Interpretacja art. 14a ustawy w orzecznictwie NSA

Od 1 stycznia 2000 r. obowiązują nowe zasady rozliczania VAT przez zakłady pracy chronionej. Zastąpiły one kontrowersyjne przepisy zwalniające prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej od wpłat do urzędu skarbowego należności w zakresie działalności tego zakładu z tytułu VAT, stanowiącej różnicę między podatkiem należnym a podatkiem naliczonym (kwota pozostająca w zakładach pracy chronionej była ograniczona do wysokości kwoty stanowiącej iloczyn liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionych w tym zakładzie w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz trzykrotności najniższego wynagrodzenia; nadwyżka ponad tę kwotę była przekazywana na PFRON).

Zgodnie z obecnymi regulacjami (art. 14a ust. 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) prowadzący zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej ma prawo, w zakresie działalności tego zakładu, do otrzymania częściowego lub całkowitego zwrotu wpłaconej kwoty podatku według zasad określonych w art. 14a ust. 2-6.

Kwotę zwrotu stanowi iloczyn liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ZPChr (lub ZAZ) w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz najniższego wynagrodzenia pracowników ogłoszonego w Dzienniku Ustaw przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie kodeksu pracy, z tym że w przypadku zatrudnienia osób niepełnosprawnych zaliczonych do: