Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.502.2025.1.BS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A Sp. z o.o. (Spółka) ma siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym.

Spółka została założona przez B. (…).

W akcie założycielskim Spółki postanowiono, że celem jej działalności jest m.in. realizacja badań naukowych, prac rozwojowych oraz wdrożeniowych. W tym samym dokumencie, jako przedmiot działalności Spółki zostały wskazane – poprzez odwołanie się do stosownych kodów PKD – badania naukowe, pozaszkolne formy edukacji, (…), a także handel hurtowy i detaliczny.

Spółka prowadzi swoją działalność poprzez m.in. udział w realizacji różnego rodzaju projektów, które są finansowane ze środków krajowych lub unijnych (tzw. grantów). Spółka ubiega się o przyznanie grantów w naborach przeprowadzanych przez różne podmioty.

Niniejszy wniosek dotyczy oceny skutków w podatku dochodowym od osób prawnych (podatek CIT) związanych z uzyskaniem przez Spółkę finansowania grantów przyznanych na podstawie umów o powierzenie granu w projekcie X.

Spółka jako grantobiorca zawarła z C – beneficjentem projektu grantowego: umowę o powierzenie grantu nr (…) oraz umowę o powierzenie grantu nr (…), zwanymi dalej łącznie „umowami o powierzenie grantu w projekcie X”.

Opisując mechanizm finansowania grantów w projekcie X należy w pierwszej kolejności dokonać kwalifikacji źródła ich pochodzenia. Źródłem finansowania grantu w projekcie X są środki finansowe pochodzące z Unii Europejskiej (UE). Środki te pochodzą z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), cel szczegółowy: (…).

Środki, z których finansowany jest grant w projekcie X pochodzą z bezzwrotnej pomocy, zaś zasady ich przyznawania mają swoje źródło w regulacjach prawnych UE.

Do zawarcia umów o powierzenie grantu w projekcie X doszło na podstawie następujących aktów, które wprost zostały przywołane w umowach o powierzenie grantu w projekcie X:

„1) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu i Migracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej, zwanego dalej „rozporządzeniem ogólnym”;

2) ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027, zwanej dalej „ustawą wdrożeniową”;

3) ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, zwanej dalej „ufp”;

4) Programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki, 2021-2027, zwanego dalej „FENG”;

5) Szczegółowego Opisu Priorytetów programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki 2021-2027;

6) Decyzji Komisji Europejskiej C (2019) 3452 z dnia 14 maja 2019 r. ustanawiającej wytyczne dotyczące określania korekt finansowych w odniesieniu do wydatków finansowanych przez Unię w przypadku nieprzestrzegania obowiązujących przepisów dotyczących zamówień publicznych, zwanej dalej „decyzją Komisji Europejskiej.”

W umowach o powierzenie grantu w projekcie X Spółka jest określana jako „Grantobiorca”, zaś C jako „Fundacja”. Zgodnie ze słowniczkiem zawartym w ww. umowach, pod pojęciem „Grantobiorcy” – „należy przez to rozumieć, zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 (Dz. U. poz. 1079 ze zm.), zwanej dalej „ustawą wdrożeniową”, podmiot publiczny albo prywatny, inny niż Fundacja oraz Partner, wybrany w drodze otwartego naboru ogłoszonego przez Fundację w ramach realizacji Projektu grantowego X realizowanego w ramach Programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki 2021–2027 (FENG)”, zaś pod pojęciem „Fundacji” - należy „rozumieć C, która jest beneficjentem projektu niekonkurencyjnego grantowego (…) w ramach Programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki 2021–2027 (FENG)”. Z kolei pod pojęciem „Projekt X” należy „rozumieć Projekt grantowy X realizowany przez C w ramach Programu Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki 2021–2027 (FENG) w ramach umowy nr (…), którego głównym celem jest efektywna komercjalizacja wyników prac B+R powstałych w wyselekcjonowanych projektach prowadzonych w organizacjach badawczych”.

Przedmiot umów o powierzenie grantu w projekcie X został określony w następujący sposób: „Na mocy niniejszej Umowy, C udziela Grantobiorcy dofinansowania na realizację Grantu „(…)” zwanego dalej Grantem, ze środków Projektu X w ramach działania finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, realizowanego zgodnie z aktualną wersją Wniosku nr (…).”

Technicznie grant w projekcie X jest przekazywany przez C – beneficjenta programu grantowego na rzecz Spółki – grantobiorca. Zgodnie z (…) , C sama nie realizuje projektu, tzn. nie przeprowadza badań, prac i innych czynności finansowanych środkami pochodzącymi z grantu, zaś jej odpowiedzialność sprowadza się do:

1)realizacji projektu grantowego zgodnie z założonym celem;

2)przygotowania i przekazania właściwej instytucji propozycji kryteriów wyboru grantobiorców;

3)dokonywania wyboru grantobiorców w oparciu o określone kryteria, z uwzględnieniem zasady przejrzystości, rzetelności, bezstronności i równego traktowania podmiotów;

4)zawierania z grantobiorcami umów o powierzenie grantu;

5)rozliczania wydatków poniesionych przez grantobiorców;

6)monitorowania realizacji zadań przez grantobiorców;

7)kontroli realizacji zadań przez grantobiorców;

8)odzyskiwania grantów w przypadku ich wykorzystania niezgodnie z umową o powierzenie grantu.

Tym samym, środki finansowe pochodzące z EFRR faktycznie zasilają grantobiorców, ostatecznych beneficjentów tych środków (…) C jest więc upoważniona (…) do przekazywania środków finansowych - grantu. Z perspektywy Spółki oraz obowiązujących przepisów, przekazanie jej środków na finansowanie grantu za pośrednictwem C nie zmienia kwalifikacji tych środków jako pochodzących z UE.

Umowy o powierzenie grantu w projekcie X nakładają na Spółkę szereg obowiązków informacyjnych, mających na celu wskazanie źródła finansowania grantu ze środków Unii Europejskiej, np.: „Grantobiorca jest zobowiązany do wypełniania obowiązków informacyjnych i promocyjnych, w tym informowania społeczeństwa o dofinansowaniu Grantu przez Unię Europejską.”; „umieszczenia w widocznym miejscu realizacji Grantu przynajmniej jednego trwałego plakatu o minimalnym formacie A3 lub podobnej wielkości elektronicznego wyświetlacza podkreślającego fakt otrzymania dofinansowania z UE, w terminie do 1 miesiąca od dnia podpisania Umowy”; „umieszczania we wszystkich publikacjach naukowych lub innych materiałach (np. wystąpienia konferencyjne) odwołania słownego do nazwy Grantu lub jego akronimu oraz podawania informacji o źródle jego finansowania, a w miarę możliwości – również zamieszczenia oznakowania graficznego”.

Pytanie

Czy przychody jakie Spółka otrzyma w związku z realizacją umów o powierzenie grantu w projekcie X będą zwolnione z podatku CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody jakie otrzyma ona w związku z realizacją umów o powierzenie grantu w projekcie X będą podlegały zwolnieniu z podatku CIT. Jednocześnie Spółka wskazuje przepis art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy CIT, który zdaniem Spółki będzie stanowił podstawę prawną tego zwolnienia.

Wyjaśniając przedstawione stanowisko wskazać należy, że ww. przepis obejmuje zwolnieniem z CIT: „dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc”.

Oceniając, czy warunki określone w przywołanym przepisie zostały spełnione należy zauważyć, że:

Źródłem grantu są środki finansowe pochodzące z funduszu organizacji międzynarodowej – Unii Europejskiej. Środki pochodzą z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), cel szczegółowy: (…).

Środki, z których finansowany jest grant, pochodzą więc z bezzwrotnej pomocy. Zasady ich przyznawania mają swoje źródło w regulacjach prawnych UE.

Grant jest przekazywany przez C – beneficjenta programu grantowego (…), C sama nie realizuje projektu, a jedynie wyłania w drodze otwartego naboru grantobiorców, którzy będą odpowiedzialni za realizację projektu. Tym samym środki finansowe pochodzące z EFRR faktycznie zasilają grantobiorców, ostatecznych beneficjentów tych środków. Oznacza to, że C wykonuje jedyne czynność techniczną przekazania środków służących finansowaniu grantu w projekcie X, przez co środki te zachowują tożsamość środków pochodzących z Unii Europejskiej w momencie gdy trafiają do Spółki.

W tym miejscu można powołać się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 sierpnia 2017 r. sygn. akt III SA/Wr 525/17, w który Sąd odniósł się do istoty projektów grantowych: „Istotą projektu grantowego jest powierzenie beneficjentowi projektu grantowego przez właściwą instytucję realizacji projektu, w ramach którego dokonuje on wyboru beneficjentów ostatecznych dofinansowania (grantobiorców). Beneficjent projektu grantowego nie realizuje więc bezpośrednio celów danego programu operacyjnego, lecz wykonuje de facto funkcje instytucji właściwej do wyboru projektów w rozumieniu art. 37 ust. 1 ustawy z 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020. Rzeczywistym adresatem wsparcia w ramach projektu grantowego i faktycznym (ostatecznym) beneficjentem jest grantobiorca. Znajduje to potwierdzenie w definicji grantobiorcy, zawartej w art. 35 ust. 3 ustawy z 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020. W celu wyraźnego rozdzielenia ról w projekcie grantowym wykluczone jest, aby beneficjent projektu grantowego był jednocześnie grantobiorcą.” – wyrok odnosi się do przepisów ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 818 z późn. zm.), a więc poprzedniczki ustawy wdrożeniowej, niemniej w obydwu aktach prawnych występuje analogiczny model realizowania i finansowania projektów grantowych i dlatego tezy zawarte w przywołanym wyroku pozostają aktualne także przy interpretacji przepisów ustawy wdrożeniowej. Cytowany wyrok potwierdza, że to grantobiorca, a więc Spółka w analizowanym przypadku, jest ostatecznym beneficjentem grantu, ergo to do Spółki trafiają środki pochodzące z Unii Europejskiej na sfinansowanie grantu, zaś C pełni rolę upoważnionego podmiotu, pośredniczącego w przekazaniu środków pochodzących z UE.

Powyższe znajduje potwierdzenie w (…) C jest więc upoważniona (…) do przekazywania środków finansowych - grantu. Pomimo przekazania grantu za pośrednictwem C, grant jest zasilany środkami pochodzącymi z UE i udział beneficjenta projektu grantowego nie wpływa na kwalifikację tych środków.

Powyższe potwierdza także brzmienie umów o powierzenie grantu w projekcie X, cyt.: „Na mocy niniejszej Umowy, Fundacja udziela Grantobiorcy dofinansowania na realizację Grantu „(…)” zwanego dalej Grantem, ze środków Projektu X w ramach działania finansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, realizowanego zgodnie z aktualną wersją Wniosku nr (…)”

Dodać także należy, że w umowach o powierzenie grantu w projekcie X został na Spółkę nałożony obowiązek informacyjny, zgodnie z którym Spółka powinna informować o finansowaniu grantu w projekcie X środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej.

Powyższe oznacza, że przychody, jakie Spółka uzyskuje w związku z przekazaniem jej środków na podstawie umów o powierzenie grantu w projekcie X, są objęte zwolnieniem z podatku CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 287 ze zm., dalej: „ustawa CIT”) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do art. 7 pkt 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Nie wszystkie przychody rozpoznawane przez podatnika wpływają na podstawę opodatkowania.

Zgodnie bowiem z przywołanym art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT:

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Sposób ujęcia przedmiotu opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych nie jest przypadkowy i pozwala na wyprowadzenie wniosku o objęciu zakresem ustawy wszystkich zdarzeń, z którymi wiąże się dla podatnika konkretna korzyść o wymiarze finansowym powodująca zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów.

Wystąpienie każdego zdarzenia powodującego wymierną korzyść po stronie podatnika skutkuje obowiązkiem opodatkowania osiągniętej nadwyżki ponad koszty jej uzyskania przez podatnika. Nie jest przy tym istotne źródło korzyści, chodzi bowiem o każdy przypadek powodujący wzrost wartości majątku lub zmniejszenie zobowiązań ciążących na podatniku. Przyjęte rozwiązanie legislacyjne pozwala na stosowanie przepisów ustawy niezależnie od specyfiki podmiotów podlegających opodatkowaniu, zmieniających się okoliczności i rzeczywistości gospodarczej, jak również ewolucji różnego rodzaju instrumentów wykorzystywanych w obrocie gospodarczym.

W art. 17 ww. ustawy, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT:

Wolne od podatku są dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 53 ustawy o CIT:

Wolne od podatku są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, pkt 5 lit. a i b i pkt 5a-5d ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Z ww. przepisów wynika wprost, jakie środki finansowe mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Wszelkie ulgi i zwolnienia przewidziane w ustawie podatkowej należy przy tym traktować jako wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania, przez co zawsze należy je stosować w sposób ścisły - zgodnie z literą prawa - a nie rozszerzający.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka jako grantobiorca zawarła z C – beneficjentem projektu grantowego, umowę o powierzenie grantu nr X (…) oraz umowę o powierzenie grantu nr X (…) (umowy o powierzenie grantu w projekcie X). Źródłem finansowania grantu w projekcie X są środki finansowe pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR). Środki, z których finansowany jest grant w projekcie X pochodzą z bezzwrotnej pomocy, zaś zasady ich przyznawania mają swoje źródło w regulacjach prawnych UE.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy przychody jakie Spółka otrzyma w związku z realizacją umów o powierzenie grantu w projekcie X będą zwolnione z podatku CIT.

Odnosząc się do powyższej wątpliwości wskazać należy, że w niniejszej sprawie przychody jakie uzyskają Państwo w związku z realizacją umów o powierzenie grantu w projekcie X będą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, jednakże na podstawie innego przepisu niż wskazany przez Państwa we wniosku.

Z treści wniosku wynika, że uzyskali Państwo finansowanie pochodzące ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), cel szczegółowy (…).

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 7 powołanej przez Państwa tzw. ustawy wdrożeniowej (ustawa z 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027) do funduszy strukturalnych zalicza się m.in. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego. Fundusze strukturalne stanowią instrument polityki regionalnej Unii Europejskiej, którego celem jest wyrównanie różnic w poziomie rozwoju gospodarczego i społecznego między regionami oraz krajami Unii.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy o CIT odnosi się do środków finansowych otrzymanych przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, pkt 5 lit. a i b i pkt 5a-5d ustawy o finansach publicznych.

Odesłanie zawarte w ww. przepisie do art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych odwołuje się wprost do środków pochodzących z funduszy strukturalnych, które w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, są środkami publicznymi pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1483 ze zm.):

Środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Stosownie do art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4 ustawy o finansach publicznych:

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

1) środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji, Europejskiego Funduszu Rybackiego, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;

2) niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:

a) Norweskiego Mechanizmu Finansowego,

b) Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego,

c) Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;

4) środki na realizację wspólnej polityki rolnej.

W myśl art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b ustawy o finansach publicznych:

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki przeznaczone na realizację:

a) programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna oraz celu Europejska Współpraca Terytorialna (Interreg),

b) programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz.Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa.

Stosownie do art. 5 ust. 3 pkt 5a-5d ustawy o finansach publicznych:

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

5a) środki przeznaczone na realizację Inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych 2014-2020;

5b) Środki Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym i środki Europejskiego Funduszu Społecznego Plus przeznaczonego na zwalczanie deprywacji materialnej;

5c) środki pochodzące z instrumentu „Łącząc Europę”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1316/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym instrument „Łącząc Europę”, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 913/2010 oraz uchylającym rozporządzenia (WE) nr 680/2007 i (WE) nr 67/2010 (Dz.Urz. UE L 348 z 20.12.2013, str. 129, z późn. zm.2)), oraz środki pochodzące z instrumentu „Łącząc Europę”, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1153 z dnia 7 lipca 2021 r. ustanawiającym instrument „Łącząc Europę” i uchylającym rozporządzenia (UE) nr 1316/2013 i (UE) nr 283/2014 (Dz.Urz. UE L 249 z 14.07.2021, str. 38);

5d) środki pochodzące z Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, przeznaczone na wsparcie o charakterze bezzwrotnym, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiającym Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Dz.Urz. UE L 57 z 18.02.2021, str. 17, z późn. zm.)

Skoro więc jak Państwo wskazujecie, otrzymany przez Państwa grant/dofinansowanie pochodzi ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, będącego jednym z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, to w zakresie zwolnienia otrzymanych przez Państwa środków powinien mieć zastosowanie przepis art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy o CIT.

Zatem środki, które otrzymali Państwo od C, pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, stanowią przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy o CIT, a nie jak wskazali Państwo we wniosku na postawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

-czy przychody jakie Spółka otrzyma w związku z realizacją umów o powierzenie grantu w projekcie X będą zwolnione z podatku CIT – jest prawidłowe,

-podstawy prawnej tego zwolnienia – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.