Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 18 grudnia 2025 r. Slagelse Almennyttige Boligselskab Afdeling Schackenborgvænge i in. przeciwko MV i in., sygn. C-417/23

Artykuł 2 ust. 2 lit. a) i b) dyrektywy Rady 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etnicznenależy interpretować w ten sposób, że:uregulowania krajowe przewidujące obowiązek przyjęcia planów rozwoju mających na celu zmniejszenie udziału publicznych rodzinnych lokali mieszkalnych na obszarach mieszkaniowych cechujących się między innymi tym, że w ciągu ostatnich pięciu lat odsetek „imigrantów i ich potomków z krajów innych niż zachodnie” zamieszkałych na tych obszarach przekraczał 50 %,stanowi dyskryminację bezpośrednią w rozumieniu tego art. 2 ust. 2 lit. a), jeżeli okaże się, że przyjęcie tych uregulowań krajowych opiera się na pochodzeniu etnicznym większości mieszkańców wspomnianych obszarów mieszkaniowych i że wspomniane uregulowania krajowe skutkują tym, iż wszyscy ich mieszkańcy są traktowani w sposób mniej przychylny niż mieszkańcy porównywalnych obszarów mieszkaniowych, w których odsetek „imigrantów i ich potomków z krajów innych niż zachodnie” nie przekroczył 50 %;stanowi dyskryminację pośrednią w rozumieniu tego art. 2 ust. 2 lit. b), jeżeli okaże się, po pierwsze, że te uregulowania krajowe, choć sformułowane lub stosowane pozornie w sposób neutralny, to znaczy z uwzględnieniem czynników innych niż pochodzenie etniczne, prowadzą do powstania szczególnie niekorzystnej sytuacji dla osób należących do określonych grup etnicznych, a po drugie, że wspomniane uregulowania krajowe, w zakresie, w jakim służą realizacji nadrzędnego celu leżącego w interesie ogólnym, nie są zgodne z zasadą proporcjonalności.