Interpretacja indywidualna z dnia 18 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.236.2021.10.DD
Amortyzacje środków trwałych, sfinansowanych z dochodów zwolnionych na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile środki te zostały przeznaczone na cele statutowe klubu sportowego, w tym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 19 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 28 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Kr 1538/21 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 lipca 2025 r., sygn. akt II FSK 1364/22;
2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 maja 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczył podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
- czy przy zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum treningowego, Wnioskodawca powinien wyłączyć tą ich część, która odpowiada wydatkom na ich wytworzenie pokrytym z Dotacji,
- czy brak jest przeszkód do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum treningowego, w tym w części pokrytej ze Środków własnych odpowiadającej dochodowi, który na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, działającym w formie spółki akcyjnej. Przedmiot działalności Wnioskodawcy reguluje przyjęty przez Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy A statut (dalej: Statut).
Zgodnie z zapisami Statutu działalność Wnioskodawcy, polega na prowadzeniu działalności związanej ze sportem, w tym m.in.:
·uczestniczenie w profesjonalnych lub amatorskich zawodach i imprezach przy wykorzystaniu odrębnie sporządzających bilans zakładów (sekcji) piłki nożnej i hokeja na lodzie oraz innych dyscyplinach i dziedzinach sportu,
·działalność obiektów sportowych,
·działalność klubów sportowych, w szczególności nabór na szkolenie i selekcja zawodników, ich publiczna promocja oraz pośrednictwo w transferach zawodników własnych oraz cudzych,
·działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej,
·pozostała działalność związana ze sportem, w szczególności upowszechnianie kultury fizycznej i sportu, a także promocja sportu, kultury fizycznej i turystyki oraz działanie na rzecz ich rozwoju i ekspansji nowych form.
Statutowo uregulowanym przedmiotem działalności A jest również:
·działalność twórcza związana z kulturą i rozrywką,
·działalność edukacyjna,
·działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, w tym obsługa kongresów, sympozjów, konferencji, imprez artystycznych i wystaw,
·działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni,
·działalność ochroniarska w zakresie usług ochrony osób i mienia,
·działalność reklamowa,
·organizacja i obsługa przedsięwzięć sportowych, turystycznych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych,
·dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów,
·działalność fotograficzna,
·doradztwo związane z zarządzaniem,
·działalność wydawnicza,
·działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych,
·działalność usługowa związana z wyżywieniem,
·roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków.
W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów i świadczy usługi, w tym m in.:
·sprzedaży biletów i karnetów na organizowane przez A wydarzenia sportowe – mecze piłki nożnej (w tym biletów i karnetów VIP),
·wynajmu lóż (tzw. Sky-Boxów),
·sprzedaży praw do umieszczania reklam m.in. na stadionie A, koszulkach piłkarzy i stronie internetowej,
·sprzedaży usług w postaci możliwości korzystania z prestiżowego tytułu sponsora A,
·sprzedaży praw medialnych do transmisji telewizyjnych meczów piłkarskich, w których udział bierze A,
·transferów zawodników.
Głównym celem ww. działalności Wnioskodawcy jest osiąganie zysku i dokonywanie powyżej wskazanych dostaw towarów oraz świadczenie usług ma właśnie taki cel. Klub sportowy posiada cechy przedsiębiorstwa prowadzącego komercyjną działalność gospodarczą, pozyskującego środki pieniężne na swoją działalność, które można podzielić na:
·wpływy z organizacji imprez sportowych – przychody z dnia meczu (np. bilety, usługi towarzyszące) oraz przychody komercyjne (np. reklamy, pamiątki klubowe, licencje),
·przychody z praw medialnych i marketingowych (np. umowy sponsorskie i prawa medialne),
·pozostałe wpływy – np. przychody z praw własności, transfery zawodników, usługi konferencyjne czy wynajem przestrzeni komercyjnych.
Zgodnie ze statutem zysk Spółki jest wyłączony od podziału i jest przeznaczany w całości na działalność sportową i inwestycyjną.
W latach (…) spółka realizowała inwestycję polegającą na budowie piłkarskiej bazy treningowej składającej się z boisk piłkarskich, trybun z zapleczem szatniowym oraz zagospodarowania terenu z małą architekturą, drogą wewnętrzną, parkingami, komunikacją pieszą i oświetleniem terenu (dalej jako: Centrum treningowe). Inwestycja powstała na nieruchomości dzierżawionej. Jej zakończenie nastąpiło (…). W tym dniu Centrum Treningowe zostało oddane do użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Baza stanowi zbiór kompletnych, zdatnych do użytku i wykorzystania na potrzeby bieżącej działalności Spółki, rzeczowych składników majątkowych (m.in. 6 pełnowymiarowych boisk piłkarskich z naturalną nawierzchnią, boiska ze sztuczną nawierzchnią, drenażu i nawodnienia dla boisk naturalnych, hali sportowej z boiskiem piłkarskim oraz budynków: bazy treningowej A, zaplecza higieniczno-sanitarnego z trybuną B i technicznego), spełniających definicję środków trwałych w rozumieniu ustawy o CIT, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż 1 rok. Z Centrum treningowego będą korzystać wszystkie drużyny Wnioskodawcy. Na obiekcie odbywać się będą treningi oraz mecze ligowe i sparingowe drużyn młodzieżowych oraz seniorskich. W ocenie Podatnika Centrum treningowe będzie wykorzystywane w około 70% w celu szkolenia i współzawodnictwa dzieci i młodzieży. Odbywać się to będzie poprzez organizowanie zajęć sportowych dla drużyn: „B”, żaków, młodzików, trampkarzy młodszych, trampkarzy starszych, juniorów młodszych i juniorów starszych do 23 roku życia, jak również organizację rozgrywek piłkarskich dla ww. grup wiekowych. Podatnik szacuje, iż pozostałe 30% z ogólnego czasu użytkowania obiektu, będzie dedykowane dla seniorskiej drużyny A oraz seniorskiej drużyny lokalnego klubu sportowego. Przewidywane jest również sporadyczne jego udostępnianie (np. w określonych dniach/godzinach) podmiotom zewnętrznym w formie wynajmu. Powyższe szacunki mogą w skali roku ulegać nieznacznym wahaniom z uwagi na warunki atmosferyczne (np. złą pogodę), układ dni świątecznych oraz terminarz rozgrywania spotkań ligowych i sparingowych.
Łączny koszt budowy Centrum treningowego to około (…) zł brutto. Spółka finansowała inwestycję ze środków własnych (dalej jako: Środki własne) oraz z dotacji otrzymanej z Ministerstwa Sportu i Turystyki (dalej jako: Dotacja). Dofinansowanie wypłacone z Ministerstwa do (…) r. opiewało na kwotę (…) zł. Spółka oczekuje na wypłatę ostatniej transzy dofinansowania w kwocie: (…) zł, co ma nastąpić w roku bieżącym. Na część środków własnych składał się m.in. całkowity dochód z działalności osiągnięty w latach (…), który Spółka przeznaczyła i wydatkowała na budowę Centrum treningowego. W kolejnych latach wskazanego okresu A składała do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oświadczenia o dedykowaniu dochodu na ww. cel. Dochód ów – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT oraz zgodnie z treścią indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 11 stycznia 2019 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB2-3.4010.325.2018.1.HK – w 70% podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od osób prawnych. Spółka w okresie (…) wpłacała zaliczki miesięczne oraz rozliczała w deklaracjach rocznych CIT-8 podatek dochodowy od osób prawnych przyjmując jako podstawę opodatkowania 30% generowanego dochodu podatkowego.
31 grudnia 2020 r. Spółka wprowadziła składniki majątkowe wchodzące w skład Centrum Treningowego do ewidencji środków trwałych i od stycznia (…) zalicza w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacje z tytułu ich zużycia
Pytania
1.Czy przy zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum Treningowego, Wnioskodawca powinien wyłączyć tą ich część, która odpowiada wydatkom na ich wytworzenie pokrytym z Dotacji?
2.Czy brak jest przeszkód do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum Treningowego, w tym w części pokrytej ze Środków własnych odpowiadającej dochodowi, który na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Kosztem uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych są m.in. odpisy amortyzacyjne, tj. odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o CIT).
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Wskazany przepisy ustawy o CIT reguluje podstawowe przesłanki uznania odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów. W ocenie Wnioskodawcy te generalne warunki są spełnione w odniesieniu do składników majątkowych wchodzących w skład Centrum treningowego. Ośrodek ten stanowi bowiem zbiór budynków, budowli oraz innych przedmiotów, które są przeznaczone do użytkowania w ramach bieżącej działalności gospodarczej Spółki, na okres przekraczających rok podatkowy. Zasadniczo zatem, odpisy amortyzacyjne od tychże środków trwałych mogą podlegać zaliczeniu w koszty podatkowe. W ocenie A, raty amortyzacji nie mogą jednak pomniejszać podstawy obliczenia podatku dochodowego w 100% procentach. Potrącona w koszty nie może zostać ta część raty amortyzacji, która przypada na otrzymaną Dotację.
Ograniczenie, o który mowa w akapicie poprzednim wynika z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, który przewiduje iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Powyższa regulacja potwierdza przesłankę – wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT – o możliwości kwalifikacji jako kosztów uzyskania przychodów w podatkach dochodowych tylko takich wydatków, których koszt, finalnie został poniesiony z majątku własnego podatnika. Reguła ta odzwierciedla również zasadę neutralności podatkowej, która modelowo zakłada, iż wydatków finansowanych z dochodów nieopodatkowanych CIT – w tym na finansowanie zakupu środków trwałych – nie można uznać za koszt podatkowy. Natomiast dotacje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, co potwierdza art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT. Innymi słowy, odpis amortyzacyjny obliczony od tej części wartości początkowej środka trwałego, która jest pokryta dotacją, bądź też podlega innej formie finansowania zewnętrznego, nie jest kosztem podatkowym. W takim przypadku bowiem podatnik nie ponosi ekonomicznego ciężaru zakupu amortyzowanych środków trwałych. W efekcie tego, iż Spółka otrzymała z Ministerstwa Dotację stanowiącą częściową refundację inwestycji wzniesienia Centrum treningowego, odpisy amortyzacyjne od wytworzonych w jej ramach środków trwałych powinny zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w proporcji w jakiej odpowiednia część kwoty otrzymanej Dotacji, pozostaje do wartości początkowej poszczególnych środków trwałych przyjętych do ewidencji podatkowej Wnioskodawcy.
Zdaniem A, opisana powyżej zasada neutralności podatkowej, nie ma jednak charakteru bezwzględnego i brak jest przeszkód do zaliczenia w koszty podatkowe tej części odpisów amortyzacyjnych, która przypada na wartość początkową środków trwałych, finansowanych środkami własnymi, w tym dochodami, które na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT. Przepisy ustawy o CIT nie zawierają wyłączenia dla takiej sytuacji, natomiast systematyka aktu prawnego jakim jest ustawa o CIT potwierdza takie uprawnienie. Zwrócić bowiem należy uwagę na fakt, iż przypadki wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów zostały enumeratywnie wymienione art. 16 tejże ustawy. Według ust. 1 pkt 58 tegoż artykułu, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 55, 56 i 59. Wyłączenia te dotyczą specyficznych dochodów, których źródłem są m.in. fundusze pomocowe, programy i inne pokrewne im źródła finansowania, podlegające na ogół zwolnieniu z opodatkowania. Wprowadzenie wyłączenia kosztów w pkt 58 ust. 1 art. 16, miało na celu eliminację podwójnej korzyści podatkowej, która wynikałaby dla podatnika z faktu pokrycia określonych wydatków, poprzez uzyskanie dofinansowania i dodatkowego obniżenia generowanego z podstawowej działalności gospodarczej przychodu, o koszty pokryte takimi zewnętrznymi środkami. Są to zatem przypadki odmienne do zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT, które było udziałem Wnioskodawcy. W jego przypadku dochód zwolniony został wszakże wypracowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a nie przyznany jako bezzwrotne subsydium zewnętrzne. Ponadto, zwolnienie to ma służyć określonym celom preferowanym przez ustawodawcę. Jest formą wsparcia edukacji sportowej dzieci oraz młodzieży i ma stanowić realną pomoc dla kwalifikowanych podmiotów (klubów sportowych) zajmujących się szkoleniem i tworzących warunki do współzawodnictwa w tych grupach wiekowych. Nałożenie na Podatnika ograniczenia w postaci wyłączenia prawa do zaliczenia w koszty wydatków finansowanych tym dochodem zwolnionym, byłoby w kolizji z celem wspomnianego zwolnienia podatkowego i niweczyłoby jego skutki. Zwolnienie z opodatkowania dedykowanego na preferowany cel społeczny dochodu, a następnie pozbawienie możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych finansowanych tym dochodem „wyzerowałoby” bowiem wynik podatkowy całej operacji, co z pewnością nie było intencją prawodawcy. Za prawem do odliczenia w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w analizowanym zakresie, przemawia zatem również wykładnia funkcjonalna przepisów ustawy podatkowej.
Tożsama z powyższym stanowiskiem Wnioskodawcy opinia została wyrażona w analogicznym stanie faktycznym w artykule prasowym: „Ulga to ulga, a zwrot to zwrot” autorstwa Izabeli Lewandowskiej (Opublikowano: Rzeczpospolita PCD 2000/9/2, źródło: Lex), w którym stwierdzono: Korzystanie z ulgi mieszkaniowej przy budowie lub nabyciu mieszkań i domów mieszkalnych, które zostały potem wydzierżawione, wynajęte lub są używane w działalności gospodarczej, nie wyłącza ani nie ogranicza prawa do wliczania w koszty ich amortyzacji. Nie jest zwrotem wydatków w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ma on treść identyczną z art. 23 ust. 1 pkt 45 updf) indywidualna ulga (zaniechanie poboru podatku). Wydaje się, iż w pełni można to odnieść także do ulg mieszkaniowych, tak samo jak stwierdzenie, że zastosowanie ulgi podatkowej oznacza, iż podatnik zapłaci mniejszy podatek, a nie że zwrócono mu wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych.
Interpretacja indywidualna
W wyniku analizy Państwa wniosku – 26 sierpnia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną Znak: 0111-KDIB2-1.4010.236.2021.1.BKD, w której uznałem Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:
- czy przy zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum Treningowego, Wnioskodawca powinien wyłączyć tą ich część, która odpowiada wydatkom na ich wytworzenie pokrytym z Dotacji – za prawidłowe,
- czy brak jest przeszkód do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum Treningowego, w tym w części pokrytej ze Środków własnych odpowiadającej dochodowi, który na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT – za nieprawidłowe.
Interpretacja ta została skutecznie doręczona 6 września 2021 r.
Skarga na interpretację
Pismem z 1 października 2021 r. wnieśli Państwo skargę na ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Skarga wpłynęła do mnie 6 października 2021 r.
Wnieśli Państwo m.in. o uchylenie Interpretacji wydanej przez Organ podatkowy w zakresie odpowiedzi na pytanie 2 i uznanie stanowiska Strony, wskazanego we wniosku o wydanie interpretacji z 19 kwietnia 2021 r za prawidłowe.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 26 sierpnia 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.236.2021.1.BKD w części dotyczącej odpowiedzi na pytanie drugie – wyrokiem z 28 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Kr 1538/21.
Pismem z 27 lipca 2022 r. wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 9 lipca 2025 r., sygn. akt II FSK 1364/22, oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 9 lipca 2025 r. Data wpływu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie do Organu – 27 października 2025 r.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
1)uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraziły Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oraz Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
2)ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa CIT”),
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:
·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
·poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
·został właściwie udokumentowany,
·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy,
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
Istotą amortyzacji jest rozłożenie w czasie jednorazowego wydatku poniesionego na zakup, czy wytworzenie danego środka trwałego.
Podstawę odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, a wysokość tych odpisów uzależniona jest m.in. od przewidywanego okresu użytkowania danego środka trwałego.
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy CIT,
amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2)maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
W myśl art. 16a ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy CIT,
amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
1)przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,
2)budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie
– zwane także środkami trwałymi.
Zgodnie z art. 16d ust. 2 ustawy CIT,
składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, działającym w formie spółki akcyjnej. Zgodnie z zapisami Statutu Państwa działalność, polega na prowadzeniu działalności związanej ze sportem. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dokonują Państwo również dostaw towarów i świadczą usługi. Głównym celem Państwa działalności jest osiąganie zysku i dokonywanie powyżej wskazanych dostaw towarów oraz świadczenie usług. Klub sportowy posiada cechy przedsiębiorstwa prowadzącego komercyjną działalność gospodarczą, pozyskującego środki pieniężne na swoją działalność, które można podzielić na:
·wpływy z organizacji imprez sportowych – przychody z dnia meczu (np. bilety, usługi towarzyszące) oraz przychody komercyjne (np. reklamy, pamiątki klubowe, licencje),
·przychody z praw medialnych i marketingowych (np. umowy sponsorskie i prawa medialne),
·pozostałe wpływy – np. przychody z praw własności, transfery zawodników, usługi konferencyjne czy wynajem przestrzeni komercyjnych.
Zgodnie ze statutem zysk Spółki jest wyłączony od podziału i jest przeznaczany w całości na działalność sportową i inwestycyjną. W latach (…) spółka realizowała inwestycję polegającą na budowie piłkarskiej bazy treningowej składającej się z boisk piłkarskich, trybun z zapleczem szatniowym oraz zagospodarowania terenu z małą architekturą, drogą wewnętrzną, parkingami, komunikacją pieszą i oświetleniem terenu (dalej jako: „Centrum treningowe”). Inwestycja powstała na nieruchomości dzierżawionej. Jej zakończenie nastąpiło (…). W tym dniu Centrum Treningowe zostało oddane do użytkowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka finansowała inwestycję ze środków własnych oraz z dotacji otrzymanej z Ministerstwa Sportu i Turystyki. Na część środków własnych składał się m.in. całkowity dochód z działalności osiągnięty w latach (…), który Spółka przeznaczyła i wydatkowała na budowę Centrum treningowego. W kolejnych latach wskazanego okresu składali Państwo do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oświadczenia o dedykowaniu dochodu na ww. cel. Dochód ów – na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT oraz zgodnie z treścią indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 11 stycznia 2019 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB2-3.4010.325.2018.1.HK – w 70% podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od osób prawnych. Spółka w okresie (…) wpłacała zaliczki miesięczne oraz rozliczała w deklaracjach rocznych CIT-8 podatek dochodowy od osób prawnych przyjmując jako podstawę opodatkowania 30% generowanego dochodu podatkowego.
(…) wprowadzili Państwo składniki majątkowe wchodzące w skład Centrum Treningowego do ewidencji środków trwałych i od (…) zaliczają Państwo w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacje z tytułu ich zużycia.
Państwa wątpliwość budzi m.in. kwestia, czy przy zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w podatku CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum Treningowego, powinni Państwo wyłączyć tą ich część, która odpowiada wydatkom na ich wytworzenie pokrytym z Dotacji.
W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy CIT,
nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy CIT stanowi natomiast, że
wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.
Skoro zatem część wydatków poniesionych na budowę Centrum Treningowego została sfinansowana dotacją, to Spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tej części środków trwałych wytworzonych w ramach inwestycji, w jakiej inwestycja ta została sfinansowana z dotacji.
Państwa stanowisko w tym zakresie jest więc prawidłowe.
Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 dotyczą z kolei możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum Treningowego, w tym w części pokrytej ze Środków własnych odpowiadającej dochodowi, który na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT.
Ustalony zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ww. ustawy. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT,
wolne od podatku są dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. z 2020 r. poz. 1133), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23 roku życia.
Oznacza to, że na mocy przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT, zwolnienie przedmiotowe dotyczy dochodów klubów sportowych, realizujących cele i zadania w zakresie kultury fizycznej, o ile zostaną one przeznaczone i faktycznie wydatkowane w roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w określonych kategoriach wiekowych.
Omawiane zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Przysługuje bowiem wyłącznie określonym podmiotom (osobom prawnym, które są klubami sportowymi). Jednocześnie nie obejmuje ono wszystkich ich dochodów, a wyłącznie te, które są przeznaczone na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży.
Zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy CIT, obejmuje tylko niektóre dochody klubów sportowych. Są to tylko i wyłącznie te dochody, które są przez kluby sportowe przeznaczane na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23 roku życia.
Jak stanowi art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o CIT,
zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.
Na podstawie art. 17 ust. 1b ustawy CIT,
zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.
W tym miejscu należy zauważyć, że warunkiem koniecznym do zastosowania tego zwolnienia jest przeznaczenie i wydatkowanie tego dochodu na cele wskazane w tym przepisie w roku podatkowym lub w roku po nim następującym. A zatem w przypadku nieprzeznaczenia i wydatkowania dochodu osiągniętego przez klub sportowy na cel – przewidziany w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy w roku podatkowym bądź w roku następującym po nim, będzie skutkowało ustawowym obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.
Z opisu sprawy wynika, że część inwestycji polegającej na budowie Centrum Treningowego została sfinansowana z dochodu, który na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy CIT był zwolniony z opodatkowania.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że w powołanym powyżej art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, ustawodawca wprost określił, że odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz dokonywane zgodnie z art. 16a-16 m tej ustawy są kosztem uzyskania przychodów.
Z treści przedstawionego przez Państwa opisu sprawy wynika, że składniki majątkowe wchodzące w skład Centrum Treningowego spełniają przewidziane w art. 16a ustawy o CIT warunki dokonywania od nich odpisów amortyzacyjnych.
Jednocześnie zauważyć należy, że ustawodawca w ustawie o CIT nie zawarł ogólnego wykluczenia od zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących środków trwałych nabytych z dochodów zwolnionych od podatku na podstawie wszystkich przypadków przewidzianych w art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Żaden przepis szczególny również nie odnosi się do tej kwestii. Tym samym, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, iż brak jest przeszkód do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Centrum Treningowego, w tym w części pokrytej ze Środków własnych odpowiadającej dochodowi, który na mocy art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o CIT podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
