Regulaminy w firmie po zmianach

W obrębie aktów normatywnych regulujących kwestie z zakresu prawa pracy istnieje podział wyodrębniający grupę aktów prawnych będących źródłem powszechnie obowiązującego prawa pracy (kodeks pracy, inne ustawy i akty wykonawcze określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców) oraz grupę aktów normatywnych niebędących źródłami prawa powszechnie obowiązującego (układy zbiorowe pracy i inne oparte na ustawie porozumienia zbiorowe, regulaminy i statuty określające prawa i obowiązki stron stosunku pracy), których zakres obowiązywania zwykle jest ograniczony do zakładu bądź grupy zakładów.

Regulaminy są zakładowymi źródłami prawa pracy. Postanowienia regulaminów określające prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników mają wpływ na kształtowanie w tych granicach treści praw i obowiązków pracowniczych wynikających ze stosunku pracy.

Regulaminy nie są jednak w pełni konstytutywnymi źródłami prawa pracy. Ustawodawca ograniczył zakres swobody ustalania zawartych w nich uregulowań stanowiąc, iż postanowienia regulaminów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych, a także postanowień układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych dotyczących tych pracowników. Postanowienia regulaminu pracy mniej korzystne dla pracowników są z mocy prawa nieważne i w ich miejsce mają zastosowanie powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy.

Lipcowa nowelizacja kodeksu pracy nie uchyliła z mocy prawa regulacji zawartych w należycie ustanowionych regulaminach, co oznacza, że pozostawiono swobodnej ocenie pracodawców oraz działających u nich zakładowych organizacji związkowych potrzebę zawarcia porozumienia w kwestii zakresu i terminu wprowadzenia ewentualnych zmian treści zakładowych regulaminów, a w odniesieniu do pracodawców zatrudniających do 20 pracowników również posiadania takich regulacji.