Urlop wypoczynkowy przywilejem pracownika

Urlop wypoczynkowy przywilejem pracownika

Urlop wypoczynkowy jest ustawowym płatnym zwolnieniem pracownika od obowiązku świadczenia pracy u danego pracodawcy, przysługującym corocznie w celu wypoczynku i regeneracji sił. Prawo do urlopu przysługuje wyłącznie pracownikowi świadczącemu pracę w ramach stosunku pracy, tj. zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Nie przysługuje osobom wykonującym pracę na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia, agencyjna, o dzieło), chyba że przewidziały to strony, na umówionych warunkach, w łączącej je umowie.

NABYCIE PRAWA DO URLOPU WYPOCZYNKOWEGO

Ustawa z 26 czerwca – Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) w art. 153 § 1 przyznaje pracownikowi prawo do pierwszego urlopu z upływem sześciu miesięcy pracy (tzw. urlop cząstkowy) w wymiarze połowy urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Jako pierwszy urlop pracownika należy rozumieć ten, do którego pracownik nabywa prawo, gdy podejmie zatrudnienie po raz pierwszy w swoim życiu zawodowym lub gdy wprawdzie podejmuje kolejne zatrudnienie, ale u poprzednich pracodawców nie nabył jeszcze prawa do pierwszego urlopu. Zsumowania okresów zatrudnienia u obecnego i poprzednich pracodawców dokonuje się bez względu na przerwy w zatrudnieniu oraz sposób ustania stosunku pracy (art. 154 k.p.). Pracownikowi przysługuje pierwszy urlop u tego pracodawcy, u którego upływa wymagany (6-miesięczny lub roczny) okres zatrudnienia. W przypadku wykorzystania urlopu cząstkowego, po upływie dalszych sześciu miesięcy pracownik ma prawo do drugiej części urlopu, stanowiącej uzupełnienie przysługującego mu pełnego wymiaru.