Transgraniczne łączenie spółek kapitałowych oraz spółek komandytowo-akcyjnych
Jakie są etapy transgranicznego łączenia spółek? W jaki sposób chronieni są wierzyciele łączących się spółek oraz wspólnicy mniejszościowi?
dr Robert Lewandowski M.A
Aleksandra Pióro LL.M
Kancelaria Prawna DMP Attorneys At Law R. Lewandowski w Warszawie
Od 20 czerwca 2008 r. polskie spółki kapitałowe oraz spółki komandytowo-akcyjne mogą łączyć się ze spółkami zagranicznymi, utworzonymi zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i mającymi siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie Unii Europejskiej lub państwa - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (połączenie transgraniczne). Spółki komandytowo-akcyjne nie mogą jednak być spółkami przejmującymi albo spółkami nowo zawiązanymi.
Transgraniczne łączenie umożliwia polskim spółkom ekspansję na rynki Unii Europejskiej bez konieczności wykupywania akcji/udziałów w spółkach zagranicznych czy zakładania odrębnej spółki. Jest to procedura atrakcyjna zwłaszcza dla średnich i małych przedsiębiorstw, które nie mogłyby sobie pozwolić na utworzenie odrębnego podmiotu w innym kraju czy inwestowanie w zagraniczne spółki. Transgraniczne łączenie zapewnia polskiej spółce znacznie silniejszą pozycję na zagranicznym rynku niż w przypadku zakładania nowej spółki za granicą, gdyż w procesie transgranicznej fuzji polska spółka łączy się z podmiotem na tym rynku już działającym.
Zasady transgranicznego łączenia spółek odbiegają częściowo od modelu wewnętrznego łączenia się spółek (bez udziału spółki zagranicznej). Podstawowymi odmiennościami procedury transgranicznej są:
