Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.778.2025.1.KM

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

14 października 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wskazania, czy Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur dokumentującej przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

·(...) (dalej: Spółka lub (...)) posiada siedzibę w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

·Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

·Spółka jest częścią Grupy (...) będącej (...). Grupa (...) jest obecna w większości krajów europejskich, oferując (...).

·Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży m.in.:

(...).

·Zgodnie z wprowadzonym w Grupie (...) modelem dystrybucji, Spółka działa jako producent kontraktowy. W ramach tej funkcji (...) dokonuje dostaw wyrobów gotowych zasadniczo do innych producentów kontraktowych z Grupy (...) (tzw. dostawy plant-toplant).

·W zakresie produkcji i sprzedaży (...) (dalej: Towary):

-Spółka zawarła umowę składowania Towarów z (...), tj. Spółką z Grupy (...) z siedzibą w Niemczech,

-w ramach zawartej umowy (...) jest operatorem składu Towarów Spółki znajdującego się w Niemczech na terenie centrum logistycznego (…),

-należące do Spółki i wyprodukowane w jej zakładzie w (…) Towary są regularnie transportowane z Polski do magazynu w (…) (Towar do czasu jego sprzedaży pozostaje własnością Spółki),

-sukcesywnie, w ramach spływających zamówień od zewnętrznych partnerów Grupy (...), Towar jest pobierany z tego magazynu i sprzedawany w łańcuchu transakcji:

§ Spółka – (...) – lokalna spółka dystrybucyjna – klient docelowy,

§sporadycznie mogą zdarzyć się transakcje realizowane w procesie plant-toplant do innej niż (...).

·Spółka jest zarejestrowana dla potrzeb VAT w Niemczech.

·(...) jest zarejestrowana dla potrzeb VAT w Niemczech.

·Dla potrzeb produkcji i sprzedaży Towarów Spółka nie stosuje uproszczenia, o którym mowa Rozdziale 3b ustawy o VAT – „Przemieszczenie towarów w procedurze magazynu typu call-off stock na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

·Mając na względzie powyższe, Spółka dokonuje rozliczenia VAT z tytułu wywozu Towarów z Polski do składu w (…) dla potrzeb VAT na zasadach ogólnych, tj.:

-Spółka wykazuje w swojej polskiej deklaracji VAT przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (tzw. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa) wskazując numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany jej w Niemczech,

-Spółka stosuje stawkę VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy Towarów, o ile warunki jej zastosowania wskazane w przepisach ustawy o VAT są spełnione,

-Spółka odpowiednio wykazuje w swojej polskiej informacji podsumowującej VAT-UE przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec wskazując numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany jej w Niemczech.

·Dodatkowo, Spółka dokumentuje przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec za pomocą dokumentu wewnętrznego, który spełnia warunki do uznania za fakturę w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 31 ustawy o VAT (dalej: Faktura) wskazując m.in.:

-Spółkę jako dostawcę, w tym polski numer nadany Spółce dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych,

-Spółkę jako nabywcę, w tym niemiecki numer nadany Spółce dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych,

-wartość Towarów będących przedmiotem wywozu z Polski do Niemiec w danym okresie,

-datę przemieszczenia Towarów,

-stawkę VAT 0%.

·Z punktu widzenia niemieckich przepisów o VAT, Spółka jest zobowiązana do udokumentowania przemieszczenia Towarów z Polski do Niemiec fakturą proforma lub innym dokumentem zawierającym informacje wymagane dla tego typu dokumentu (w żadnym przypadku nie jest wymagana faktura sprzedaży).

Pytanie

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur dokumentującej przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec?

Państwa stanowisko w sprawie

W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur dokumentującej przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy zawartego w punkcie II. Wniosku.

Kwalifikacja przesunięcia Towarów na gruncie VAT.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają następujące transakcje:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 (tj. dostawy towarów) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, iż przemieszczenie towarów stanowiących własność podatnika do innego niż Polska kraju Unii Europejskiej stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: WDT) podlegającą opodatkowaniu VAT.

Ustawodawca przewidział jednak wyjątki od tej zasady ogólnej (art. 13 ust. 4 ustawy o VAT), które nie mają zastosowania do transakcji opisanej w stanie faktycznym Wniosku.

W świetle powyższych przepisów za WDT w ramach własnego przedsiębiorstwa uznaje się zatem transakcję spełniającą łącznie następujące warunki:

·następuje przemieszczenie towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej (UE),

·przemieszczenie towarów jest dokonywane przez podatnika lub na jego rzecz,

·przedmiotem przemieszczenia są towary należące do przedsiębiorstwa tego podatnika,

·ww. towary zostały na terytorium Polski w ramach prowadzonego przez podatnika przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium Polski w ramach importu towarów,

·towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

·nie zachodzą przesłanki wyłączające transakcję z WDT w ramach własnego przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 13 ust. 4 ustawy o VAT.

W opisanym zdarzeniu przyszłym wszystkie wskazane powyżej warunki zostały spełnione ponieważ:

·nastąpi przemieszczenie Towarów przez Spółkę lub na jej rzecz z terytorium Polski (fabryka w (…)) na terytorium Niemiec (skład w (...)),

·przemieszczane Towary będą własnością Spółki – Towary pozostają własnością Spółki do czasu ich sprzedaży na rzecz (...) innego podmiotu z Grupy (...),

·przemieszczane Towary zostaną wytworzone przez Spółkę na terytorium Polski,

·przemieszczenie Towarów służy działalności gospodarczej Spółki tj. sprzedaży do (...) lub innej Spółki z Grupy (...),

·nie zostanie spełniona żadna z przesłanek wyłączających przemieszczenie własnych towarów jako WDT w ramach własnego przedsiębiorstwa.

Wniosek:

Przemieszczenie Towarów z Polski do magazynu w (...) stanowi dla Spółki WDT w ramach własnego przedsiębiorstwa, a w związku z tym podlega VAT.

Dokumentacja WDT w ramach własnego przedsiębiorstwa.

W celu ustalenia czy Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur dokumentującej przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec (WDT w ramach własnego przedsiębiorstwa) konieczne jest przeanalizowanie przepisów ogólnych odnoszących się do wystawiania faktur oraz faktur ustrukturyzowanych.

Przepisy dotyczące dokumentacji transakcji fakturami zawarto w dziale XI ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a ustawy o VAT;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1);

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1) i 2), z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b ustawy o VAT.

Dodatkowo, od 1 lutego 2026 r. wprowadzony zostanie obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych. Zgodnie z przepisem art. 106ga ust. 1 ustawy o VAT, od 1 lutego 2026 r. podatnicy będą zobowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.

Obowiązek ten nie dotyczy wystawiania faktur:

1)przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju;

2)przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w dostawie towarów lub świadczeniu usług, dla których wystawiono fakturę;

3)przez podatnika korzystającego z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 7, 7a i 9, dokumentujących czynności rozliczane w tych procedurach;

4)na rzecz nabywcy towarów lub usług będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej;

5)w przypadku odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 106s.

Przy czym, zgodnie z art. 106s ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, w których podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, uwzględniając:

1)specyfikę niektórych rodzajów działalności związaną z liczbą i rodzajem czynności wymagających udokumentowania;

2)konieczność zapewnienia szczególnych sposobów dokumentowania czynności przez podatników;

3)możliwości techniczno-organizacyjne związane z dokumentowaniem czynności przez podatników;

4)konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z unikaniem prawidłowego dokumentowania czynności przez podatników.

Na moment złożenia Wniosku Minister Finansów nie określił, w drodze rozporządzenia, przypadków odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, w których podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych.

Wnioski:

·Kwestią bezsporną jest, że w przypadku braku obowiązku dokumentowania transakcji fakturą, nie wystąpi obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych od 1 lutego 2026 roku.

·Ponadto, możliwe są przypadki odpowiednio udokumentowanych dostaw towarów lub świadczenia usług, w których podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych.

W obecnym stanie prawnym, pomimo jasności przepisów wskazujących na opodatkowanie VAT wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, brak jest szczegółowych przepisów dotyczących dokumentowania przemieszczenia towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa dla potrzeb rozliczenia tego podatku.

Mając na uwadze treść art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, należy zauważyć, że fakturę, a od 1 lutego 2026 r. fakturę ustrukturyzowaną, wystawia się obowiązkowo m.in. w odniesieniu do następujących transakcji związanych z przemieszczeniem towarów do innego kraju UE:

1)sprzedaży, a także dostawy towarów i świadczenia usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywanych przez podatnika na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1) powyżej.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powołanych powyżej przepisów, obowiązek wystawienia faktury z tytułu WDT dotyczy wyłącznie dwóch przypadków:

1)dostaw towarów dokonywanych przez podatnika na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1) powyżej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka dokonuje przesunięcia Towarów wyłącznie na własną rzecz. Oznacza to, że Spółka nie dokonuje dostawy Towarów ani na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze (ewentualnie na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem), ani na rzecz „podmiotu innego” niż wskazany powyżej. W konsekwencji, nie występuje żaden z dwóch wskazanych powyżej przypadków, w których Spółka byłaby zobowiązana do wystawienia faktury.

Pogląd potwierdzający brak obowiązku dokumentowania fakturą czynności z samym sobą potwierdzają wyroki sądów administracyjnych. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 23 października 2024 r., sygn. akt I SA/GI 286/24 uchylił interpretację indywidualną z 21 grudnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.484.2023.2.GK, w której organ podatkowy uznał, że w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w ramach wewnątrzzakładowego przesunięcia z magazynu w Polsce do magazynu w Niemczech (tzw. nietransakcyjne WDT) podatnik występuje w podwójnej roli, jest zarówno nabywcą towaru przemieszczonego do Niemiec jako zarejestrowany tam podatnik VAT, jak i sprzedawcą jako zarejestrowany w Polsce podatnik VAT. Jak zauważył Sąd, cyt.:

„Trafnie wskazała Spółka w skardze, że przy nietransakcyjnym WDT nie dochodzi do dostawy pomiędzy dwoma różnymi podatnikami. Następuje natomiast służące działalności gospodarczej podatnika przemieszczenie towarów należących do tego samego podmiotu (podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 VATU) pomiędzy państwami członkowskimi, które w myśl art. 13 ust. 3 traktowane jest jako WDT. Powyższe wprost wynika z brzmienia art. 13 ust. 3 VATU, w którym mowa jest o przemieszczeniu przez podatnika, wymienionego w art. 15 VATU, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów. Przy czym nie jest sporne pomiędzy stronami, że czynności ujęte w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego kwalifikować należy jako nietransakcyjne WDT z art. 13 ust. 3 VATU”.

Wniosek:

·Przemieszczenie Towarów z Polski do magazynu w (...) nie stanowi sprzedaży, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 VAT, ani wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz innego podmiotu /innego podatnika.

·Przepisy dotyczące fakturowania nie wskazują na obowiązek wystawienia faktury dokumentującej czynność z samym sobą.

Co więcej, WDT w ramach własnego przedsiębiorstwa, o którym mowa w przepisach art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, stanowi czynność całkowicie nieodpłatną.

Z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, można wywieść zasadę wykluczenia obowiązku dokumentowania fakturą transakcji nieodpłatnych, pomimo, że podlegają VAT. Należy je wprawdzie zaewidencjonować w ewidencji sprzedaży VAT, ale nie ma obowiązku ich odrębnego dokumentowania, w szczególności fakturą. Ewentualnie można to uczynić stosownym wewnętrznym dowodem księgowym. Takie podejście jest niezbędne dla zachowania neutralności podatku VAT, bo w związku z tym „nabywca” nie dysponuje fakturą, wskazującą cenę i wartość podatku VAT, czyli dokumentem mogącym – w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT – stanowić formalną podstawę odliczenia podatku VAT. W konsekwencji, odliczenie nie jest możliwe. Strona „nabywcy” nieodpłatnej transakcji nie może odzyskać podatku skoro go nie zapłaciła. Dotyczy to nawet przypadków czynności prowadzących do przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel.

Wniosek:

Skoro brak obowiązku dokumentowania transakcji nieodpłatnych fakturą dotyczy nawet sytuacji przeniesienia praw do rozporządzania towarem jak właściciel, to tym bardziej będzie miał on zastosowanie w przypadku nietransakcyjnej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, która do takiego przeniesienia prawa nie prowadzi, bo nie dochodzi do dostawy pomiędzy dwoma różnymi podatnikami.

Taką wykładnią a maiori ad minus posłużył się Szef Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: Szef KAS; „organ”) dokonując w dniu 29 maja 2019 r. zmiany interpretacji indywidualnej z 8 czerwca 2018 r. sygn. 0114-KDPIP1-3.4012.251.2018.1.MT. W wydanej interpretacji zmieniającej sygn. DPP8.8101.18.2019.IDG, Szef KAS odnosząc się do kwestii wystawienia faktury z tytułu czynności nieodpłatnego przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych stwierdził, że na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Zaznaczył przy tym, że przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Szef KAS wywodził, że z art. 106a pkt 1 w powiązaniu z art. 106b ust. 1 pkt 1 VAT wynika zasada wystawiania faktury, jeśli dokumentuje ona sprzedaż (rozumianą m.in. jako odpłatne świadczenie usług). Przepis art. 8 ust. 2 powołanej ustawy zrównuje bowiem nieodpłatne świadczenie usług z odpłatnym świadczeniem usług, jednak tylko dla celów opodatkowania. Zdaniem organu, opisana przez skarżącą czynność nieodpłatnego przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w związku z likwidacją (rozwiązaniem) spółki jawnej, nie wypełnia definicji sprzedaży, gdyż mimo że dochodzi do świadczenia usługi, to nie dochodzi do odpłatności ze strony obdarowanego. Odbiorca otrzymujący ww. towary nieodpłatnie nie ponosi ciężaru ekonomicznego podatku od towarów i usług. Nie można zatem w takiej sytuacji wystawić faktury, o której mowa w art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. W ocenie Szefa KAS na brak obowiązku wystawienia faktury wskazuje również treść art. 106e ustawy o VAT, w którym wśród elementów faktury wymieniono m.in. cenę, a nie wartość jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), czy kwotę należności ogółem, jako kwoty należne sprzedawcy od nabywcy. Skoro jednak transakcja jest nieodpłatna, kwoty te nie mogłyby znaleźć się na takiej fakturze, a brak takich pozycji skutkowałby wadliwością dokumentu sprzedaży. Sprawa znalazła rozstrzygnięcie przed sądem administracyjnym, ponieważ podatnik wniósł o uchylenie ww. zmiany interpretacji z dnia 29 maja 2019 r. w części uznającej za nieprawidłowe stanowisko Spółki dotyczące wystawienia faktury, uznając że doszło do zawężenia wykładni art. 2 ust. 22 ustawy o VAT poprzez wykluczenie nieodpłatnego świadczenia z obowiązku dokumentacji fakturą. Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie wyrokiem z 22 czerwca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1737/19 uznał, że skarga nie zasługiwała na uwzględnienie. O ile bezspornym pozostawało podleganie transakcji VAT, o tyle Sąd zgodził się z organem podatkowym, że czynność nie powinna być dokumentowana fakturą.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w uzasadnieniu wyroku WSA w Warszawie z 22 czerwca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 1737/19, cyt.:

„Z powyższego jednoznacznie wynika, że dla czynności nieodpłatnych podlegających opodatkowaniu, których dokonują podatnicy nie wystawia się żadnych faktur, ani wewnętrznych, ani – tym bardziej – wskazanych w art. 106b VATU. Na brak możliwości wystawienia faktury wskazuje również art. 106e ustawy, który wśród elementów faktury wymienia m.in. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), czy kwotę należności ogółem, jako kwoty należne sprzedawcy od nabywcy. Skoro transakcja jest nieodpłatna, to kwoty te nie mogłyby znaleźć się na takiej fakturze, a brak takich pozycji skutkowałby wadliwością dokumentu sprzedaży. (…)

Organ stanął zaś na stanowisku, że w opisanym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanie faktycznym prawo takie Spółce nie przysługuje, gdyż nabycie nastąpiło pod tytułem darmym, a sama czynność nie powinna być udokumentowana fakturą VAT.

W tym sporze rację należało przyznać organowi”.

Podobny pogląd został utrzymany w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 marca 2023 r., sygn. I FSK 418/22. Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 547/21 została oddalona. Co prawda ustalenia prowadzące do oddalenia skargi Dyrektora Izby Administracji Skarbowej dotyczyły innych podstaw, niemniej jednak Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził słuszność rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji polegającego na uznaniu, że czynność polegająca na przeniesieniu wartości niematerialnych i prawnych, będzie stanowić świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, przy czym przekazujący nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury dokumentującej tę czynność. Spółka zwraca uwagę, że faktura ustrukturyzowana wymaga wypełnienia obowiązkowych pól dot. ceny jednostkowej – vide „Faktura ustrukturyzowana. Broszura informacyjna dot. struktury FA(3). Warszawa, wrzesień 2025 r., cyt.:

„P_9A Cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto) [pole opcjonalne]. Pole nie jest wymagane dla przypadków określonych w art. 106e ust. 2 i 3 oraz ust. 5 pkt 3 ustawy (tj. świadczenie usług turystyki, dla których podstawę opodatkowania stanowi marża zgodnie z art. 119 ustawy; dostawa towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, dla których podstawę opodatkowania stanowi marża zgodnie z art. 120 ust. 4 i ust. 5 ustawy; faktura uproszczona do 450 zł)”.

Oznacza to, że w każdym innym przypadku niż wskazany w art. 106e ust. 2 i 3 oraz ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT – w tym w przypadku WDT – pole to jest obowiązkowe i musi zostać uzupełnione.

Przy czym ustawa o VAT nie zawiera definicji ceny/ceny jednostkowej. Definicje te zawarte są natomiast w ustawie z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz.U.2023.168 t. j. z dnia 2023.01.23). Zgodnie z przepisami art. 3 niniejszej ustawy, cyt.:

„Art. 3. [Definicje; uwzględnianie podatku w cenie]

1.Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1)cena – wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę;

2)cena jednostkowa towaru lub usługi – cenę ustaloną za jednostkę określonego towaru lub określonej usługi, których ilość lub liczba są wyrażone w jednostkach miar w rozumieniu przepisów o miarach;

(…)

2.W cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru lub usługi podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową”.

W świetle powołanych definicji nie ulega wątpliwości, że cena (w tym cena jednostkowa) obowiązuje wyłącznie w przypadku, gdy transakcja ma charakter odpłatny, tj. występuje nabywca, który tę cenę zobowiązany jest zapłacić.

Wnioski:

·Przemieszczenie własnego Towaru z terytorium Polski na terytorium Niemiec nie obliguje do wystawiania faktury dokumentującej dostawę, ponieważ ma charakter nieodpłatny.

·Ze względu na nieodpłatny charakter przemieszczenia Spółka nie mogłaby wystawić prawidłowej faktury ustrukturyzowanej, albowiem nie występuje w tym przypadku „cena jednostkowa” za Towar, która to cena jest elementem obowiązkowym faktury ustrukturyzowanej w przypadku WDT, w tym WDT o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, wymaganie wystawienia faktury ustrukturyzowanej w opisanym zdarzeniu przyszłym stanowiłoby dla niej nadmierne obciążenie administracyjne i byłoby sprzeczne z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE).

W orzecznictwie TSUE powszechne jest dążenie do unikania nadmiernych obciążeń administracyjnych. Podobne założenia towarzyszyły propozycjom wprowadzenia obowiązkowego wystawiania faktur w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF).

W orzeczeniu z 29 września 2022 r. w sprawie C-235/21 TSUE stanął na stanowisku, że „fakturą” w rozumieniu art. 203 Dyrektywy 112 jest każdy dokument, w którym jest wykazany VAT oraz który zawiera minimum treściowe, o którym mowa w przepisach sekcji „Dane umieszczane na fakturach” Dyrektywy 112, które to informacje są niezbędne do tego, by organ podatkowy mógł ustalić, czy materialne przesłanki prawa do odliczenia VAT zostały spełnione. Funkcją faktury jest bowiem zagwarantowanie fundamentalnego prawa do odliczenia VAT. Tam gdzie tego prawa nie ma, co do zasady nie ma obowiązku dokumentowania zdarzenia fakturą.

Wprowadzenie obowiązkowego wystawiania faktur w Krajowym Systemie e-Faktur (KSeF) ma z jednej strony zapewnić ochronę i gwarancję wynikającego z art. 86 ustawy o VAT prawa do odliczenia podatku naliczonego, z drugiej zapobiec jego nadużyciom. Pomimo odpłatnej sprzedaży nie każdy jednak ma prawo odliczyć VAT, nawet jeśli dysponuje fakturą. W takich wypadkach, tj. przy braku możliwości odliczenia VAT po stronie nabywcy, wymóg faktury ustrukturyzowanej stanowi nadmierne obciążenie administracyjne, nieadekwatne do celu wprowadzenia przepisu art. 106ga ustawy o VAT. Ustawodawca słusznie dostrzega potrzebę uproszczeń w dokumentacji transakcji nie dających prawa do odliczenia VAT, czego wyrazem jest art. 106ga ust. 2 VAT wskazujący jakie faktury nie wymagają formy ustrukturyzowanej i delegujący uprawnienie do wydania dalszych przepisów w tej sprawie w formie Rozporządzenia. W przypadkach tam wymienionych wystawia się faktury elektroniczne lub faktury w postaci papierowej. Przykładowo osoba fizyczna nie będąca podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, może na żądanie otrzymać fakturę, jednak nie da jej ona prawa do odzyskania zapłaconego podatku VAT. Taka faktura, zgodnie z przepisami, nie wymaga formy ustrukturyzowanej.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia własnych towarów celem dokumentowania takiej dostawy jest jej uwzględnienie w rozliczeniu VAT, natomiast dokument taki nigdy nie umożliwi odliczenia VAT. Odliczenie nie jest możliwe, ponieważ istnieje tylko jeden podmiot po stronie sprzedawcy i nabywcy, który nie może dokonać transakcji sam ze sobą i sam sobie zapłacić.

Celem raportowania takiej wewnątrzwspólnotowej dostawy (przesunięcia) towarów jest odnotowanie faktu, że przemieszczenie towaru własnego objęło obszar geograficzny więcej niż jednego państwa UE, a w związku z tym zmienia się jurysdykcja, w której rozliczane będą dalsze odpłatne dostawy towaru danego przedsiębiorcy.

Brak obowiązku dokumentowania fakturą nietransakcyjnego przemieszczenia towarów pomiędzy krajami UE potwierdza również interpretacja indywidualna z 13 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.672.2021.1.MAZ oraz z 26 kwietnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.30.2022.2.MR. W tych przypadkach mowa o przemieszczeniu w odwrotnym kierunku. W powołanych interpretacjach polski podatnik dokonał importu na terenie Niemiec, a w drugim przypadku na terytorium Holandii, a następnie przemieścił towary jako ich właściciel do Polski wykazując z tego tytułu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). W rezultacie miał miejsce import towarów z kraju trzeciego odprawionych na terytorium Unii Europejskiej, z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową (do Polski).

Organ podatkowy uznał, za prawidłowe stanowisko zgodnie z którym wspomniana dostawa wewnątrzwspólnotowa do Polski nie będzie udokumentowana fakturą, mimo że podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. Transakcja została udokumentowana dla celów VAT fakturą importu na terytorium odpowiednio Niemiec i Holandii oraz fakturami od spedytora za transport towaru własnego do Polski. W analogicznym stanie faktycznym podatnik zadał pytanie o moment wystąpienia obowiązku podatkowego z tytułu WNT w Polsce wskazując, że:

„Przepis art. 20 ust. 5 ustawy o VAT stanowi, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie nie ma przepisu szczególnego odnoszącego się do obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów. Co istotne w tym przypadku nie ma faktury wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dokumentem zastępującym fakturę dotyczącą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest SAD z francuskiej agencji celnej, ponieważ faktury importowe docierają do nabywcy z kilkumiesięcznym opóźnieniem”.

W odpowiedzi, w interpretacji indywidualnej z 29 czerwca 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.123.2021.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się, że datą powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT będzie data powiadomienia o imporcie z francuskiej agencji celnej, wskazując że będzie to 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia w związku z tym, że transakcji nie dokumentuje faktura.

Skoro nietransakcyjne przemieszczenie towarów własnych na terytorium kraju, wcześniej odpłatnie nabytych w ramach importu nie podlega dokumentacji fakturą, to również odwrotny kierunek przemieszczenia towarów własnych, czyli z terytorium kraju na terytorium innego państwa unijnego nie będzie rodził obowiązku wystawienia faktury. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 VAT, jest odwrotnością wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tylko w przypadkach obowiązujących do wystawienia faktury, podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju od 1 lutego 2026 r., będą obowiązani wystawić je w formie ustrukturyzowanej.

W przypadku obowiązku wystawienia faktury ustrukturyzowanej podatnik jest zobowiązany do oznaczenia faktury ustrukturyzowanej kodem umożliwiającym dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur oraz umożliwiającym weryfikację danych zawartych na tej fakturze, w przypadku:

1)udostępnienia jej nabywcy, o którym mowa w ust. 4, w sposób inny niż przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, lub

2)użycia tej faktury poza Krajowym Systemem e-Faktur.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku żadna z powyższych przesłanek nie zachodzi, ponieważ:

·w ramach niniejszej transakcji nie występuje „nabywca” – co zostało szczegółowo wskazane powyżej,

·brak jest jakiejkolwiek konieczności „użycia tej faktury poza Krajowym Systemem e-Faktur”. Jak zostało wskazane w stanie faktycznym Wniosku – z punktu widzenia niemieckich przepisów o VAT, Spółka jest zobowiązana do udokumentowania przemieszczenia Towarów z Polski do Niemiec fakturą proforma lub innym dokumentem zawierającym informacje wymagane dla tego typu dokumentu (w żadnym przypadku nie jest wymagana faktura sprzedaży).

Dodatkowo, w przypadku gdy nabywca nie jest podatnikiem VAT czynnym, podatnik jest zobowiązany zapewnić temu nabywcy dostęp do faktury ustrukturyzowanej, jeżeli nabywca nie zwolni podatnika z tego obowiązku, poprzez:

1)podanie kodu, o którym mowa w ust. 5, oraz danych umożliwiających zidentyfikowanie tej faktury albo

2)oznaczenie kodem, o którym mowa w ust. 5, umożliwiającym dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur, w przypadku gdy faktura jest użyta poza tym systemem.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku żadna z powyższych przesłanek nie zachodzi, ponieważ w ramach niniejszej transakcji nie występuje „nabywca” – co zostało szczegółowo wskazane powyżej.

Wobec powyższego, przy dokumentowaniu przemieszczenia towarów własnych z terytorium Polski do Niemiec Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur na potrzeby rozliczenia podatku VAT. Co więcej, Spółka nie będzie mogła tego zrobić ze względu na brak możliwości uzupełnienia pola wskazującego na „cenę jednostkową” Towaru, albowiem taka cena nie istnieje.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem złożonego wniosku:

·Spółka wystawia dokument wewnętrzny (Faktura) dot. przemieszczenia Towarów z Polski do Niemiec wskazując m.in.:

-Spółkę jako dostawcę, w tym polski numer nadany Spółce dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych,

-Spółkę jako nabywcę, w tym niemiecki numer nadany Spółce dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, wartość Towarów będących przedmiotem wywozu z Polski do Niemiec w danym okresie,

-datę przemieszczenia Towarów,

-stawkę VAT 0%.

·Z uwagi na nieodpłatny charakter transakcji podana wartość towarów nie jest ceną, lecz wartością przemieszczanych Towarów.

·Faktura służy Spółce wyłącznie jako podstawa do rozliczenia VAT w Polsce i Niemczech (gdzie Spółka jest zarejestrowana na potrzeby VAT).

·Faktura:

-nie jest nigdzie przesyłana, albowiem Spółka wykazuje ją we własnych rozliczeniach VAT,

-nie stanowi podstawy do zapłaty, albowiem nie występuje tu faktyczny nabywca,

-nie zawiera podatku VAT i nie daje podstawy do jego odliczenia.

W tym stanie rzeczy wystawienie przez Spółkę Faktury jest dobrowolne (fakultatywne) i dokonywane wyłącznie w celu prawidłowego zaraportowania przemieszczenia (WDT) w deklaracjach Spółki.

W konsekwencji, w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur dokumentującej przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec.

Wobec powyższego, Spółka może pozostać przy obecnej praktyce wystawiania Faktur, bez konieczności wystawiania faktur ustrukturyzowanych. Faktury mogą zachować dotychczasową formę tj. postać papierową bądź elektroniczną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.); zwanej dalej ustawą:

Z tej regulacji wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określonym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 4 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Jak określono w art. 2 pkt 31 ustawy:

Natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 32a ustawy:

Zasady dotyczące wystawiania faktur zostały zawarte w rozdziale 1 Działu XI ustawy.

W myśl art. 106a pkt 1a ustawy:

Na podstawie art. 106a pkt 2 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Należy także wskazać, że ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1598), wprowadzono zmiany w zakresie Krajowego Systemu e-Faktur. Stosownie do art. 106ga ust. 1-4 ustawy, mającego wejść w życie od 1 lutego 2026 r.:

Na podstawie art. 106g ust. 3a- 3c ustawy:

Z kolei zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106gb ust. 1-4 ustawy:

Jak wynika z art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy:

W czynności tej uczestniczy wyłącznie jeden podmiot. Koncepcja zakłada przyjęcie swego rodzaju fikcji prawnej polegającej na wyodrębnieniu dla celów VAT podatnika-dostawcy i podatnika-nabywcy. Mimo iż przemieszczenia towarów dokonuje jeden podmiot, możliwe jest przyjęcie, że posiada on dwa odmienne statusy podatnika w różnych państwach członkowskich, co z kolei może być interpretowane – w tym specyficznym przypadku – w ten sposób, że WDT dokonywane jest na rzecz innego podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że (...) posiada siedzibę w Polsce. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Spółka jest częścią Grupy (...). Zgodnie z wprowadzonym w Grupie (...) modelem dystrybucji, Spółka działa jako producent kontraktowy. W ramach tej funkcji (...) dokonuje dostaw wyrobów gotowych zasadniczo do innych producentów kontraktowych z Grupy (...) (tzw. dostawy plant-to-plant). W zakresie produkcji i sprzedaży (...) (dalej: Towary), Spółka zawarła umowę składowania Towarów z (...), tj. Spółką z Grupy (...) z siedzibą w Niemczech, w ramach zawartej umowy (...) jest operatorem składu Towarów Spółki znajdującego się w Niemczech na terenie centrum logistycznego (...), należące do Spółki i wyprodukowane w jej zakładzie w (…). Towary są regularnie transportowane z Polski do magazynu w (...) (Towar do czasu jego sprzedaży pozostaje własnością Spółki), sukcesywnie, w ramach spływających zamówień od zewnętrznych partnerów Grupy (...), Towar jest pobierany z tego magazynu i sprzedawany w łańcuchu transakcji:

·Spółka – (...) – lokalna spółka dystrybucyjna – klient docelowy,

·sporadycznie mogą zdarzyć się transakcje realizowane w procesie plant-to-plant do innej niż (...) spółki Grupy (...).

Spółka jest zarejestrowana dla potrzeb VAT w Niemczech. (...) jest zarejestrowana dla potrzeb VAT w Niemczech. Dla potrzeb produkcji i sprzedaży Towarów Spółka nie stosuje uproszczenia – „Przemieszczenie towarów w procedurze magazynu typu call-off stock na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”. Spółka dokonuje rozliczenia VAT z tytułu wywozu Towarów z Polski do składu w (...) dla potrzeb VAT na zasadach ogólnych, tj. Spółka wykazuje w swojej polskiej deklaracji VAT przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (tzw. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w ramach własnego przedsiębiorstwa) wskazując numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany jej w Niemczech, Spółka stosuje stawkę VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy Towarów, o ile warunki jej zastosowania wskazane w przepisach ustawy, są spełnione. Spółka odpowiednio wykazuje w swojej informacji podsumowującej VAT-UE przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec wskazując numer identyfikacji podatkowej dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany jej w Niemczech. Dodatkowo, Spółka dokumentuje przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec za pomocą dokumentu wewnętrznego, który spełnia warunki do uznania za fakturę w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 31 ustawy, wskazując m.in.: Spółkę jako dostawcę, w tym polski numer nadany Spółce dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, Spółkę jako nabywcę, w tym niemiecki numer nadany Spółce dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych, wartość Towarów będących przedmiotem wywozu z Polski do Niemiec w danym okresie, datę przemieszczenia Towarów, stawkę VAT 0%.

Państwa wątpliwości dotyczą określenia czy Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur dokumentującej przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawa wyodrębnia wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) w klasycznej „transakcyjnej” postaci (art. 13 ust. 1 ustawy) oraz tzw. „nietransakcyjnej” (art. 13 ust. 3 ustawy), przez którą należy rozumieć transport składników majątkowych przedsiębiorstwa do innego państwa członkowskiego w celu prowadzenia tam działalności gospodarczej, mimo że w takim przypadku nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. „Nietransakcyjna” WDT jest konstrukcyjnie odmienna od jej klasycznej, „transakcyjnej” formy. Nie dochodzi bowiem do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, a jedynie do przemieszczenia towarów przez podatnika w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. W czynności tej uczestniczy wyłącznie jeden podmiot.

Opisana w art. 13 ust. 3 ustawy czynność jest uznawana za WDT, a zatem ustawodawca zrównał ją z „transakcyjną” WDT.

Jak już wyżej wyjaśniono, pomimo tego, że przemieszczenia towarów dokonuje jeden podmiot, to posiada on dwa odmienne statusy podatnika w różnych państwach członkowskich, co oznacza, że w istocie, w tym specyficznym przypadku, WDT dokonywana jest na rzecz innego podatnika.

O tym, że przy „nietransakcyjnej” WDT podatnik działa w podwójnej roli świadczy to, że do tej transakcji podatnik stosuje przepisy, które dotyczą „transakcyjnej” WDT – np. art. 13 ust. 6 ustawy, bądź regulacji warunkujących skorzystanie ze stawki 0%. Tym samym regulacje dotyczące „transakcyjnej” WDT powinny odpowiednio znaleźć zastosowanie do WDT w formie „nietransakcyjnej”, o czym stanowi także art. 42 ust. 1 i ust. 14 ustawy zgodnie z którym:

Z powyższego wynika, że podatnik w przypadku „nietransakcyjnej” WDT występuje jednocześnie jako dokonujący dostawy i nabywca, i aby skorzystać ze stawki 0% musi posiadać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie nabywcy, posiadać dowody wywiezienia towarów z kraju oraz być podatnikiem VAT-UE. Tym samym mamy do czynienia z jednym podmiotem, ale dla celów VAT posiada on odrębny status na terenie różnych państw UE.

Charakter „nietransakcyjnej” WDT wyklucza istnienie sytuacji, w której podatnik – dostawca nie posiada statusu podatnika w państwie członkowskim, do którego dokonuje przemieszczenia towarów. To przemawia również za obowiązkiem wystawienia faktury na podstawie ww. art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy. Przyjąć bowiem należy, że „nietransakcyjna” WDT dokonywana jest na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.

Prezentowane stanowisko znajduje odpowiednie potwierdzenie również w przepisach Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 Nr 347, str. 1), dalej „Dyrektywa VAT”.

Zgodnie z art. 220 Dyrektywy VAT:

Stosownie do art. 138 Dyrektywy VAT:

Zgodnie zatem z art. 220 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy VAT każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz przez osobę trzecią, w przypadku dostaw towarów dokonanych na warunkach przewidzianych w art. 138 Dyrektywy VAT. W art. 138 ust. 2 lit. c) Dyrektywy VAT wymieniono natomiast dostawy towarów, polegające na przemieszczeniu towarów do innego państwa członkowskiego, które byłyby objęte zwolnieniami przewidzianymi w ust. 1 oraz w lit. a) i b) Dyrektywy VAT, gdyby zostały dokonane na rzecz innego podatnika. Oznacza to, że prawodawca unijny, odsyłając w art. 220 ust. 1 pkt 3 do całego art. 138 Dyrektywy VAT wyraźnie wskazuje na obowiązek fakturowania również w przypadku tzw. przemieszczenia towarów własnych.

Jak wyjaśniono, z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, wynika obowiązek wystawienia faktury dla prawidłowego udokumentowania „nietransakcyjnej” WDT a zatem Państwa Spółka, która posiada na terytorium Polski siedzibę działalności gospodarczej oraz dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy – będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.

Podsumowując,Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur dokumentującej przemieszczenie Towarów z Polski do Niemiec.

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja ta została wydana na podstawie przepisów wprowadzonych ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1598) zmienionej ustawą z 9 maja 2024 r. zmieniającą ustawę o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2024 r. poz. 852).

Interpretacja została wydana w oparciu o przepisy w brzmieniu aktualnym na dzień jej wydania i traci ważność w przypadku ich zmiany/uchylenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwo w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Natomiast odnośnie powołanych przez Państwa wyroków sądów należy zauważyć, iż wyroki sądów, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Ponadto, odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Zatem powołane interpretacje indywidualne nie mogą mieć wpływu na ocenę prawną rozpatrzonej sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.