Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.260.2021.10.TR

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 23 lutego 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 22 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 701/21; i

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lutego 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 9 czerwca 2021 r. (wpływ 15 czerwca 2021 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką komandytową mającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej również: Spółka). Wnioskodawca w dniu 1 maja 2021 roku stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka ma dwóch komplementariuszy – osobę fizyczną oraz spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, przy czym niniejszy wniosek dotyczy jedynie osoby fizycznej.

W trakcie trwania roku obrotowego Wnioskodawca wypłaca komplementariuszom ustaloną w umowie spółki (ewentualnie zmodyfikowaną uchwałą wspólników) stałą kwotę miesięczną w ramach zaliczek na poczet udziału w zysku.

Stała kwota zaliczki na poczet zysku wypłacana jest komplementariuszowi (osobie fizycznej) 12 razy w roku niezależnie od aktualnego (na moment wypłaty zaliczki) wyniku Spółki. Wypłacone komplementariuszom zaliczki stanowią nierozłączny element całkowitego podziału wypracowanego przez spółkę wyniku po zakończeniu każdego roku podatkowego (rachunkowego) i są uwzględniane w rocznym podziale zysku zgodnie z umową spółki.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podał, co następuje.

Wypłaty zaliczek na poczet zysku, o których mowa we wniosku dotyczą zysku wypracowanego przez Spółkę po dniu uzyskania przez nią statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. po 1 maja 2021 r.

Wypłaty zaliczek na poczet zysku nastąpią po 30 kwietnia 2021 r.

Pytanie

Czy Spółka jako płatnik, wypłacając komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku będzie zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w momencie ich wypłaty?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, Spółka jako płatnik, wypłacając komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku nie jest zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w momencie ich wypłaty.

UZASADNIENIE

CEL NOWELIZACJI

Ustawą z dnia 28 października 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (dalej: Nowelizacja) wprowadzono zmiany w zakresie opodatkowania spółek komandytowych oraz jej wspólników.

Zgodnie z art. 1 Nowelizacji, wprowadzającym zmiany w art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: uPIT), przez „spółkę” na gruncie tej ustawy należ rozumieć także spółkę komandytową. Z kolej na mocy art. 2 Ustawy zmieniona została treść art. 1 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: uCIT). Zgodnie z jego nowym brzmieniem przepisy tej ustawy będą znajdować zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie zatem z regulacjami jakie na mocy Nowelizacji obowiązują od 1 stycznia 2021 r., spółka komandytowa na gruncie ustaw dochodowych zostanie zrównana z osobą prawną i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (z uwzględnieniem regulacji przejściowych). Spółce komandytowej zostanie nadany status podatnika CIT.

Zasadniczym celem Nowelizacji, wyrażonym w uzasadnieniu, jest uszczelnienie systemu podatku dochodowego od osób prawnych, tak aby zapewnić powiązanie wysokości podatku płaconego przez duże przedsiębiorstwa, w szczególności przedsiębiorstwa międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu przy jednoczesnym zachowaniu zasady jednokrotnego opodatkowania dla podatnika ponoszącego pełną odpowiedzialność za zobowiązania spółki (komplementariusza).

ZYSK WSPÓLNIKÓW SPÓŁKI KOMANDYTOWEJ

Na poziomie wspólników będących osobami fizycznymi, zysk spółki komandytowej jest opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19%, na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 uPIT. Zgodnie z tym przepisem, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Efektem nowelizacji jest wprowadzenie normy prawnej wskazującej, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (art. 17 ust. 1 pkt 4 uPIT), przy czym „udział w zyskach osób prawnych” oznacza również udział w zyskach spółki komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Polski (art. 5a pkt 31 w zw. z pkt 28 lit. c uPIT). Oznacza to, że przychód (dochód) wspólników spółki komandytowej został zatem jednoznacznie zakwalifikowany do źródła: kapitały pieniężne.

Jednocześnie w celu realizacji zasady faktycznego (ekonomicznego) jednokrotnego opodatkowania ustawodawca przewidział dla komplementariuszy mechanizm pomniejszenia podatku dochodowego, zgodnie z art. 30a ust. 6a uPIT. W myśl tego przepisu zryczałtowany podatek od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Rozliczenie podatku następuje poprzez zastosowanie instytucji płatnika i spoczywa, w tym wypadku na Spółce. Przy czym, co warte podkreślenia, art. 30a ust. 6a w zw. z art. 30a ust. 1 pkt 4 uPIT określa jedynie sposób wyliczenia wysokości podatku do zapłaty przez komplementariusza, nie nakłada on jednak żadnych obowiązków dla Spółki jako płatnika, a przez zastosowanie tej instytucji podatek ma być pobierany.

OBOWIĄZEK PODATKOWY A ZOBOWIĄZANIE

Nie ulega wątpliwości, że momentem uzyskania przychodu przez komplementariusza jest otrzymanie zaliczkowej wypłaty na poczet zysku, jest to bowiem dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (art. 24 ust. 5 ustawy o PIT).

W tym samym momencie powstaje również obowiązek podatkowy, którym, zgodnie z art. 4 ustawy - Ordynacja podatkowa (dalej: OP), jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza jeszcze konieczności zapłaty podatku. Taka powinność powstaje w momencie, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe, którym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 OP). Wszystkie wymienione warunki muszą zatem zostać spełnione łącznie - brak jakiegokolwiek z nich uniemożliwia skuteczne przekształcenie obowiązku podatkowego w zobowiązanie.

Istotnym warunkiem przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe, z punktu widzenia przedmiotowej sprawy, jest możliwość określenia wysokości należności podatkowej przez płatnika.

Skoro płatnik ma obowiązek obliczyć, pobrać i wpłacić podatek w wysokości i terminach nałożonych ustawą podatkową (art. 8 OP), to obiektywny brak możliwości wyliczenia wysokości podatku w sposób wymagany przez ustawę oznacza, że dalsze obowiązki płatnika (pobór i wpłata) nie są możliwe do wykonania.

Nie jest to jednak kwestia czysto techniczna. Skoro wyliczenie wysokości zobowiązania podatkowego na moment wypłaty zaliczek komplementariuszom na poczet zysków nie jest obiektywnie (faktycznie) możliwe, to nie został spełniony podstawowy warunek przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie.

SPOSÓB WYKONANIA OBOWIĄZKÓW PŁATNIKA

Podstawę prawną nałożenia na Spółkę obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od zysku wypłaconego komplementariuszowi stanowi art. 41 ust. 4e uPIT, zgodnie z którym, m.in. spółki komandytowe, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e.

Wprost zatem został wskazany sposób w jaki płatnik powinien obliczyć podatek, co oznacza że dokonanie obliczeń przez płatnika inną metodą jest nieprawidłowe. Art. 30a ust. 6a uPIT wskazuje na następujący algorytm:

·podatek obliczony zgodnie z ust. 30a 1 pkt 4,

·pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Interpretacja ww. przepisu jest jednoznaczna już na etapie wykładni językowej. Odliczenie, w odpowiedniej proporcji podatku zapłaconego przez spółkę komandytową dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych wynikającego z zeznania rocznego spółki komandytowej (CIT-8) - podatek należny za rok podatkowy.

Jeżeli do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a uPIT, konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego spółki komandytowej, to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 uCIT.

Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik zrealizuje wynikający z art. 41 ust. 4e uPIT obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e tej ustawy.

Zatem wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 uPIT.

Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a uPIT. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki komandytowej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Tylko taki sposób odczytania wzajemnej relacji pomiędzy art. 41 ust. 4e a art. 30a ust. 1 pkt 4 oraz 6a-6e uPIT, odpowiada zamiarowi ustawodawcy, którym było jednokrotne opodatkowanie zysku komplementariusza.

BEZPODSTAWNE ROZRÓŻNIENIE KOMPLEMENTARIUSZY

Intencją ustawodawcy wyrażoną w Nowelizacji było zróżnicowanie opodatkowania wspólników spółek komandytowych wyłącznie ze względu na cechy podmiotowe (tj. wg roli pełnionej w spółce), a nie - ze względu na sposób albo czas otrzymywania wypłat z zysku. Istotą omawianego uregulowania i zarazem ratio legis było to, by komplementariusz w spółce komandytowej był chroniony przed efektami podwójnego opodatkowania, ze względu na to, że odpowiada całym majątkiem za zobowiązania spółki.

Sięgając więc do tak sprecyzowanego celu ustawodawcy, nie można ograniczać prawa do odliczenia/pomniejszenia z art. 30a ust. 6a uPIT, jedynie do tych komplementariuszy, którzy otrzymują wypłaty z zysku dopiero po powstaniu podatku należnego spółki komandytowej na gruncie ustawy o CIT.

Powyższe poddawałoby w wątpliwość racjonalność ustawodawcy, który w jednym miejscu dopuszczałby taki a nie inny sposób/czas wypłaty tego samego zysku, a w innym miejscu zdecydowanie do niego zniechęcał. Jest oczywistym, że „uprzywilejowanie” komplementariusza w zamyśle ustawodawcy powinno być niezależne od czasowego aspektu wypłaty zysku spółki komandytowej na rzecz jej komplementariuszy. Różnicowanie sytuacji komplementariusza według takiego kryterium mogłoby być wyrazem naruszenia konstytucyjnej zasady równości wobec prawa.

MODEL NADPŁATOWY NIE JAKO STANDARD

Co więcej w sytuacji pobrania przez płatnika podatku zryczałtowanego od zaliczek na poczet zysku wypłacanego komplementariuszowi w wysokości wyższej od (ostatecznie) należnej, a tak byłoby zawsze w przypadku osiągania dochodu przez spółkę komandytową, nadpłata powstawałaby po stronie podatników (tj. komplementariuszy), a nie po stronie płatnika (Wnioskodawcy), w konsekwencji to podatnikom (komplementariuszom) a nie Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Oznaczałby to wprowadzenie, niespotykanego wcześniej, modelu permanentnego odzyskiwania nadpłaty przez podatników, którzy nie składają żadnych deklaracji podatkowych, gdyż całość rozliczeń spoczywa na płatniku (spółce komandytowej). Taki model byłby mało praktyczny i powodował znaczne obciążenie administracyjne zarówno organów podatkowych jak i podatników - a nie taki był cel ustawy.

Wnioskodawca ma świadomość istnienia modeli nadpłatowych w systemie podatkowym (np. w przypadku podatkowej ulgi na badania i rozwój), jednak ich konstrukcja jest zupełnie inna, tryb nadpłatowy ma uzasadnienie w konieczności merytorycznej weryfikacji ulg. W przypadku jednak zysku komplementariuszy nie ma takiej potrzeby - chodzi jedynie o czynność techniczną potrącenia podatku należnego od dochodu spółki, a nie o odzyskanie nadpłaty.

STANOWISKO NSA

Wnioskodawca w pełni popiera argumentację zaprezentowaną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 grudnia 2020 r., sygn. II FSK 2048/18.

Pomimo, że orzeczenie wydane zostało w zakresie sytuacji płatnika będącego spółką komandytowo-akcyjną, jednakże ze względu na odwołanie do tej samej konstrukcji prawnej (a nawet jednostek redakcyjnych aktów prawnych), zdaniem wnioskodawcy znajduje pełne zastosowanie w niniejszej sprawie. Spółka wnosi o uznanie prezentowanej tam argumentacji jako własnej.

PODSUMOWANIE

W stosunku do wypłaconych komplementariuszom zaliczek na poczet udziału w zysku spółki komandytowej momentem w jakim Spółka, zobowiązana będzie wykonać obowiązki płatnika będzie moment ustalenia wysokości podatku dochodowego od osób prawnych wynikającego z jej zeznania rocznego. Wtedy bowiem obowiązek podatkowy komplementariuszy przerodzi się w zobowiązanie podatkowe, a obowiązek prawidłowego obliczenia podatku przez Spółkę jako płatnika będzie możliwy.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 21 czerwca 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL2-1.4011.260.2021.2.TR, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 21 czerwca 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

26 lipca 2021 r. (data nadania 20 lipca 2021 r.) r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Wnieśli Państwo o:

1)uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 czerwca 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.260.2021.2.TR;

2)zasądzenie na rzecz Skarżącej od Organu zwrotu kosztów postępowania, w tym zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 22 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Po 701/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 26 marca 2025 r. sygn. akt II FSK 903/22 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 26 marca 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2021 r., na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123), spółki komandytowe zostały podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Co do zasady, spółki komandytowe status podatników podatku dochodowego od osób prawnych uzyskały z dniem 1 stycznia 2021 r.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), w wersji obowiązującej w dniu wydania zaskarżonej interpretacji:

Stosownie natomiast do treści art. 5a pkt 31 przywołanej ustawy:

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu ww. podatkiem zawiera art. 10 ust. 1 ustawy. Zgodnie z jej art. 10 ust. 1 pkt 7:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 analizowanej ustawy:

Uszczegółowieniem powołanego przepisu jest art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Stosownie do treści art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak rozstrzygnął rozpoznający sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uzasadnił to w ten sposób, że:

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że na gruncie opisanego zdarzenia wypłacając komplementariuszowi w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, nie będą Państwo zobowiązani do pobierania w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych ani tego podatku od faktycznie wypłacanych komplementariuszowi zaliczek na poczet zysku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania zaskarżonej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.