą przekazywane Pracownikom oraz Zleceniobiorcom tytułem darowizny i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Zatem, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,nie będą one stanowić przychodu dla Państwa Pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 powyższej ustawy (w odniesieniu do osób zatrudnionych na umowę o pracę) oraz w rozumieniu art. 13 (w odniesieniu do osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia).
Z uwagi na powyższe w związku z przekazywaniem Pracownikom i Zleceniobiorcom Upominków nie będą ciążyły na Państwu obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 41 ust. 1 tej ustawy.
Dodatkowe informacje
Interpretacja ta została wydana dla Państwa i w Państwa indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Pracownicy chcący uzyskać interpretację indywidualną w zakresie skutków podatkowych otrzymaniaupominków okolicznościowych, winni wystąpić z odrębnymi wnioskami i uiścić stosowną opłatę.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłegoi zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k–14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
