Pojęcie budynków mieszkalnych i pozostałych w świetle ustawy o podatkach i opłatach lokalnych

Ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych różnicuje stawki podatku od nieruchomości w zależności od rodzaju budynku. W art. 5 ust. 1 ustawy określone są maksymalne stawki podatku, które uchwala rada gminy, m.in. dla budynków mieszkalnych (pkt 1) oraz dla pozostałych budynków (pkt 4). Ustawa nie definiuje tych pojęć. W skład budynku mieszkalnego wchodzą w tej sytuacji nie tylko pomieszczenia mieszkalne, lecz także przykładowo pralnia, kotłownia. Z kolei tzw. . Są to między innymi przydomowe komórki, garaże, domy letniskowe, budynki należące do partii politycznych, organizacji społecznych, fundacji, stowarzyszeń, związków zawodowych (pod warunkiem że nie jest w nich prowadzona działalność gospodarcza).