Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.136.2025.3.WS
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanufaktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 23 października 2025 r. (wpływ 23 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) 2025 r. złożył Pan wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Po upływie sześciu miesięcy złożył Pan wniosek o dostęp do rynku pracy i otrzymał odpowiednie zaświadczenie wydane przez Urząd do Spraw Cudzoziemców.
Treść otrzymanego dokumentu jest następująca:
„To zaświadczenie wraz z ważnym tymczasowym zaświadczeniem tożsamości cudzoziemca uprawnia tę osobę do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 20 marca 2025 r. o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. 2025 poz. 621)”.
W Białorusi ukończył Pan studia wyższe o profilu technicznym, natomiast w Polsce uzyskał Pan świadectwo kwalifikacyjne SEP G1, które uprawnia Pana do wykonywania prac elektroinstalacyjnych.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
1)Status rezydenta podatkowego: przebywa Pan nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od dnia (…) grudnia 2024 r. W związku z tym uważa Pan, że posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.). Obecnie znajduje się Pan w statusie oczekiwania na decyzję w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej. W (…) 2025 r. uzyskał Pan zezwolenie od Urzędu do Spraw Cudzoziemców na dostęp do wykonywania prac na terytorium RP.
2)Miejsce wykonywania prac: Prace w ramach umów o dzieło wykonywane są wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przygotowawcze czynności może Pan realizować w Pana miejscu zamieszkania, natomiast zasadnicza część prac odbywa się pod adresami wskazanymi przez zleceniodawców.
3)Stała placówka: Nie dysponuje Pan stałą placówką do realizacji umów o dzieło. Wszystkie prace wykonuje Pan samodzielnie w terenie lub przygotowawczo w miejscu zamieszkania.
Pytanie
Pytanie wynika z uzupełnienia wniosku
Czy przychody uzyskane przez cudzoziemca posiadającego prawo do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z tytułu umów o dzieło zawieranych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, stanowią przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, oraz czy w takiej sytuacji cudzoziemiec jest zobowiązany do samodzielnego obliczenia, zapłaty zaliczki na podatek i złożenia zeznania rocznego PIT-36?
Pana stanowisko w sprawie
Stanowisko wynika z uzupełnienia wniosku
W Pana ocenie przychody uzyskane z tytułu wykonywania umów o dzieło przez cudzoziemca, który posiada prawo do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Oznacza to, że są one opodatkowane na zasadach ogólnych podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a wykonawca – jeśli zleceniodawcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej – jest zobowiązany samodzielnie rozliczyć przychód, zapłacić należny podatek oraz złożyć roczne zeznanie PIT-36. Wynagrodzenie przekazywane w formie bezgotówkowej umożliwia prawidłowe ustalenie wysokości przychodu oraz spełnienie obowiązków podatkowych. Tak uzyskany przychód nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ponieważ ma charakter incydentalny i nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Art. 3 ust. 1 ww. ustawy wskazuje natomiast na określenie obowiązku podatkowego. Zgodnie z tym przepisem:
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 1a:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Przesłanki uznania danej osoby fizycznej za mającą miejsce zamieszkania w Polsce zostały określone jako tzw. alternatywa łączna (w postaci spójnika „lub”). Zatem spełnienie choćby jednego z ww. warunków jest wystarczające dla uznania, że podatnik ma miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu omawianego przepisu, a więc podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów (przychodów).
Określając natomiast źródło przychodów, wskazuję, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są:
–działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
–inne źródła (pkt 9).
Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, określony został w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
przedsiębiorstwa w spadku
– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zaliczenie przychodów ze świadczenia danej usługi do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zależy więc od łącznego spełnienia następujących warunków:
1) osobistego wykonania usługi – bez udziału osób trzecich przy dokonywaniu czynności związanych z jej istotą,
2) świadczenia usługi na podstawie jednej z dwóch rodzajów umów – umowy zlecenia albo umowy o dzieło – zawartej z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą lub osobą prawną i jej jednostką organizacyjną oraz jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
3) zawarcia umowy poza ramami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
Oznacza to, że w przypadku kiedy powyższe warunki nie są spełnione, przychody uzyskiwane z umowy o dzieło czy też umowy zlecenie nie będą stanowiły przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stwierdzić więc należy, że o kwalifikacji do danego źródła przychodów przesądza dana umowa, nie natomiast forma zawiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło czy umowa zlecenia).
Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że umowy o dzieło zawiera Pan z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Zatem osiąganie z tych czynności przychody należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie.
Do kategorii przychodów z „innych źródeł”, o których mowa w tej regulacji, zalicza się również przychody z tytułu realizacji umowy o dzieło, uzyskane od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 44 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnik uzyskujący przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło, może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód podlegający opodatkowaniu uważa się przychód uzyskany w danym miesiącu pomniejszony o koszty uzyskania określone w art. 22 ust. 9 pkt 6.
W myśl art. 44 ust. 1d ww. ustawy :
Podatnik, o którym mowa w ust. 1c, jeżeli dokonał w trakcie roku podatkowego wpłaty zaliczki jest obowiązany do wpłacania kolejnych zaliczek od dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych miesiącach, aż do końca tego roku podatkowego.
Jak natomiast stanowi art. 44 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Miesięczne zaliczki obliczone w sposób określony w ust. 1c podatnik jest obowiązany wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskał dochód, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania.
Powyższe regulacje wprost określają zasady dotyczące samodzielnego obliczania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy przez podatników uzyskujących przychody z tzw. innych źródeł, na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło zawieranej z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.
Reasumując, zgodnie z art. 44 ust. 1c, 1d i 1f omawianej ustawy, podatnik osiągający takie przychody może w trakcie roku podatkowego samodzielnie uiszczać miesięczne zaliczki, obliczając je według najniższej stawki skali podatkowej. Podatnik ma także prawo zastosować wyższą stawkę, jeśli uzna to za zasadne. Podatnik jest obowiązany wpłacać zaliczki na podatek na rachunek urzędu skarbowego, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskał dochód, a za grudzień - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania. Podstawą obliczenia zaliczki jest dochód, czyli przychód z danego miesiąca pomniejszony o koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 6 ustawy.
W myśl art. 22 ust. 9 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:
6) z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uzyskanych na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło - w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika lub opłacone przez podatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Jeżeli podatnik zdecyduje się na wpłatę zaliczki w trakcie roku, powstaje po jego stronie obowiązek kontynuowania wpłat za kolejne miesiące, aż do końca roku podatkowego, w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tego samego tytułu.
Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Niezależnie od tego, czy zdecyduje się Pan wpłacać zaliczki w trakcie roku podatkowego, czy też nie, osiągnięte przychody z innych źródeł powinien Pan wykazać w przewidzianym do tego zeznaniu rocznym PIT-36. Zgodnie z powyższym przepisem, zeznanie PIT-36 należy złożyć w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
Podsumowując, stwierdzam, że przychody uzyskane przez Pana z tytułu umów zawartych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej należy traktować jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, uzyskiwanie tego typu przychodów zobowiązuje Pana do samodzielnego rozliczenia przychodu oraz złożenia rocznego zeznania PIT-36.
W świetle powyższego, mimo że wywiódł Pan prawidłowe skutki podatkowe w zakresie opodatkowania ww. przychodów, z uwagi na błędne uzasadnienie prawne, oceniając całościowo Pana stanowisko należało uznać je za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?