Odpowiedzialność za ujawnienie tajemnicy pracodawcy

Zachowanie w tajemnicy niektórych informacji dotyczących technologii, powiązań handlowych lub marketingu przesądza niejednokrotnie o sukcesie przedsiębiorstwa na rynku. Dlatego też tak istotne znaczenie praktyczne ma ochrona tajemnicy pracodawcy, czemu służą nie tylko przepisy kodeksu pracy, ale i ustawy z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (j.t. Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 z późn.zm.).

Jednym z podstawowych obowiązków pracowniczych jest obowiązek dbania o dobro zakładu pracy oraz zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. A zatem obowiązek zachowania tajemnicy pracodawcy obciąża każdego pracownika z mocy prawa, niezależnie od wprowadzenia w tym zakresie zapisów w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy czy umowie o pracę. Oznacza on powinność zachowania w tajemnicy wszelkich informacji, których upowszechnienie mogłoby spowodować szkodę pracodawcy. Obowiązek ten został sformułowany bardzo ogólnie, przy czym ani przepis art. 100 § 1 pkt 4 k.p., ani inne przepisy kodeksu pracy nie precyzują, co należy rozumieć przez pojęcie tajemnicy pracodawcy. Pojęcie to ma stosunkowo szeroki zakres i obejmuje wszelkie informacje niejawne, których pracodawca nie udostępnia nie tylko na zewnątrz zakładu pracy, ale i ogółowi pracowników, gdyż ich ujawnienie mogłoby go narazić na szkodę. Należy stwierdzić, że zakres tajemnicy pracodawcy jest z pewnością szerszy niż określenie tajemnicy przedsiębiorcy, o której mowa w art. 11 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, o czym będzie mowa poniżej.