Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.779.2025.3.KK
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 października 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 9 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie wskazania czy świadczone przez Pana usługi nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce.
Uzupełnił go Pan 3 pismami z 17 listopada 2025 r. (wpływ 17 listopada 2025 r., 20 listopada 2025 r., 21 listopada 2025 r.) oraz pismem z 16 grudnia 2025 r. (wpływ 16 grudnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Przedmiotem Pana działalności jest świadczenie usług niematerialnych za pośrednictwem platformy internetowej X.
Platforma X jest globalnym serwisem internetowym, który umożliwia kontakt pomiędzy osobami poszukującymi usług (zleceniodawcami Y) a osobami je wykonującymi (wykonawcami Z). X pełni funkcje pośrednika technicznego i płatniczego, nie jest stroną umowy o świadczenie usług i nie nabywa żadnych praw do wykonanego dzieła.
Pan, jako wykonawca, zamieszcza w serwisie własne oferty (gigi) dotyczące tworzenia m.in. grafik, tekstów, materiałów reklamowych, treści promocyjnych oraz innych utworów niematerialnych. Po wyborze oferty przez klienta oraz dokonaniu płatności, X przekazuje Panu środki po zakończeniu i zaakceptowaniu usługi, pomniejszając je o prowizje (zazwyczaj 20%).
Zgodnie z regulaminem platformy X, z chwilą zapłaty za usługę pełne prawa autorskie majątkowe do wykonanego utworu przechodzą na zleceniodawcę (klienta). X nie nabywa żadnych praw autorskich, a jedynie pośredniczy w przekazaniu płatności. Pan zachowuje autorskie prawa osobiste do wykonanych utworów (np. prawo do autorstwa).
Pan uzyskuje zatem wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług niematerialnych polegających na tworzeniu i przenoszeniu praw autorskich na zagranicznych kontrahentów, przy czym klienci są zazwyczaj podmiotami z krajów spoza Unii Europejskiej.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
1.W odpowiedzi na pytanie: Czy klienci nabywający świadczone przez Pana za pośrednictwem platformy X usługi są podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)?
·jeśli tak, to proszę wskazać:
-na terytorium którego kraju, Pana klienci mają siedzibę działalności gospodarczej,
-czy Pana klienci posiadają stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce lub innym kraju (niż kraj, w którym posiadają siedzibę działalności gospodarczej); jeżeli tak – proszę wskazać, czy świadczone przez Pana usługi są wykonywane dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej,
·jeśli nie, to proszę wskazać, gdzie (tj. na terytorium którego kraju) Pana klienci mają stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
wskazał Pan:
Usługobiorcami będą podatnicy w rozumieniu art. 28b ustawy o VAT, mający siedzibę na terenie UE, są to podatnicy posiadający siedzibę i stałe miejsce pobytu w Austrii oraz Niemczech. Nie posiadają stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski ani innego kraju.
2.W odpowiedzi na pytanie: Czy świadczone przez Pana usługi stanowią usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ww. ustawy?
wskazał Pan:
Świadczone przeze mnie usługi stanowią usługi elektroniczne.
3.Czy platforma X jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)?
wskazał Pan:
Tak. X jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą (spółką) i występuje w obrocie jako podmiot świadczący usługi za pośrednictwem platformy. W relacji z klientem końcowym to X wystawia/udostępnia rachunek/fakturę dokumentującą transakcję, a ja nie wystawiam dokumentu sprzedaży klientowi końcowemu w ramach transakcji realizowanych na platformie.
4.W odpowiedzi na pytanie: W jakim kraju platforma X posiada siedzibę działalności gospodarczej?
wskazał Pan:
Z dokumentów rozliczeniowych dostępnych w systemie X wynika, że wystawcą dokumentów jest X International Ltd. z siedzibą w Izraelu. (Jeżeli w danym przypadku dokument rozliczeniowy wskazuje inną spółkę z grupy X jako wystawcę, właściwe dane identyfikacyjne
wynikają z danego dokumentu).
5.W odpowiedzi na pytanie: Czy platforma X posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce?
wskazał Pan:
Nie posiadam informacji, aby X posiadał stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Z posiadanych przeze mnie dokumentów i danych identyfikacyjnych X w systemie nie wynika, aby X posiadał w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności.
6.W odpowiedzi na pytanie: Czy platforma Xdziała w imieniu własnym lecz na Pana rzecz?
wskazał Pan:
Tak. X działa w imieniu własnym wobec klienta końcowego (to X wystawia/udostępnia dokument rozliczeniowy klientowi końcowemu, bez wskazania moich danych). Jednocześnie świadczenie (wykonanie usługi/utworu) realizuję ja jako wykonawca na platformie, natomiast rozliczenie wynagrodzenia następuje za pośrednictwem X (po potrąceniu opłat/prowizji) zgodnie z zasadami platformy.
7.W odpowiedzi na pytanie: Czy rejestrując się na platformie X podaje Pan swoje dane identyfikacyjne takie jak: nazwa, NIP, adres?
wskazał Pan:
Tak. W ustawieniach rozliczeniowych (…) podaję dane identyfikacyjne, w tym nazwę, adres oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP/TIN), tj. m.in.: nazwa firmy, kraj, adres, miasto, kod pocztowy oraz NIP.
8.W odpowiedzi na pytanie: Jakie prawa i obowiązki wynikają z umów/regulaminów/innych dokumentów regulujących zasady korzystania z platformy X:
a)dla Pana,
b)dla platformy X,
c)dla klientów nabywających świadczone przez Pana usługi?
wskazał Pan:
a)Dla mnie (wykonawcy/sprzedawcy na platformie): obowiązek realizacji zamówień w ramach platformy, dostarczenia rezultatu (np. grafiki/tekstu/materiału reklamowego) poprzez narzędzia X, komunikacji i obsługi zamówienia w systemie, a także przestrzegania zasad platformy dotyczących rozliczeń, anulowań oraz procedur sporów.
b)Dla platformy X: udostępnianie infrastruktury platformy (marketplace), narzędzi do składania i obsługi zamówień, mechanizmów płatności/rozliczeń oraz udostępnianie dokumentów rozliczeniowych; pobieranie opłat i prowizji zgodnie z zasadami platformy.
c)Dla klientów końcowych: składanie zamówień i dokonywanie płatności w systemie X, odbiór rezultatu przez platformę oraz możliwość korzystania z procedur dotyczących zmian/anulowań i rozstrzygania sporów zgodnie z zasadami X.
9.W odpowiedzi na pytanie: Jakie konkretnie czynności są wykonywane i przez jakie (które) podmioty biorące udział w transakcjach związane ze sprzedażą m.in. grafik, tekstów, materiałów reklamowych, treści promocyjnych oraz innych utworów niematerialnych?
wskazał Pan:
W transakcjach dotyczących sprzedaży m.in. grafik, tekstów, materiałów reklamowych, treści
promocyjnych oraz innych utworów niematerialnych:
1.Klient końcowy składa zamówienie na platformie X oraz dokonuje płatności za pośrednictwem systemu X.
2.X przyjmuje płatność od klienta, obsługuje proces zamówienia (w tym statusy, terminy, komunikację i ewentualne procedury sporne/anulowania), a następnie wystawia/udostępnia dokument rozliczeniowy klientowi końcowemu.
3.Ja realizuję zamówienie – wykonuję usługę/utwór niematerialny i przekazuję rezultat klientowi za pośrednictwem narzędzi platformy X.
4.Po zrealizowaniu zamówienia X rozlicza należność wobec mnie zgodnie z zasadami platformy (po potrąceniu opłat/prowizji).
10.W odpowiedzi na pytanie: Czy platforma Xma wpływ na ustalenie wysokości ceny oraz terminu dostawy sprzedawanych przez Pana m.in. grafik, tekstów, materiałów reklamowych, treści promocyjnych oraz innych utworów niematerialnych?
wskazał Pan:
Tak. Cena i termin realizacji są przeze mnie określane w ofercie (np. zakres, pakiety, termin
podstawowy), jednak X wpływa na końcowe warunki transakcji poprzez zasady funkcjonowania
platformy, w tym w szczególności system zamówień, sposób prezentacji i obsługi terminów, mechanizmy zmian/anulowań/sporów oraz pobierane przez platformę opłaty/prowizje, które wpływają na rozliczenie transakcji. X może również wpływać na przebieg terminu realizacji poprzez reguły dotyczące statusów zamówienia i procedur związanych z opóźnieniem, korektami, anulowaniem lub sporem.
11.W odpowiedzi na pytanie: Czy platforma X na rachunkach lub paragonach wystawionych lub udostępnionych klientom nabywającym świadczone przez Pana m.in. grafiki, teksty, materiały reklamowe, treści promocyjne oraz inne utwory niematerialne, wskazują Pana jako dostawcę danego produktu?
wskazał Pan:
Nie. Na dokumentach udostępnianych klientom końcowym nie widnieje moja nazwa ani mój NIP jako dostawcy/usługodawcy. Dokument jest wystawiany przez X.
Pytanie
Czy opisane usługi świadczone przez Wnioskodawcę za pośrednictwem platformy X na rzecz kontrahentów zagranicznych należy uznać za świadczenie usług poza terytorium kraju, w rozumieniu art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), a tym samym niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce?
Pana stanowisko w sprawie
Usługi świadczone za pośrednictwem platformy X na rzecz zagranicznych klientów stanowią usługi niematerialne, których miejscem świadczenia zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, jest kraj siedziby usługobiorcy (klienta). Tym samym, usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, a na fakturach (lub rachunkach) należy wskazać adnotacje odwrotne obciążenie (reverse charge).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego – rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).
Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Przy czym, stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy:
W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:
W przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.
Z powyższych przepisów wynika, że przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Podatek od towarów i usług obciąża konsumpcję, czyli dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą, ponieważ nie ma wówczas żadnej konsumpcji. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.
Ze świadczeniem usługi mamy do czynienia również w sytuacji gdy podatnik dokonuje czynności działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej. Wówczas przyjmuje się, że dla celów podatku od towarów i usług podatnik (zleceniobiorca) sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył tę usługę zleceniodawcy. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Przedmiotem Pana działalności jest świadczenie usług niematerialnych za pośrednictwem platformy internetowej X.
Platforma X jest globalnym serwisem internetowym, który umożliwia kontakt pomiędzy osobami poszukującymi usług (zleceniodawcami Y) a osobami je wykonującymi (wykonawcami Z). X pełni funkcje pośrednika technicznego i płatniczego, nie jest stroną umowy o świadczenie usług i nie nabywa żadnych praw do wykonanego dzieła.
Pan, jako wykonawca, zamieszcza w serwisie własne oferty (gigi) dotyczące tworzenia m.in. grafik, tekstów, materiałów reklamowych, treści promocyjnych oraz innych utworów niematerialnych. Po wyborze oferty przez klienta oraz dokonaniu płatności, X przekazuje Panu środki po zakończeniu i zaakceptowaniu usługi, pomniejszając je o prowizje (zazwyczaj 20%).
Zgodnie z regulaminem platformy X, z chwilą zapłaty za usługę pełne prawa autorskie majątkowe do wykonanego utworu przechodzą na zleceniodawcę (klienta). X nie nabywa żadnych praw autorskich, a jedynie pośredniczy w przekazaniu płatności. Pan zachowuje autorskie prawa osobiste do wykonanych utworów (np. prawo do autorstwa).
Pan uzyskuje zatem wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług niematerialnych polegających na tworzeniu i przenoszeniu praw autorskich na zagranicznych kontrahentów, przy czym klienci są zazwyczaj podmiotami z krajów spoza Unii Europejskiej.
Świadczone przez Pana usługi stanowią usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy.
Platforma X jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy.
X jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą (spółką) i występuje w obrocie jako podmiot świadczący usługi za pośrednictwem platformy. W relacji z klientem końcowym to X wystawia/udostępnia rachunek/fakturę dokumentującą transakcję, a Pan nie wystawia dokumentu sprzedaży klientowi końcowemu w ramach transakcji realizowanych na platformie.
Z dokumentów rozliczeniowych dostępnych w systemie X wynika, że wystawcą dokumentów jest X International Ltd. z siedzibą w Izraelu.
Nie posiada Pan informacji, aby X posiadał stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Z posiadanych przez Pana dokumentów i danych identyfikacyjnych X w systemie nie wynika, aby X posiadał w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności.
X działa w imieniu własnym wobec klienta końcowego (to X wystawia/udostępnia dokument rozliczeniowy klientowi końcowemu, bez wskazania Pana danych). Jednocześnie świadczenie (wykonanie usługi/utworu) realizuje Pan jako wykonawca na platformie, natomiast rozliczenie wynagrodzenia następuje za pośrednictwem X (po potrąceniu opłat/prowizji) zgodnie z zasadami platformy.
Prawa i obowiązki wynikają z umów/regulaminów/innych dokumentów regulujących zasady korzystania z platformy X:
a)dla Pana (wykonawcy/sprzedawcy na platformie): obowiązek realizacji zamówień w ramach platformy, dostarczenia rezultatu (np. grafiki/tekstu/materiału reklamowego) poprzez narzędzia X, komunikacji i obsługi zamówienia w systemie, a także przestrzegania zasad platformy dotyczących rozliczeń, anulowań oraz procedur sporów.
b)dla platformy X: udostępnianie infrastruktury platformy (marketplace), narzędzi do składania i obsługi zamówień, mechanizmów płatności/rozliczeń oraz udostępnianie dokumentów rozliczeniowych; pobieranie opłat i prowizji zgodnie z zasadami platformy.
c)dla klientów końcowych: składanie zamówień i dokonywanie płatności w systemie X, odbiór rezultatu przez platformę oraz możliwość korzystania z procedur dotyczących zmian/anulowań i rozstrzygania sporów zgodnie z zasadami X.
W transakcjach dotyczących sprzedaży m.in. grafik, tekstów, materiałów reklamowych, treści promocyjnych oraz innych utworów niematerialnych:
1.Klient końcowy składa zamówienie na platformie X oraz dokonuje płatności za pośrednictwem systemu X.
2.X przyjmuje płatność od klienta, obsługuje proces zamówienia (w tym statusy, terminy, komunikację i ewentualne procedury sporne/anulowania), a następnie wystawia/udostępnia dokument rozliczeniowy klientowi końcowemu.
3.Pan realizuję zamówienie – wykonuje usługę/utwór niematerialny i przekazuje rezultat klientowi za pośrednictwem narzędzi platformy X.
4.Po zrealizowaniu zamówienia X rozlicza należność wobec Pana zgodnie z zasadami platformy (po potrąceniu opłat/prowizji).
Cena i termin realizacji są przez Pana określane w ofercie (np. zakres, pakiety, termin podstawowy), jednak X wpływa na końcowe warunki transakcji poprzez zasady funkcjonowania platformy, w tym w szczególności system zamówień, sposób prezentacji i obsługi terminów, mechanizmy zmian/anulowań/sporów oraz pobierane przez platformę opłaty/prowizje, które wpływają na rozliczenie transakcji. X może również wpływać na przebieg terminu realizacji poprzez reguły dotyczące statusów zamówienia i procedur związanych z opóźnieniem, korektami, anulowaniem lub sporem.
Na dokumentach udostępnianych klientom końcowym nie widnieje Pana nazwa ani Pana NIP jako dostawcy/usługodawcy. Dokument jest wystawiany przez X.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy usługi świadczone przez Pana za pośrednictwem platformy X na rzecz kontrahentów zagranicznych należy uznać za świadczenie usług poza terytorium kraju, w rozumieniu art. 28b ustawy, a tym samym niepodlegające opodatkowaniu VAT w Polsce.
Na mocy art. 2 pkt 26 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych – rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1 ze zm.) – zwanego dalej „rozporządzeniem 282/2011”:
Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
W myśl art. 7 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 obejmuje w szczególności:
a)ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
b)usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
c)usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
d)odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
e)pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
f)usługi wyszczególnione w załączniku I.
Załącznik I zawiera następujące usługi:
1.Punkt 1 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)tworzenie i hosting witryn internetowych;
b)automatyczna konserwacja oprogramowania, zdalnie i online;
c)zdalne zarządzanie systemami;
d)hurtownie danych online, umożliwiające elektroniczne przechowywanie i wyszukiwanie konkretnych danych;
e)dostarczanie online przestrzeni na dysku na żądanie.
2.Punkt 2 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)uzyskiwanie dostępu online i pobieranie oprogramowania (w szczególności programy w zakresie zamówień publicznych/księgowości, programy antywirusowe) oraz jego uaktualnień;
b)oprogramowanie blokujące pojawianie się banerów reklamowych;
c)sterowniki do pobierania, takie jak programy ustawiające interfejsy komputera i urządzeń peryferyjnych (np. drukarek);
d)automatyczna instalacja online filtrów na witrynach internetowych;
e)automatyczna instalacja online zabezpieczeń typu firewall.
3.Punkt 3 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów;
b)uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu;
c)zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych;
d)prenumerata gazet i czasopism publikowanych online;
e)dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych;
f)wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody online;
g)informacje generowane automatycznie online przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe);
h)dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych;
i)korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.
4.Punkt 4 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)uzyskiwanie dostępu i pobieranie muzyki na komputery i telefony komórkowe;
b)uzyskiwanie dostępu i pobieranie sygnałów dźwiękowych, urywków nagrań, dzwonków i innych dźwięków;
c)uzyskiwanie dostępu do filmów i ich pobieranie;
d)pobieranie gier na komputery i telefony komórkowe;
e)uzyskiwanie dostępu do automatycznych gier online, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni;
f)odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą sieci radiowej lub telewizyjnej, internetu lub podobnej sieci elektronicznej, tj. słuchanie lub oglądanie programów w momencie wybranym przez użytkownika, na jego indywidualne życzenie, na podstawie katalogu programów wybranych przez dostawcę usług medialnych, np. telewizja lub wideo na życzenie;
g)odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych;
h)dostawa treści audio i audiowizualnych za pomocą sieci komunikacyjnych, które to treści nie są udostępniane przez dostawcę usług medialnych i nie są objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną;
i)dalsza dostawa treści audio i audiowizualnych należących do dostawcy usług medialnych, lecz dostarczanych przez inny podmiot za pomocą sieci komunikacyjnych.
5.Punkt 5 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem;
b)ćwiczenia wypełniane przez ucznia online i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka.
Stosownie do art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 nie ma zastosowania do:
a)usług nadawczych;
b)usług telekomunikacyjnych;
c)towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;
d)płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;
e)materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;
f)płyt CD i kaset magnetofonowych;
g)kaset wideo i płyt DVD;
h)gier na płytach CD-ROM;
i)usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
j)usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);
k)usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;
l)hurtowni danych off-line;
m)usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
n)usług centrum wsparcia telefonicznego;
o)usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;
p)konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;
q)(uchylona)
r)(uchylona)
s)(uchylona)
t)biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;
u)zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.
Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych powyżej przepisów. Istotne jest aby:
-usługa była realizowana za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,
-świadczenie usługi było zautomatyzowane, a udział człowieka w jej świadczeniu był niewielki,
-wykonanie usługi bez wykorzystania technologii informatycznej było niemożliwe oraz aby
-usługa nie była objęta wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.
Zgodnie z art. 9a rozporządzenia wykonawczego 282/2011:
1.W przypadku gdy usługi świadczone drogą elektroniczną są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, przyjmuje się do celów stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112/WE, że podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług, chyba że podatnik ten wyraźnie wskaże tego dostawcę jako podmiot świadczący usługę i jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych zawartych między stronami.
Aby uznać dostawcę usług świadczonych drogą elektroniczną za wyraźnie wskazanego przez podatnika jako podmiot świadczący usługę, muszą zostać spełnione następujące warunki:
a)na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usług drogą elektroniczną należy wyszczególnić takie usługi i ich dostawcę;
b)na rachunku lub paragonie wystawionym lub udostępnionym usługobiorcy należy wyszczególnić usługi świadczone drogą elektroniczną i ich dostawcę.
Na użytek niniejszego ustępu podatnik, który w odniesieniu do usług świadczonych drogą elektroniczną zatwierdzi obciążenie usługobiorcy płatnością, zatwierdzi świadczenie usług lub ustali ogólne warunki świadczenia usług, nie może mieć możliwości wyraźnego wskazania innej osoby jako podmiotu świadczącego te usługi.
2.Ustęp 1 ma zastosowanie również w przypadku gdy usługi świadczone telefoniczne przez Internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), są świadczone za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych, interfejsu lub portalu, np. sklepu z aplikacjami, i na warunkach określonych w tym ustępie.
3.Niniejszy artykuł nie ma zastosowania do podatnika, który jedynie przetwarza płatność za usługi świadczone drogą elektroniczną lub usługi telefoniczne świadczone przez Internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP), i nie uczestniczy w świadczeniu tych usług świadczonych drogą elektroniczną ani usług telefonicznych.
Z cytowanych powyżej przepisów rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 wynika więc, że w przypadku świadczenia usług drogą elektroniczną podatnik uczestniczący w świadczeniu tych usług działa w imieniu własnym, lecz na rzecz dostawcy tych usług. Oznacza to, że każdy pośrednik otrzymał i świadczył usługę dalej drogą elektroniczną. Jednakże w określonych okolicznościach należy przyjąć, że taki stan rzeczy nie ma miejsca, np. w sytuacji gdy podatnik wyraźnie wskaże dostawcę jako podmiot świadczący usługę, co oznacza, że:
a)na fakturze wystawionej lub udostępnionej przez każdego podatnika uczestniczącego w świadczeniu usługi należy wyszczególnić (tj. wystarczająco jasno wskazać) przedmiotową usługę i jej dostawcę (w zwykłych transakcjach handlowych fakturę VAT wystawia się między dwoma podatnikami); oraz
b)na rachunku lub paragonie należy wyszczególnić przedmiotową usługę i jej dostawcę (podatnik musi wystawić lub udostępnić odbiorcy końcowemu rachunek lub paragon, na którym wyszczególni przedmiot świadczonej usługi i informacje dotyczące usługodawcy, np. nazwę przedsiębiorstwa, numer identyfikacyjny VAT); oraz
c)podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza obciążenia usługobiorcy płatnością (oznacza to na przykład, że sklep z aplikacjami nie jest odpowiedzialny za płatność pomiędzy konsumentem końcowym a właścicielem treści aplikacji); oraz
d)podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie zatwierdza świadczenia usługi (oznacza to, że dostawa, na przykład aplikacji, od właściciela treści za pośrednictwem sklepu z aplikacjami nie jest zatwierdzana przez sklep z aplikacjami); oraz
e)podatnik uczestniczący w świadczeniu usługi nie ustala ogólnych warunków świadczenia usługi (oznacza to, na przykład, że warunki sprzedaży aplikacji za pośrednictwem sklepu z aplikacjami nie są ustalane przez sklep z aplikacjami); oraz
f)jest to odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych (wszystkie punkty od a) do e) muszą być odzwierciedlone w uzgodnieniach umownych).
Jeżeli podatnik będzie uczestniczył w świadczeniu usługi spełniającej wszystkie powyższe warunki należy domniemywać, że podatnik ten nie jest odbiorcą świadczącym dalej usługę.
Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie platforma X, za pomocą której odbywa się sprzedaż świadczonych przez Pana usług, powinna być traktowana jako podatnik uczestniczący w świadczeniu usług elektronicznych działający w imieniu własnym, lecz na Pana rzecz.
W analizowanym przypadku nie można uznać dostawcy (Pana) jako wyraźnie wskazanego przez firmę platformę X za podmiot świadczący usługi elektroniczne, ponieważ nie są spełnione warunki wynikające z art. 9a rozporządzenia 282/2011. Jak wynika bowiem z wniosku, platforma X działa w imieniu własnym wobec klienta końcowego (to X wystawia/udostępnia dokument rozliczeniowy klientowi końcowemu, bez wskazania Pana danych). X przyjmuje płatność od klienta, obsługuje proces zamówienia (w tym statusy, terminy, komunikację i ewentualne procedury sporne/anulowania), a następnie wystawia/udostępnia dokument rozliczeniowy klientowi końcowemu. Po zrealizowaniu zamówienia X rozlicza należność wobec Pana zgodnie z zasadami platformy (po potrąceniu opłat/prowizji). Cena i termin realizacji są przez Pana określane w ofercie, jednak X wpływa na końcowe warunki transakcji poprzez zasady funkcjonowania platformy, w tym w szczególności system zamówień, sposób prezentacji i obsługi terminów, mechanizmy zmian/anulowań/sporów oraz pobierane przez platformę opłaty/prowizje, które wpływają na rozliczenie transakcji. X może również wpływać na przebieg terminu realizacji poprzez reguły dotyczące statusów zamówienia i procedur związanych z opóźnieniem, korektami, anulowaniem lub sporem. Na dokumentach udostępnianych klientom końcowym nie widnieje Pana nazwa ani Pana NIP jako dostawcy/usługodawcy. Dokument jest wystawiany przez X.
Powyższe okoliczności wskazują, że platformę X należy uznać za podmiot, który otrzymuje i świadczy usługi elektroniczne.
Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że w analizowanej sprawie nie będzie Pan podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne na rzecz klientów docelowych (zagranicznych kontrahentów). Natomiast w świetle przedstawionych okoliczności będzie Pan świadczył usługę elektroniczną na rzecz platformy X.
W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia tych usług. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Jednakże w odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje w zakresie miejsca świadczenia.
Zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Należy podkreślić, że odnośnie usług świadczonych drogą elektroniczną na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy ustawodawca nie przewidział wyjątku od zasady ogólnej. Natomiast, art. 28k ust. 1 ustawy, ma zastosowanie do usług świadczonych drogą elektroniczną wyłącznie na rzecz podmiotów niebędących podatnikami.
W analizowanej sprawie nie będzie Pan podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne na rzecz użytkowników końcowych. Będzie Pan świadczył usługi elektroniczne na rzecz platformy X, która dla celów podatku VAT będzie nabywcą przedmiotowej usługi, a następnie będzie jej dostawcą na rzecz klientów ostatecznych.
Z opisu sprawy wynika, że platforma X, za pośrednictwem której świadczy Pan opisane we wniosku usługi elektroniczne jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy. Wskazał Pan, że platforma X ma siedzibę w Izraelu. Ponadto, nie posiada Pan informacji, aby platforma X posiadała stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.
Zatem, w tym przypadku przepisy dotyczące ustalania miejsca świadczenia usług elektronicznych, na podstawie art. 28k ust. 1 ustawy, nie będą miały zastosowania. Należy bowiem zauważyć, że art. 28k ust. 1 ustawy, ma zastosowanie do usług elektronicznych świadczonych wyłącznie na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, co nie ma miejsca w opisanym przypadku.
Oznacza to, że miejsce świadczenia wykonywanych usług należy ustalić na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy. W konsekwencji, miejscem opodatkowania świadczonych przez Pana usług będzie, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, kraj siedziby platformy X. Zatem świadczone przez Pana usługi na rzecz tej platformy nie będą opodatkowane na terytorium Polski.
Podsumowując, nie będzie Pan podatnikiem świadczącym usługi elektroniczne na rzecz użytkowników końcowych. Będzie Pan świadczył usługi elektroniczne na rzecz platformy X. W związku z powyższym, miejsce świadczenia realizowanych przez Pana usług elektronicznych na rzecz ww. platformy będzie poza terytorium kraju, a tym samym ww. usługi nie będą podlegać opodatkowaniu VAT w Polsce.
Zatem, Pana stanowisko zgodnie z którym „Usługi świadczone za pośrednictwem platformy X na rzecz zagranicznych klientów stanowią usługi niematerialne, których miejscem świadczenia zgodnie z art. 28b ustawy o VAT jest kraj siedziby usługobiorcy (klienta). Tym samym, usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce (…)” oceniając całościowo jest nieprawidłowe, bowiem jak wskazano powyżej nie świadczy Pan usług na rzecz zagranicznych klientów (użytkowników końcowych), tylko na rzecz platformy X a miejscem świadczenia realizowanych przez Pana usług będzie kraj siedziby ww. platformy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii dokumentowania fakturą świadczonych usług.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?