Aspekty podatkowe udzielenia pożyczki pracownikowi

Umowa pożyczki została uregulowana w art. 720-724 Kodeksu cywilnego. Przez umowę pożyczki - zgodnie z art. 720 § 1 k.c. - dający pożyczkę (pożyczkobiorca) zobowiązuje się przenieść na własność biorącego (pożyczkodawca) określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Sens pożyczki sprowadza się więc do zapewnienia korzystania przez określony czas z cudzego kapitału. Biorący pożyczkę nabywa jej przedmiot (walory o charakterze środków płatniczych lub rzeczy oznaczonych rodzajowo) na własność i zobowiązuje się do zwrotu kapitału po okresie korzystania z niego w sposób dla siebie dogodny. Dla ważności umowy pożyczki nie jest wymagana szczególna forma. Umowa pożyczki, której wartość przekracza 500 zł, powinna być jednak, dla celów dowodowych, stwierdzona pismem.