Interpretacja indywidualna z dnia 10 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.778.2025.1.JŚ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 26 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z tzw. ulgi na złe długi.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą (ryczałt ewidencjonowany, podatnik VAT zwolniony), w ramach której wynajmuje samochody zastępcze dla poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych. Auto zastępcze dla poszkodowanego wynajmowane jest bezgotówkowo. Nie jest pobierana kaucja. Kwota wynajmu jest odzyskiwana bezpośrednio od firmy ubezpieczeniowej sprawcy wypadku.

Z poszkodowanym podpisywana jest umowa najmu pojazdu zastępczego, w której umieszczona jest klauzula gwarantująca bezpłatny wynajem, nawet w przypadku odmowy zwrotu jego kosztów przez ubezpieczyciela (w takim przypadku ubezpieczycielowi zakładana jest sprawa w sądzie o zwrot jego kosztów). Warunkiem zwolnienia Najemcy z opłaty za korzystanie z samochodu zastępczego jest podpisanie umowy cesji wierzytelności, w której Najemca wskaże sprawcę wypadku i firmę ubezpieczeniową, od której przysługuje mu prawo zwrotu kosztów najmu samochodu zastępczego za powstałą szkodę. W celu otrzymania samochodu zastępczego poszkodowany musi spełnić następujące warunki:

•potwierdzenie zgłoszenia szkody do ubezpieczyciela oraz uznanie go poszkodowanym,

•podanie numeru szkody nadanego przez firmę ubezpieczeniową sprawcy wypadku,

•dokument potwierdzający własność pojazdu (dowód rejestracyjny, karta pojazdu),

•w przypadku leasingu - potwierdzenie zgody na użytkowanie tego pojazdu,

•pojazd poszkodowanego powinien być zarejestrowany na terenie Polski.

Następnie podpisywana jest z poszkodowanym Umowa cesji wierzytelności, zgodnie z którą wszelkie zobowiązania wynikające z wynajmu samochodu zastępczego przechodzą na Ubezpieczyciela poszkodowanego, bądź Ubezpieczyciela sprawcy wypadku.

Zgodnie z umową cesji wierzytelności:

1.„Cedent na warunkach określonych w niniejszej Umowie, w celu zwolnienia się ze zobowiązania wobec Cesjonariusza z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego, przelewa na rzecz Cesjonariusza swoja wierzytelność - prawo do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego - przysługującą Cedentowi wobec podmiotu lub podmiotów ponoszących odpowiedzialność za szkodę z dnia ........ (t. j. sprawcy w pojeździe marki ….. o nr rej. …. lub sprawców, właściwego towarzystwa ubezpieczeń lub Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego lub Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych).

2.Wraz z wierzytelnością przechodzą na Cesjonariusza wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenia o zaległe odsetki.

3.Cedent oświadcza, że w dniu podpisania Umowy nie posiada względem towarzystwa ubezpieczeń żadnych zobowiązań, które mogłyby być przedmiotem wzajemnych potrąceń.

4.Cesjonariusz oświadcza, iż przyjmuje wierzytelność.”

Tym samym, stroną umowy najmu pojazdu zastępczego staje się Towarzystwo Ubezpieczeniowe, Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego lub Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, tj. podmiot prowadzący działalność, i od niego dochodzone są prawa do świadczenia pieniężnego wynikającego z wykonanej usługi.

W związku z powyższym, że niejednokrotnie dochodzi do niezapłacenia przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe wierzytelności wynikających z wykonanej usługi wynajmu samochodu zastępczego, mija 90 dni od terminu płatności za usługę, sprawy kierowane są na drogę sądową w celu dochodzenia swoich należności. Stroną takiego powództwa również jest Ubezpieczyciel, czyli podmiot prowadzący działalność.

Zarówno wierzyciel, jak i dłużnik spełniają wszystkie warunki określone w art. 11 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek), jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę - gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności. Transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Transakcje opisane we wniosku nie były i nie są dokonywane między podmiotami powiązanymi. Wierzytelności, o których mowa we wniosku zostały zaliczone do przychodów należnych i został odprowadzony od nich zryczałtowany podatek. Wierzytelności opisane we wniosku nie zostały odliczone od przychodu, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku. Przedmiotowe wierzytelności nie są wierzytelnościami przedawnionymi. Na dzień złożenia zeznania podatkowego wierzytelności nie zostały uregulowane ani zbyte.

Umowa cesji jest zgodna z art. 509-518 Kodeksu cywilnego i zawarta była w formie pisemnej.

Cesjonariusz ma prawo odstąpić od Umowy, jeżeli Cedent:

·przekazał Cesjonariuszowi w Umowie najmu pojazdu zastępczego (zawartej pomiędzy Cedentem a Cesjonariuszem), informacje niezgodne ze stanem faktycznym - w szczególności dotyczące szkody komunikacyjnej, o której mowa a § 1.1. Umowy cesji,

·wbrew obowiązkom wynikającym z Umowy, nie udziela Cesjonariuszowi informacji lub przekazuje informacje nieprawdziwe, lub nie przekazuje dokumentów, które dotyczą wierzytelności (kosztorysy, decyzje, upoważnienia od właścicieli, potwierdzenia przelewu, zdjęcia po naprawie),

·w razie odstąpienia od Umowy przez Cedenta, Cesjonariuszowi przysługuje prawo do dochodzenia roszczeń wynikających z cesji wierzytelności od Cedenta.

Nie stosuje Pan metody kasowej rozliczania przychodów. Przedmiotowe należności nie podlegają zaliczeniu do przychodów w dacie uregulowania należności. Wyżej wymienione należności podlegają zaliczeniu do przychodów w dacie określonej zgodnie z art. 14c ust. 2 pkt 1 i 2ustawy o podatku dochodowym. Transakcja była transakcją handlową w rozumieniu ustawy. Zobowiązanie dłużnika stanowi świadczenie pieniężne w rozumieniu art. 4 pkt 1 (ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom).

Pytanie

Czy może Pan skorzystać z ulgi na złe długi i skorygować przychód z działalności w dniu, w którym minie 90 dni od terminu płatności za wykonanie wyżej wymienionej usługi?

Pana stanowisko w sprawie

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą (ryczałt ewidencjonowany, podatnik VAT zwolniony), w ramach której wynajmuje samochody zastępcze dla poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych.

Pana zdaniem, w ramach ulgi na złe długi zmniejszenia podstawy opodatkowania dokonać należy o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności (art. 11 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Wierzytelność ta musi wynikać z roszczenia o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Jest to zatem wynagrodzenie za dostawę lub wykonanie usługi w transakcji handlowej. Transakcja handlowa zaś, to umowa, której przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usługi, jeżeli strony zawierają ją w związku z wykonywaną działalnością. W omawianym przypadku docelowo stronami transakcji są podmioty prowadzące działalność. Dochodzenie należności wynikającej z wykonanej usługi wynajmu samochodu zastępczego następuje tylko i wyłącznie w stosunku do Towarzystwa Ubezpieczeniowego, a nie w stosunku do osoby fizycznej. Osoba fizyczna przestaje być stroną transakcji z chwilą podpisania przez nią Umowy cesji wierzytelności, która to umowa jest podpisywana w tym samym momencie co umowa najmu samochodu zastępczego.

Zatem, według Pana, transakcja jest objęta ulgą na złe długi i tym samym kwoty, które nie zostały opłacone po 90 dniach od terminu płatności, mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 11 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843):

Zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 11 ust. 5 ww. ustawy:

Na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 11 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 11 ust. 11 tej ustawy:

W myśl art. 11 ust. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 11 ust. 17 ustawy:

Zatem ulga na złe długi to możliwość dokonania zmniejszenia przychodów przez wierzyciela w razie nieuregulowania płatności, a jednocześnie obowiązek zwiększenia przychodów po stronie dłużnika. Ulga na złe długi oznacza zmniejszenie oraz odpowiednio zwiększenie przychodów o fakturę, która nie została opłacona po upływie 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w umowie. Wierzyciele mają możliwość zmniejszenia przychodów o zaliczoną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta. Dłużnicy natomiast dokonują zwiększenia przychodów o związaną z prowadzoną działalnością wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą (ryczałt ewidencjonowany, podatnik VAT zwolniony), w ramach której wynajmuje samochody zastępcze dla poszkodowanych w wypadkach komunikacyjnych. Auto zastępcze dla poszkodowanego wynajmowane jest bezgotówkowo. Nie jest pobierana kaucja. Kwota wynajmu jest odzyskiwana bezpośrednio od firmy ubezpieczeniowej sprawcy wypadku. Pełni Pan funkcję cesjonariusza, czyli podmiotu nabywającego prawa od poszkodowanego. Na podstawie umowy cesji towarzystwo ubezpieczeniowe dokonuje wypłaty odszkodowania bezpośrednio na Pana rzecz. Tym samym, stroną umowy najmu pojazdu zastępczego staje się Towarzystwo Ubezpieczeniowe, Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny lub Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, tj. podmiot prowadzący działalność i od niego dochodzone są prawa do świadczenia pieniężnego wynikającego z wykonanej usługi. Zarówno wierzyciel, jak i dłużnik spełniają warunki, o których mowa w art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wskazał Pan, że wierzytelności, o których mowa we wniosku, zostały zaliczone do przychodów należnych i został odprowadzony od nich zryczałtowany podatek. Nie zostały odliczone od przychodu, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku. Przedmiotowe wierzytelności nie są wierzytelnościami przedawnionymi. Na dzień złożenia zeznania podatkowego wierzytelności nie zostały uregulowane, ani zbyte.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powyższe przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro wierzytelności, o których mowa we wniosku, zostały zaliczone do przychodów należnych oraz w istocie zarówno wierzyciel, jak i dłużnik spełniają warunki, o których mowa w art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, to może Pan dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, o ile wierzytelność ta do dnia złożenia zeznania podatkowego nie została uregulowana lub zbyta.

Zatem, należy zgodzić się z Pana stanowiskiem, że kwoty, które nie zostały opłacone po 90 dniach od terminu płatności mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Pana stanowisko zostało uznane za prawidłowe pomimo podania we wniosku nieprawidłowego przepisu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wskazał Pan art. 11 pkt 4 ww. ustawy zamiast art. 11 ust. 4. Uznałem to za oczywistą omyłkę pisarską.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonano wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja zawiera ocenę Pana stanowiska, które zostało zaprezentowane we wniosku. Inne kwestie nie podlegały analizie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.