Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.982.2025.2.KKO
Sprzedaż działek przez osobę fizyczną, która nie wykonuje działań rozumianych jako zorganizowana działalność gospodarcza, powinna być traktowana jako czynność w ramach zarządania majątkiem prywatnym, niepodlegająca opodatkowaniu VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziałów w działkach nr X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 listopada 2025 r. (data wpływu 14 listopada 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Aktem notarialnym sporządzonym …..1994 r. Repertorium „A” numer …/1994 Wnioskodawca wraz z żoną …. oraz bratem i jego żoną (…i … małżonkowie ….) nabyli w drodze kupna nieruchomość rolną, stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu nr X/6 o powierzchni .. . ha, położoną we wsi … w gminie …. Małżeństwa kupiły nieruchomość na współwłasność po jednej drugiej (1/2) do wspólności ustawowej małżeńskiej.
Następnie aktem notarialnym sporządzonym ….1994 r. Repertorium „A" numer …/1994 Wnioskodawca wraz z żoną oraz bratem i jego żoną nabyli w drodze kupna nieruchomość rolną, stanowiącą niezabudowaną działkę gruntu nr X/5 o powierzchni …. ha, położoną we wsi …. w gminie …. Małżeństwa kupiły nieruchomości na współwłasność po jednej drugiej (1/2) do wspólności ustawowej małżeńskiej.
W kolejnych latach właściciele dokonali następującego podziału:
- działka X/6 podzielona na działki X/9, X/10, X/11;
- działka X/5 podzielona na działki X/7 i X/8.
W dniu …..2020 r. małżeństwa podpisały umowę o zniesienie współwłasności (akt notarialny Repertorium A nr …/2020), wobec czego:
1)prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr X/7 o pow. … ha oraz prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr X/9 o pow. … ha nabyli … i …. małżonkowie …. (Wnioskodawca), na prawach wspólności ustawowej w całości;
2)prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr X/8 o pow. … ha oraz prawo własności nieruchomości oznaczonej jako działki nr X/10 i X/11 o łącznej pow. …. ha nabyli …. i … małżonkowie …., na prawach wspólności ustawowej w całości.
Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat.
Zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów i budynków powyższe nieruchomości oznaczone były:
·działka nr X/7 jako grunty orne w klasie IVb o pow. … ha,
·działka nr X/8 jako grunty orne w klasie IVa o pow. … ha, w klasie IVb o pow. … ha,
·działka nr X/9 jako grunty orne w klasie IVa o pow. … ha, w klasie IVb o pow. … ha,
·działka nr X/10 jako grunty orne w klasie IVa o pow. … ha, w klasie IVb o pow. … ha,
·działka nr X/11 jako grunty orne w klasie IVa o pow. … ha, w klasie IVb o pow. … ha.
W wygasłym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy … działki przeznaczone były do rolniczego użytkowania.
W dniu … 2025 r. została wydana decyzja o podziale działek X/7 i X/9 na działki od nr X/18 do nr X/33.
Przedmiotem planowanej sprzedaży jest 9 z 10 działek o numerach:
·X/18 o pow. … ha,
·X/19 o pow. … ha,
·X/20 o pow. … ha,
·X/21 o pow. …. ha,
·X/22 o pow. … ha,
·X/24 o pow. … ha,
·X/25 o pow. … ha,
·X/28 o pow. … ha,
·X/31 o pow. …. ha,
· X/32 o pow. … ha.
Działka nr X/23 jest drogą wewnętrzną i stanowi dojazd do ww. działek. Jedną działkę Wnioskodawca planuje zachować dla siebie.
Dla każdej z ww. działek Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Wójta Gminy … o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji, dotyczących budowy domu mieszkalnego jednorodzinnego wraz z infrastrukturą techniczną.
W …2024 r. Wójt Gminy wydał decyzję o warunkach zabudowy, łącznie 10 decyzji, ustalającej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego.
Pozostałe działki: X/29 o pow. …. ha, X/33 o pow. …. ha, X/30 o pow. … ha nie są przeznaczone do sprzedaży, użytkowane są rolniczo do produkcji zbóż takich jak: żyto, pszenżyto, owies, rzepak, pszenica.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Prowadzi gospodarstwo rolne i jest rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Działki X/7 i X/9 wykorzystywane były do działalności rolniczej, polegającej na uprawie zbóż.
Żona Wnioskodawcy również nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem VAT.
Wnioskodawca poza podziałem działek oraz pozyskaniem decyzji o warunkach zabudowy nie poczynił na nich żadnych inwestycji, działki nie zostały ogrodzone, nie wykonano żadnego uzbrojenia w media: brak jest instalacji wodno-kanalizacyjnej, energii elektrycznej i gazu. Nieruchomość nie jest również przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze.
Nabywców na przyszłe działki zamierza pozyskać poprzez umieszczenie na terenie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży tablicy informacyjnej z numerem telefonu i informacją „działki na sprzedaż”. Nie planuje prowadzić działań marketingowych w zakresie przedmiotowych sprzedaży, nie planuje również współpracy z profesjonalnymi biurami obrotu nieruchomości. Nie zamierza wraz z żoną zawierać przedwstępnych umów sprzedaży. Ponadto Wnioskodawca nie planuje udzielać innym osobom pełnomocnictw do działania w Jego imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:
1)Udziały w działkach nr X/5 i X/6 nabył Pan w celu prowadzenia działalności rolniczej, polegającej na uprawie roślin i zbóż.
2)Przedmiotem wniosku są działki pod zabudowę mieszkaniową o numerach ewidencyjnych: X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32. Działka nr X/23 jest drogą wewnętrzną i stanowi dojazd do ww. działek.
3)Udział w działkach w całym okresie ich posiadania wykorzystywał Pan w działalności rolniczej. Działki, dla których nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy X/29, X/33, X/30, czyli nie są przeznaczone do sprzedaży, będą wykorzystywane wyłącznie na cele rolnicze. Nie będą wykorzystywane na cele prywatne.
4)Działki objęte zakresem pytania - do dnia ich sprzedaży - nie będą oddane w najem lub dzierżawę.
5)W odniesieniu do działek objętych zakresem pytania - do dnia ich sprzedaży - nie będzie Pan ponosił żadnych wydatków celem ich uatrakcyjnienia (działki nie będą ogrodzone, nie będzie uzbrojenia w media: przyłączy do instalacji wodno-kanalizacyjnej, energii elektrycznej i gazu).
6)Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości.
7)Posiada Pan działki, opisane powyżej w pkt 3 o nr X/29, X/33, X/30 wykorzystywane w działalności rolniczej, których nic zamierza Pan sprzedać. Ponadto nie posiada Pan innych działek.
Pytanie
Czy w związku z planowaną sprzedażą działek Wnioskodawca będzie występować w ramach tej sprzedaży w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika VAT i działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Wobec powyższego aby uznać czy osoba fizyczna dokonując sprzedaży gruntów działa jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, należy ocenić czy jej działalność ma charakter zawodowy (profesjonalny), stały (charakteryzujący się powtarzalnością czynności) i zorganizowany.
W tym miejscu wskazać należy, że kwestia kwalifikacji sprzedaży działek na gruncie podatku VAT była już niejednokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć sądów administracyjnych (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: I FSK 427/23, 24 marca 2023 r.; I FSK 2068/22, 17 marca 2023 r.; I FSK 2290/18, 8 grudnia 2022 r.; I FSK 863/19, 5 listopada 2020 r.; I FSK 681/18, 5 czerwca 2019 r.; I FSK 983/17). W orzeczeniach tych wskazuje się, że przy dokonywaniu wykładni art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT należy nawiązać do kryteriów określonych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE stwierdził w powołanym powyżej wyroku, że osoba, która w celu dokonania sprzedaży działek podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej. Trybunał wskazał jedynie przykładowo okoliczności, które mogą świadczyć o tym, że dana osoba, sprzedając nieruchomości, działa w charakterze podatnika podatku VAT, a podział nieruchomości w celu uzyskania lepszej ceny, liczba transakcji, odstępy pomiędzy transakcjami i wysokość osiągniętych przychodów, nie są decydujące i nie są czynnościami, które same z siebie wykraczałyby poza zarząd majątkiem prywatnym.
To, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku VAT, wymaga bowiem oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec. Przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie wyłącznie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie mają obiektywne, a nie subiektywne przesłanki pozwalające odróżnić działania o cechach zawodowych, od tych, które mieszczą się w granicach dysponowania majątkiem prywatnym.
Istotne w sprawie jest, że Wnioskodawca planuje jednorazowo sprzedać wszystkie działki, w związku z czym uznać należy, że czynność ta nie będzie miała powtarzalnego charakteru. Nigdy wcześniej nie kupował nieruchomości celem dalszej odsprzedaży i nie planuje takich działań w przyszłości.
Wraz z żoną nie dokonywał i nie planuje podejmować czynności marketingowych występujących w profesjonalnej działalności handlowej. Nie zamierza występować z ofertą sprzedaży za pomocą podmiotów zajmujących się pośrednictwem handlowym. Z planowanymi transakcjami nie wiążą się akcje reklamujące. Za takie nie można uznać zamieszczenie ogłoszenia na banerze w miejscu lokalizacji działek.
Natomiast samo dążenie do uzyskania jak najlepszej ceny ze sprzedaży działek, poprzez podział działek czy uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy jest jedynie przejawem dążenia do racjonalnego zarządzania majątkiem - uzyskania odpowiednich efektów ekonomicznych bez angażowania się w prowadzenie działalności gospodarczej.
Elementami wyróżniającymi działalność handlową mogłyby być dokonywanie ponadstandardowych ulepszeń sprzedawanej rzeczy, prowadzenie aktywnego marketingu czy angażowanie dodatkowych środków w celu pozyskania kontrahenta.
Sama liczba planowanych transakcji sprzedaży, fakt, że przed sprzedażą dokonał Pan podziału gruntu na działki i uzyskania decyzji o warunkach w celu osiągnięcia wyższej ceny, jak i zamiar osiągnięcia zysku nie ma znaczenia dla przesądzenia, w jakim charakterze działa podatnik dokonujący sprzedaży gruntów, bowiem całość powyższych elementów może odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Nie można bowiem wymagać, aby osoba fizyczna w ramach zdrowego rozsądku i racjonalnego zarządu swoim majątkiem prywatnym wyzbywała się tego majątku w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób.
Zbycie nawet kilku działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdy brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy Jego działania, poczynając do momentu zniesienia współwłasności do chwili przyszłej sprzedaży nie spełniają znamion zorganizowanego, profesjonalnego i ciągłego prowadzenia działalności gospodarczej, wobec czego dokonując sprzedaży działek nie będzie występował w charakterze podatnika VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek/udziału w działkach) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
a) określone udziały w nieruchomości;
b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).
I tak, zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Według art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.
Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.
Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan współwłaścicielem m.in. działek o nr: X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32, będących we współwłasności małżeńskiej, powstałych z podziału działek o nr X/7 i X/9, wykorzystywanych do działalności rolniczej, polegającej na uprawie zbóż. Działka nr X/7 powstała z podziału działki nr X/5, natomiast działka nr X/9 – z podziału działki nr X/6. Udziały w działkach nr X/5 i X/6 nabył Pan wraz z żoną w drodze kupna, w celu prowadzenia działalności rolniczej, polegającej na uprawie roślin i zbóż. Prowadzi Pan gospodarstwo rolne i jest Pan rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej oraz nie jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.
Działki nr X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32 mają być przedmiotem sprzedaży. Ww. działki w całym okresie ich posiadania wykorzystywał Pan w działalności rolniczej. Dla każdej z ww. działek wystąpił Pan z wnioskiem do Wójta Gminy … o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji, dotyczących budowy domu mieszkalnego jednorodzinnego wraz z infrastruktura techniczną. W listopadzie 2024 r. Wójt Gminy wydał 10 decyzji o warunkach zabudowy ww. działek, ustalających warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Poza podziałem działek oraz pozyskaniem decyzji o warunkach zabudowy nie poczynił Pan na nich żadnych inwestycji - działki nie zostały ogrodzone, nie wykonano żadnego uzbrojenia w media (brak jest instalacji wodno-kanalizacyjnej, energii elektrycznej i gazu). Nieruchomość nie jest również przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze. Wskazał Pan, że do dnia sprzedaży ww. działek nie będą one oddane w najem lub dzierżawę oraz nie będzie Pan ponosił żadnych wydatków celem ich uatrakcyjnienia (działki nie będą ogrodzone, nie będzie uzbrojenia w media, tj. przyłączy do instalacji wodno-kanalizacyjnej, energii elektrycznej i gazu). Nabywców na ww. działki zamierza Pan pozyskać poprzez umieszczenie na terenie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży tablicy informacyjnej z numerem telefonu i informacją „działki na sprzedaż”. Nie planuje Pan prowadzić działań marketingowych w zakresie przedmiotowych sprzedaży, nie planuje Pan również współpracy z profesjonalnymi biurami obrotu nieruchomościami. Nie zamierza Pan zawierać przedwstępnych umów sprzedaży; nie planuje Pan udzielać innym osobom pełnomocnictw do działania w Pana imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że planowana przez Pana sprzedaż udziałów w działkach nr X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia udziałów w ww. działkach, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa udziałów w przedmiotowych działkach będzie stanowiła działalność gospodarczą. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmował/nie podejmie Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.
Konsekwentnie, z tytułu sprzedaży udziałów w działkach nr X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32 nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.
Zatem, w związku z planowaną sprzedażą udziałów w działkach nr X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32 nie będzie Pan występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.
Wobec powyższego, sprzedaż przez Pana udziałów w działkach nr X/18, X/19, X/20, X/21, X/22, X/24, X/25, X/28, X/31, X/32 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zatem, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla Pana małżonki – współwłaścicielki ww. działek.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Odnosząc się natomiast do powołanych przez Pana wyroków NSA, należy wskazać, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatnika, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach są wiążące.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
