Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.653.2025.2.AR

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

-braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT aportu Praw IP do Spółki – jest nieprawidłowe;

-ustalenia – w przypadku uznania, że aport Praw IP do Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT – podstawy opodatkowania jako wartości emisyjnej akcji objętych w zamian za aport – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 2 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie:

-podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT aportu Praw IP do Spółki;

-ustalenia, czy w przypadku uznania, że aport Praw IP do Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy podstawą opodatkowania powinna być wartość emisyjna akcji objętych w zamian za aport.

Uzupełnił go Pan pismem z 24 października 2025 r. (wpływ 24 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca założył spółkę („Spółka”) w formie prostej spółki akcyjnej („PSA”). Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zgodnie z umową Spółki, zakres jej działalności obejmuje m.in.:

72.19.Z – Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych;

26.60.Z – Produkcja urządzeń napromieniowujących, sprzętu elektromedycznego i elektroterapeutycznego;

62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem;

62.09.Z – Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych;

26.11.Z – Produkcja elementów elektronicznych;

26.12.Z – Produkcja elektronicznych obwodów drukowanych;

26.20.Z – Produkcja komputerów i urządzeń peryferyjnych;

32.50.Z – Produkcja urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych, włączając dentystyczne.

Wnioskodawca zamierza wnieść do Spółki m.in. prawa własności intelektualnej, w stosunku do których Wnioskodawca złożył xxx zgłoszenia patentowe („Prawa IP”). Zgłoszenia patentowe są efektem pracy twórczej Wnioskodawcy i nie zostały nabyte od innych podmiotów. Przedmiotem zgłoszeń patentowych jest technologia (…).

Opracowywana technologia będzie wykorzystywana w działalności Spółki. Rynkiem docelowym dla jej wykorzystania są (…).

Wnioskodawca chciałby potwierdzić skutki podatkowe aportu Praw IP na gruncie podatku VAT.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

1.Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, który prowadzi swoją działalność gospodarczą od (…) października 2010 r., a obejmuje ona swoim zakresem w przeważającym zakresie działalnością związaną z oprogramowaniem, a ponadto m.in. (…).

2.Na pytanie: „Kiedy i w jakim celu założył Pan Spółkę („PSA”)?” odpowiedział Pan:

Celem założenia PSA i wniesienia do niej Praw IP jest:

1)Prowadzenie dalszych prac nad rozwojem wniesionych praw własności intelektualnej, w szczególności zgłoszeń patentowych. Prace te będą prowadzone w oparciu o pracowników spółki oraz usługi i ich rezultaty nabyte od osób trzecich.

2)Wykorzystywanie wypracowanych koncepcji we współpracy z inwestorami w celu prowadzenia innowacyjnych działalności gospodarczych.

3)Głównym celem Spółki pozostaje przy tym uzyskiwanie dochodów poprzez sprzedawanie usługi opartych na rozwijanej technologii.

Opracowywana technologia, będąca przedmiotem aportu, będzie wykorzystywana w działalności Spółki, a rynkiem docelowym dla jej zastosowania są (…).

Zakres działalności Spółki (PSA) zgodnie z umową obejmuje m.in.:

·Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (72.19.Z).

·Produkcję urządzeń napromieniowujących, sprzętu elektromedycznego i elektroterapeutycznego (26.60.Z).

·Działalność związaną z oprogramowaniem (62.01.Z).

·Produkcję urządzeń, instrumentów oraz wyrobów medycznych (32.50.Z).

3.Wnioskodawca jest jedynym twórcą Praw IP, które pozostają jego wyłączną własnością. Nie są one obciążone prawami osób trzecich ani przeniesione na inne podmioty.

4.Wnioskodawca brał wyłączny udział w tworzeniu wynalazku patentowego (Prawa IP).

5.Prawa IP zostały wytworzone jako efekt twórczej pracy Wnioskodawcy, w celu stworzenia nowego rozwiązania technologicznego (…).

Dopiero po dopracowaniu koncepcji Wnioskodawca zdecydował, że ww. rozwiązania pozwalają na świadczenie unikalnych i konkurencyjnych usług w zakresie (…).

Prawa IP powstały w okresie 2022-2025.

6.Na pytanie: „Czy wcześniej również tworzył Pan wynalazki patentowe? Jeżeli tak, proszę wskazać:

a)kiedy dokładnie i w jakim celu?

b)co to były dokładnie za wynalazki patentowe?

c)w jaki sposób są one wykorzystywane od momentu wytworzenia i przez kogo?” wskazał Pan:

Wnioskodawca był w przeszłości współtwórcą kilku wynalazków (…).

Przykładowe zgłoszenia i patenty obejmowały:

(…).

Wynalazki te stanowiły efekt prac badawczo-rozwojowych prowadzonych w ramach zatrudnienia lub współpracy z powyższymi podmiotami. Prawa majątkowe do tych rozwiązań pozostają w ich posiadaniu.

Obecnie przedmiotem wniesienia aportem do Spółki są natomiast nowe prawa własności intelektualnej, w tym opracowana przez Wnioskodawcę technologia (…), jej zgłoszenia patentowe oraz związane z nią know-how.

W odróżnieniu od wcześniejszych wynalazków, niniejsze prawa są wyłącznym dorobkiem twórczym Wnioskodawcy i stanowią całkowicie odrębny przedmiot własności intelektualnej, który nie jest w żaden sposób powiązany z prawami pozostającymi w posiadaniu innych podmiotów.

7.Na pytanie: „Czy od początku tworzenia „Praw IP” zamierzał je Pan wnieść do Spółki? Jeżeli nie, to jak Pan zamierzał je wykorzystywać po ich wytworzeniu?” odpowiedział Pan:

Wnioskodawca nie zamierzał od początku tworzyć PSA i wnosić do niej powstałych Praw IP, powstały one jako efekt jego twórczej pracy prowadzonej od roku 2022. Dopiero po dopracowaniu koncepcji Wnioskodawca zdecydował, że stworzone prawa zamierza wykorzystać w celu stworzenia nowego rozwiązania technologicznego w założonej przez niego Spółce, co umożliwi ich dalszy rozwój i umożliwi pozyskanie inwestorów.

8.Podstawowym celem opatentowania Praw IP jest uzyskanie ochrony patentowej wytworzonych wynalazków. Celem uzyskania wskazanej ochrony jest natomiast możliwość wyłącznego wykorzystania rzeczonych Praw IP w działalności gospodarczej Spółki (PSA), której działalność ma koncentrować się po pierwsze na badaniach naukowych i pracach rozwojowych na tymi rozwiązaniami, a następnie ich komercjalizacji poprzez sprzedaż usług, licencji oraz sprzedaż w innej formie wypracowanych rozwiązań technologicznych.

W zakresie nabycia prawa do patentu na moment wniesienia aportu Wnioskodawca wskazuje, że na moment wniesienia aportu do Spółki (PSA) posiadać on będzie wyłącznie prawa ze zgłoszeń patentowych, a nie prawa do już zarejestrowanego patentu. Wnoszone do PSA zgłoszenia patentowe mają charakter prawa do uzyskania patentu.

Dopiero w momencie rejestracji, Prawa IP przekształcą się w patent, a Wnioskodawca będzie posiadał do niego prawa.

9.Na pytanie: „Kiedy dokładnie złożył Pan „trzy zgłoszenia patentowe („Prawa IP”)?” odpowiedział Pan:

Zgłoszenia nie zostały jeszcze dokonane. Będą natomiast złożone przed wniesieniem Praw IP do Spółki. Przedmiotem aportu będą więc także zgłoszenia patentowe w tym zakresie.

10.Na pytanie: W jaki sposób wykorzystywał Pan/wykorzystuje/zamierza Pan wykorzystywać przedmiotowe „Prawa IP” w całym okresie ich posiadania, tj. do momentu wniesienia ich do Spółki („PSA”)?” wskazał Pan:

Wnioskodawca nie wykorzystywał Praw IP w działalności gospodarczej w żaden inny sposób, w tym w ramach jego jednoosobowej działalności gospodarczej, ani nie generowały one w żaden inny sposób przychodów. Prawa IP nie są ponadto przedmiotem umów licencyjnych lub komercyjnych, na podstawie których Wnioskodawcy należałoby się jakiekolwiek wynagrodzenie za ich wykorzystywanie.

11.Na pytanie: „Czy wynalazek patentowy, tj. „Prawa IP” wykorzystywał Pan/wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywał do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą?

Jeśli tak, to:

a)w jakim okresie (proszę podać daty)?

b)czy z tego tytułu był/jest/będzie Pan czynnym podatnikiem podatku VAT?” wskazał Pan:

Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał Praw IP w działalności gospodarczej, w tym nie będą one przedmiotem umów, na podstawie których Wnioskodawcy należałoby się jakiekolwiek wynagrodzenie za ich wykorzystywanie.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie wykorzystywał tych praw w swojej działalności gospodarczej i nie zamierza ich w niej wykorzystywać (planowany jest aport do Spółki, która będzie wykorzystywać te prawa do własnej działalności gospodarczej) nie był i nie jest z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Jeśli tak, to:

a)w jakim okresie (proszę podać daty)?

W związku z odpowiedzią na pytanie 11 brak jest okresu przyszłego wykorzystania.

b)czy z tego tytułu był/jest/będzie Pan czynnym podatnikiem podatku VAT?

Jw. W związku z odpowiedzią na pytanie 11 nie będzie podatkiem czynnym podatku VAT w związku z czynnościami, które nie będą mieć miejsca.

12.Na pytanie: „Czy przeniesienie praw własności intelektualnej, tj. „Prawa IP” do Spółki będzie wnoszony przez Pana jako osobę fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej a wnoszone „Prawa IP” do Spółki nie będą związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Pana?” odpowiedział Pan:

W związku z tym, że Prawa IP nie były i nie są wykorzystywana przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej to wnoszone Prawa IP są przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie będzie związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy podkreślić, że powyższe stwierdzenia Wnioskodawcy stanowią uzupełnienie stanu faktycznego, a nie dokonanie oceny prawnej tego stanu faktycznego, w szczególności na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

13.Wnioskodawca zamierza wnieść aportem Prawa IP do Spółki w celu:

·Prowadzenia innowacyjnej działalności gospodarczej.

·Komercjalizacji wyników pracy intelektualnej Wnioskodawcy.

·Umożliwienia Spółce dalszych prac nad rozwojem wniesionych praw własności intelektualnej, w szczególności zgłoszeń patentowych.

·Uzyskiwania w przyszłości przez Spółkę dochodów z wykorzystania opracowanych technologii.

·Wybrana przez Wnioskodawcę forma prawna Spółki ułatwia wykorzystanie wypracowanych koncepcji we współpracy z inwestorami, umożliwiając Spółce pozyskiwanie nowych środków na dalsze prace badawczo-rozwojowe nad rozwojem wniesionych zgłoszeń patentowych.

14.Decyzja o wniesieniu Praw IP do PSA została podjęta w drugiej połowie roku 2024 i jest podyktowana wyborem Spółki kapitałowej jako formy prowadzenia działalności gospodarczej, ze względu na zdolność do pozyskiwania inwestorów, ochronę majątku osobistego przed ryzykami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą i rozwój technologii w strukturze zorganizowanej.

Forma PSA umożliwia efektywne pozyskiwanie środków na dalsze prace badawczo-rozwojowe oraz zapewnia transparentność dla inwestorów.

15.Napytanie: „W jaki sposób Spółka („PSA”) będzie wykorzystywać wynalazek patentowy, tj. „Prawa IP”?” odpowiedział Pan:

Spółka będzie wykorzystywać Prawa IP w celu prowadzenia dalszych prac nad ich rozwojem oraz opracowywać na ich bazie urządzenia do monitorowania reakcji emocjonalnych i przepływów krwi w mózgu. Prace te będą prowadzone zarówno w oparciu o pracowników Spółki, jak też o usługi i ich rezultaty nabyte od osób trzecich.

Spółka ma prowadzić działalność w szerokim zakresie związanym z badaniami naukowymi, pracami rozwojowymi oraz produkcją. Opracowywana technologia będzie wykorzystywana w działalności Spółki.

Zakres planowanej działalności Spółki obejmuje m.in.:

·badania naukowe i prace B+R (72.19.Z),

·produkcję urządzeń elektromedycznych (26.60.Z, 32.50.Z),

·działalność informatyczną (62.01.Z).

Rynkiem docelowym dla wykorzystania technologii (Praw IP) są (…).

Docelowo Spółka będzie świadczyć usługi w ww. zakresie, które mają generować dochód.

16.Wnioskodawca zamierza wnieść Prawa IP do Spółki (PSA) na podstawie tzw. umowy aportowej w ramach wkładu niepieniężnego, czyli aportu, do Spółki. Aport Praw IP jest uregulowany w przepisach Kodeksu Spółek Handlowych (KSH) w szczególności w odniesieniu do Prostej Spółki Akcyjnej. Zgodnie z art. 14 §1 KSH, przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki mogą być rzeczy lub prawa majątkowe podlegające wycenie i mogące być wykorzystane w działalności spółki.

Oznacza to, że prawa własności intelektualnej, takie jak prawa autorskie, prawa do znaków towarowych, patentów, wzorów przemysłowych czy know-how, mogą stanowić aport do PSA, o ile mają wymierną wartość majątkową.

W przypadku Prostej Spółki Akcyjnej, uregulowanej w art. 300¹–300¹³⁴ K.S.H., ustawodawca przewidział dużą elastyczność w zakresie wnoszenia wkładów. Zgodnie z art. 300² §1 KSH, wkłady na pokrycie akcji mogą być zarówno pieniężne, jak i niepieniężne.

17.Postanowienia umowy dotyczące przeniesienia Praw IP będą odnosiły się do następujących kluczowych kwestii:

·Przedmiot Wkładu – umowa będzie obejmować opis wnoszonych praw IP.

·Ilość obejmowanych akcji.

·Wycena Wkładu – Wnioskodawca określi w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu odpowiadającą jego wartości rynkowej. Wnioskodawca rekomenduje sporządzenie wyceny rynkowej tych praw przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot.

Dokładny opis wkładu, liczba obejmowanych akcji, a także wycena wkładu są obecnie przedmiotem ustaleń i analiza prawnych.

Jednocześnie umowa ta będzie zawierać także wszystkie wymagane przepisami prawa elementy konieczne dla zapewnienia jej ważności i skuteczności na gruncie prawa polskiego.

18.Zapłatą za aport „Praw IP” będzie objęcie przez Wnioskodawcę akcji w Prostej Spółce Akcyjnej. Wnoszenie Praw IP jest wkładem niepieniężnym (aportem). W świetle prawa handlowego, wynagrodzeniem za aport praw majątkowych są otrzymywane w zamian akcje.

Zgodnie z Art. 300² § 3 KSH akcje Prostej Spółki Akcyjnej nie posiadają wartości nominalnej i są oderwane od kapitału akcyjnego. Wartość obejmowanych przez Wnioskodawcę akcji będzie odpowiadać wartości rynkowej przedmiotu aportu, która zostanie określona w umowie Spółki.

Akcje założycielskie nie będą obejmowane przez Wnioskodawcę w zamian za wniesiony aport Praw IP bowiem Spółka już istnieje.

19.Ww. akcje będą uprawniać Wnioskodawcę do udziału zysku i wypłaty z kapitału akcyjnego na zasadach zgodnych z obowiązującymi przepisami KSH.

20.Wniesienie Praw IP do Spółki nastąpi poprzez wkład niepieniężny (aport), który pokryje w całości obejmowane akcje.

21.Wnioskodawca posiada już akcje w PSA, które objął za wkład gotówkowy, natomiast wnosząc aportem Prawa IP obejmie on akcje wyłącznie za wnoszone prawa własności intelektualnej.

22.Na pytanie: „Czy Spółka, do której wniesie Pan aport w postaci praw własności intelektualnej, tj. „Praw IP”, będzie zobligowana do jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia względem Pana (poza wydaniem udziałów)? Jeśli tak, prosimy wskazać, jakie inne świadczenia Pan otrzyma od Spółki (np. dopłaty w gotówce kwoty podatku VAT)” odpowiedział Pan:

Spółka nie będzie zobligowana do jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia względem Wnioskodawcy.

23.Na pytanie: „W jaki sposób zostanie skalkulowana zapłata za wniesiony aportem wkład w postaci prawa własności intelektualnej („Prawa IP”)? Prosimy szczegółowo opisać” wskazał Pan:

Wartość rynkowa Praw IP zostanie ustalona na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot. Taka wycena rynkowa będzie następnie podstawą do określenia ceny emisyjnej akcji, które Wnioskodawca obejmie w Spółce. Wartość przedmiotu aportu odpowiadająca jego wartości rynkowej będzie odpowiadać wartości emisyjnej akcji Spółki, które stanowić będą zapłatę za aport.

24.Na pytanie: „Czy wartość przedmiotu wkładu niepieniężnego do Spółki („PSA”) w postaci praw własności intelektualnej („Praw IP”) zostanie określona w umowie aportowej albo innym dokumencie o podobnym charakterze, z którego wynikać będzie sposób kalkulacji wynagrodzenia, tj. że Strony transakcji postanowiły, że wynagrodzeniem będą wydane udziały, których wartość obliczona będzie według wartości nominalnej? Proszę wskazać, według jakiej wartości zostanie obliczona wartość udziałów otrzymanych w zamian za wniesienie do Spółki „Praw IP”? Innymi słowy, czy to, że zapłatą za wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki („PSA”) w postaci praw własności intelektualnej („Praw IP”) będzie wartość udziałów obliczona po określonej cenie (nominalnej, rynkowej, emisyjnej) będzie wynikać z umowy pomiędzy stronami?” odpowiedział Pan:

Wnioskodawca określi w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu. Wnioskodawca opisze także odpowiednio przedmiot aportu w dokumentacji aportowej. Zgodnie z Art. 300² § 3 KSH, Akcje Prostej Spółki Akcyjnej (PSA) nie posiadają wartości nominalnej.

Wartość wkładu niepieniężnego będzie odpowiadać wartości rynkowej Praw IP. Wartość akcji otrzymanych w zamian za wniesienie Praw IP będzie obliczona według ceny emisyjnej, która odpowiada wartości rynkowej przedmiotu aportu.

25.Zapłatą za wniesiony aport będzie wartość akcji obliczona po cenie emisyjnej.

26.Na pytanie: „Czy wartość nominalna obejmowanych udziałów będzie odpowiadać wartości rynkowej „Praw IP” wniesionych do Spółki, tj. czy zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych? Jeśli nie to prosimy szczegółowo opisać jakie będą różnice i czego będą one wynikały (z jakich powodów wartość nominalna obejmowanych udziałów będzie wyższa lub niższa od wartości rynkowej „Praw IP” będącej przedmiotem aportu)?” wskazał Pan:

Akcje Prostej Spółki Akcyjnej, którą założył Wnioskodawca, zgodnie z Art. 300² § 3 KSH nie posiadają wartości nominalnej. W związku z tym nie można mówić o tym, aby wartość nominalna obejmowanych akcji odpowiadała wartości rynkowej wniesionych Praw IP. Akcje PSA są oderwane od kapitału akcyjnego.

Wnioskodawca zamierza określić w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu odpowiadającą jego wartości rynkowej. Ta wartość rynkowa będzie ceną emisyjną. Wartość emisyjna akcji (cena objęcia akcji) będzie odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego aportu, która zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych.

Wnioskodawca zamierza dokonać sporządzenia wyceny rynkowej praw ze zgłoszeń przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot.

27.Wartość rynkowa Praw IP wnoszonych w aporcie zostanie ustalona na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot.

28.Liczba wydanych akcji będzie zależna od wartości rynkowej wnoszonego wkładu ustalonego na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot.

Ponownie Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zgodnie z KSH akcje PSA nie posiadają wartości nominalnej.

29.Wartość zbywcza aportu będzie równowartością jego wartości rynkowej, która zostanie ustalona na podstawie wyceny.

30.Wartość emisyjna akcji będzie odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego wkładu w postaci Praw IP.

31.Na pytanie: „Czy Pan oraz Spółka są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy? Jeżeli tak, prosimy wskazać jakiego rodzaju są to powiązania” odpowiedział Pan:

Wnioskodawca i Spółka są podmiotami powiązanymi. Wnioskodawca jest założycielem i akcjonariuszem Spółki.

Pytania

1.Czy aport Praw IP do spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.W przypadku uznania, że aport Praw IP do Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy podstawą opodatkowania powinna być wartość emisyjna akcji objętych w zamian za aport?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie:

Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy, aport Praw IP do Spółki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad 2. W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podstawą opodatkowania powinna być wartość emisyjna akcji objętych w zamian za aport.

Uzasadnienie Wnioskodawcy.

Ad 1.

Aby ustalić konsekwencje podatkowe aportu Praw IP do Spółki na gruncie podatku VAT, konieczne jest określenie:

1)czy czynność ta jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy o VAT;

2)czy Wnioskodawca dokonując tej czynności będzie działał jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), („ustawa o VAT”), opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: – przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei ustęp 2 ww. przepisu stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zakres opodatkowania, jaki został określony w ustawie o VAT wskazuje, że aby dana czynność w określonych okolicznościach podlegała opodatkowaniu VAT, czynność ta musi zostać dokonana przez podmiot, który tej czynności będzie działał jako podatnik. Tym samym, bezspornym jest, że nie każde świadczenie usług w rozumieniu VAT będzie opodatkowane podatkiem VAT. Aby opodatkowanie wystąpiło muszą zostać spełnione łącznie przesłanki zakresu podmiotowego i przedmiotowego.

Odnosząc się do zakresu przedmiotowego należy stwierdzić, że aport Praw IP co do zasady stanowi odpłatne przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji należy uznać, że taka czynność będzie stanowić podlegające opodatkowaniu świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W dalszej kolejności należy ustalić, czy Wnioskodawca wnosząc Prawa IP do Spółki występować będzie jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Z wymienionych przepisów wynika, że aby dany podmiot mógł zostać uznany za podatnika w stosunku do danej czynności, to podmiot ten musi prowadzić działalność jako producent, handlowiec lub usługodawca wykorzystując przy tym towary lub wartości niematerialne i prawne w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie Wnioskodawcy, czynność aportu Praw IP opisana we wniosku nie spełnia wskazanych powyżej warunków, w związku z czym Wnioskodawca nie będzie występował jako podatnik VAT wnosząc Prawa IP od Spółki.

W odniesieniu do aportu Praw IP do Spółki nie można mówić o tym, że jest to czynność, do której dochodzi w ramach działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej, a tym, że działalność taka charakteryzuje się wykorzystywaniem towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wytworzenie przez Wnioskodawcę Praw IP, a następnie aport tych praw do Spółki mają charakter jednorazowy. Nie jest to czynność powtarzalna, której Wnioskodawca dokonuje regularnie świadcząc usługi, przedmiotem których jest przenoszenie praw do wartości niematerialnych i prawnych na inne podmioty. Ponadto, pomimo, że aport ma charakter odpłatny w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, to trudno w takim przypadku mówić o celach zarobkowych w ścisłym tego słowa znaczeniu. W zamian za wniesienie aportem Praw IP, Wnioskodawca otrzyma akcje Spółki, będące prawami majątkowymi o charakterze inwestycyjnym. Wnioskodawca obejmując akcje Spółki nie jest w stanie przewidzieć czy Spółka osiągnie zysk w przyszłości, nie wie także, czy wartość akcji Spółki wzrośnie i czy możliwe będzie potencjalne zbycie akcji Spółki z zyskiem. Wnioskodawca nie wykorzystuje też Praw IP w działalności gospodarczej w żaden inny sposób, w szczególności Prawa IP nie są przedmiotem umów, na podstawie których Wnioskodawcy należałoby się jakiekolwiek wynagrodzenie za wykorzystywanie tych praw.

W tym kontekście, Wnioskodawca pragnie przytoczyć orzecznictwo sądów administracyjnych, które w najnowszych wyrokach wypowiadały się w przedmiocie wnoszenia aportem wartości niematerialnych i prawnych jako czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Przykładowo w wyroku NSA z 13 stycznia 2023 r., I FSK 861/19, Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”), stwierdził, że: „Zasadnie w tym kontekście Sąd pierwszej instancji odwołał się do definicji podatnika, zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT oraz działalności gospodarczej z art. 15 ust. 2 tej ustawy, które to przepisy stanowią implementację art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1), z których wynika, że działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która jest wykonywana zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Innymi słowy, decydujące znaczenie dla zakwalifikowania, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa w charakterze podatnika od towarów i usług, ma zawodowy, nie zaś incydentalny (okazjonalny) charakter wykonywania danej czynności. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku lub wartości niematerialnych, o którym mowa w definicji działalności gospodarczej zawartej we wskazanych przepisach, trzeba będzie rozumieć takie wykorzystanie majątku lub wartości niematerialnych, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. W tej sytuacji, gdy nie stwierdzono, aby poza samym wniesieniem prawa jako wkładu niepieniężnego do spółki, prawo to było w jakikolwiek sposób wykorzystywane przez Skarżącego, a sam Skarżący nie prowadził działalności gospodarczej, nie można zasadnie twierdzić, że czynność wniesienia aportu dokonywać się będzie w warunkach działalności gospodarczej wnioskodawcy, który – jak wskazano wyżej – co do zasady działalności takiej nie prowadzi. Prawidłowo też Sąd pierwszej instancji ocenił, że trudno dostrzec, aby wykorzystywanie wartości niematerialnej i prawnej następowało w sposób ciągły do celów zarobkowych, skoro wniesienie aportu jest czynnością prawną jednorazową. (…) Odnosząc się natomiast do stanowiących zasadniczą część argumentacji Szefa KAS, twierdzeń dotyczących charakteru i funkcji znaku towarowego oraz związku znaku towarowego z działalnością gospodarczą, podkreślić należy, że funkcje przypisane temu znakowi, co prawda, będą wykorzystywane w działalności gospodarczej, ale w działalności gospodarczej spółki komandytowej, a nie Skarżącego, którego status jako podatnika był sporny w rozpoznanej sprawie. Sam akcentowany przez Szefa KAS charakter znaku towarowego nie przesądza zatem o tym, że wniesienie go aportem do spółki komandytowej zostanie dokonane w warunkach odpowiadających prowadzeniu działalności gospodarczej, skoro – jak wskazano wyżej – Skarżący działalności takiej nie prowadzi i nie wykorzystuje znaku towarowego w jakikolwiek inny sposób. Rację ma w tym względzie Sąd pierwszej instancji. Zauważyć też należy, że z przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej nie wynika, aby osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej nie mogły zarejestrować znaku towarowego. Ustawa ta nie nakłada na podmiot, który zarejestrował znak towarowy, obowiązku wykorzystywania tego znaku (na skutek nieużywania prawo ochronne na znak towarowy może natomiast wygasnąć)”.

W innym wyroku, wyrok NSA z 14 września 2019 r. sygn. akt I FSK 911/17, NSA przywołując definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wskazał, że przepis ten „wyraźnie nawiązuje do obrotu profesjonalnego i ciągłego wykorzystywania składników majątkowych, czego nie można odnieść do jednorazowej czynności wniesienia wkładu niepieniężnego”. Odwołując się natomiast do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 wskazał, że „działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która jest wykonywana zawodowo, w sposób profesjonalny. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Innymi słowy, decydujące znaczenie dla zakwalifikowania, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa w charakterze podatnika od towarów i usług, ma zawodowy, nie zaś incydentalny (okazjonalny) charakter wykonywania danej czynności. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku lub wartości niematerialnych, o których mowa w definicji działalności gospodarczej zawartej we wskazanych przepisach trzeba będzie rozumieć takie wykorzystanie majątku lub wartości niematerialnych, które charakteryzują się powtarzalnością lub długim okresem trwania”.

Z kolei w nieprawomocnym wyroku WSA w Krakowie z 25 września 2024 r., I SA/Kr 657/24, w sprawie dotyczącej wniesienia aportem know-how do spółki WSA stwierdził: „W ocenie Sądu, akcentowane przez Organ funkcje know-how (jako określoną wiedzę techniczną oraz technologiczną o poufnym charakterze, w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej), które – jak trafnie stwierdzono w interpretacji indywidualnej – są przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa, spełniane będą ewentualnie (Skarżący zaznaczył we wniosku, że nie ma o tym wiedzy) w związku wykorzystaniem tego know-how przez prostą spółkę akcyjną, która będzie odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Owa odrębność podmiotowa (podkreślenie Sądu) zarówno na gruncie prawa cywilnego (osoba prawna i osoba fizyczna), jak i na gruncie przepisów u.p.t.u. wyklucza przypisanie wykorzystywania know-how przez spółkę – podmiotowi wnoszącemu to prawo, czyli Skarżącemu (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 2017 r., I SA/Wr 1074/16). W konsekwencji, Sąd w niniejszym składzie nie podziela poglądów reprezentowanych w starszym orzecznictwie (na które powołuje się Organ), że o wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, świadczy fakt, że wspólnik (komandytariusz, akcjonariusz) będzie uzyskiwał w sposób ciągły dochody z tytułu wykorzystywania know-how w działalności spółki, tj. co do zasady w każdym kolejnym roku obrotowym (np. w postaci dywidendy). (…) To spółka będzie ewentualnie wykorzystywała know-how w sposób ciągły, zatem to spółka może być ewentualnie uznana za podatnika. Natomiast ten fakt nie przesądza, że za podatnika podatku od towarów i usług może być uznany jej akcjonariusz – odrębny podmiot (podkreślenie Sądu). Dla uznania za podatnika akcjonariusza (Wnioskodawcy) ma znaczenie tylko jednorazowa (podkreślenie Sądu) czynność wniesienia aportu w postaci know-how”.

O tym, że Wnioskodawca w sytuacji będącej przedmiotem Wniosku nie będzie działał jako podatnik VAT nie przesądza też fakt, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Powyższa kwestia była przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Z utrwalonego już orzecznictwa TSUE jednoznacznie wynika, że sam fakt dokonania czynności przez podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT nie oznacza, że podlega ona opodatkowaniu VAT, bowiem możliwe jest, że w danej transakcji sprzedawca nie występuje w tej właśnie roli (np. wyrok TSUE z 4 października 1995 r., C-291/92, Finanzamt Uelzen przeciwko Dieter Armbrecht, EU:C:1995:304). W innym wyroku TSUE z 15 września 2011 r., C-180/10, Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie, EU:C:2011:589, TSUE uznał, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast, jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej”.

Przenosząc powyższe na przedmiot sprawy opisanej we Wniosku, należy stwierdzić, że Wnioskodawca wnosząc aportem Prawa IP do Spółki nie będzie spełniał przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, ponieważ:

·Wytworzenie i wniesienie aportem Praw IP nie stanowi działalności produkcyjnej, handlowej, ani usługowej;

·Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał Praw IP;

·Aport Praw IP jest zdarzeniem jednorazowym incydentalnym, w związku z czym nie jest spełniona przesłanka „ciągłości”.

Mając na uwadze, że Wnioskodawca w stosunku do czynności aportu Praw IP nie spełnia definicji podatnika VAT, nie można uznać za spełnionych łącznie kryterium podmiotowego i przedmiotowego, a zatem aport Praw IP nie będzie czynnością podlegająca opodatkowaniu VAT.

Ad 2.

Drugie z pytań Wnioskodawcy dotyczy sytuacji, w której stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, tj. aport zostanie uznany za czynność podlegająca opodatkowaniu VAT.

Prosta spółka akcyjna jest stosunkowo nową instytucją polskiego prawa handlowego. Przepisy regulujące tę instytucję prawną zostały opisane w Dziale Ia ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), („k.s.h.”). Zgodnie z art. 3002 k.s.h.: § 1 Akcje są obejmowane w zamian za wkłady pieniężne lub niepieniężne.

§ 2. Wkładem niepieniężnym na pokrycie akcji może być wszelki wkład mający wartość majątkową, w szczególności świadczenie pracy lub usług.

§ 3. Akcje nie posiadają wartości nominalnej, nie stanowią części kapitału akcyjnego i są niepodzielne.

Aport Praw IP dokonywany przez Wnioskodawcę będzie właśnie wkładem niepieniężnym uregulowanym w ww. przepisie k.s.h.

Obejmowanie akcji/udziałów poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego jest sytuacją często występującą w obrocie gospodarczym. Odmiennie jednak, niż w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki akcyjnej – akcje prostej spółki akcyjnej nie posiadają wartości nominalnej i są oderwane od kapitału akcyjnego.

Wnosząc Prawa IP aportem, Wnioskodawca określi w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu odpowiadający jego wartości rynkowej. Będzie to zatem cena emisyjna – cena, którą Wnioskodawca zapłaci za objęcie akcji w Spółce. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, cena emisyjna odpowiadająca wartości rynkowej, która zostanie określona w umowie Spółki stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:

-braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT aportu Praw IP do Spółki – jest nieprawidłowe;

-ustalenia – w przypadku uznania, że aport Praw IP do Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT – podstawy opodatkowania jako wartości emisyjnej akcji objętych w zamian za aport – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów na podstawie art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w tym np. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT.

Należy zauważyć, iż świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Świadczenie usług dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Przepisy umożliwiające uzyskanie ochrony patentowej na terytorium RP są zawarte w ustawie Prawo własności przemysłowej, oraz dodatkowo w Konwencji o udzielaniu patentów europejskich z dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym art. 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz aktem rewidującym Konwencję z dnia 29 listopada 2000 (ratyfikowana ustawą o ratyfikacji z dnia 19 września 2003 r., Dz. U. Nr 193, poz. 1885, ze zm.; dalej: „Konwencja o udzielaniu patentów europejskich”) oraz ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o dokonywaniu europejskich zgłoszeń patentowych oraz skutkach patentu europejskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2).

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1170):

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na mocy art. 10 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Według art. 20 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Jak stanowi art. 24 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Art. 53 ustawy Prawo własności przemysłowej mówi, że:

W myśl art. 54 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Stosownie do art. 67 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej:

Na tle komentowanego przepisu art. 63 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej zarobkowe korzystanie z opatentowanego wynalazku jest rozumiane szeroko jako każde korzystanie, którego celem jest osiągnięcie korzyści majątkowej (aktualnej i potencjalnej), także w sytuacji, gdy taki skutek nie następuje (zob. tak A. Szajkowski, H. Żakowska-Henzler, w: System PrPryw, t. 14A, 2017, s. 642; P. Kostański, w: Kostański, Komentarz PrWłPrzem, 2014, s. 373; w zagranicznej literaturze zob. A. Benyamini, Patent, s. 62). Wytworzenie opatentowanych produktów powinno być zatem traktowane jako zarobkowe korzystanie, nawet wówczas, gdy docelowo nie znajdą one nabywców i przyniosą straty związane z inwestycjami poniesionymi na produkcję. Korzystanie zarobkowe nie musi polegać na uzyskiwaniu korzyści finansowych, a jedynie pozwalać na uzyskanie takich korzyści lub innych korzyści ekonomicznych (zob. tak J. Fiołka, Zakres, s. 68 i n.). Zasadne jest zatem szerokie odniesienie do korzyści z korzystania z wynalazku, spójne z rozumieniem przyjętym na tle innych przepisów ustawy Prawo własności przemysłowej, np. dotyczących podziału korzyści uzyskanych z korzystania z wynalazku (np. art. 22 PrWłPrzem), którymi nie są to tylko uzyskane dochody z tytułu korzystania, ale także poczynione oszczędności ekonomiczne.

Należy jednakże wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Powołane przepisy stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W orzecznictwie TSUE wskazuje się, że działalność gospodarczą stanowią również czynności, w wyniku których poczyniono nakłady na poczet jej prowadzenia, mimo że działalności tej nie rozpoczęto. Z orzecznictwa TSUE wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy organ skarbowy wie, że przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana (zob. orzeczenie w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitsohl).

Prawo wspólnotowe wskazuje zatem, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem i działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych w celu uzyskiwania z tego tytułu dochodu.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 lutego 2012 r., sygn. akt I FSK 704/11, w którym Sąd stwierdził: „(...) zgodnie ze wskazanym art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, »działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu (...) wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych«. Tym samym to nie szeroko rozumiane okoliczności nabycia know-how (towarzyszący mu zamiar), a późniejsze wykorzystanie tej wiedzy ma kluczowe znaczenie dla kwalifikacji normatywnej czynności z nią związanych jako działalności gospodarczej, czego strona nie dostrzega, niejako utożsamiając przesłanki określone w zdaniu pierwszym i drugim ww. przepisu (...). Oceniając natomiast spełnienie ww. przesłanki »wykorzystywania (...) wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych«, przez wniesienie aportu w postaci know-how do spółki komandytowej (przez komandytariusza), uznać należy, że nie nasuwa ono zastrzeżeń. Przy tym w zasadzie nie budzi wątpliwości żadnej ze stron zarobkowy cel ww. działania; jest on w stanie faktycznym sprawy oczywisty, bowiem w zamian za wniesiony aport komandytariusz nabywa udział w spółce, który uprawnia go do uczestniczenia w zysku spółki (art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych). Spór koncentruje się natomiast wokół kwestii »ciągłości wykorzystywania« know-how. W tym zakresie wyjaśniono z kolei stronie w zaskarżonym wyroku, że nie można podzielić poglądu, iż ww. czynność (wniesienia aportem know-how do spółki komandytowej) ma skutek jednorazowy (s. 14 uzasadnienia) i jest to stanowisko (Sądu) zasługujące na aprobatę. Niewątpliwie bowiem mamy w tej sytuacji do czynienia z udostępnieniem ww. wiedzy (know-how) do działalności spółki; innymi słowy działalność ta opiera się m.in. na wykorzystywaniu tej wartości niematerialnej i prawnej. Stosownie też do powyższego, komandytariusz uzyskuje w sposób ciągły dochody z tytułu wykorzystywania know-how w działalności spółki, tj. co do zasady w każdym kolejnym roku obrotowym (art. 123 § 2 Kodeksu spółek handlowych). Z tych powodów nie można uwzględnić poglądu strony, że wniesienie ww. wkładu niepieniężnego do spółki należy traktować jako element zarządu majątkiem prywatnym wspólnika – komandytariusza (...). Twierdzeniu temu sprzeciwia się zarówno art. 8 ust. 1 pkt 1, jak i art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT. Przepisy te nakazują bowiem traktować jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli następuje ono w ramach działalności gospodarczej, tj. ma charakter ciągły i zarobkowy. Nie budzi zaś wątpliwości w niniejszej sprawie, że wskazane przesłanki spełnia wniesienie aportem know-how do spółki komandytowej (...)”.

W przedmiotowej sprawie warto również wskazać przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.), dalej „Kodeks spółek handlowych”.

Zgodnie z art. 300¹ § 1 Kodeksu spółek handlowych:

Stosowanie do art. 300² Kodeksu spółek handlowych:

Na mocy art. 300³ § 1 Kodeksu spółek handlowych:

W świetle art. 300¹⁵ § 1 Kodeksu spółek handlowych:

W świetle powołanych przepisów Kodeksu spółek handlowych – akcje to ogół uprawnień i obowiązków akcjonariusza w stosunku do spółki, związanych z nabyciem akcji. Wspólnik spółki akcyjnej otrzymuje akcje za wkłady wnoszone do spółki. Akcje mogą być obejmowane za wkłady pieniężne lub niepieniężne.

Z opisu sprawy wynika:

·jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, który prowadzi swoją działalność gospodarczą od (…) października 2010 r.;

·założył Pan Spółkę w formie prostej spółki akcyjnej (PSA), do której zamierza Pan wnieść m.in. prawa własności intelektualnej, w stosunku do których zamierza złożyć Pan xxx zgłoszenia patentowe (Prawa IP – powstałe w okresie 2022-2025);

·przedmiotem wniesienia aportem do Spółki są prawa własności intelektualnej, w tym opracowana przez Pana technologia (…), jej zgłoszenia patentowe oraz związane z nią know-how;

·zgłoszenia patentowe są efektem Pana pracy twórczej w celu stworzenia nowego rozwiązania technologicznego (…);

·po dopracowaniu koncepcji zdecydował Pan, że ww. rozwiązania pozwalają na świadczenie unikalnych i konkurencyjnych usług w zakresie (…);

·jest Pan jedynym twórcą Praw IP, które pozostają Pana wyłączną własnością. Nie są one obciążone prawami osób trzecich, ani przeniesione na inne podmioty. Brał Pan wyłączny udział w tworzeniu wynalazku patentowego (Prawa IP);

·celem założenia PSA i wniesienia do niej Praw IP jest: prowadzenie dalszych prac nad rozwojem wniesionych praw własności intelektualnej, w szczególności zgłoszeń patentowych; wykorzystywanie wypracowanych koncepcji we współpracy z inwestorami w celu prowadzenia innowacyjnych działalności gospodarczych a głównym celem Spółki pozostaje przy tym uzyskiwanie dochodów poprzez sprzedawanie usługi opartych na rozwijanej technologii;

·opracowywana technologia będzie wykorzystywana w działalności Spółki. Rynkiem docelowym dla jej wykorzystania są (…);

·był Pan w przeszłości współtwórcą kilku wynalazków (…). Wynalazki te stanowiły efekt prac badawczo-rozwojowych prowadzonych w ramach zatrudnienia lub współpracy z powyższymi podmiotami. Prawa majątkowe do tych rozwiązań pozostają w ich posiadaniu;

·nie zamierzał Pan od początku tworzyć PSA i wnosić do niej powstałych Praw IP – dopiero po dopracowaniu koncepcji zdecydował Pan, że stworzone prawa zamierza wykorzystać w celu stworzenia nowego rozwiązania technologicznego w założonej przez Pana Spółce, co umożliwi ich dalszy rozwój i umożliwi pozyskanie inwestorów;

·podstawowym celem opatentowania Praw IP jest uzyskanie ochrony patentowej wytworzonych wynalazków. Celem uzyskania wskazanej ochrony jest natomiast możliwość wyłącznego wykorzystania rzeczonych Praw IP w działalności gospodarczej Spółki (PSA), której działalność ma koncentrować się po pierwsze na badaniach naukowych i pracach rozwojowych na tymi rozwiązaniami, a następnie ich komercjalizacji poprzez sprzedaż usług, licencji oraz sprzedaż w innej formie wypracowanych rozwiązań technologicznych;

·na moment wniesienia aportu do Spółki (PSA) posiadać Pan będzie wyłącznie prawa ze zgłoszeń patentowych, a nie prawa do już zarejestrowanego patentu. Wnoszone do PSA zgłoszenia patentowe mają charakter prawa do uzyskania patentu. Dopiero w momencie rejestracji, Prawa IP przekształcą się w patent, a Pan będzie posiadał do niego prawa;

·zgłoszenia nie zostały jeszcze dokonane – będą złożone przed wniesieniem Praw IP do Spółki. Przedmiotem aportu będą więc także zgłoszenia patentowe w tym zakresie;

·nie wykorzystywał Pan Praw IP w działalności gospodarczej w żaden inny sposób, w tym w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej, ani nie generowały one w żaden inny sposób przychodów. Prawa IP nie są ponadto przedmiotem umów licencyjnych lub komercyjnych, na podstawie których należałoby się Panu jakiekolwiek wynagrodzenie za ich wykorzystywanie. Nie był i nie jest Pan z tego tytułu podatnikiem podatku VAT;

·w związku z tym, że Prawa IP nie były i nie są wykorzystywana przez Pana w ramach działalności gospodarczej to Prawa IP są wnoszone przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie będzie związane to z Pana działalnością gospodarczą;

·zamierza Pan wnieść aportem Prawa IP do Spółki w celu: prowadzenia innowacyjnej działalności gospodarczej; komercjalizacji wyników Pana pracy intelektualnej; umożliwienia Spółce dalszych prac nad rozwojem wniesionych praw własności intelektualnej, w szczególności zgłoszeń patentowych oraz uzyskiwania w przyszłości przez Spółkę dochodów z wykorzystania opracowanych technologii;

·decyzja o wniesieniu Praw IP do PSA została podjęta w (…) roku 2024 i jest podyktowana wyborem Spółki kapitałowej jako formy prowadzenia działalności gospodarczej, ze względu na zdolność do pozyskiwania inwestorów, ochronę majątku osobistego przed ryzykami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą i rozwój technologii w strukturze zorganizowanej;

·Spółka ma prowadzić działalność w szerokim zakresie związanym z badaniami naukowymi, pracami rozwojowymi oraz produkcją. Opracowywana technologia będzie wykorzystywana w działalności Spółki. Rynkiem docelowym dla wykorzystania technologii (Praw IP) są (…);

·docelowo Spółka będzie świadczyć usługi w ww. zakresie, które mają generować dochód;

·zamierza Pan wnieść Prawa IP do Spółki (PSA) na podstawie tzw. umowy aportowej w ramach wkładu niepieniężnego, czyli aportu, do Spółki;

·postanowienia umowy dotyczące przeniesienia Praw IP będą odnosiły się do następujących kluczowych kwestii: Przedmiot Wkładu (umowa będzie obejmować opis wnoszonych praw IP), ilość obejmowanych akcji oraz Wycenę Wkładu – określi Pan w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu odpowiadającą jego wartości rynkowej;

·zapłatą za aport „Praw IP” będzie objęcie przez Pana akcji w Prostej Spółce Akcyjnej;

·wartość obejmowanych przez Pana akcji będzie odpowiadać wartości rynkowej przedmiotu aportu, która zostanie określona w umowie Spółki – zamierza Pan określić w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu odpowiadającą jego wartości rynkowej. Ta wartość rynkowa będzie ceną emisyjną. Wartość emisyjna akcji (cena objęcia akcji) będzie odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego aportu, która zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych;

·wartość rynkowa Praw IP wnoszonych w aporcie zostanie ustalona na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot – liczba wydanych akcji będzie zależna od wartości rynkowej wnoszonego wkładu ustalonego na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot (zgodnie z KSH akcje PSA nie posiadają wartości nominalnej, co organ powinien wiedzieć z urzędu);

·wartość zbywcza aportu będzie równowartością jego wartości rynkowej, która zostanie ustalona na podstawie wyceny a wartość emisyjna akcji będzie odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego wkładu w postaci Praw IP;

·ww. akcje będą uprawniać Pana do udziału zysku i wypłaty z kapitału akcyjnego na zasadach zgodnych z obowiązującymi przepisami KSH;

·w zamian za aport „Praw IP”, Spółka nie będzie zobligowana do jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia względem Pana poza wydaniem udziałów;

·wartość rynkowa Praw IP zostanie ustalona na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot. Taka wycena rynkowa będzie następnie podstawą do określenia ceny emisyjnej akcji, które Pan obejmie w Spółce. Wartość przedmiotu aportu odpowiadająca jego wartości rynkowej będzie odpowiadać wartości emisyjnej akcji Spółki, które stanowić będą zapłatę za aport – zapłatą za wniesiony aport będzie wartość akcji obliczona po cenie emisyjnej;

·określi Pan w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu. Opisze Pan także odpowiednio przedmiot aportu w dokumentacji aportowej;

·Pan i Spółka są podmiotami powiązanymi, o których mowa w art. 32 ustawy – jest Pan założycielem i akcjonariuszem Spółki.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług aportu Praw IP do Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie przez Pana wkładu w postaci praw własności intelektualnej w stosunku, do których złoży Pan xxx zgłoszenia patentowe (Praw IP) do Spółki w zamian za udziały należy uznać – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – za działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

Opis sprawy wskazuje, iż przedmiotowe Prawa IP wnoszone do Spółki nie zostały opracowane w celach osobistych. Nie przedstawił Pan przekonujących przesłanek pozwalających uznać, że Prawa IP powstały w latach 2022-2025 w celu zaspokojenia Pana osobistych potrzeb. W opisie sprawy wskazał Pan, że Prawa IP powstały w celu stworzenia nowego rozwiązania technologicznego (…). Po dopracowaniu koncepcji zdecydował Pan, że stworzone prawa zamierza Pan wykorzystać w celu stworzenia nowego rozwiązania technologicznego w założonej Spółce, co umożliwi ich dalszy ich rozwój i umożliwi pozyskanie inwestorów. Decyzję o założeniu Spółki podjął Pan w roku 2024. Opracowywana technologia, będąca przedmiotem aportu, będzie wykorzystywana w działalności Spółki, a rynkiem docelowym dla jej zastosowania są (…).

Wskazał Pan również, że podstawowym celem opatentowania Praw IP jest uzyskanie ochrony patentowej wytworzonych wynalazków. Celem uzyskania wskazanej ochrony jest natomiast możliwość wyłącznego wykorzystania rzeczonych Praw IP w działalności gospodarczej Spółki (PSA), której działalność ma koncentrować się po pierwsze na badaniach naukowych i pracach rozwojowych nad tymi rozwiązaniami, a następnie ich komercjalizacji poprzez sprzedaż usług, licencji oraz sprzedaż w innej formie wypracowanych rozwiązań technologicznych.

Biorąc zatem pod uwagę charakter stworzonych przez Pana Praw IP oraz specyfikę prawa majątkowego jakim jest prawo własności intelektualnej nie sposób uznać, że został on stworzony w celu zaspokojenia potrzeb osobistych. Prawa IP dotyczą bowiem nowego, specjalistycznego rozwiązania technologicznego (…). Spełniona zostanie więc przesłanka podmiotowa do uznania wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Praw IP za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Co więcej, był Pan w przeszłości współtwórcą kilku wynalazków (…).

Ponadto – jak Pan wskazał – wniesienie Praw IP do Spółki jest związane docelowo z generowaniem dochodu – rynkiem docelowym dla wykorzystania technologii (Praw IP) są (…). Docelowo Spółka będzie świadczyć usługi w ww. zakresie, które mają generować dochód.

Zatem, Spółka będzie wykorzystywała Prawa IP do celów prowadzonej działalności gospodarczej a wniesienie do niej aportu będzie miało charakter działalności gospodarczej. Aport posłuży bowiem Panu, jako właścicielowi wynalazku oraz wspólnikowi Spółki, do łatwiejszego pozyskania potencjalnych nabywców. Z powyższego wynika, że niejako za pośrednictwem Spółki, Pana zamiarem jest komercjalizacja wynalazku patentowego (Praw IP), pozyskanie nabywców na ten wynalazek.

Jak wyjaśniono powyżej, sam zamiar wykorzystania prowadzenia działalności gospodarczej pozwala na przesądzenie o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika podatku VAT.

Przechodząc do spełnienia przesłanki przedmiotowej, należy wskazać, że w związku z wniesieniem wkładu w postaci Praw IP do Spółki z jednej strony przenosi Pan na Spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia – obejmuje Pan w niej nowe udziały. W związku z tym, powyższa transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny.

Wyjaśnić bowiem należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący uzyskuje pewną, wymierną korzyść.

Wobec tego należy uznać, że w przedmiotowej sprawie wystąpi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wniesieniem wkładu niepieniężnego [tj. Prawa IP – prawa własności intelektualnej, jej zgłoszenia patentowe oraz związane z nią know-how] a otrzymaniem zapłaty za dokonaną czynność. Pan, jako wspólnik Spółki, wniesie do niej w drodze aportu ww. Prawa IP, czyli specjalistyczne rozwiązania technologiczne (…). Natomiast w zamian za wniesiony wkład otrzyma Pan nowe udziały w Spółce.

Zatem wniesienie przez Pana wkładu niepieniężnego w postaci Praw IP – prawa własności intelektualnej, jej zgłoszenia patentowe oraz związane z nią know-how, spowoduje dokonanie świadczenia wzajemnego. W tym zakresie strony transakcji będą świadczyć wobec siebie usługę za wynagrodzeniem.

Mając na uwadze powołany stan prawny oraz okoliczności wskazane we wniosku należy przyjąć, że w opisanej sytuacji będzie Pan występować w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy a wniesienie przez Pana wkładu niepieniężnego (Praw IP), będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które na podstawie w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze w odniesieniu do świadczenia usług w postaci przeniesienia przez Pana na Spółkę Praw IP w zamian za udziały w Spółce nie przewidują zwolnienia od podatku VAT. Tym samym, wniesienie przez Pana wkładu niepieniężnego (Praw IP) na rzecz Spółki będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Podsumowanie

Aport Praw IP do Spółki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać za nieprawidłowe.

W dalszej kolejności, Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przypadku uznania, że aport Praw IP do PSA będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to czy podstawą opodatkowania powinna być wartość emisyjna akcji objętych w zamian za aport (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Odnosząc się do kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla aportu wkładu niepieniężnego w postaci Praw IP – prawa własności intelektualnej, jej zgłoszenia patentowe oraz związane z nią know-how wskazania wymaga, że kwestie dotyczące ustalenia podstawy opodatkowania zostały unormowane w art. 29a ustawy.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, zgodnie z którym:

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu:

Ze wskazanych wyżej przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Przepisy ustawy, co do zasady, nie ograniczają podatnika w ustaleniu ceny. W polskim prawodawstwie obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy, w sferę decyzji, co do sposobu określenia należności za sprzedawany towar. Ustawa nie reguluje wysokości ceny oraz czy w umowie pomiędzy kontrahentami powinna być uzgodniona jako wartość bez podatku VAT (cena netto), czy też wartość z podatkiem VAT (cena brutto).

Z istoty aportu (wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy wnoszącymi wkład niepieniężny i wydającą w jego zamian udziały/akcje (zapewniające udział w zyskach) spółką. Wnoszący wkład (aport) przenoszą na Spółkę, do której dokonują wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku (materialnymi i niematerialnymi). W zamian za to otrzymują pewne uprawnienia (udziały lub akcje), które mają określoną wartość. Ekwiwalentem dla wnoszącego będzie w tym przypadku wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład. W takich przypadkach, przy określeniu podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie zasada ogólna – podstawą opodatkowania będzie wszystko, co stanowi zapłatę, którą podatnik ma otrzymać z tytułu transakcji. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 8 maja 2024 r. zapadł wyrok w sprawie C-241/23, w którym TSUE wskazał, że:

Podsumowując, we wskazanym wyroku TSUE zaznaczył, że:

W polskim prawodawstwie obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności ustawodawca nie ingeruje, poza wyjątkiem określonym w art. 32 ustawy, w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności (ceny – tj. jej wysokości oraz czy winna być ona uzgodniona w zawartej pomiędzy kontrahentami umowie jako wartość bez podatku VAT, tzw. cena netto, czy też wartość z podatkiem VAT, tzw. cena brutto) za sprzedawany towar. Z przepisów art. 29a ustawy wynika natomiast, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że:

·czynność aportu zostanie przeprowadzona na podstawie zawartej umowy aportowej;

·zamierza Pan określić w umowie Spółki wartość przedmiotu aportu odpowiadającą jego wartości rynkowej. Ta wartość rynkowa będzie ceną emisyjną. Wartość emisyjna akcji (cena objęcia akcji) będzie odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego aportu, która zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych (zgodnie z KSH akcje PSA nie posiadają wartości nominalnej);

·wartość wkładu niepieniężnego będzie odpowiadać wartości rynkowej Praw IP. Wartość akcji otrzymanych w zamian za wniesienie Praw IP będzie obliczona według ceny emisyjnej, która odpowiada wartości rynkowej przedmiotu aportu;

·liczba wydanych akcji będzie zależna od wartości rynkowej wnoszonego wkładu ustalonego na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot;

·wartość zbywcza aportu będzie równowartością jego wartości rynkowej, która zostanie ustalona na podstawie wyceny;

·wartość emisyjna akcji będzie odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego wkładu w postaci Praw IP;

·Pan i Spółka są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 32 ustawy (jest Pan założycielem i akcjonariuszem Spółki).

Opis sprawy wskazuje zatem, że zgodnie z ustaleniami pomiędzy stronami (umowa aportowa) jako zapłatę za wniesiony aport Praw IP otrzyma Pan akcje w PSA. W umowie aportowej określona zostanie wartość przedmiotu aportu odpowiadająca jego wartości rynkowej. Ta wartość rynkowa będzie ceną emisyjną. Wartość emisyjna akcji (cena objęcia akcji) będzie odpowiadać wartości rynkowej wnoszonego aportu, która zostanie skalkulowana z uwzględnieniem realiów rynkowych (zgodnie z KSH akcje PSA nie posiadają wartości nominalnej). Liczba wydanych akcji będzie więc zależna od wartości rynkowej wnoszonego wkładu – ustalonego na podstawie wyceny rynkowej sporządzonej przez zewnętrzny, profesjonalny podmiot.

Zatem, skoro aport Praw IP do Spółki będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, podstawą opodatkowania VAT w analizowanej sprawie dla czynności wniesienia aportem Praw IP do Spółki, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy, będzie wszystko co stanowi zapłatę, którą Pan otrzyma od Spółki z tytułu dokonania aportu Praw IP, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W konsekwencji, skoro w umowie aportowej ustalone zostanie, że zapłatę za aport Praw IP do Spółki będzie stanowić cena emisyjna odpowiadającą wartości rynkowej to podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia przez Pana aportem do PSA Praw IP będzie – na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – ta wartość objętych udziałów w Spółce w zamian za wniesiony wkład niepieniężny, pomniejszona o kwotę podatku VAT.

Podsumowanie

W związku z tym, że aport Praw IP do Spółki będzie opodatkowany podatkiem VAT, podstawą opodatkowania powinna być określona w umowie wartość emisyjna akcji obejmowanych w zamian za przedmiot aportu, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja ta została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Pana we wniosku wyroków sądów administracyjnych wyjaśniam, że wskazane orzeczenia/wyroki zostały potraktowane jako element Pana argumentacji, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Natomiast odnośnie do powołanych przez Pana wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazuję, że bezpośrednie odniesienie do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który zapadł w konkretnej sprawie podatnika jest możliwe tylko w przypadku, gdy mamy do czynienia z identycznym lub podobnym stanem faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.